ตอนที่ 66 ป้ายร้านเลข 8 อีกครั้ง
เช้านี้คือวันที่ 4 หลังจากกายในร่างเดวินออกจากโรงพยาบาลประจําสถาบันศาสตร์นักรบ ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาในท่านั่ง หลับคาโต๊ะใบหน้ามีลอยหมีกติดแต้มอยู่เป็นบางจุด เนื่อง จากเมื่อคืนเขาหลับคาโต๊ะใบหน้าฟุบลงไปกับกระดาษที่หมีกยังไม่แห้งดี
ชายหนุ่มยกมือปิดปากหาวออกมา ก่อนจะพึมพําว่า “หาว อื้ออ. เมื่อยเป็นบ้าเลย”
กายบิดไปมาสักพักก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ เพราะเขาไม่รู้ สึกเจ็บที่หน้าอกอีกแล้วแรงทั้งหมดก็ดูเหมือนจะกลับมามา กเกินกว่าปกติ
“จริงสิ! ตอนเรายังไม่บาดเจ็บยังอยู่แค่นักรบฝึกหัดขั้น 1 ตอนนี้ร่างกายเริ่มขายเป็นปกติแล้วเราจึงใช้แรงของ นักรบฝึกหัดขั้น 2 ได้อย่างเต็มที่แล้ว”
นึกได้เช่นนั้นกายไม่รอช้ารีบจัดการธุระตัวเอง อาบน้ําและเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างสบายใจก่อนจะออกไปกินอาหารร้า นเดิมแต่ไม่ได้สั่งเมนูเซด้าหรือข้าวผัดไข่แบบเมื่อวาน เพ ราะตอนนี้ยังเช้าอยู่กายจึงอย่างได้เมนูอุ่นท้องและกินง่าย
มันจึงสั่งซุปโครงไก่และขนมปังนมทอดกรอบ ซึ่งทํามาจากขนมปังเหลือข้ามคืนผสมกับนมวัวกระเพาะให้ละเอียดเป็นเนื้อเดียวกันก่อนจะทิ้งให้ได้ที่แล้วนําไปทอดในน้ํามันร้อน ๆ
กายมองดูถ้วยซุปโครงไก่ขนาดใหญ่และขนมปังนมทอดกรอบจานใหญ่ที่มาเสิร์ฟตรงหน้าของตนเอง จากที่สังเกตเมื่อวานและวันนี้กายรู้สึกว่าร้านนี้มักจะเสิร์ฟอาหารมากเป็นพิเศษอาจจะเพราะลูกค้าส่วนใหญ่มักจะต้องทํางานหนัก พอประมาณจึงต้องกินให้อิ่มท้องเข้าไว้
แน่นอนว่ากายไม่มีปัญหากับเรื่องนี้มันจัดการหยิบช้อนขึ้นมันซดน้ําซุปสีใสหอมก่อนเป็นอันดับแรก
เพียง ซูดเข้าไปคําหนึ่งกายก็รู้สึกได้ถึงความร้อนและอุ่นไหลลงไปในคอสู่กระเพาะอาหาร มันเป็นเหมือ นการปลุกที่ดีที่สุดของร่างกายกายไม่รอช้าลงมือคว้าข นมปังนมทอดกรอบขึ้นมากันในคําหนึ่งพอดี
“น่าเหลือเชื่อ….กรอบนอกนุ่มในแถมมีกลิ่นหอมด้วย ทั้งที่ทอดแต่กลับไม่อบน้ํามัน แม้ดูเหมือนจะรสชาติจืด แต่พอกินกับน้ําซุปโครงไก่ ขนมปังนมกรอบกลับหวานขึ้นมาเล็กน้อย อิ่มอร่อยกว่าที่คิด”
กายไม่รอช้าจัดการกินที่เหลือตรงหน้าจนหมดในเวลาไม่ถึง 20 นาที เขารู้สึกอิ่มแต่ไม่จุกมากนักซึ่งทําให้กายทํางานหนักได้อย่างไม่มีปัญญา กายจ่ายเงินในราคา 2 เหรียญเงินซึ่งถูกกว่าที่คิดไว้บางที่อาจจะเพราะซุปโครงไก่ไม่ได้ใช้ วัตถุดิบอะไรมาก
มื้อเช้าถูกเติมเต็มเรียบร้อยแล้ว ไฟในโรงตีเหล็กที่ไม่ได้ถูกจุดของร้านก็ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง กายไม่ได้ลงมือสร้างอาวุธอะไร วันนี้มันจะทําการหลอมป้ายร้านก่อน ซึ่งแน่นอนว่าชายหนุ่มคิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าจะทําแบบไหน
