“ มันกล้านอกใจมึงเลยหรอวะ! “ นุร้องขึ้นด้วยความตกใจ
“ เชี้ย! กูไม่คิดว่าแม่งจะเป็นคนแบบนี้นะเว้ย กูเห็นมันชอบมึงหลงมึงอย่างกับอะไรดี ทำไมมันทำเหี้ยอย่างนี้วะ “ ฟิวขมวดคิ้วพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ
“ กูไม่รู้ว่ะ กู..ไม่รู้เชี้ยไรเลย “ ปีขาลถอนหายใจออกมานิดๆ
ความจริงในตอนแรกเขาตั้งใจว่าจะกลับไปที่หอของตัวเองแต่นึกได้ว่าเขาขายหอนั้นไปแล้วเพราะจะย้ายมาอยู่กับร่างสูง เมื่อคิดได้แบบนั้นเขาจึงตรงมาที่หอของฟิวและนุ และเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ทั้งสองคนได้รับรู้
“ แต่มึงแน่ใจแล้วใช่ปะว่ามันนอกใจมึงจริงๆ “ ฟิวเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม ยังไม่ทันที่ปีขาลจะได้บอกอะไรเพื่อนกลับไป เสียงของนุก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“ ไปที่คลับกลับมาดึกดื่น แถมยังโกหกอีก มึงคิดว่าไงละ “ นุพูดขึ้นอย่างฉุนๆ
“ แต่มันอาจจะไม่ได้เป็นแบบที่ไอเฮียมันคิดก็ได้นะมึงไอนุ บางทีมันอาจจะไปหาเพื่อนมันจริงๆก็ได้ “ ฟิวพยายามอธิบาย เพราะเขาเองก็อยากคิดในหลายๆแง่มุมเหมือนกัน
“ อะ ถ้างั้นกูถามหน่อยว่าถ้ามันไปหาเพื่อนจริงๆทำไมไม่บอกไอขาลตั้งแต่แรกว่าไปที่คลับ ทำไมต้องโกหกว่าไปคอนโดเพื่อนสนิทมันด้วย “ นุหันไปถามฟิว
“ ถ้าไอกุนมันบอกว่ามันไปที่นั่น ไอขาลมันก็อาจจะคิดมากกว่าเดิมก็ได้ไง มันเลยยอมโกหกเพื่อไม่ให้มันคิดมากไปกว่านี้ “
“ แล้วไปที่คอนโดมันจะไม่คิดมากยังไงไหววะ ไปคอนโดเพื่อนผู้หญิงเนี้ยนะ “ นุขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ
“ แต่ไอกุนมันชอบผู้ชายนะมึง “ ฟิวพูดขึ้น
“ อะไรก็เปลี่ยนกันได้ปะวะ “ นุเถียงอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“ ให้กูกลับมั้ย ถ้าพวกมึงจะมาเถียงกันแบบนี้ “ ปีขาลมองขวางไปยังเพื่อนทั้งสองคนที่นั่งอยู่ด้านข้างทั้งซ้ายและขวา
“ นั่น องค์เฮดว๊ากลงละมึง เดี๋ยวได้ตายห่ากันแน่ “ นุพูดอย่างหวาดๆ ฟิวรีบเม้มปากแล้วเงียบลงทันที
“ กูขอนอนนี่นะ “ ปีขาลพูดจบก็ล้มตัวลงนอนที่เตียงกว้างของเพื่อน ซึ่งเป็นขนาดคิงไซส์ค่อนข้างใหญ่พอสมควร
ฟิวกับนุมองหน้ากันนิดๆแล้วถอนหายใจออกมาพร้อมกัน
“ มึงปล่อยให้มันนอนมุมนั้นไป เดี๋ยวมึงมานอนกับกูที่มุมนี้ “ นุหันไปบอกฟิว ฟิวพยักหน้าน้อยๆแล้วไปล้มตัวนอนข้างๆปีขาล นุเดินไปปิดไฟแล้วเดินมานอนข้างๆฟิวพร้อมกับโอบเอวเล็กของเพื่อนสนิทเอาไว้
“ ขยับมานี่อีกหน่อยก็ได้ เดี๋ยวปีมันนอนไม่สบาย “ นุพูดเสียงนุ่ม
