เฉินเหมิ่งมาถึงบ้านตระกูลเย่
ทีแรกคนตระกูลเย่นึกว่านายพลเฉินมาดื่มชาและพูดคุยกับเย่ไป๋ ต้อนรับขับสู้อย่างดี
แต่หลังจากได้เห็นพลทหารของนายพลเฉินก็กระจ่างขึ้นมาทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
“นายพลเฉิน นี่คุณจะทำอะไร?”
พ่อบ้านเอ่ยเสียงสั่น
ในใจของเขานั้นหวาดกลัวนายพลเฉินมาก แต่เขาก็รู้แล้วว่าตอนนี้คุณหนูของตัวเองทำความผิดอะไรลงไป จึงได้แต่พยายามถ่วงเวลาไว้ ให้บ่าวคนอื่นไปตามหาเย่โฮ่เอ๋อ
“ตาเฒ่า ฉันรู้ว่าคุณกำลังถ่วงเวลา อย่าทำให้ฉันต้องเสียเวลาเลย”
เฉินเหมิ่งไม่ใช่คนโง่ เห็นท่าทางแบบนี้ของพ่อบ้านก็รู้ได้ในทันทีว่าเขากำลังยื้อเวลา
“นายพลทำแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาดนะครับ คุณหนูของผมแค่โดนผู้อื่นหลอกลวง เธอไม่ได้คิดจะทำร้ายราชวงศ์ต้าเซี่ยของเราจริงๆนะครับ!”
นายพลเฉินเดินเข้าไปผลักพ่อบ้านออกและนำพลทหารของตัวเองเข้าไปในตระกูลเย่
“อะไรนะ นายพลเฉินมาจับน้องสาวฉันหรอ เป็นไปได้ยังไง?”
“นายพลเฉินเป็นคนบอกให้ฉันไปสืบเรื่องของโฮ่เอ๋อมาให้ละเอียดนะ เขาจะทำร้ายฉันได้ยังไง?”
จนถึงบัดนี้เย่ไป๋ยังไม่อยากจะเชื่อว่านายพลเฉินจะถึงขั้นพาคนมาจับน้องสาวตัวเอง
เขานึกถึงก่อนหน้านี้ที่นายพลเฉินเป็นฝ่ายเอ่ยปากให้เย่ไป๋ไปตรวจสอบเรื่องนี้ และตอนนี้ได้คำตอบมาแล้ว นายพลกลับจะมาจับตัวเธอไป
“คุณชาย ผมก็ไม่ทราบแน่ชัดครับ แต่นายพลเฉินพาพลทหารจำนวนหนึ่งบุกเข้ามาจริงๆ ตอนนี้พ่อบ้านกำลังขวางพวกเขาไว้ที่หน้าประตูครับ”
“คุณชายครับ ผมว่าให้คุณหนูรีบหนีไปเถอะครับ ไม่อย่างนั้นถ้าพวกเขาเข้ามาได้ต้องแย่แน่”
พูดไป สีหน้าเย่ไป๋ก็เริ่มไม่ดี
“ไม่ได้การล่ะ ฉันต้องไปถามด้วยตัวเองให้แน่ชัด ไปดูว่านายพลเฉินต้องการอะไรกันแน่ นี่เขาตั้งใจจะทำอะไร?”
พูดเสร็จเย่ไป๋ก็เดินไปที่หน้าประตูอย่างกราดเกรี้ยว
“นายพลเฉิน นี่มันเรื่องอะไรกันครับ ทำไมถึงพาพลทหารมากมายขนาดนี้บุกเข้ามาในตระกูลเย่ของเราล่ะ”
และก็เห็นนายพลเฉินมีสีหน้าเคร่งขรึม เขามองเย่ไป๋พลางเอ่ย
“เย่ไป๋ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ คุณก็รู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง ฉันต้องจับน้องสาวของคุณไปรับผิด”
“มิฉะนั้นรอจนเธอเผยแพร่วิชาการต่อสู้นี้ออกไปจะสร้างผลกระทบมหาศาลต่อราชวงศ์ต้าเซี่ย”
ชะงักไปแป๊บหนึ่ง นายพลเฉินก็อธิบาย
“ที่จริงฉันก็ไม่อยากยุ่งเรื่องนี้หรอก แต่ช่วยไม่ได้ที่เบื้องบนรู้เรื่องนี้แล้ว ฉันไม่ยุ่งไม่ได้”ฝ
พูดเสร็จ นายพลเฉินก็เดินไปที่ประตู
ขณะนั้น เย่โฮ่เอ๋ออยู่ที่ห้องโถงพอดี กำลังคุยกับเย่หรูอี้อยู่
ฝูงชนที่พรวดพราดเข้ามาทลายบรรยากาศเงียบเชียบลง
“พวกคุณเป็นใคร ทำไมถึงบุกเข้ามาในตระกูลเย่ของเรา? พวกคุณไม่รู้หรอว่าตระกูลเย่ของเราอยู่ในฐานะอะไร”
เย่โฮ่เอ๋อและเย่หรูอี้สองคนยังไม่ทราบสถานการณ์ในตอนนี้ พวกเธอไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นถึงนายพลของราชวงศ์
“พวกคุณไม่ต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร แค่มากับฉันก็พอ”
นายพลเฉินพูดอย่างเย็นชา
“อย่างคุณน่ะหรอ?”
