เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 221 เปิดตู้

เหอเหวินเจี้ยนเป็นรองประธานบริษัทไป๋ลี่แต่เย่เฉินเป็นเพียงแค่หัวหน้าแผนกอบรมบุคลากรที่เพิ่งจัดตั้งใหม่ของบริษัทเท่านั้น เป็นแค่พนักงานในระดับผู้จัดการเท่านั้น

ในด้านการทำงานนั้น เขาไม่อาจเปรียบเทียบกับเหอเหวินเจี้ยได้เลย เขาถือเป็นลูกน้องของเหอเหวินเจี้ยน

ดังนั้นเหอเหวินเจี้ยนถึงได้อาศัยว่าตนเองเป็นเจ้านายอีกฝ่ายวางท่าต่างๆ นานา

ถ้าไม่ใช่เพราะฉินหงเหยียนอยู่ด้วย เขาคงจะใช้เย่เฉินช่วยแบกกระเป๋าไปแล้ว!

เย่เฉินรับกระเป๋าเดินทางจากฉินหงเหยียนมา แล้วจุมพิตหญิงสาว จากนั้นถึงได้หันไปตอบเหอเหวินเจี้ยน

“การอบรมเป็นไปได้ดีมาก พวกสาวๆ ก็ตั้งใจเรียนภาษาจีนมากๆ เรียนกันได้เร็วดี ถ้าหากว่าคุณเหอไม่เชื่อ ก็สามารถตรวจสอบผลงานได้ทุกเมื่อเลยครับ”

เหอเหวินเจี้ยนกล่าว “ฉันต้องไปตรวจสอบแน่ๆ ทว่าตอนนี้ฉันจะไปสนามกอล์ฟ พรุ่งนี้ตอนนี้นายรอฉันที่ฝ่ายอบรมบุคลากรแล้วกัน ฉันจะไปเช็คด้วยตัวเอง”

ถึงเย่เฉินจะไม่ค่อยพอใจมากนัก แต่ก็ยังพูดอยู่ “ครับ คุณเหอ”

ฉินหงเหยียนถามอย่างประหลาดใจ “คุณตีกอล์ฟตั้งแต่เมื่อไหร่? ตีกอล์ฟกับใคร?”

ทั้งสองคนรู้จักกันมานาน ฉินหงเหยียนรู้ว่าเหอเหวินเจี้ยนไม่ตีกอล์ฟ

เหอเหวินเจี้ยนหัวเราะร่วน “ไม่ได้ไปกับใครหรอก ไปคนเดียวนี่ล่ะครับ ฮ่าๆ”

เขาจะให้ฉินหงเหยียนล่วงรู้ความลับในสนามกอล์ฟของหลิวอวี่เจ๋อไม่ได้ มิเช่นนั้นแล้วฉินหงเหยียนอาจจะแย่งความดีความชอบของเขาไปก็ได้

ฉินหงเหยียนในตอนนี้ถึงแม้ว่าจะเป็นประธานบริษัท แต่ว่าหุ้นที่ถืออยู่นั้นก็ยังน้อยกว่าเหอเหวินเจี้ยน หล่อนเป็นแค่ตัวแทนท่านประธานเท่านั้น

ส่วนคนที่มีสิทธิ์ขาดจริงๆ ก็ยังเป็นคุณอัย เหอเหวินเจี้ยนเชื่อว่าขอแค่เขาทำงานได้ดี ก็จะสามารถทำให้ไปขอร้องกับคุณอัยและเหล่าคณะกรรมการเพื่อรับตำแหน่งประธานบริษัทไป๋ลี่!

พอถึงตอนนั้้นก็ค่อยข่มฉินหงเหยียนที่ตำแหน่งต่ำกว่า ถึงจะเป็นไปได้ที่จะเอาชนะผู้หญิงคนนี้ !

เพราะว่าผู้หญิงมักจะนับถือหัวหน้าของตนเอง!

เดินออกจากสนามบินแล้ว คนขับรถรับเหอเหวินเจี้ยนแล้ว เย่เฉินขับรถไปถามฉินหงเหยียน “กลับบริษัทแล้วเหรอ?”

ฉินหงเหยียนมองมือเย่เฉินแล้วพูดต่อ “ไม่เจอกันมาหนึ่งสัปดาห์ ไม่กลับบริษัทแล้ว พวกเรากลับบ้านกันเถอะ!”

เย่เฉินถอนหายใจแล้วแสร้งส่ายหน้าอย่างเอือมระอา “เฮ้อ เป็นลูกน้องก็ไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไร เจ้านายบอกให้ไปไหนก็คงต้องทำตาม”

ฉินหงเหยียนตีเขาเบาๆ “บอกให้กลับบ้านไม่พอใจใช่ไหม? งั้นไปบริษัทก็ได้”

เย่เฉินรีบร้อนกล่าว “อย่าเลยครับ ผมดีใจมากเลย! ฮ่าๆ”

……

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ณ สนามกอล์ฟอวี๋ซาน

“อ้อ คุณเหอเจอกันอีกแล้วนะครับ ช่วงนี้คุณหลงรักกีฬากอล์ฟแล้วล่ะสิ สัปดาห์นี้น่าจะเจอคุณมาสามรอบได้แล้วล่ะมั้ง?”

