“ถังเชียว เรื่องระหว่างฉันกับแกเรื่องนี้มันยังไม่จบ ตอนนี้ฉันจะไปฟ้องแกกับทางฝั่งของราชวงศ์”
จ้าวไท่รู้ดี สาเหตุเนื่องจากเจ้าหญิง ทำให้ตนเองไม่สามารถลงมือกับถังเฉาที่นี่ตรงๆได้ แม้ว่าจะโมโหมาก กลับต้องเลือกที่จะไปหาคนของราชวงศ์
ส่วนถังเฉาแค่สีหน้าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา มองถังเชียนเชียนที่อยู่ข้างๆ สีหน้าหมดหนทางสุดๆ
“นี่เธอมาท่าไหน ทำไมถึงใส่ร้ายพี่ของเธอ เธอพูดออกมาแบบนี้ คนทั้งตระกูลถังจะมองพี่ของเธอยังไง?”
ว่ากันตามตรง ตอนที่ถังเชียนเชียนบอกว่าตัวเองมีความสัมพันธ์กับถังเฉา ใจของน้องน้อยโจวก็เหมือนกับถูกสะกิดขึ้นมา อยากที่จะสอบถามว่ามันคือความจริงหรือไม่?
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบ ต่อให้ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับพี่แล้วมันจะทำไม ไม่ว่ายังไงพี่ของฉันก็ไม่มีทางตกไปอยู่ที่เธอหรอก เธอวางใจได้”
พอถังเชียนเชียนเห็นว่าพวกศิษย์น้องพวกนั้นเชื่อไปแล้ว ใบหน้าก็เผยให้เห็นถึงความสะใจ จงใจหัวเราะเยาะน้องน้อยโจว
น้องน้อยโจวมองถังเฉาด้วยสีหน้าตกใจ ส่วนถังเฉาทำได้แค่ส่ายหัวอย่างหมดหนทาง
“เธออย่าเข้าใจผิด น้องน้อยโจว ถังเชียนเชียนแค่กำลังทำให้ไอ้หมอนั่นตกใจก็เท่านั้น”
พอได้ฟังแบบนี้ น้องน้อยโจวก็วางใจลงได้ สีหน้าที่ตึงเครียดก็มลายหายไป
“แล้วแต่แกเลย จ้าวไท่ ถึงยังไงฉันก็พูดไว้แล้ว ว่าไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน ถ้าแกจะไปฟ้องฉันกับทางราชวงศ์ล่ะก็ ฉันก็จะไม่รั้งแกไว้”
พูดจบถังเฉาก็สีหน้าไม่แยแส เดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง
จ้าวไท่โกรธจนตัวแทบจะระเบิด
“ครั้งนี้ต่อให้ใครมาหยุดยั้งไว้ก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี ถึงยังไงการแต่งงานของฉันกับถังเชียนเชียนเป็นสิ่งที่จักรพรรดิองค์ก่อนประธานมาให้ ตอนนี้แกมาทำให้คู่หมั้นของฉันต้องแปดเปื้อนมีมลทิน ฉันจะต้องให้แกชดใช้ให้ได้”
จ้าวไท่กลับไปอย่างที่คิดเอาไว้ เหลือไว้แค่เหล่าบรรดาศิษย์น้องที่สีหน้าอึ้งตะลึง
“นายว่าถ้าเกิดครูรู้เรื่องนี้ จะตำหนิศิษย์พี่ใหญ่ไหม?”
