บทที่ 68 ตัวแทนนิติบุคคล
วันรุ่งขึ้น หลิยชิงเสว่ส่งถังเสี่ยวลี้ไปโรงเรียนอนุบาลแต่เช้า ส่วนถังเฉาก็ออกกำลังตามปกติ
แต่ในระหว่างที่ออกกำลังกายอยู่ เขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงระเบิดที่ดังเกินแปดสิบเดซิเบล
“โอ้……นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยย……”
เมื่อมองไปตามเสียงที่ดังขึ้น เขาเห็นน้องสาวภรรยาวิ่งออกมาจากห้องนอนแล้วถือโทรศัพท์วิ่งเข้ามาหาเขาอย่างเร่งรีบ
ทันใดที่ ถังเฉามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ก็เห็นหัวข้อข่าวที่เขียนด้วยตัวหนังสือสีดำอย่างสะดุดตา
《ข่าวใหญ่วันนี้ หลุด ลูกชายของประธานบริษัทผลิตยาหงเทียนเล่นบทซาดิสต์กับแฟนสาว! 》
ด้านล่านพาดหัวข่าวเป็นคลิปวิดีโอที่มีความยาว 5 นาที ในคลิปวิดีโอนั้นมีชายคนหนึ่งถูกมัดด้วยเชือกป่านและยังมีสาวสวยคนหนึ่งถือแส้แล้วฟาดเขาอย่างหนัก
แม้ในคลิปวิดีโอจะถูกเซนเซอร์ใบหน้าไปแล้ว แต่ทุกคนก็สามารถมองออกได้ว่าเขาคือฉางเซ่าเฟิงลูกชายของประธานบริษัทผลิตยาหงเทียน
“อะ”
ถังเฉาคืนโทรศัพท์ให้กับหลินจ้าวหยูนแล้วออกกำลังกายต่อ
หลินจ้าวหยูนถึงกับกระวนกระวาย “พี่เขยคะ พี่จะไม่พูดอะไรหน่อยเลยเหรอ นี่มันเป็นข่าวใหญ่เลยนะ……”
“พี่ดูแล้ว ในหนังสือพิมพ์ก็มีเหมือนกัน” ถังเฉาพูดไปด้วยและออกกำลังกายไปด้วย
หลินจ้าวหยูนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นแววตาของเธอก็แปลกไปและถามว่า “พี่เขยคะ นี่คงไม่ใช่ฝีมือของพี่นะ?”
ถังเฉายักไหล่ตอบ “ใครจะไปรู้?”
ถังเฉายิ่งพูดหลินจ้าวหยูนก็ยิ่งสงสัยในตัวเขา จากนั้นเธอก็ถามเขาอย่างไม่ละเลิก “พี่เขยบอกมานะว่ามันใช่ฝีมือของพี่ไหม?”
ถังเฉากำลังจะบอกเธอ แต่ในทันใดนั้นก็มีสายที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามา
“ใครครับ?”
ถังเฉารับสายทันทีและมีเสียงผู้หญิงที่ทุ้มต่ำดังขึ้นในสาย
“คุณก็คือถังเฉา คุณถังใช่ไหมคะ?”
“ใช่ครับ ผมเอง?”
“ฉันคือตัวแทนนิติบุคคลของบริษัทผลิตยาหงเทียน กวนอี้” เสียงผู้หญิงในสายพูดอย่างไม่แยแส
“บริษัทผลิตยาหงเทียน?”
หลินจ้าวหยูนที่ได้ยินสนทนานี้ก็รู้สึกตกใจทันที เธอไม่คิดเลยว่าคู่กรณีจะหาทนายเร็วขนาดนี้
เธอกำลังจะถามถังเฉาว่าควรทำอย่างไรต่อ แต่กลับเห็นถังเฉาคุยกับผู้หญิงในสายอย่างไม่เกรงกลัวเลย “คุณมีธุระอะไรเหรอ? ถ้าไม่มีก็แค่นี้ก่อนนะ”
เมื่อเห็นว่าถังเฉาไม่เกรงใจ กวนอี้ก็พูดอย่างตรงไปตรงมา “พาดหัวข่าวหน้าหนึ่งในวันนี้เป็นฝีมือคุณใช่ไหม?”
ถังเฉาไม่ได้ยอมรับ แต่ตอบเธออย่างเฉยเมย “ในเมื่อคุณมีคำตอบในใจแล้วคุณจะถามผมทำไม?”
เป็นคำพูดที่เย้ยหยันที่สุด กวนอี้ระงับความโกรธแล้วพูดต่อ “แล้วยังไม่คิดจะลบอีกเหรอ? พฤติกรรมของคุณมีความผิดร้ายแรง บริษัทผลิตยาหงเทียนของเราสามารถฟ้องคุณในศาลได้เลยนะ!”
