บทที่ 37 – เป็นนางร้าย.. หรือนางเอกกันแน่?
ผู้หญิงคนที่สะดุดขาตัวเองจนล้มลงกับพื้นทำเอาทั้งฉันและลูซิเรียยืนอึ้งไปเลย แต่เธอก็รีบลุกขึ้นแล้วก็ปัดดินออกจากตัวก่อนจะวิ่งมาขั้นพวกเราเอาไว้
“ไม่ได้นะ!ต่อสู้กันไม่ได้นะ”
เธอพูดแบบนั้นพร้อมกับมีแผลถลอกที่แก้มแถมมีเลือดไหลออกจากจมูกเพราะหกล้มหน้าฟาดพื้นเมื่อกี้ด้วย
ใช่.. ตัวละครที่ไม่น่าจะเป็นนางร้ายมากยิ่งกว่าใครๆ ในทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นนิสัยหรือใจคอ ทุกอย่างของเธอไม่มีความเป็นนางร้ายเลยสักนิด
อันที่จริงเธอควรจะเป็นนางเอกด้วยซ้ำ ตัวละครที่รักความยุติธรรม มีพลังเกี่ยวกับการชำระล้างทุกสิ่งอย่างได้
ไม่ชอบมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งอีกต่างหาก แต่เธอเป็นเผ่าปีศาจนะ
ทั้งๆ ที่มีพลังเหมือนกับเทพธิดาและนิสัยใสซื่อราวกับนางฟ้าแบบนี้.. แต่ฟังไม่ผิดหรอกเธอเป็นเผ่าปีศาจและเป็นนางร้ายในรูทของโดโนแวน
เธอไว้ผมสีชมพูอ่อนๆ ผมไม่ยาวมากหน้าตาดูใสซื่อแต่มีหูที่แหลมนิดหน่อยแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นเผ่าปีศาจ
เธอมีชื่อว่า แครอลลิน่า เชลเตอร์ เป็นคนดีมากๆ คนหนึ่งเลยล่ะ แต่เธอมีนิสัยเสียคือจะชอบไม่ห่วงตัวเองเท่าไหร่จะห่วงคนอื่นก่อนเสมอ
เพราะเธอมีปมในอดีตน่ะ เธอเติบโตมาในเขตสลัมอันอดยาก ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามารอย่างหอวิญญาณ
หอวิญญาณคืออะไร หอวิญญาณก็เหมือนโบสถ์ที่อยู่ในเผ่ามนุษย์นั่นแหละ ปีศาจเขาไม่ได้นับถือพระเจ้าแต่อย่างใด
แต่พวกเขานับถือเผ่าวิญญาณละนะ.. แต่เอาเป็นว่าเธออาศัยอยู่แถวนั้นและที่นั่นมักมีการแย่งชิงอาหารกันอยู่เสมอ
แต่ยิ่งแย่งชิงมากเท่าไหร่จะยิ่งสูญเสีย.. จนเด็กๆ ทุกคนที่เคยอยู่ในหอวิญญาณตายกันไปจนหมดเหลือเพียงแค่เธอ
และเธอก็ทุกตระกูลปีศาจตระกูลหนึ่งเก็บมาเลี้ยงในฐานะบุตรบุญธรรม ทำให้เธอรู้ว่าความแตกต่างระหว่างชนชั้นมีมากขนาดไหน
ทำให้เธอกลายเป็นคนที่ไม่ชอบการใช้ความรุนแรง และอยากจะช่วยคนที่อ่อนแอ.. ซึ่งถามว่าบุคลิกแบบนี้ของเธอเป็นนางร้ายได้ยังไง
อย่างที่เคยกล่าวว่าเจ้าโดโนแวนคือปีศาจระดับสูงซึ่งหาได้ยาก และมันมีปมเกี่ยวกับการใช้คำพูด ซึ่งคนที่จะช่วยมันจากความเจ็บปวดของปมในอดีตคือเธอนี่แหละ
ซึ่งมีโอกาสเยอะมากที่โดโนแวนจะมาตกหลุมรักแครอลลิน่าแทนนั่นเอง ด้วยเพราะบุคลิกภาพของเธอทั้งใจดี
