“เสิ่นชิงหยุน?”
เมื่อมองไปที่ร่างนอกรถ ถังเฉาก็หรี่ตาลงเล็กน้อย แต่หลินชิงเสว่ขมวดคิ้วและกล่าวอย่างไม่พอใจ “เขามาทำอะไรที่นี่?”
หลินชิงเสว่ไม่มีความประทับใจที่ดีต่อเสิ่นชิงหยุน เนื่องจากความขัดแย้งในหอหมิงจูครั้งที่แล้ว
“ดูว่าเขาจะทำอะไร”
ถังเฉาหรี่ตาลงจากรถ หลินชิงเสว่ก็ดึงกุญแจรถออกมาแล้วลงจากรถ
“คุณถัง ผมมีธุระจะบอก”
เมื่อเห็นถังเฉาลงจากรถ เสิ่นชิงหยุนก็ทักทายเขาด้วยรอยยิ้มทันที “มันเป็นเรื่องใหญ่ รบกวนคุณหลินไปจากที่นี่ด้วย”
หลินชิงเสว่ยกคิ้วทันที”มีเรื่องน่าอับอายอะไรที่ฉันไม่สามารถฟังได้”
น้ำเสียงของถังเฉาก็ราบเรียบ “ภรรยาของผมอยู่เคียงข้าง ไม่เป็นไร พูดเถอะ”
เมื่อเห็นถังเฉาพูดแบบนี้ สีหน้าของเสิ่นชิงหยุนก็แข็งทันที แต่เขาก็ต้องยอม “โอเคร คราวนี้ ผมมาที่นี่เพื่อหารือเกี่ยวกับข้อตกลงความร่วมมือกับคุณถังในนามของตระกูลเสิ่น”
เห็นแสงเย็นเล็กน้อยในดวงตาของเขา”ต่งหนานหลิ่งตายแล้ว ตระกูลต่งแม้ชื่อยังอยู่แต่จริงๆแล้วล่มไปแล้ว ผมคิดว่านี่เป็นโอกาสของทุกคน”
“อะไรนะ ต่งหนานหลิ่งตายแล้ว?”
หลินชิงเสว่ไม่รู้เรื่องที่ต่งหนานหลิ่งถูกต่งอี้สิงฆ่า เธอก็แปลกใจ
เสิ่นชิงหยุนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ผมหวังว่าคุณหลินจะไม่เผยแพร่ให้ใครอีก”
ถังเฉาไม่ได้พูดอะไร แต่เหลือบมองไปที่เสิ่นชิงหยุน
สมแล้วที่ตระกูลเสิ่นเป็นหนึ่งในสี่ยักษ์ใหญ่ของเมืองหมิงจู ความสามารถด้านการได้รับข่าวสารนั้นทรงพลังจริงๆ เรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นช่วงเช้า ตระกูลเสิ่นก็รู้แล้ว
“แต่ว่า แสดงให้เห็นถึงอะไร?”สายตาของถังเฉาเย็นชา
เสิ่นชิงหยุนมองไปรอบๆ แน่ใจว่าไม่มีใครสนใจแล้ว จึงลดเสียงของเขาและกล่าวว่า “ดูแล้วไม่สามารถแสดงให้เห็นอะไร แต่ตอนนี้ ต่งอี้สิงขึ้นครองตำแหน่งสูงสุดของตระกูลต่ง เขาประกาศให้โลกว่าคุณเป็นคนฆ่าต่งหนานหลิ่ง”
ต่งวี่ซู่ได้บอกข่าวแก่เขาแล้ว แต่ถังเฉายังคงหรี่ตาลงอย่างอันตราย “แล้วไงล่ะ?”
“ต่งอี้สิงกำลังเสนอรางวัลราคาสูง สำหรับหัวของคุณบนเว็บมืด”
เสิ่นชิงหยุนหรี่ตาและพูดว่า “คุณถังคงไม่อยากให้คุณกับภรรยาของคุณ อาศัยอยู่ในเงามืดของนักฆ่าทุกวันใช่ไหม?”