เย่โฮ่เอ๋อคิดว่าตัวเองนั้นเก่งกาจ นึกว่าสู้นายพลได้ จึงลุกขึ้นคิดจะต่อต้าน
ทว่าวินาทีต่อมา เธอก็พบว่ามือตัวเองมีกุญแจมือเพิ่มมา
“เมื่อไหร่กัน? ทำไมถึงไวขนาดนี้ ฉันยังไม่ทันเห็นเลยด้วยซ้ำ”
เย่โฮ่เอ๋อมองนายพลด้านหลังตัวเองด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
“ไม่ต้องรู้สึกอึ้งหรอก หรือฉันในฐานะนายพลจะลงมือทำอะไรต้องรอให้เธอดูให้ชัดก่อนหรอ”
พูดเสร็จ นายพลเฉินก็จะลากตัวเย่โฮ่เอ๋อออกไปทันที
“นายพลเฉิน อย่านะครับ ถ้าคุณจะทำแบบนี้ให้ได้อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
พูดไป เย่ไป๋ก็ไล่ตามเข้ามาที่ประตูด้วยสีหน้าไม่สู้ดี ก่อนจะเร่งระดับพลังของตัวเองจนถึงขีดสุด
แม้พลังนั้นจะแข็งแกร่งมาก ทว่าเทียบกับเฉินเหมิ่งแล้วยังถือว่าแค่ขี้ปะติ๋ว
“คุณสบายใจได้เย่ไป๋ น้องสาวของคุณไม่มีอันตรายถึงชีวิต และไม่ไปอยู่ที่นั่นนานหรอก ฉันแค่ต้องการไต่สวนเธอ”
หลังจากเย่หรูอี้ได้ยินประโยคนี้ก็ยิ้มเย็นๆอยู่ด้านข้าง ประหนึ่งว่าแผนร้ายสำเร็จแล้วยังไงยังงั้น
“ถึงจะทำความผิดลงไปแล้ว แต่นายพลก็ไม่เห็นต้องไร้เยื่อใยขนาดนี้เลย น้องสาวของฉันยังไม่ได้สอนวิชาการต่อสู้นี้ให้คนอื่นเลย”
“อีกอย่าง เธอไม่คิดจะสอนวิชาการต่อสู้นี้ให้คนอื่นหรอก”
ประโยคนี้ของเย่หรูอี้สู้ไม่พูดยังจะดีซะกว่า
เย่ไป๋อีกด้านได้ยินแล้วสีหน้าหม่นหมอง
“เธอพูดอะไรออกมา? น้องสาวฉันไม่เคยพูดเลยว่าจะสอนวิชาการต่อสู้นี้ให้คนอื่น เธอกำลังปรักปรำน้องสาวฉัน”
เย่หรูอี้ได้ยินแบบนี้แล้วเผยรอยยิ้มไร้เดียงสาออกมาทันที เธอมองนายพลพลางกล่าว
“นายพล ฉันแค่พูดไปตามความจริงเท่านั้น”
เย่ไป๋ในตอนนี้แทบอยากจะฆ่าเย่หรูอี้ทิ้งซะ แต่ถ้าฆ่าเย่หรูอี้ ตัวเองก็ต้องกลับไปอยู่ในคุกที่อยู่มานานนับสิบปีเหมือนเมื่อก่อน
“ฉันรับประกันได้ว่าเย่หรูอี้ไม่ได้โกหก เพราะเธอไม่รู้อะไรเลย”
“แม่ทัพเฉิน ในเมื่อทำผิดก็คือทำผิด คุณพาเย่โฮ่เอ๋อกลับไปก่อนเถอะ ฉันและสหายเย่สองคนไม่ว่าอะไร”
ทันใดนั้น เสียงอันคุ้นเคยก็ดังขึ้น
ถังเฉาก้าวยาวๆเข้ามา
เฉินเหมิ่งเห็นคนที่เข้าใจตัวเองแล้วสบายใจขึ้นเยอะ
แต่หลังจากเย่ไป๋ได้ยินสิ่งที่ถังเฉาพูดแล้วก็ผงะไปเลยทั้งคน
“หรือว่าพวกคุณสองคนรวมหัวกัน น้องสาวฉันไม่ได้กลับมาตั้งนาน พวกคุณถือโอกาสที่เธอกลับมาปุ๊บก็จะจับเธอเข้าคุก”
ถังเฉาแอบส่งสายตาให้เย่ไป๋
ฝ่ายหลังเห็นแล้วจึงเข้าใจความหมายของถังเฉาทันที่ ได้แตาถอนหายใจ โบกมือพลางกล่าว
“เอาเถอะน้องสาว ในเมื่อแกกระทำความผิด ก็ตามเขาไปเถอะ”
เย่โฮ่เอ๋อฉงน พี่ชายที่ตัวเองเชื่อใจทำไมถึงพูดแบบนี้ออกมาได้
ตัวเธอในตอนนี้ถึงได้รู้ว่าตัวเองโดนทุกคนหลอก บอกว่าได้ฝึกฝนวิชาการต่อสู้สุดยอดในใต้หล้าอะไรกัน เป็นเพียงกลลวงที่เย่หรูอี้หลอกตัวเองเท่านั้น
เฉินเหมิ่งได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าพาเย่โฮ่เอ๋อไปจากตระกูลเย่
เวลานี้เย่หรูอี้กำลังลอบยิ้มอยู่ พอถังเฉาหันกลับไปก็รีบเสแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร
“เย่หรูอี้ ดูสิ่งที่เธอทำลงไปสิ เธอพอใจรึยัง นี่คงเป็นหนึ่งในแผนของเธอใช่มั้ย?”