“พูดยาก แต่ว่าศิษย์พี่ใหญ่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไป ครูน่าจะเห็นด้วยกับเรื่องแต่งงานล่ะมั้ง”
“ดูท่าจะได้เห็นอะไรสนุกๆอีกแล้วสิ แค่หวังว่าศิษย์พี่ใหญ่จะไม่ถูกลดตำแหน่งลงในตระกูลก็พอ ส่วนเรื่องอื่นช่างมัน”
คนของตระกูลถังกลุ่มนี้ คุ้นชินกับช่วงวันเวลาที่อยู่ที่ตระกูลถังแล้ว ไม่ว่ายังไงก่อนที่ถังเฉาจะมาที่ตระกูลถัง ตำแหน่งของตระกูลถังก็อยู่ในสถานการณ์ที่คับขันมาโดยตลอด ตอนนี้เนื่องด้วยความสามารถของถังเฉา ในที่สุดตระกูลถังก็พลิกกลับขึ้นมาจนได้
ถ้าถังเฉาจากไปในตอนนี้ล่ะก็ ตระกูลถังก็จะกลับคืนสู่สภาพแวดล้อมอันมืดมิดนั่นอีกครั้ง แถมยังมีเหล่าบรรดาคนที่ถังเฉาไปยุแหย่ด้วยก่อนหน้านี้จะกลับมาแก้แค้นแล้วเกิดการลอบทำร้ายขึ้น ถึงขนาดที่จะถูกทำลายล้างไปจนหมด
ในเวลานี้เอง ทางอีกฝั่งหนึ่งของตระกูลถังก็มีเสียงร้องที่ตกใจเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
“ว่าไงนะ? เรื่องนี้มันจริงไหม?”
ถังเย่มองลูกศิษย์ของตัวเองด้วยความตกตะลึง
“ครู นี่มันเรื่องจริงแน่นอนครับ ตั้งแต่เช้าตรู่ผมก็ได้ยินเรื่องที่ศิษย์พี่ใหญ่ถังนอนด้วยกันกับศิษย์น้อง แถมว่ากันว่าตอนนี้จ้าวไท่นั่นก็ไปทางฝั่งของราชวงศ์ เพราะว่าเรื่องการหมั้นแล้วด้วยครับ”
หลังจากที่ได้ยินแบบนี้ ถังเย่ก็อึ้งตะลึงไป จากนั้นร่างกายก็เซถอยหลังไปสองก้าว
“ทำบาปจริงๆ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? เรื่องนี้ถ้าพูดออกไปคนต้องพากันขำแน่ ถึงยังไงมีเรื่องการหมั้นอยู่แบบนี้ คนของราชวงศ์ต้าเซี่ยกับคนของญี่ปุ่น จะมองพวกเรายังไง?”
ถังโจ่ที่อยู่ข้างๆถังเย่ก็สีหน้าสงสัยเหมือนกัน
รู้ๆกันว่าถังเชียนเชียนเป็นผู้หญิงที่ถังโจ่แอบรักมานานหลายปี ตอนนี้กลับได้ยินผู้ชายที่เพิ่งจะมาที่ตระกูลถังได้ไม่กี่วันแย่งชิงไปอยู่ในมือ เหมือนกับฟ้าจะถล่มลงมาอย่างไรอย่างนั้น
“ไม่ได้นะ ครู เรื่องนี้จะต้องลงโทษอย่างหนัก ต้องจับถังเฉาไอ้หมอนี่มาตัดหัวซะ”
หลังจากที่ได้ยินชื่อของถังเฉา ศิษย์น้องก็สีหน้าไม่เข้าใจ
“ศิษย์พี่ คุณพูดผิดแล้ว ชื่อของเขาคือถังเชียวไม่ใช่เหรอ?”
หลังจากที่ได้ฟังประโยคนี้ ถังโจ่ก็สับสนมึนงงไม่น้อย หันมองถังเย่ ถังเย่ก็รีบพูดอธิบายทันที
“ถังโจ่ จะพูดถึงถังเชียวก็พูดไป แต่นายอย่าดึงถังเฉาไอ้หมอนั่นเข้ามาด้วย เขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลถังของพวกเรา นายช่วยแยกสองคนนี้ออกให้ชัดเจนด้วย”
เห็นได้ชัดว่าถังโจ่ไม่ยอมช่วยประนีประนอม กลับเลือกที่จะไม่พูดอะไรภายใต้แรงกดดันของครูตัวเอง
“ใช่น่ะสิ ศิษย์พี่ ถ้าเกิดคำพูดนี้ถูกคนนอกได้ยินล่ะก็ เรื่องมันไม่ใช่เล็กๆแน่”
ถังโจ่โกรธจนกลับไปยังห้องหนังสือทันที ถังเย่ความโกรธไม่ได้ลดหลั่นลงมา เลยโบกมือให้ศิษย์น้องจากไป