“อีกอย่างวันนี้ทางเราได้ประชุมสำหรับเรื่องนี้กันแล้ว เราต้องการให้คุณมาที่บริษัทผลิตยาหงเทียนเพื่อยอมรับผิดกับสิ่งที่คุณทำและต้องชดใช้ค่าเสียหายด้วย”
เห็นได้ชัดว่ากวนอี้ทำการบ้านมาแล้ว จากนั้นสักพักเธอพูดขู่อีกครั้ง “อย่าคิดหนีเลยเด็ดขาด เราได้เช็คประวัติของคุณอย่างละเอียดแล้ว คุณอยู่บ้านตระกูลหลินในเมืองหมิงจู ถ้าคุณไม่ให้ความร่วมมือ ทางเราจะใช้มาตรการบีบบังคับคุณ”
ในขณะที่กวนอี้พูดถึงวิธีการของฝ่ายกฎหมายของทางบริษัทผลิตยาหงเทียน หลินจ้าวหยูนก็เริ่มกังวลและถามว่า “พี่เขยคะ เราต้องทำยังไง?”
แต่ไม่คิดเลยว่าถังเฉาจะยิ้มจางๆ แล้วตอบอย่างไม่แยแส “คุณกวนครับ นี่ก็คือความสามารถของฝ่ายกฎหมายของพวกคุณเหรอ? ถ้าใช่ ผมแนะนำให้คุณทุกคนลาออกเลยนะ”
“ว่าไงนะ?”
กวนอี้ไม่คาดคิดว่าถังเฉาจะพูดจาโอ้อวดแบบนี้ เธอจึงโกรธขึ้นมาทันที “คุณหมายความว่ายังไง?”
“ผมจะบอกอะไรให้คุณฟังก่อน แต่เชื่อว่าถ้าคุณได้ฟังแล้วพวกคุณจะยกเลิกการดำเนินการเรื่องนี้อย่างแน่นอน”
ถังเฉาเงียบไปสักพัก จากนั้นค่อยๆ พูดขึ้น “เหลียงเจียหมิงถูกตำรวจควบคุมตัวแล้ว 24ชั่วโมงหลังจากนี้เขาจะถูกตำรวจสอบปากคำ ถ้าเหลียงเจียหมิงไม่ทันระวังแล้วพูดอะไรที่เกี่ยวกับพวกคุณออกไป สิ่งที่ตามมาคงไม่ใช่แค่การอับอายขายหน้าแล้วล่ะนะ”
“……”
เมื่อถังเฉาพูดจบ ตัวแทนนิติบุคคลกวนอี้ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาได้ยินเพียงเสียงลมหายใจถี่ๆ ที่ดังขึ้นจากอีกสายหนึ่ง
“น้ำหนักของความสำคัญจะเทไปทางไหน เชื่อว่าคุณกวนชัดเจนดีนะครับ อีกอย่างไฟล์ต้นฉบับของคลิปวิดีโออยู่ที่ผม ถ้าพวกคุณอยากได้ก็ให้ฉางเซ่าเฟิงมาคุกเข่าขอร้องและยอมรับผิดที่หน้าบ้านผมนะครับ”
หลังจากพูดจบเขาก็กดวางสายทันที
หลินจ้าวหยูนมองถังเฉาด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินคำข่มขู่ของพวกเขา คนส่วนใหญ่ต้องรู้สึกหวาดกลัวจนเข่าอ่อนอย่างแน่นอน แต่ถังเฉาไม่เพียงแต่ไม่กลัว ในทางกลับกันเขายังขู่พวกเขากลับด้วย
นั่นมันบริษัทผลิตยาหงเทียนเลยนะ……
หลังจากวางสายแล้วถังเฉาก็เดินกลับไปที่ห้องรับแขกแล้วรินชาให้ตัวเองและจิบชาอย่างสบายใจ
หลินจ้าวหยูนเดินเข้ามาถามด้วยความสับสน “แล้วพี่เขยจะทำยังไงต่อคะ?”
บอกเธอตรงๆ ไปว่าเรื่องนี้ยังไม่จบ
ถังเฉายิ้มจางๆ และค่อยๆ พูดขึ้นในขณะที่จิบชา “รอ”
“รอ?”
หลินจ้าวหยูนประหลาดใจ “รอใคร?”
……
ณ ออฟฟิศประธานบริษัทผลิตยาหงเทียน
ชายวัยกลางคนในชุดสูทนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานด้วยใบหน้ามืดมึนและมีชายหนึ่งหญิงหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเขา
ชายตรงหน้าเขาร่างกายเต็มไปด้วยรอยแส้ ส่วนหญิงคนนี้ผมสั้นและสวมชุดสูทยูนิฟอร์ม
นั่นก็คือฉางเซ่าเฟิงกับกวนอี้
“ไอ้หมอนั่นว่ายังไง?” ฉางหงเทียนถามด้วยสีหน้ามืดมน
กวนอี้ลำบากใจ แม้จะกลัวประธานโกรธ แต่เธอก็ต้องรายงานตามความเป็นจริง
เมื่อฉางหงเทียนฟังแล้วสีหน้าของแย่กว่าเดิม ในที่สุดเขาทุบโต๊ะแล้วตะโกนขัดจังหวะการพูดของกวนอี้
“มันจะมากเกินไปแล้ว ไม่มีผมอยู่ในสายตาเลย ไม่ให้ความร่วมมือก็แล้วไป แต่ยังกล้าคุกคามเราด้วย? ฉางหงเทียนเคยถูกใครข่มขู่แบบนี้ไหม?”