กายคิดจะใช้เลข 8 เป็นชื่อร้านตรง ๆ ซึ่งส่วนหนึ่งอาจจะเรียนแบบร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 และตามที่ตราสัญลักษณ์ประจําตัวช่างโลหะที่กายเคยใช้ประจํา
“หวังว่าเจ้จดจ่อเรียจะไม่ว่าอะไรหรอกนะ” กายยิ้มมุมปากก่อนจะทําการโยนแร่เหล็กเข้าไปถุงด้วยความร้อนก่อนจะตักสิ่งปนเปื้อนซึ่งลอยอยู่ด้านบนออกเติมผงและขอ งหลายอย่างลงไปตามความเคยชินเมื่อได้ที่แล้วกายเทเหล็ กหลอมเหลวลงในแท่นพิมพ์ซึ่งมีหลายแบบแต่กายใช้แบบสี่ เหลี่ยมผืนผ้ายาวเมตรคูณเมตร มันคือแท่นพิมพ์ที่นิยมให้สร้างดาบหนัก แน่นอนว่ากายไม่ได้สร้างดาบหนัก
หลังจากรอให้เหล็กหลอมเหลวเย็นลงจนเป็นเหล็กดิบกายจัดการถลุงแร่เหล็กเพิ่มต่อ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา
ก่อนจะกลับไปดูเหล็กในแท่นพิมพ์ที่ตอนนี้เย็นตัวจนเป็นรูปเป็นร่างแล้วในเวลาแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น
กายโยนมันเข้าไปในกองถ่านหินสีแดงร้อนแรงจนน่ากลัวชายหนุ่มยกมือปาดเหงื่อเค็ม ๆ ออกจากใบหน้า ตอนนี้กายอยู่ในสภาเปลือยท่อนบน ตลอดเกือบหนึ่งเดือนในนครดาราฟ้ากายมักไปหมกตัวอยู่ที่โรงตีเหล็กไร้เวลา ทํางานใช้แรงจน ตอนนี้ร่างกายของเด็กหนุ่มที่ชื่อเดวินพัฒนาการมัดกล้ามเนื้อทุกส่วนขึ้นมาอย่างชัดเจน
ซึ่งมันทรงพลังไม่แพ้ช่างโลหะคนแคระในตํานานแม้แต่น้อยจะต่างก็ตรงกายสูงกว่ามากทําให้ตอนนี้แม้จะไม่ได้ดูห ล่อเหล่าแต่ก็ทําให้สาว ๆ ที่เห็นกลืนน้ําลายได้เช่นกัน
ปังแคร็ง! ปังแคร็ง! ปังแครั้ง!
กายทุบลงไปที่เหล็กแบบสองจังหวะหนึ่งคือความแรงอีกหนึ่งกําหนดตําแหน่งสลับกันไปทั้งแบบนั้นแม้มันจะเป็นกระบวนการที่น่าเบื่อ แต่ต้องขอบคุณระดับของเขาที่
มากกว่าก่อนหน้านี้ทําให้กายจัดการป้ายร้านจนเกือบจะเสร็จแล้ว ต้องบอกว่าป้ายร้านพิเศษมาก เนื้อโลหะของมันมีระดับเดียวกับดาบเดซี
เพียงแต่มันไม่ได้อยู่ในรูปของดาบแต่เป็นรูปของเลข 8 ซึ่งรอบขอบนอกของตัวเลขถูกกายลับด้วยหินลับมีดเนื้อหยาบไล่ไปจนละเอียดที่สุด 10,000 กริท ป้ายร้านคมกริบจนตัดเส้นผมได้แม้ไม่ออกแรง ตรงกลางจุดตัดของเลขศูนย์ทั้งสอ งที่เชื่อมเป็นเลขแปดถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นที่จับ
กายที่ใช้ครีมคับป้ายร้านออกมาจากความร้อนของถ่านหินก่อนจะซุปแข็งด้วยน้ํามันมูลซีชนิดเดียวกับที่โรงตีเหล็กไร้เวลาแน่นอนว่าสิ่งนี้คือของที่เหลือไว้ในโรงตีเหล็กแห่งนี้
หลังจากยกป้ายร้านที่ไม่เหมือนป้ายร้านขึ้นมาจากน้ํามันมูลซีมันยังมีควันความร้อนกระจายออกอย่างเบาบางจน มองเห็นได้หยดน้ํามันไหลตามป้ายจากบนลงล่างกลับลงสู้ถังสีของดาบนั้นเงางามขาวสว่างจนน่าหวาดหวั่นกายไม่ร อช้าหากล่องไม้แถวนั้นก่อนจะใส่มันลงไปและเดินไปที่ร้า นช่างไม้กิลเพื่อที่จะให้ช่างไม้กิลทําในส่วนของด้ามจับไม้ และป้ายที่จะติดเจ้านี้เข้าไปก่อนไปแขวนที่หน้าร้าน
ส่วนเหตุผลที่ชายหนุ่มลงทุนทําไปขนาดนี้ก็เพื่อดึงดูพวกผู้เล่นกายรู้ว่าผู้เล่นส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดสนใจสิ่งหนึ่งจนไม่สามารถปฏิเสธได้นั้นคือรูปร่างที่เท่
