เกิดใหม่เป็นตัวร้ายโหลยๆแล้วทำไม? ผมจะช่วยน้องนางเอก(อวย)ของผมเอง!! – ตอนที่ 167: ช่วงคุยท้ายบท

< < ช่วงคุยท้ายบท > >

จบกันแล้วนะครับสำหรับ Arc เกาะวาเรอร์ที่แสนยาวนาน พอมานับกันจริงๆจังๆก็พบว่าเนื้อเรื่องช่วงนี้เป็นช่วงที่ยาวนานที่สุดประจำเรื่องเลยล่ะ ผมนึกไม่ออกเลยว่าผมจะเขียนอะไรที่นานขนาดนี้ได้รึเปล่า แต่ก็นั่นแหละครับ ว่าตามตรงมันก็เหมือนการข้ามเวลา ในใจผมไม่ได้รู้สึกว่ายาวนานอะไรเลยซึ่งมันบอกว่าผมกำลังสนุกกับการเขียน นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีครับ แต่กลับกันผมก็รู้สึกไม่พอใจการเขียนของตัวเองในบางช่วง (ฮา)

ในส่วนของเนื้อเรื่อง บทนี้ผมตั้งใจจะโฟกัสที่ตัวละครหลายตัวละครพร้อมกัน เพราะมันคือเนื้อเรื่องจุดเปลี่ยนสำคัญของทุกตัวละคร โดยเฉพาะยูจิที่ผมหมายมั่นจะเขียนเนื้อเรื่องตอนนี้และในอนาคตต่อๆไปอีกมากมาย เขาคือตัวละครพระเอกต้นฉบับ ผมไม่คิดจะทิ้ง เพราะยูจิคือตัวละครที่สำคัญเทียบเท่าเบลลามีเลย ผมย้ำเลยว่ายูจิสำคัญไม่แพ้เบลลามีในด้านเนื้อเรื่อง เพราะผู้ที่กุมความลับทั้งหมดในเรื่องคือสิ่งที่อยู่ในตัวของยูจิ ว่าตามตรงผมเคยคิดตอนจบเล่นๆว่าให้ยูจิมาเข้าฮาเร็มเรเซอร์ด้วย (ฮา) แต่ปัดตกไปแล้วเพราะแบบนั้นมันไม่สะใจแล้วก็สงสารหนิงแย่เลย แล้วก็มันจะขัดกับเนื้อเรื่องของยูจิในอนาคตอีกมากด้วย

ด้านตัวละครอื่น ในบทนี้ผมชอบหนิงและโซล่าที่สุดเลย ผมชื่นชอบในการเขียนความสัมพันธ์ของสองคนนี้มาก เพราะสองคนนี้เป็นเหมือนเพื่อนซี้ที่ชอบหาเรื่องทะเลาะกัน ชอบทำตัวเกรียนไม่สนโลก ซึ่งเป็นรูปแบบความสัมพันธ์ที่ผมชอบสุดๆ และน่าเศร้าที่หลังจากนี้คงไม่ได้เขียนอีกแล้ว ..ว่าตามตรง เนื้อเรื่องของโซล่าผมลังเลมากว่าจะให้จบยังไง ให้รอดเหรอ ให้ตายเลยเหรอ สุดท้ายเลยเลือกกึ่งกลางที่กึ่งเป็นกึ่งตายให้แทน ผมไม่ได้ตั้งใจจะตั้งบทโซล่า แต่ผมตั้งใจให้โซล่าเป็นตัวละครที่ส่งต่อบางอย่างให้ ยูจิ เรเซอร์ และหนิง น่ะครับ จึงมีแต่ต้องทำแบบนี้

เรย์และเคียวยะ สองตัวละครนี้ก็คล้ายกันด้านตอนจบในบท จากที่ไม่ได้มีธงเป้าหมายชัดเจนแต่หลังจบบทนี้ทั้งสองตัวละครจะมีเป้าหมายของตัวเองที่สามารถทำไปพร้อมกับพระเอกของเราได้

