เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 49 บอกให้เขาไสหัวไป

ในตอนที่จงเหว่ยกำลังตกใจอยู่นั้นเอง ก็มีพนักงานเดินออกจากร้านอวิ๋นจงอวิ๋นแล้ววางป้ายที่ถือในมือลงตรงหน้าบริเวณประตูร้าน

กลุ่มคนที่มุงดูรีบมาดูป้ายอย่างรวดเร็ว

“รายการกิจกรรมในสัปดาห์นี้ของร้านอาหารเมฆาในเมฆา!”

“รายการคืนนี้คือเพลง ‘Ye Lang Disco’[1]! พรุ่งนี้เพลง ‘Gu Du[2]’ ส่วนวันมะรืนคือ ‘Your bar closed to me’[3]…”

อาเหลยสาวก้าวขึ้นไปดู แต่ตอนกลับมาเขาตื่นเต้นอย่างมาก “แย่แล้วเถ้าแก่ เจ้าของคนใหม่ของร้านอวิ๋นจงอวิ๋นนี่รวยจริงๆ เขาจ้างพวกนักร้องมาแถมเป็นพวกที่กำลังดังอยู่ในตอนนี้ด้วย!”

จงเหว่ยปรายตามองเพราะแต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยฟังเพลงตามกระแสมาก่อน ฟังแต่เพลงของพวกจางเสวียโหยว[4]ดังนั้นถึงค่อนข้างดูแคลนเพลงพวกนี้

“ชื่อเพลงเลอะเทอะอะไร นักร้องสมัครเล่นทั้งนั้น ไม่ได้จ้างพวกราชาราชินีเพลงจากไต้หวัน ฮ่องกงมาสักหน่อยไม่ต้องไปสนใจ อวิ๋นจงอวิ๋นนี้ต้องเจ๊งภายในหนึ่งสัปดาห์แน่!”

……

สองชั่วโมงต่อมา

ฟางเชาที่เพิ่งตื่นนอนก็คว้ากล่องใส่แหวนเพชรของทิฟฟานี่แอนด์โคอย่างมีความสุข

ในกล่องใบนี้เป็นแหวนเพชรที่เขาใช้เงินก้อนใหญ่ซื้อมา

วันนี้เขาตัดสินใจว่าจะขอหวังเจียเหยาแต่งงาน!

เมื่อคืนวานหวังเจียเหยาโทรบอกเขาว่าคุณเย่แห่งบริษัทหัวเซิ่งกรุ๊ปถูกใจเจ้าหล่อนเข้า

เรื่องนี้ทำให้ฟางเชารู้สึกหวาดระแวงขึ้นมา เขาจะต้องครอบครองหวังเจียเหยาให้ได้โดยเร็วที่สุด!

ฟางเชาโทรหาแฟนสาว “ที่รักคุณยุ่งไหม? ตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันนะ?”

หวังเจียเหยากล่าว “ตอนเที่ยงไม่ได้ค่ะ ฉันเป็นรองผอ.โครงการอีผิ่นเจียเหยามีเรื่องต้องทำเยอะเลยตอนเย็นแล้วกัน”

หวังเจียเหยาจัดการสัญญาจนเรียบร้อยทำให้คุณนายหวังดีใจอย่างมาก

ทว่าคุณนายหวังกลับให้หวังเจียเหยาและบิดาเป็นรองผอ. แล้วให้หวังจื้อเฉียงดำรงตำแหน่งผอ.แทน

ฟางเชากล่าว “ได้ งั้นตอนเย็นก็ได้ ผมจองโต๊ะที่ร้านโหลวว่ายโหลว พวกเราไปกินที่นั่นกันเถอะ ใกล้บริษัทคุณด้วย”

หวังเจียเหยานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าว “ไปที่ถนนเผิงไหลเหรอ? ถ้าไปกินแถวนั้นล่ะก็พวกเราไปอวิ๋นจงอวิ๋นดีกว่าไหม?”

“อวิ๋นจงหวิ๋นเหรอ? มีร้านอาหารชื่อนี้ที่ไหน?”

ฟางเชาเอาแต่วุ่นๆ กับการเตรียมของขวัญและเตรียมตัวขอแต่งงานจึงไม่ว่างเลื่อนดูข่าวคราวในโซเชียลของเพื่อนหรือโมเม้นท์ในวีแชท

หวังเจียเหยากล่าว “นายตกข่าวเกินไปแล้วล่ะมั้ง? ก็ร้านอาหารที่อยู่ตรงข้ามกับโหลวจงโหลวไง เปลี่ยนชื่อเป็นอวิ๋นจงอวิ๋นตอนกลางดึกเลย ป้ายร้านโหดมากอีกอย่างวันนี้ยังมีนักร้องมาแสดงเพลง ‘Ye Lang Disco’ ที่นายชอบฟังไง”

“สุดยอด! จริงเหรอเนี่ย! ถ้าที่อวิ๋นจงอวิ๋นมีโชว์ ‘Ye Lang Disco’ อย่างนั้นเราก็ต้องไปกินที่นั่นสิ!”