ถ้าอยากจะประสบความสําเร็จก็ต้องทําในสิ่งที่แตกต่างกายกําลังทําให้ร้านเป็นที่พูดถึง หมือนพวกร้านดัง ๆ อย่างต้นไม้เงิน หรือ ร้านตัวตุ่นโลหะ
กายยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะถือกล่องไม้เดินออกไปที่ร้าน ช่างไม้กิล
ในตอนที่ไปถึงหลังจากกายเป็นสิ่งที่อยู่ในกล่องให้กิลและบอกความต้องการช่างไม้กิลถึงกับตะลึงไปเล็กน้อยกับสิ่งที่กายทําแต่กิลก็ยังลงมือทําให้อย่างเต็มที่โดยกายก็ไม่งกกับ เรื่องนี้มันยอมจ่าย 5 เหรียญทองเพื่อแผ่นไม้ขนาดไม่ ใหญ่หนึ่งแผ่น 2 เหรียญทองทําด้ามจับให้ตัวเลข 8 สุดคมและอีก 1 เหรียญทองเป็นค่าแรงงานฝีมือให้กับกิล
แน่นอนว่ากายให้แบบกับกิลดูลวดลาย ซึ่งนั้นทําให้กิลสนใจในสิ่งที่กายออกแบบ
“ลวดลายพวกนี้มัน ซับซ้อน แต่ดูล้ํายุคมาก แม้จะวุ่น วายแต่กลับมีที่มาที่ไปราวกับหยดน้ําที่ไหลไปตามลายใบไม้ราวกับสายน้ําที่ไหลไปตามหุบเขา” ช่างไม้กิลราวกับได้เปิดโลกใบใหม่
กิลลงมือทําทุกอย่างด้วยความชํานาญ กายไม่ได้อยู่รอรับเพราะร้านทั้งสองห่างกันแค่นี้ อีกอย่างกิลบอกเช้าวันพรุ่งนี้ก็เสร็จแล้วนั้นทําให้กายเดินกลับร้านไปจัดการอย่างอื่นได้อย่างสบายใจ
พรึบ!
พิมพ์เขียวของมีดสั้นถูกกลางออกมา มันมีหลายแบบหลานรูปร่าง แต่โดยเนื้อแท้แล้วเทคนิคและเนื้อของมีดนั้นจะไม่ต่างกัน
18.00น. ภายในโรงตีเหล็กของร้านเลข 8 อย่างไม่เป็นทางการของกายกําลังมีเสียงทํางานไม่หยุดมาตั้งแต่ก่อนกลางวันแล้ว
กายยังลงทํางานอย่างต่อเนื่อง หิวน้ําก็เดินไปตักดื่มจากถังที่เตรียมไว้ก่อนจะลงมือทํางานต่อ เหงื่อของกายที่ไหลจนแทบชุ่มช่วยลดอุณหภูมิในตัวได้เป็นอย่างดี แต่ถึง ชายหนุ่มจะอึดมากซักแค่ไหนกายก็ต้องหยุดพัก
มันวางค้อนในมือลงมองเหล่ามีที่เป็นรูปเป็นร่างตรงหน้าก่อนจะหันไปลับคมและเตรียมเผาใบมีดและดาบพวกนี้อีกครั้งก่อนจะนําไปชุบแข็งเหมือนเช่นเคย
แน่นอนว่ากายไม่ได้ชุบที่ละชิ้น แต่ทําพร้อมกันเพื่อไม่ ให้เป็นการเสียเวลาโดยแบ่งเป็นชุด ๆ ไป เพราะบางครั้งการทําเยอะเกินไปก็อาจจะทําให้เกิดความผิดพลาดขึ้นได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเงินหลายเหรียญทองอาจจะไปอย่างน่าเสียดาย
ในระหว่างเฝ้ารอกายจดจ่อพลางกลืนน้ําลายสังเกตสีความร้อนของเหล็กที่เปลี่ยนไปทีละน้อยมันจะต้องให้สม่ําเสมอกันที่สุดไม่อย่างนั้นอาจจะแตกหักได้
กายไม่รู้เลยว่าในตอนนี้ที่โต๊ะวาดแบบภายในโรงตีเหล็กซึ่งมีหนังสือบันทึกช่างโลหะวางอยู่ ได้มีแสงสีฟ้าลอยออกมาจากหนังสือบันทึกช่างโลหะ มันราวกับสนใจการกระ ทําของกายแต่พอเห็นว่ากายทําเพียงสร้างแต่อาวุธที่ระดับ ต่ํา แสงสีฟ้าก็หมดความสนใจก่อนจะลอยไปมาและกลับ ไปในหนังสือบันทึกช่างโลหะตามเดิมโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นแม้แต่น้อย
ฟรุบโฟู.