เบลลามี พูดแบบนี้ก็กระไรอยู่แต่นี่ยังไม่ถึงจุดเปลี่ยนของเบลลามี ทั้งๆที่บทนี้คือจุดเปลี่ยนของทุกตัวละคร เอเธอร์ก็ด้วย สองตัวละครหลักสำคัญนี้ผมเตรียมเนื้อเรื่องในอนาคตไว้ให้แล้วซึ่งช่วงนั้นจะเป็นการเฉลยปมในยุคโบราณทั้งหมดเลย คาดว่าอีกไม่นานคงได้เห็นกัน (มั้งนะ)

วินยัยนี่มาในฐานะตัวละครเสริมครับ ปมของคุณเธอก็คงต้องเก็บไว้ในอนาคต แต่ผมรับปากได้ว่านี่ก็เป็นตัวละครที่สำคัญกับเรเซอร์คนหนึ่งเหมือนกัน เหตุผลที่ใส่มาเพราะอยากให้มาช่วยแบ่งเบาภาระตัวละครกับปูบทน่ะครับ

เทียนหลงนี่คือตัวที่มีไว้ถ่วงดุลอำนาจระหว่างฝั่งยูจิกับเรเซอร์ในอนาคตครับ คงสงสารยูจิแย่ถ้าเรเซอร์มีแต่คนเข้าข้าง แต่ยูจิไม่มีใครเลย น้ำหนักของการกระทำยูจิ คงจะไม่มีเลยถ้าไม่มีเทียนหลงเป็นลูกไล่

และตัวละครประกอบต่างๆนานาในบท ทั้งหมดก็เพื่อทำให้ตัวละครหลักโดดเด่นขึ้น ซึ่งผมไม่รู้ว่าตัวเองทำได้ดีพอหรือไม่ แต่ในอนาคตก็ตั้งใจจะทำให้ตัวละครประกอบอย่าง อาจารย์บลาซ ช่วยทำให้เรื่องสนุกขึ้นให้ได้เหมือนกัน

สุดท้ายนี้คือเรเซอร์ บทนี้เรเซอร์จะได้พบเจอกับความผิดพลาด ควาามพ่ายแพ้ และการต่อสู้ที่แสนอย่างลำบาก ตลอดบทเรเซอร์ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามใจชอบ ทั้งยังมีเรื่องต้องกังวลตลอด สามารถบอกได้เลยว่าเรเซอร์คือตัวละครที่พยายามมากที่สุดในเรื่อง แน่นอนว่าไม่ได้พยายามอยู่คนเดียว แต่ความจริงที่เรเซอร์ทำงานหนักก็ยังเป็นความจริง ทั้งอย่างนั้นผลลัพธ์ก็ไม่ได้สวยหรูอะไรเลย

ยูจิเปลี่ยนไป โซล่าตาย ยูนากำลังจะหายไป นี่คือสิ่งที่เรเซอร์ได้สูญเสียไปในบท และนั่นแหละคือสื่งที่ผมชอบในการเขียนเนื้อเรื่องของเรเซอร์

อาจจะดูพิลึก แต่ผมชอบพระเอกที่ไม่สมบูรณ์แบบ ไม่ได้เก่งจนทำได้ทุกอย่าง ไม่ได้เก่งจนช่วยได้ทุกคน แพ้หลายครั้ง ต้องพึ่งคนอื่นพึ่งดวงบ่อยครั้ง จำเป็นต้องเรียนรู้ความเจ็บปวดที่ต้องเจอ และจำเป็นต้องเดินหน้าต่อไป ผมพยายามจะให้ในทุกบทเรเซอร์ได้แพ้ในบางอย่างไป แต่กลับกันก็ใช่ว่าเรเซอร์จะแพ้อย่างเดียว เรเซอร์ช่วยเบลลามี หยุดจอมมารได้ ทำให้เพื่อนจากที่ต้องตายหมดรอดมาได้บ้าง ซึ่งมันไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แต่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดได้แค่นี้