ฟางเชาวางสายแล้วโทรหาจงเหว่ยแต่โทรไม่ติด เขาจึงตัดสินใจขับรถไปหาอีกฝ่าย

พอไปถึงหน้าร้านอวิ๋นจงอวิ๋น ฟางเชาก็ตกตะลึง

“อวิ๋นจงอวิ๋น! มีสไตล์ใช้ได้เลย! จงเหว่ยนี่โหดใช้ได้เลยซื้อร้านอาหารอีกร้านแล้ว แถมยังจ้างนักร้องมาตั้งมากตั้งมาย ฮ่าๆ คืนนี้ฉันจะขอเจียเหยาแต่งงานที่อวิ๋นจงอวิ๋นนี่แหละ!”

ฟางเชายังคิดว่าอวิ๋นจงอวิ๋นเป็นร้านของจงเหว่ย ก็ที่นี่ตั้งอยู่ตรงข้ามกับโหลวว่ายโหลว ในเมื่อก็เป็นร้านของจงเหว่ยทั้งสองร้านจะกินที่ไหนก็เหมือนกัน พอคิดได้อย่างนั้นฟางเชาก็เดินเข้าร้านด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง

“คุณผู้ชายสวัสดีค่ะ คุณมาจองห้องเหรอคะ?”

พนักงานหญิงคนหนึ่งเดินมาหาเขา

ฟางเชาปรายตามองพนักงานตรงหน้าแล้วพบว่าอีกฝ่ายมีใบหน้าที่ดูดีทีเดียวและมารยาทดีจนทำให้แขกรู้สึกสบายใจ

เขาไม่รู้ว่าพนักงานเหล่านี้ล้วนเป็นคนที่พ่อบ้านฟางจัดหามาจากเซี่ยงไฮ้ ทั้งบุคลิก ท่าทางล้วนแต่เหนือกว่าพนักงานในอวิ๋นโจว

ฟางเชาพยักหน้า “ผมไม่เคยมาที่นี่จะขอดูบรรยากาศของที่นี่ก่อน”

พนักงานหญิงรีบแนะนำ “คุณผู้ชายตามดิฉันมาทางนี้เลยค่ะ ดิฉันจะแนะนำให้ ชั้นแรกจะเป็นโต๊ะแยกเป็นหลัก ของที่วางที่นี่เป็นสิ่งของราคาแพงที่เถ้าแก่ของเราเพิ่งจะส่งมาจากสถานที่ต่างๆ เชิญตามดิฉันขึ้นไปชั้นสองได้เลยค่ะ ชั้นสองถึงชั้นห้าเป็นห้อง VIP มีทั้งห้องเล็กห้องใหญ่ คุณผู้ชายมากันกี่คนคะ?”

ฟางเชาชูนิ้วออกมาสองนิ้ว

พนักงานหญิงกล่าวต่อว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณจองห้องเล็กก็พอแล้ว”

แต่ฟางเชากลับแค่นเสียงเย็น “เหมาห้องเล็กเหรอ? ฮ่าๆ แม่หนู ผมน่ะจะเหมาทั้งชั้นแรกเลย! อีกอย่างผมวางเงินจองกับเถ้าแก่ของพวกเธอไปแล้ว!”

“อะไรนะคะ?” พนักงานหญิงชะงักไป “ไม่เห็นเคยได้ยินเถ้าแก่พูดถึงเลยค่ะ”

ตอนนี้ร้านก็กำลังเปิดรับจองอยู่ ถ้าถูกเหมาไปแล้ว เถ้าแก่จะต้องบอกแล้วสิ

ฟางเชากล่าวด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง “เธอโทรหาเถ้าแก่เธอยืนยันสักหน่อย ฉันชื่อฟางเชา”

“ได้ค่ะ”

พนักงานหญิงรีบโทรหาเย่เฉินทันที “เถ้าแก่คะ มีคุณผู้ชายชื่อฟางเชาบอกว่าเหมาทั้งชั้นแรกของพวกเราไปแล้วแถมยังบอกด้วยว่าวางเงินมัดจำกับคุณไปแล้ว พอจะทราบไหมคะ?”

“ไม่มีเรื่องนี้ ให้เขาไสหัวไป”

ทันทีที่ได้ยินชื่อฟางเชา เย่เฉินก็หัวเสียทันที

[1] 野狼disco (yě láng disco) เป็นเพลงที่ออกมาในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ปี 2019 โดย 宝石Gem เป็นเพลงแนวฮิปฮอป เป็นเพลงจีนกลางผสมกับภาษาจีนกวางตุ้ง

[2] 古都 (gǔ dū) เป็นเพลงที่ออกมาในวันที่ 13 เดือนกุมภาพันธ์ ปี 2019 โดย 王昱晴 เป็นเพลงช้าที่มีกลิ่นอายจีนโบราณนิด ๆ

[3] Your bar closed to me หรือ你的酒馆对我打了烊 (nǐ de jiǔ guǎn duì wǒ dǎ le yáng) หรือ เป็นเพลงที่ออกมาในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ปี 2019 โดย 陈雪凝 เป็นเพลงช้า แนวอกหัก

[4] จางเสวียโหยว (Jacky Zhang) เป็นนักร้องในช่วง 80 เป็นเจ้าของเพลงเหวิ่นเปี๋ย ซึ่งมีเวอร์ชั่นอังกฤษและไทยชื่อว่า Take me to your heart หรือ เพลงกลับบ้านเฮาเต๊อะ