ใบดาบเล่มสุดท้ายถูกจุ่มลงไปในน้ํามันมูลซี ก่อนที่กายจะยกขึ้นลงสองสามครั้งและนุ่มมันจนมิดอีกครั้งก็เป็นอันเส
กายเช็ดและขดลับเก็บรายละเอียดครั้งสุดท้ายก่อนจะ มองดูอย่างพอใจมีดสั้นมีทั้งหมด 24 เล่มที่ยาวประมาณ 8 นิ้วและ 12 นิ้วอย่างละครึ่งซึ่งถ้ายาวกว่านี้มันจะกลายเป็นดาบสั้นและดาบยาวที่ยาวเฉพาะใบดาบ 26 นิ้วอีก 3 เล่ม ซึ่งยาวลองจากดาบมีชื่อเสียงในโลกความจริงอย่างดาบคา ตานะนิดหน่อยเท่านั้นแน่นอนกายไม่เคยเห็นของจริงยก เว้นในวิดีโอตอนเรียนประวัติศาสตร์โลกเท่านั้น ทั้งหมดวางอยู่ด้านหน้ากาย
พวกมันเป็นเนื้อเหล็กบริสุทธิ์ที่ถูกบีบอัดจากเหล็กกล้าประมาณ 50 % จากของดาบเดซี่เป็นพื้นฐาน
แม้มันจะไม่สวยงามเท่าดาบเดซี่ แต่มันถือว่าดูดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับมาตรฐานทั่ว ๆ ไป แน่นอนว่ากายไม่รอช้าลงมือตรวจสอบพวกมันในทันที แม้ไม่มีด้ามจับแต่ก็สามารถบอกระดับของพวกมันได้
“มีมีดสั้น 8 นิ้วจํานวน 5 เล่มเป็นระดับ 3 ส่วนที่เหลือเป็นเพียงระดับ 2 และมีดสั้นยาว 12 นิ้วเป็นระดับ 3 4 เล่มและที่เหลือเป็นระดับ 2 ส่วนดาบยาวทั้งสามเล่มเป็นระดับ 3 หมด” กายที่อ่านค่าสถานะของอาวุธที่ตนสร้างขึ้นก็ต้องขมวดคิ้ว มันไม่คิดว่าด้วยเทคนิคการทําเหล็กกล้าให้บริสุทธิ์ที่สร้างดาบเดซี่นั้นจะทําให้ทั้งหมดไม่มีระดับ 1 เลยแม้แต่ชิ้นเดียว
“แบบนี้อาจจะเป็นปัญหาได้ แต่ก็ช่างมันในเมื่อสร้างมา แล้วก็ช่วยไม่ได้หวังว่าผู้เล่นจะมีเงินพอซื้อของระดับ 2 ก็ แล้วกัน ส่วนระดับหนึ่งไว้วันหลังค่อยลดคุณภาพลงและ เพิ่มปริมาณแทน”
กายไม่รอช้าใส่ดาบสามเล่มและมีดสั้นทั้งหมดลงในกล่องไม้ซึ่งของพวกนี้ถูกสลักตัวอักษร 8 ในแนวตั้งไปแล้วซึ่งก็ตามเดิมพอมันถือจริง ๆ กลับเป็นเหมือนตัวอักษร 9 แทน
หลังจากนั้นกายก็หยิบมีดสั้นและดาบไปอย่างละชิ้นเป็นตัวอย่างให้ช่างไม้กิลช่วยในการทําด้ามจับให้แล้วพรุ่งนี้กายจะนํามาประกอบเอง