หลายคนอาจไม่ชอบบทนี้เพราะกลุ่มตัวเอกคล้ายจะแพ้มากกว่าชนะ ในอนาคตเองก็อาจมีอีกหลายอย่างที่เรเซอร์ต้องสูญเสีย  แต่ต่อให้เรื่องจะไปในทางไหน ผมก็ขอสัญญาว่าเรื่องนี้จะจบแบบ แฮปปี้เอนด์ ในวินาทีที่ความพยายามของเรเซอร์สำเร็จ พระเอกที่ไม่ได้วิเศษอะไรอย่างเรเซอร์จะดูวิเศษที่สุดเลยล่ะครับ หวังว่านะ

ผมจะพยายามทำให้ตัวเองพร้อมที่สุดเมื่อเขียนถึงตอนจบของเรื่องนี้นะครับ

สำคัญที่สุดคือทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด ถ้าไม่มีทุกคนผมคงจะไม่ได้เขียนถึงตอนนี้แน่ ขอบคุณมากครับ แล้วพบกันใหม่ใน Arc ต่อไปนะครับ 

แล้วก็วันอาทิตย์ผมของงดนะครับ ต้องไปนั่งลงรายละเอียดพลอตก่อน

 

เกิดใหม่เป็นตัวร้ายโหลยๆแล้วทำไม? ผมจะช่วยน้องนางเอก(อวย)ของผมเอง!!

เกิดใหม่เป็นตัวร้ายโหลยๆแล้วทำไม? ผมจะช่วยน้องนางเอก(อวย)ของผมเอง!!

เกิดใหม่เป็นตัวร้ายโหลยๆแล้วทำไม? ผมจะช่วยน้องนางเอก(อวย)ของผมเอง!!
Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง เกิดใหม่เป็นตัวร้ายโหลยๆแล้วทำไม? ผมจะช่วยน้องนางเอก(อวย)ของผมเอง!! << 0 >> รู้สึกว่าโลกเราช่วงนี้จะฮิตต่างโลกกันสินะ? ถ้าจำไม่ผิดนวนิยายประเภทไลทโนเวลของญี่ปุ่นในยุค 2020 จะฮิตกันเอาเรื่องเลย ขนาดผมก็เคยอ่าน หรือเคยดูอนิเมที่ดัดแปลงจากนิยายมาอีกทีไม่น้อยเลย ใช่ มันค่อนข้างสนุกเลย อาจจะเป็นเพราะมันช่วยสนองนีทให้ผมก็ได้ เพราะปกติผมมักจะเป็นผู้แพ้เป็นประจำทั้งๆที่พยายามากแล้ว พอได้เห็นคนๆหนึ่งประสบความสำเร็จอย่างสวยงาม ซึ่งนั่นก็คือพระเอกมันก็ชวนให้รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเขาด้วย พร้อมไปกับสาวๆในฮาเร็มของแกด้วยอะนะ แต่ด้วยความที่เป็นตลาดที่ใหญ่ ทำให้มีหลายความเห็นตามไปด้วย หลายครั้งที่นิยายแนวนี้จะถูกวิจารย์ในเชิงไม่ดี อาทิเช่น ส้ำซากจำเจ เดาทางง่าย ตัวละครผู้หญิงง่าย ทุกอย่างง่ายไปหมด บางเม้นต์ก็ร้ายแรงขนาดบอกว่า ‘นี่ไม่ใช่นิยายแต่เป็นสินค้า’ อืม ถ้าในมุมผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอก ออกไปในทางชอบด้วยซ้ำ แต่ขอติหน่อยเถอะ ตัวร้ายส่วนใหญ่ในเรื่องแนวนี้โคตรจะไม่น่าให้อภัย คนอะไรมันจะเลวได้ขนาดนั้น เลวถึงแก่นแท้เลยพวกตัวร้ายในนิยายต่างโลกเนี่ย ไม่น่าให้อภัยที่สุด โง่ก็โง่ กระจอกก็กระจอกชิบหายเลย ไร้ความคิดความอ่าน กลับตัวก็ไม่เป็น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset