สิบโมงเช้าวันต่อมา ณ เขตวิลล่าซีซาน เมืองอวิ๋นโจว
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดครบแปดสิบปีของคุณนายหวังโดยเจ้าตัวเลือกจัดงานในโรงแรมที่ดีที่สุดของอวิ๋นโจว
แต่ก่อนหน้านั้นหญิงชราแซ่หวังสั่งให้ทุกคนมารวมตัวกัน ณ วิลล่าอันเป็นที่พักอาศัยของตนเอง
“คุณย่าคะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ!”
“คุณแม่ครับ ขอให้แม่มีอายุยืนยาวสองร้อยปี!”
คนกลุ่มใหญ่ที่มารวมตัวกันในวิลล่าคือบรรดาลูกหลานของหญิงชราทั้งสิ้น
คุณนายหวังมีลูกชายสองคน คนโตชื่อหวังจื้อเฉียง อีกคนชื่อหวังจื้อหย่วน ผู้ซึ่งเป็นบิดาของหวังเจียเหยา
ส่วนหวังจื้อเฉียงมีลูกชายชื่อหวังซ่าวเจี๋ย มีลูกสาวชื่อหวังหยวนหยวนโดยอีกฝ่ายมีอายุไล่เลี่ยกับหวังเจียเหยา
ตอนนี้สมบัติหลายสิบล้านของบ้านตระกูลหวัง รวมไปถึงอำนาจในการตัดสินใจต่างๆ ของบริษัทในเครือขึ้นอยู่กับหญิงชราทั้งหมด
ดังนั้นหวังจื้อเฉียงและหวังจื้อหย่วนสองพี่น้องต่างก็ทุ่มเทเอาอกเอาใจมารดาอย่างสุดความสามารถเพื่อแย่งทรัพย์สมบัติกัน
ในโถงห้องรับแขก คุณนายหวังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้แดงที่มีมูลค่าหลายแสน หญิงชราอุ้มหมาพุดเดิ้ลตัวหนึ่งไว้ในอ้อมแขน ทอดสายตามองเหล่าหลานๆ ทยอยมอบของขวัญให้ตนเอง ฟังคำอวยพรของพวกเขาและผงกศีรษะอย่างมีความสุข
แล้วในทันใดนั้นเองสายตาพลันเหลือบไปเห็นอึกองหนึ่งของเจ้าหมาพุดเดิ้ล คุณนายหวังถามทันทีว่า
“เขยขยะล่ะ เรียกให้รีบมาทำความสะอาดตรงนี้เร็ว”
เขยขยะที่คุณนายหวังพูดถึงก็คือเย่เฉินนั้นเอง
งานเก็บกวาดอึของเจ้าพุดเดิ้ลในสามปีมานี้เป็นหน้าที่เย่เฉิน
หวังจื้อเฉียงมองไปที่ห้องแล้วถามอย่างเซ็งๆ “เอ๋? เหมือนว่าคนเย่เฉินคนไร้ประโยชน์จะไม่มานะ?”
คุณนายหวังหัวเสียทันที “อะไรนะ? วันครบรอบแปดสิบปีของฉัน เขายังกล้าไม่มาเหรอ? หวังเจียเหยาเกิดอะไรขึ้น?”
หวังเจียเหยาตอบหญิงชราด้วยน้ำเสียงนอบน้อม “เขาอาจจะไปทำงานแล้ว”
“ทำงาน? ส่งอาหารเดลิเวอรี่น่ะเหรอ? ฮ่าๆ น่าขันจริงๆ” หวังหยวนหยวนหัวเราะเยาะเย้ย
แล้วหวังซ่าวเจี๋ยก็รับลูกน้องสาวโดยพูดจาดูถูกอีกฝ่ายต่อ “ขายขี้หน้าตระกูลหวังของเราจริงๆ มีครั้งหนึ่งขับผมรถมาเซราติไปเจอเขายังไม่กล้าบอกเพื่อนเลยว่าหมอนี่เป็นคนในครอบครัวเรา!”
แววตาคุณนายหวังฉายแววเกรี้ยวกราด “รีบให้เขากลับมาเจอฉันให้ไวเลย! ไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย!”
หวังเจียเหยาจำเป็นต้องพูดความจริงออกมาเมื่อเห็นหญิงชราโกรธ
“คุณย่าคะ ที่จริงวันนี้ที่เขาไม่มาเป็นเพราะพวกเราจะหย่ากัน”
“หย่าเหรอ? ใครอนุญาตให้พวกแกหย่ากัน? แกรู้ไหมว่าปู่ที่ตายไปของแกเป็นคนจัดแจงการแต่งงานครั้งนี้!” คุณนายหวังพูดด้วยน้ำเสียงวางอำนาจ
หวังเจียเหยาไม่กล้าขัดขืน ทรุดตัวคุกเข่าลงบนพื้นแล้วโอดครวญ
“คุณย่า หนูไม่กล้าขัดคำสั่งเสียของคุณปู่หรอกค่ะ แต่เย่เฉิน เขา…เขาทำเกินไป!”
คุณนายหวังเห็นหวังเจียเหยาน้ำตาพรั่งพรูอาบหน้าก็รู้สึกสงสารจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปประคองหลานสาว
‘“เจียเหยาอย่าเพิ่งร้องไห้ แกเป็นหลานสาวของพวกเรา เขาเป็นคนแต่งเข้าทำไมถึงกล้ารังแกแก ฉันจะช่วยแกสั่งสอนเขาเอง!”