แม้โดโนแวนจะเป็นคนฆ่าพี่สาว เธอก็ยังสรรหาคำมากมายมาปลอบจนทำให้โดโนแวนตกหลุมรักได้ แน่นอนว่าคำพูดของแครอลลิน่าล้วนกลั่นออกมาจากใจจริง
และความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเธอ ไม่เหมือนนางเอกเกมที่ใช้คำพูดหว่านล้อมเพื่อให้เป็นตามที่ตนเองต้องการ
ดังนั้นอุปสรรคของรูทโดโนแวนคือตัวของแครอลลิน่านี่แหละ อีกอย่างทั้งแครอลลิน่ากับโดโนแวนก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเหมือนคู่อื่นด้วยนะ
เพราะงั้นแหละถ้าหากโดโนแวนหันมาชอบแครอลลิน่าแทนนางเอกเกมละก็ สำหรับพวกผู้หญิงคงโกรธมากแบบประมาณว่า โดนความใสซื่อของยัยนั่นแย่งไป
“เหอะไอ้พวกตัวละครใสซื่อแบบนี้ มันชอบแย่งผู้ชายคนอื่นด้วยความใสซื่อ”
บลาๆ ประมาณว่าเกลียดแครอลลิน่ากันเอามากๆ เลยละนะ สำหรับฉันคือเธอเป็นหนึ่งในตัวละครที่ฉันชอบมากๆ ในเกม
แม้คนในโลกเดิมส่วนใหญ่จะไม่ชอบความโลกสวยของเธอเอามากๆ ก็ตามที แต่เพราะเธอเคยเห็นด้านมืดของสังคมมาแล้ว
และเธอรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงมัน เธอจึงลุกขึ้นสู้ในแบบของเธอ.. ฉันว่าเธอเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์กว่าพวกเป้าหมายในการจีบซะด้วยซ้ำ
แต่แน่นอนว่าแม้แครอลลิน่าเธอจะเป็นคนอ่อนโยนแบบไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าความดุร้ายเหมือนหมาบ้าของลูซิเรีย
มันก็ล้วนไร้ประโยชน์
ในขณะที่ฉันคิดว่าลูซิเรียกำลังจะโจมตีฉันแบบไม่สนใจแครอลลิน่านั้นเอง เธอกลับจ้องไปที่ใบหน้าของแครอลลิน่าก่อนจะสบถออกมาพร้อมจ้องมาที่ฉัน
“ชิ… เจ้าข้าจะจำหน้าเจ้าเอาไว้..”
ว่าแล้วลูซิเรียก็หันหลังเดินจากไปโดยไม่สนใครเลย..
อ๊ะเด้ะ ถ้าเป็นลูซิเรียที่ฉันรู้จักต้องซัดหน้าโดยไม่สนอะไรอย่างแน่นอนสิ ฉันจำได้ว่าในเกมมีครั้งหนึ่งที่เธอคนนี้พยายามจะโจมตีนีโอ
แล้วนางเอกเกมก็เข้าไปขวางด้วยความใสซื่อ.. แบบปลอมๆ อะนะ ยัยลูซิเรียก็โจมตีอยู่ดีโดยไม่สนด้วยซ้ำ
แต่พอเป็นแครอลลิน่ากลับถอยไปง่ายขนาดนี้.. อื้มม นั่นสินะใสซื่อแบบปลอมๆ อย่างยัยนางเอกเกมเซเลน่าคงสู้ใสซื่อแบบจริงๆ สินะ
พอลูซิเรียจากไปกลุ่มผู้หญิงที่มาโดนลูซิเรียรังแกก็เดินจากไปตามๆ กัน หลังจากนี้คงไม่กล้าไปหาเรื่องลูซิเรียอีกรอบแล้วละมั้ง
พอทุกคนจากไป ขาที่สั่นหงึกๆ ของแครอลลิน่าก็หยุดลงก่อนที่เธอจะฟุบลงกับพื้นด้วยความโล่งอก
“ค่อยยังชั่ว..”