“ แต่.. “ ฟิวทำท่าจะพูดค้านแต่มือหนาของเพื่อนก็ดึงเอวเขาเข้าไปใกล้
“ นอนซะ ดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปมอทำรายงานอีก เดี๋ยวตื่นไม่ไหว “ นุบอกพร้อมกับดันใบหน้าของฟิวให้ซุกไปที่อกของตัวเอง
“ จะเอาขาลมันนั่งไปด้วยมั้ย “ ฟิวเงยหน้าถาม
“ ก็ต้องเอาไปสิ อารมณ์มันแบบนี้มันคงไปมอเองได้หรอก “ นุถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ สงสารมันเนอะ “ ฟิวแบะปากนิดๆเพราะเขารู้สึกสงสารเพื่อนคนนี้จริงๆ
“ คู่ทุกคู่มันก็ต้องมีอุปสรรค์เป็นธรรมดานั่นแหละ “ นุบอกอย่างปลงๆ
“ ถ้ากูมีแฟนนะ กูจะไม่ให้เกิดเรื่องอะไรแบบนี้เลยคอยดู “ ฟิวบอกอย่างมั่นใจ
“ หึ กูจะรอดู “ นุยกยิ้มมุมปากนิดๆพร้อมกับกดหัวเล็กของฟิวให้แนบไปที่หน้าอก
“ แต่ตอนนี้มึงต้องหลับได้ละ “
ฟิวพยักหน้าน้อยๆแล้วหลับตาลงพร้อมกับยกแขนขึ้นมาโอบเอวสอบของนุเอาไว้
.
.
.
เช้าวันต่อมา
ปีขาลตื่นมาด้วยสภาพที่นิ่งและเงียบมากกว่าทุกครั้ง จนทำให้เพื่อนทั้งสองที่ตื่นอยู่ก่อนแล้วได้แต่แอบมองด้วยความเป็นห่วง
“ มึงจะกินอะไรตอนเช้าปะ เดี๋ยวพวกกูไปซื้อให้ “ ฟิวถามขึ้น ปีขาลส่ายหน้าน้อยๆ
“ พวกมึงกินกันเลย “
ฟิวกับนุพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ งั้นมึงก็ไปอาบน้ำแต่งตัวซะ อ่อ..มึงใส่ชุดไอฟิวมันไปก่อนแล้วกันนะ มึงตัวใกล้ๆกับมันน่าจะใส่ด้วยกันได้ “ นุบอก ฟิวเองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ อืม ขอบใจ “ ปีขาลบอกเสียงนิ่ง พร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ที่ฟิวได้เตรียมไว้ให้ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
“ มึงว่ามันไหวมั้ยวะ “ ฟิวหันไปถามนุด้วยความสงสัย
“ คงต้องให้เวลามันนั่นแหละ “ นุถอนหายใจออกมานิดๆ
“ นี่ถ้าไปเด็กนั่นมันมาง้อหรือมาอธิบายอะไรสักนิด กูว่าไอปีมันคงไม่คิดมากขนาดนี้ “ ฟิวขมวดคิ้วแล้วพูดด้วยความไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่แสดงออกว่ารักและหลงเพื่อนเขามากอย่างกุน ถึงได้ปล่อยให้เพื่อนเขารู้สึกแย่ข้ามวันขนาดนี้
“ มันอาจจะมีเหตุผลของมันก็ได้มั้ง แต่ยังไงก็ช่าง ถ้าเริ่มต้นด้วยการโกหกแล้วละก็..ความเชื่อใจมันจะถูกลบออกไปทันที ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรมากแค่ไหนก็ตาม “ นุพูดขึ้น พร้อมกับมองไปยังห้องน้ำที่มีปีขาลอยู่ในนั้น
“ สงสารมันเนอะมึง “ ฟิวพูดขึ้น
“ อืม “ นุพยักหน้าน้อยๆ
#ตอนนี้ยังไม่มีอะไรมากนะคะ และก็สั้นมากเช่นกัน รอดูตอนหน้าเด้อออสนุกแน่555555(หัวเราะแบบชั่วร้าย)