สีหน้าของหลินชิงเสว่เปลี่ยนไปเล็กน้อย การลอบสังหารในครั้งนั้น เธอยังจำมันได้ดี หากสิ่งที่เสิ่นชิงหยุนพูดเป็นความจริง ชีวิตที่มีความสุขที่ได้รับมาอย่างยากลำบากของเธอก็จะถูกพลิกกลับหัวกลับหางและอยู่ไม่สุข
เว็บไวต์ของโลกแบ่งออกเป็นสามประเภท ประเภทที่หนึ่งเป็นเว็บไซต์ท้องถิ่น ซึ่งคนทั่วไปใช้เพื่อเข้าถึงอินเทอร์เน็ต อีกประเภทหนึ่งคือเว็บไซต์ที่ต้องเข้ารหัส และเครือข่ายสุดท้ายคือดาร์กเว็บ
มีทุกอย่างในดาร์กเว็บ เรียกได้ว่าเป็นสวรรค์ของโลกใต้ดิน ที่สามารถเห็นรางวัลราคาสูง และนักฆ่ารับงานจากในนั้น
ถังเฉาจ้องมองเขาอย่างเย็นชา “คุณกำลังข่มขู่ผมเหรอ?”
“ไม่ใช่ว่าผมข่มขู่คุณ แต่ต่งอี้สิง กำลังข่มขู่คุณ”
เสิ่นชิงหยุนยิ้มอย่างมีความหมาย “ตระกูลเสิ่นของผม สร้างรายได้มหาศาลผ่านอินเทอร์เน็ต ในเมืองหมิงจู ไม่มีใครรู้จักธุรกิจนี้ดีไปกว่าเรา และสามารถแก้ไขปัญหานี้ให้กับคุณถังได้อย่างสมบูรณ์แบบ”
ถังเฉาหัวเราะอย่างสดใส “ตระกูลเสิ่นของคุณ จะใจดีขนาดนี้เลยเหรอ?”
“คุณถัง คำพูดนี้คุณก็ห่างเหินกับผมเกินไปแล้ว และเราคงไม่รู้จักกันถ้าเราไม่ทะเลาะกัน”
เสิ่นชิงหยุนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ครั้งที่แล้วผมได้ฟังการใส่ร้ายของต่งอี้สิง ผมไม่มีทางเลือก นอกจากต้องกลายเป็นศัตรูของคุณถัง ชิงหยุนรู้สึกเสียใจในภายหลังมาก”
“เพื่อแสดงให้คุณถังเห็นถึงความจริงใจของตระกูลเสิ่นของผม ตระกูลเสิ่นตั้งใจโจมตีการกระทำของต่งอี้สิงและป้องกันไม่ให้นักฆ่าของต่งอี้สิงทำไม่ดีไม่ร้ายกับคุณถัง!”
เมื่อเผชิญหน้ากับการประจบที่แสร้งทำเป็นดีของเสิ่นชิงหยุน ถังเฉาก็หัวเราะอย่างเงียบ ๆ จ้องมองเขา
ภายใต้การจ้องมองแบบนี้ หัวใจของเสิ่นชิงหยุนก็สั่นไหวในทันใด
ในความขัดแย้งครั้งล่าสุดที่หอหมิงจู เขาได้เข้าข้างต่งอี้สิงแล้ว และเขาถูกกำหนดไม่ให้อยู่ร่วมกับคุณถังอย่างสงบสุข
ถังเฉา —- จะให้ความสำคัญกับเขาไหม?
“คุณคิดว่า ตระกูลเสิ่นของคุณได้ทำสิ่งที่ดีมากงั้นหรือ?ผมจะต้องขอบคุณพวกคุณ?”
ทันใดนั้น ถังเฉาก็ถอนสายตาและถามอย่างเย้ยหยัน
“……”
เมื่อได้ยินการประชดของถังเฉา ดวงตาของเสิ่นชิงหยุนก็ฉายแววเย็นชาเล็กน้อย และภายนอกเขายังคงยิ้มแย้ม“คุณถังพูดติดตลกแล้ว นี่เป็นเพียงความจริงใจของตระกูล เสิ่นของผม ตระกูลเสิ่นของเราสนใจในศักยภาพของคุณถัง ผู้แข็งแกร่งกับผู้แข็งแกร่งร่วมมือกัน จะกลัวไม่สามารถสำเร็จการใหญ่ได้ไง?
“ผู้แข็งแกร่งกับผู้แข็งแกร่งร่วมมือกัน?”
ถังเฉาหัวเราะอย่างดูถูก “เป็นแค่มด ต้องการแข่งขันความสูงกับฟ้า?”
พูดถึงภายหลัง ถังเฉาได้เปลี่ยนเรื่อง “อย่างไรก็ตาม ผู้ที่รู้เหตุการณ์ปัจจุบันคือวีรบุรุษ ในเมื่อตระกูลเสิ่นของคุณรู้ที่ต่ำที่สูง ผมจะไม่ยอมรับความจริงใจของพวกคุณได้อย่างไร ?พูดมาเถอะ ตระกูลเสิ่นต้องการเงื่อนไขอะไร ?”