ใช่ เมื่อกี้เธอเองก็กลัวมากซะจนขยับแทบไม่ได้เหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่อยากให้มีการต่อสู้
ทั้งๆ ที่ตอนนี้เธอยังไม่รู้จักฉันหรือลูซิเรียเลย แต่ยังทำเพื่อคนแปลกหน้าได้ขนาดนี้ ฉันว่าเธอเป็นผู้หญิงที่วิเศษมากเลย
ใครได้แต่งงานกับเธอคงเป็นการใช้บุญทั้งหมดในชาติไปจนหมดแล้วละนะ ฉันเดินเข้าไปหาเธอพร้อมกับพูดขึ้น
“นี่เธอทำอะไรของเธอเนี่ย ถ้ากลัวขนาดนั้นแล้วจะมาขวางทำไมกันล่ะ.. ถ้ายัยนั่นใช้เวทมนตร์ขึ้นมาฉันก็สามารถใช้ตอบโต้ได้นะ นี่คือโรงเรียนลิเบอร์เลยนะ คิดว่านักเรียนที่เข้าโรงเรียนนี้ได้แบบฉันจะรับมือไม่ไหวรึไง”
ฉันบ่นออกมา..เอาเถอะถึงฉันจะเข้ามาในโรงเรียนนี้ด้วยวิธีโกงก็เถอะนะ.. แต่ในฐานะที่ฉันรู้จักตัวละครที่ชื่อลูซิเรียดี
ฉันสามารถรับมือเธอได้แน่นอน เอาเข้าจริงเวทมนตร์เมื่อกี้ของลูซิเรียก็ใช่ว่าจะไม่มีจุดอ่อนสักหน่อย
“ไม่ได้หรอก ขืนคนที่ตอบโต้เป็นเธอละก็มันก็กลายเป็นการทะเลาะกันน่ะสิ เพราะงั้นมือที่สามแบบฉันใช้ก็จะเป็นแค่การห้ามปราม”
“…”
ถึงที่เธอมามันจะมีเหตุผลก็เถอะนะ แต่ตัวเองก็กลัวแท้ๆ .. โดยปกติแล้วสิ่งมีชีวิตที่ไม่ชอบความรุนแรงจะหลีกเลี่ยงจากปัญหาที่อาจนำไปสู่ความรุนแรง
เพื่อทั้งหลีกเลี่ยงจากปัญหาหรือกลัวต่อการใช้ความรุนแรง แต่เธอคนนี้กลับเลือกที่จะกระโจนเข้าใส่ปัญหาทั้งแบบนั้นเลย
ซึ่งอย่าลืมว่าตอนนี้เธออายุเพียงสิบสามย่างสิบสี่เท่านั้น ตัวแค่นี้กลับสามารถคิดไปไกลได้ขนาดนั้นคือ.. สุดยอดแล้วนะ
ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะยื่นผ้าให้
“อ๊ะ เช็ดเลือดที่จมูกกับแก้มนั่นสิ”
“อะ.. อื้มขอบคุณนะ เธอดูใจดีกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีกนะ”
“แล้วเธอคิดว่าฉันเป็นคนไงล่ะ?”
“ก็แบบเห็นทะเลาะกับคนอื่นอยู่ นึกว่าจะเป็นแบบพวกถือไม้ไล่ทุบคนไปทั่วแบบนั้นน่ะ”
“เดี๋ยวสิ แบบนั้นก็เกินไปนะ ฉันจำไม่ได้ว่าทำท่าทีดุร้ายอะไรขนาดนั้นนี่น่า”
“ล้อเล่นน่า”
พอเห็นท่าทางของฉันเธอก็หัวเราะคิกคักออกมา.. รู้สึกนุ่มฟูจริงๆ เลยนะตัวฉัน แบบนี้สิถึงจะเรียกว่านางเอก
“ฉันมีชื่อว่า แครอลลิน่า เชลเตอร์ เอ่อ.. ยินดีที่ได้รู้จักนะ คุณอนาสตาเซีย”
เหมือนจะรู้ชื่อฉันจากตอนห้องประชุมแล้วฉันเลยไม่ต้องแนะนำตัวอะไรนอกจาก
“ยินดีที่ได้รู้จัก เรียกอนาสตาเซียเฉยๆ ก็ได้นะ”
“งั้นเรียกฉันว่าแครอลเฉยๆ ก็ได้นะ!”
“อื้ม งั้นก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ แครอล”
และ.. ฉันก็ได้เป็นเพื่อนกับแครอลลิน่า ไม่สิ ชื่อเล่นของเธอคือ แครอล
ฉันได้เป็นเพื่อนกับแครอลแล้วละนะ.. เอาเข้าจริงไม่คิดว่าจะได้รู้จักกันเร็วขนาดนี้.. และในตอนที่ฉันไม่รู้ตัวนั้นเองอีกด้านหนึ่งมีคนแอบดูอยู่เงียบๆ
…….
เงานั้นจ้องไปที่อนาสตาเซียก่อนจะจ้องไปที่แครอลลิน่าด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย… ดวงตาสีฟ้าครามของเธอจ้องไปที่ทั้งสอง
หากอนาสตาเซียได้มองเห็นคนคนนี้.. เธอคงจะร้องด้วยความตกใจว่า..
“นางร้ายคนที่ห้าเหรอ.. ไม่สิ.. ตอนนี้เธอยังไม่ควรเป็นนางร้ายสิ ในตอนนี้นางร้ายควรจะมีแค่สี่คน.. จนกว่าจะถึงอีเว้น อีเว้นหนึ่ง”
แต่อย่างไรก็ตามสายตาที่จ้องไปยังทั้งสองคนยังคงมีความเกลียดชังอยู่ แม้ไม่สามารถรู้ได้ว่าความเกลียดชังนั้นมีให้อนาสตาเซียหรือแครอลลิน่า..
หรืออาจจะเป็นทั้งสองคน..
แต่นางร้ายคนที่ห้านั้น…
ยังคงไม่ถูกกล่าวถึงในเร็ววันนี้อย่างแน่นอน