“ท่านประธานคะ โปรดฟังดิฉันก่อนค่ะ”
กวนอี้ฝืนใจรายงานต่อ “เขาบอกว่าไฟล์ต้นฉบับอยู่ที่เขา ถ้าเราอยากได้ก็ให้คุณชายรองไปคุกเข่ายอมรับผิดที่หน้าบ้านเขาค่ะ……”
ผ๊วะ!
เมื่อได้ยินคำนี้ ฉางหงเทียนก็ยิ่งโกรธมากขึ้นและตอบหน้าฉางเซ่าเฟิงอย่างจัง “ไอ้คนเหลือขอ วันๆ เอาแต่ก่อเรื่องอับอายขายหน้าให้กับครอบครัว เรื่องแบบนี้ทำแล้วก็แล้วไป ดันทำให้คนอื่นรู้เข้า……ตอนนี้เป็นไงล่ะ สร้างภาระให้กับบริษัทผลิตยาหงเทียนไปด้วย!”
ฉางเซ่าเฟิงไม่กล้าพูดอะไรและทรุดตัวลงกับพื้น
“ท่านประธานคะ เราควรทำยังไงต่อคะ?” กวนอี้ถามทันที
“จะทำอะไรได้ล่ะ ยกเลิกการแถลงข่าว!”
ฉางหงเทียนพูดด้วยความโกรธ “ไอ้หมอนั่นพูดถูก ถ้าไอ้คนแซ่เหลียงหยุดปากพูดอะไรออกไป งั้นเราก็หมดกัน กวนอี้ คุณไปลากคอมันออกมา”
“แต่มัน……”
กวนอี้พูดอย่างลำบากใจ “ท่านประธานคะ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เราจะเอาตัวเขาออกมาได้นะคะ”
“ต่อให้ยากก็ต้องทำ!”
ฉางหงเทียนตะคอกด้วยความโมโห จากนั้นเตะก้นฉางเซ่าเฟิงแล้วพูดว่า “เพราะนายคนเดียว ยังไม่รีบไปคุกเข่าขอโทษคนอื่นเขาอีก?!”
เมื่อได้ยินคำนี้ฉางเซ่าเฟิงก็เบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ “พ่อครับ ผมเป็นลูกชายพ่อนะครับ จะให้ผมไปคุกเข่าขอโทษพวกมันจริงๆ เหรอ?”
“หุบปาก!”
สีหน้าฉางหงเทียนดุร้ายอย่างที่สุด “พ่อรู้ว่ามันทำเกินไป แต่ศักดิ์ศรีกับบริษัทอันไหนสำคัญกว่า นายยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?”
สีหน้าฉางเซ่าเฟิงก็เปลี่ยนไปในชั่วขณะ ในที่สุดเขาก็ยอมก้มหัวตอบ “ผมเข้าใจแล้วครับ ผมจะไปครับ……”
ไม่มีใครเห็นความเกลียดชังนัยน์ตาของฉางเซ่าเฟิง เขาไม่เพียงแต่โกรธถังเฉา แต่ยัง…….
เกลียดพ่อเขาด้วย
ถังเฉานั่นอยู่ในห้องรับแขกเกือบครึ่งชั่วโมงและน้ำชาก็หมดไปกาหนึ่งแล้ว
แต่กลับเป็นหลินจ้าวหยูนที่เดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายใจในห้องรับแขก
ในที่สุดเธอก็อดกลั้นไม่ไหว “พี่เขยคะ พี่บอกให้รอ แล้วเราจะรอใครกันแน่?”
ถังเฉาอมยิ้มแล้วชี้ไปนอกคฤหาสน์และพูดว่า “นั่นไง มาแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“หืม?”
หลินจ้าวหยูนมองออกไปและเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าคฤหาสน์
หลังจากที่เห็นใบหน้าของชายคนนั้นอย่างชัดเจน หลินจ้าวหยูนก็ตกใจทันที
เขาคืออดีตครูที่ปรึกษาของเธอ หยางกั๋วหรง!
หยางกั๋วหรงถือของฝากราคาแพงมากมายในมือแล้วเดินเข้ามาคุกเข่าต่อหน้าเธอ
“หลินจ้าวหยูน ครูผิดไปแล้ว ครูขอให้หนูกลับไปเข้าเรียนใหม่นะ!”