หลิ่วอวี่เจ๋อสวมชุดลำลอง สวมหมวกกันแดดและแว่นตากันแดด มือถือไม้กอล์ฟเอาไว้แล้วเดินมาหาเหอเหวินเจี้ยน

เหอเหวินเจี้ยนเห็นหลิ่วอวี่เจ๋อแล้วก็ทักทายพลางระบายยิ้มน้อยๆ “คุณหลิ่ว ฮ่าๆ รู้ว่าคุณมาบ่อยๆ ดังนั้นผมก็เลยอยากทำความรู้จักกับคุณหน่อย ผมเองเป็นมือใหม่ต้องเรียนรู้จากคนเก่งๆ อย่างคุณ”

หลิ่วอวี่เจ๋อรู้สึกแปลกใจในทันที ทั้งสองคนก่อนหน้านี้ไม่ค่อยถูกกัน น่าจะถือได้ว่าเป็นศัตรูกันเลยด้วยซ้ำไป แต่น้ำเสียงในตอนนี้ของเหอเหวินเจี้ยนเหมือนว่ากำลังอยากจะสนิทสนมกับเขา

หลิ่วอวี่เจ๋อกับเหอเหวินเจี้ยนเดินไปยังสถานที่ที่ไม่ค่อยมีคนแล้วถาม “คุณเหอช่วงนี้อยู่ที่ไป๋ลี่เป็นยังไงบ้างครับ?”

เหอเวินเจี้ยนถอนหายใจ “อย่าพูดเลยครับ คุณอัยจู่ๆ ก็ซื้อบริษัทแล้วดำรงตำแหน่งเป็นประธานบริษัท อยู่ที่บริษัทแค่สองเดือนแล้วก็หายไปเลย แต่กลับปล่อยให้ฉินหงเหยียนที่เพิ่งจะเข้ามาทำงานที่บริษัทได้แค่สองเดือนรับตำแหน่งประธานบริษัท ส่วนผมที่ตั้งใจทำงานมาเป็นระยะเวลาหลายปี หุ้นก็มีมากกว่าหล่อน แต่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าที่คุณอัยจะไม่เลือกผมเป็นประธานบริษัท”

หลิ่วอวี่เจ๋อตบบ่าเหอเหวินเจี้ยนแล้วกล่าว “ฮ่าๆ เหล่าเหอผมว่านะ คุณอัยของพวกคุณน่ะเป็นคนบ้า สติไม่สมประกอบแน่ๆ ตอนแรกก็เอาผู้หญิงต่างชาติมาทำงานเป็นพนักงานส่งของ ทำให้คนร่วมสายงานอย่างพวกเราต้องตามน้ำไปด้วย ทำเอาเสียเงินไปตั้งมากตั้งมาย ต่อมาก็ให้ผู้หญิงที่ไม่เคยทำงานในสายโลจิสติกส์มาเป็นประธานกรรมการ คุณลองคิดดูนะครับอย่างฉินหงเหยียนจะไปรู้อะไร? หล่อนเก่งกว่าคุณตรงไหน? ดังนั้นนะครับคุณลาออกจากไป๋ลี่แล้วมาทำงานที่ชุนเฟิงของเราเลย ขอบอกตรงๆ เลยนนะว่าคุณปู่ของผมอยากจะให้ผมซื้อคนจากบริษัทนั้นมา”

เหอเหวินเจี้ยนเป็นคนเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าหากอยากล้วงความลับของหลิ่วอวี่เจ๋อจำเป็นต้องทำให้อีกฝ่ายเชื่อใจเขาก่อน ดังนั้นถึงได้แกล้งทำเหมือนมีความต้องการดังกล่าวพอดี

“คุณหลิ่วพูดแบบนี้จริงเหรอ?”

“งั้นแน่นอนแล้ว ปู่ของผมบอกว่ามีแค่คุณเหอเท่านั้นที่จะเก่งพอที่จะเขย่าไป๋ลี่ให้สะเทือนได้ แค่ซื้อตัวคุณมาได้ไป๋ลี่ก็จะไม่อยู่ในสายตาของเขาอีก!”

“คุณหลิ่วชมผมเกินไปแล้วนะครับ ผมจะเก่งขนาดนั้นที่ไหนกัน แต่ว่านกฉลาดย่อมต้องเลือกต้นไม้ที่ดีให้พักพิงอยูแล้ว ถ้าหากว่าคุณอัยเอาแต่ละเลยผมอยู่แบบนนี้ล่ะก็ ผมก็ไม่กล้ารับรองเหมือนกันว่าผมจะอยู่ที่ไป๋ลี่ไปตลอด!”