“ควรจะทำยังไงดี? ศิษย์พี่ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในตอนนี้ ถ้าเกิดได้ยินไปถึงฝั่งของราชวงศ์ ชื่อเสียงของตระกูลถังของพวกเราก็จะได้รับความเสียหายอีกครั้งแน่ๆ”
ตอนที่พูดถึงชื่อของถังเฉาเมื่อตะกี้แล้ว ถังซานฉ่ายก็หันมองทั้งสามคนที่อยู่ทางนี้ คนอื่นต่างพากันก้มหน้า เห็นได้ชัดว่าไม่กล้าไปสนใจเรื่องของถังเฉากับถังเชียนเชียนอีก
จนกระทั่งถังเย่เดินเข้ามาถาม
“แล้วมันจะทำไม? ในเมื่อพวกเขาสองคนมาอยู่ด้วยกันแล้ว หรือว่าพวกเรายังจะไปหยุดยั้งได้อีกเหรอ? นายก็รู้ว่าที่พวกเราสามารถปกป้องตระกูลถังได้ในตอนนี้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะว่าถังเฉาคนเดียว ถ้านายไล่เขาออกไปแล้ว ตระกูลถังของพวกเราก็จะตกไปอยู่ในจุดที่สิ้นหวังอีกครั้งนะ”
หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของถังซานฉ่าย ถังเย่ก็รู้ดีว่ามันก็พอมีเหตุมีผลอยู่
ถ้าไล่ถังเฉาออกไปในตอนนี้จริงๆ ผลที่ตามมาก็จะเกินกว่าจินตนาการได้ ดังนั้นแม้ว่าจะเป็นลูกสาวของตัวเองก็ตาม ถังเย่ก็ทำได้แค่เลือกที่จะยอมรับอย่างเงียบๆ
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมก็ไม่อยากจะพูดอะไรแล้ว ให้พวกเขาทำตามอำเภอก็แล้วกัน”
เห็นได้ชัดว่าถังเย่โกรธมาก แต่ก็ยังให้คนไปเรียกถังเฉามา
“ครูถังเรียกผมมาอย่างรีบร้อนขนาดนี้ มีเรื่องอะไรเหรอครับ?”
ถังเย่พูดขึ้นด้วยสีหน้ากังวลหมดกำลังใจ
“นายยังไม่รู้อีกเหรอว่าเรื่องอะไร? เกิดเรื่องขนาดนี้ขึ้นในวันนี้แล้ว ขนาดจ้าวไท่ยังไปทางฝั่งของราชวงศ์แล้วด้วย ตอนนี้เรื่องมันไปถึงขั้นไหนแล้วยังไม่รู้อีกหรือไง”
ถังเฉากำลังที่จะอธิบายอะไร ถังเย่ก็พูดออกมาตรงๆ
“ในเมื่อเรื่องระหว่างนายกับเชียนเชียนมันเลยเถิดจนเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่ควรจะพูดอะไรแล้วเหมือนกัน พวกนายรีบจัดงานแต่งเถอะ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ถ้าเกิดไอ้สารเลวจ้าวไท่นั่นมาแล้ว บวกกับมีเรื่องหมั้นอยู่ในมือ เรื่องของนายกับเชียนเชียนก็จบลงทันที”
หลังจากที่ถังเฉาฟังจบแล้ว ก็มองถังเย่ตรงหน้าด้วยสีหน้าอึ้งตะลึง
“ครูถัง คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้กะที่จะแต่งงานกับเชียนเชียนนะครับ ผมแค่ไม่เต็มใจที่จะให้เธอไปอยู่ด้วยกันกับจ้าวไท่นั่นก็เท่านั้น จ้าวไท่นั่นดูแล้วไม่ใช่คนดีอะไร แถมเชียนเชียนก็เป็นน้องสาวของผมด้วย”
เห็นได้ชัดว่าถังเฉาไม่ได้เน้นไปที่ว่าจะไม่แต่งงานกับถังเชียนเชียน แต่พูดเน้นไปที่จ้าวไท่
แต่ตอนนี้ถังเย่จะไปสนใจแยแสอะไรมากมายขนาดนั้นอีก ในความคิดของเขา ถังเฉากับถังเชียนเชียนเป็นสามีภรรยากันแล้ว จะไม่แต่งงานกันไม่ได้
“นายว่าไงนะ? นายเพิ่งมาบอกฉันตอนนี้เนี่ยนะ นายไม่อยากรับผิดชอบใช่ไหม?”