หวังเจียเหยาเช็ดน้ำตาที่กว่าจะบีบออกมาได้แล้วพูดกับทุกคน
“เย่เฉินไปมีผู้หญิงอื่น!”
“อะไรนะ?”
คุณนายหวังตกใจจนตัวสั่นเทิ้ม ยังดีที่หวังจื้อเฉียงเข้ามาประคองได้ทันเวลา หญิงชราถึงทรงตัวอยู่ได้
คุณนายหวังพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “เดียรัจฉาน! สามปีมานี้พวกเราให้บ้านเขาอยู่ ให้รถเขาขับแต่เขากลับนอกใจแกไปหาผู้หญิงคนอื่นเนี่ยนะ!”
หวังเจียเหยากลับดำเป็นขาว แถมยังใส่ความว่าเย่เฉินนอกใจจึงทำให้คุณนายหวังหลงเชื่อได้อย่างง่ายดาย ที่หวังเจียเหยาปกปิดได้อย่างแนบเนียนเพราะเมื่ออยู่ต่อหน้าคนในครอบครัวเจ้าหล่อนจะทำตัวเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย หากเมื่อวานไม่ใช่เพราะโดนเย่เฉินจับได้คาหนังคาเขาที่โรงแรม เย่เฉินก็คงคิดว่าหวังเจียเหยาเป็นหญิงสาวใสซื่อที่แถมออกจะถือตัวหน่อยๆ ด้วยซ้ำไป
พ่อแม่ของหวังเจียเหยาเองก็ถูกบุตรสาวหลอกเช่นกันจึงพากันรุมด่าเย่เฉิน
ทว่าแววตาของคนในครอบครัวหวังจื้อเฉียงกลับต่างออกไป
หวังหยวนหยวนกล่าวอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นอีกฝ่ายตกที่ันั่งลำบาก “พี่เจียเหยาคะ พี่เป็นสาวสวยลำดับหนึ่งของเมืองอวิ๋นโจวไม่ใช่เหรอ? หุ่นพี่ก็ดี หน้าตาก็ด้วย ทำไมถึงได้มีผู้หญิงคนอื่นมาทาบรัศมีพี่ได้ล่ะ?”
หวังหยวนหยวนมีหุ่นที่เซ็กซี่ แค่อัดคลิปสั้นๆ ในแพลตฟอร์มขนาดไม่โชว์ใบหน้าก็มียอดไลก์เกินสิบล้าน มีแฟนคลับหลักล้านเลยทีเดียว
ถือว่าเป็นอินฟลูเอนเซอร์[1]ที่มีแฟนคลับมากที่สุดในบรรดาเป็นอินฟลูเอนเซอร์ที่ไม่ถ่ายใบหน้า
เพราะใบหน้าเจ้าหล่อนออกจะพื้นๆ พอเปรียบกับหวังเจียเหยาแล้วเรียกได้ว่าธรรมดาเกินไปด้วยซ้ำ ดังนั้นเจ้าตัวถึงค่อนข้างอิจฉาลูกพี่ลูกน้องคนนี้
หวังซ่าวเจี๋ยเองก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเจือหัวเราะเช่นกัน “เจียเหยา อย่าโกรธพี่เลยนะ เรื่องนี้เธอเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ พวกเธอแต่งงานกันมาสามปีแล้วแต่กลับไม่ยอมให้หมอนั่นแตะต้องตัวเธอ ถึงผลไม้จะหอมน่ากินขนาดไหนแต่ถ้าได้แต่มอง แตะไม่ได้ก็ไม่มีค่าอะไร มิน่าเย่เฉินถึงได้ไปมีกิ๊กข้างนอก ฮ่าๆ”
ในตอนนี้เองซูหลานมารดาของหวังเจียเหยาถึงได้ออกตัวแทนลูกสาว
“ซ่าวเจี๋ย หลานพูดไม่ถูกนะ เจียเหยาเป็นใคร ส่วนเย่เฉินเป็นใคร ถ้าหากจะให้เจียเหยามีสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับเด็กเหลือขอนั่นจริงๆ ไม่เท่ากับว่าทำลายคุณค่าของเจียเหยาของเราเหรอ”
ซ่าวเจี๋ยแค่นเสียง “ชิ ก็อยากจะให้เจียเหยารักษาเนื้อรักษาตัวให้บริสุทธิ์ไปก็เพื่อหาโอกาสหย่ากับเย่เฉินแล้วหาลูกเขยรวยๆ ใหม่ไม่ใช่หรือไง?”
ซูหลาน “เธอ…”
“พอได้แล้ว เลิกทะเลาะกันได้แล้ว!” คุณนายหวังพูดเสียงดัง “ถึงเจียเหยาจะทำแบบนี้ เขาก็จะไปหาเศษหาเลยไม่ได้! เห็นตระกูลหวังของเราเป็นอะไร? รีบไปเรียกเดียรัจฉานตัวนั้นมา ฉันจะใช้กฎประจำตระกูลของเราจัดการเขา”
[1] Influencer (อินฟลูเอนเซอร์) คือผู้มีอิทธิพลบนสื่อโซเชียล โดยเป็นผู้ที่ทำคอนเทนต์เผยแพร่ตามแพลตฟอร์มต่างๆ เช่น Instagram Facebook เป็นต้น