ใบหน้าหลิ่วอวี่เจ๋อระบายยิ้มออกมา

ในระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ต่อมา ทั้งสองคนก็มักจะตีกอล์ฟด้วยกัน เหอเหวินเจี้ยนก็ทำให้อีกฝ่ายไว้ใจเขาจนได้

ในกลางวันที่แดดร้อนแรง เหอเหวินเจี้ยนและหลิ่วอวี่เจ๋อก็มาพบกันที่สนามกอล์ฟอีกครั้ง

คราวนี้เหอเหวินเจี้ยนกำลังหัวร่อต่อกระซิกกับเพื่อนของหลิ่วอวี่เจ๋อ

“เหล่าเหอ คุณนั่งรอพวกเราที่นี่ก่อนนะ พวกเราไปข้างในสักครู่” หลิ่ววอวี่เจ๋อคุยกับเหอเหวินเจี้ยน

เหอเหวินเจี้ยนก็มีท่าทีจะลุกขึ้น “ไปทำอะไรข้างในเหรอ? ผมเข้าไปด้วยไม่ได้เหรอ? ดูแล้วคุณชายหลิ่วจะยังไม่เชื่อใจผมสินะ”

เหอเหวินเจี้ยนเองก็รู้ว่าตู้ที่ว่านั้นอยู่ด้านใน

หลิ่วอวี่เจ๋อและเพื่อนๆ ของเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าวพลางระบายยิ้ม “เหล่าเหอ นี่คือความลับระหว่างคนวัยรุ่นอย่างพวกเราคุณอย่าเข้ามายุ่งดีกว่า คุณสบายใจได้ผมเห็นคุณเป็นคนกันเองอยู่แล่ว เพียงแต่ทุกคนต่างก็มีความลับกันทั้งนั้น”

หลิ่วอวี่เจ๋อตบบ่าของเหอเหวินเจี้ยนเบาๆ แล้วก็เดินเข้าไปด้านในกับเพื่อนๆ ของเขา

หลังจากที่ทั้งสามคนเดินไปแล้วนั้น เหอเหวินเจี้ยนก็เริ่มเปิด APP ติงติงในมือถือ แล้วส่งข้อความให้กับคนที่ไม่ได้บันทึกเบอร์เอาไว้ “พวกเขาเข้าไปแล้ว”

นี่คือฟังก์ชั่นการใช้งานที่อ่านข้อความแล้วข้อความจะทำลายตัวเอง หลังจากที่อีกฝ่ายอ่านข้อความสามวินาทีแล้ว ข้อความจะหายไปเอง

ข้อความนี้ถูกลบไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นผ่านไปเพียงหนึ่งนาทีเท่านั้น ท้องฟ้าเหนือสนามกอล์ฟ ทันใดนั้นเองก็มียานทรงเหมือนจานบินประหลาดลอยผ่านมา

“UFO! มี UFO!”

เหอเหวินเจี้ยนตะโกนเสียงดัง

พวกหลิ่วอวี่เจ๋อต่างก็เป็นคนอายุน้อยที่สนอกสนใจกับสิ่งแปลกๆ อย่างมาก เมื่อได้ยินเสียงร้องของเหอเหวินเจี้ยน ก็รีบพุ่งพรวดมาทันที

และเมื่อแหงนหน้ามองก็พลันเหลือบเห็นจานบินที่ไม่เคยเห็นมาก่อนกลางอากาศ แล้วทั้งสามคนก็ตื่นเต้นอย่างมาก

“แม่งเอ้ย! UFO จริงๆ ด้วย! นี่มันมาจากไหนกันแน่”

“รีบถ่ายรูปเร็ว! สุดๆ ไปเลยที่ชีวิตนี้ได้เห็น UFO กับเขาด้วย”

หลิ่วอวี่เจ๋อก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาวีดีโอคอลหาหวังเจียเหยาทันที “ที่รัก คุณดูเร็วๆ ของที่อยู่กลางอากาศน่ะะ เหมือน UFO ไหม!”

ทว่าตอนที่ทั้งสามคนกำลังโดนภาพตรงหน้าดึงความสนใจอยู่นั้นเอง เหอเหวินเจี้ยนก็แอบเข้าไป แต่ว่าตู้ถูกล็อคไปแล้ว

ดูไปแล้วลูกเศรษฐีทั้งสามคนนี้ยังค่อนข้างระมัดระวังตัวมากทีเดียว ต่อให้ตื่นเต้นอยากดู UFO แค่ไหนแต่ก็ไม่ลืมจะล็อคตู้

ทว่าเหอเหวินเจี้ยนได้เตรียมกุญแจผีมาด้วย!

เหอเหวินเจี้ยนล้วงกุญแจออกมา เพียงแค่ไม่เท่าไหร่มีเสียดัง แค่ก แล้วตู้ก็เปิดออก!