ทันใดนั้น ดวงตาของเสิ่นชิงหยุนเป็นประกาย และมองไปที่ถังเฉาราวกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรู คุณปู่พูดถูก ถังเฉาคนนี้ รู้เมื่อใดควรถอยเมื่อไดควรก้าว หยิ่งผยอง เก่งกาจจริงๆ
“เยี่ยม！ผมชอบคนที่ตรงๆแบบคุณถัง”
เขาหัวเราะแล้วพูดเงื่อนไขว่า “แม้ว่าต่งอี้สิงจะเก่ง แต่เขาไม่สามารถดูแลสมบัติมหาศาลที่ต่งหนานหลิ่งเหลือไว้ให้ได้ ผมหวังว่าคุณถังจะมอบทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ตระกูลต่งให้ตระกูลเสิ่นของผมดูแล”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ นัยน์ตาของถังเฉาก็หรี่ลงอย่างลึกซึ้ง นี่ตระกูลเสิ่นต้องการเป็นมหาเศรษฐีอันดับ 1ในเมืองหมิงจู
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ปฏิเสธ แต่พูดอย่างไม่ใส่ใจ
“ผมไม่สนใจทรัพย์สินของตระกูลเสิ่น ถ้าคุณต้องการ คุณก็ไปเอามันเอง”
“ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณคุณถังมากนะ”
เสิ่นชิงหยุนยังไม่ทันมีความสุข เสียงจางๆของถังเฉาก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“กลับไปบอกปู่ของคุณเสิ่นปั้นซานอย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร นี่เป็นเพียงข้าวห้าถังที่ผมให้รางวัลพวกคุณ พูดไม่ได้ว่าเป็นความร่วมมือ”
“ตระกูลเสิ่นเชื่อฟังดีๆ ยังคงมีหนทางสู่การพัฒนา หากมีแผนร้าน วันนี้ของตระกูลต่งคืออนาคตของตระกูลเสิ่น!”
หลังจากพูดจบ เขาก็พาหลินชิงเสว่ขึ้นรถอีกครั้งและจากไป
ดวงตาของเสิ่นชิงหยุนฉายแสงอันโหดเหี้ยม โทรออกแล้วพูดเบาๆว่า “คุณปู่ ถังเฉาได้ตอบตกลงที่จะยอมให้เราซื้อทรัพย์สินของตระกูลต่งแล้ว แต่เขาไม่เห็นตระกูลเสิ่นของเราอยู่ในสายตาเลย”
มีเสียงเย็นชาออกมาจากอีกฝั่งของโทรศัพท์”ไม่รู้ที่ต่ำที่สูงเลย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณก็…”
เสิ่นปั้นซานกล่าวสองสามคำเบาๆ ดวงตาของเสิ่นชิงหยุนเป็นประกาย จากนั้นดวงตาของเขาก็ดูโหดร้ายแล้วจากไป
ในเวลาเดียวกัน ในพื้นที่คฤหาสน์สุดหรู
เหวินเหวยเฉินถือโทรศัพท์และเดินไปมาอย่างกังวล
ทันใดนั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เหวินเหวยเฉินมองดูสายที่โทรเข้ามา รีบรับสายอย่างรวดเร็วและถามว่า “เป็นยังไงบ้าง?”
“คุณชาย หลายบริษัทตกลงที่จะร่วมมือกับตระกูลเหวินของเราแล้ว และแม้แต่บริษัทที่ปฏิเสธเราในอดีต ก็ยังจัดงานเลี้ยงเพื่อต้อนรับเรา!”
“ตลาดเมืองหมิงจู ได้เปิดอย่างทางการแล้ว!”
ในโทรศัพท์ ลูกน้องพูดอย่างตื่นเต้น
“ดีมาก!”
เหวินเหวยเฉินรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อได้ยินคำพูดนั้น และเขาก็มั่นใจมากขึ้นว่า ตระกูลหลินเล็กๆ เบื้องหลังต้องมีคนใหญ่คนโตหนุนหลังอยู่
“อย่างไรก็ตาม หุ้นส่วนทั้งหมดต้องการให้คุณพาคู่หมั้นของคุณมาร่วมด้วย”
ลูกน้องพูดอีกครั้ง
เหวินเหวยเฉินตกตะลึงในทันที ทำไมเป็นหลินฉ่ายเวย?
การเดาที่กล้าหาญค่อยๆ ผุดขึ้นในหัวของเขา…
