บนโลกนี้ ขอเพียงมีเงิน เรื่องส่วนใหญ่ก็สามารถทำได้
เทียบกับคนอื่นๆในตระกูลหลวงในเยี่ยนตูที่ถือฉลาดไว้ในมือ ถังเฉาและหลินชิงเสว่ยิ่งต้องการเงินกระจายเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้นหลินอิ่นและถงเจินถึงได้เอาความคิดไปลงที่พวกเขา
แต่ถังเฉาก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาผิดหวัง โล่งใจจริงๆ
หลินอิ่นและถงเจินยิ้มขึ้นมา
บ้านนอกก็คือบ้านนอก แยกไม่ออกว่าอะไรสำคัญ อะไรไม่สำคัญ
พวกเขาไม่เคยรู้ว่าตัวเองพลาดอะไรไป
แต่สำหรับพวกเขา ขอแค่ของแท้ราคาสมน้ำสมเนื้อ ใส่เข้าไปในกระเป๋าของพวกเขา ถึงจะรู้สึกว่าอุ่นใจ
นี่คือความพอใจของคนไม่เอาไหน
ในฐานะที่หลินอิ่นเป็นคนสำคัญของบริษัท เคยเห็นคนไม่เอาไหนมาเยอะ
ยังกำหนดชีวิตความเป็นความตายของผู้คนจำนวนมาก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่น่าแปลกใจอยู่
เขาใช้สายตาดูถูกมองไปที่ถังเฉา รอให้เขาเสนอราคา
แต่ถังเฉาก็กำลังคิดทบทวน ควรจะเสนอราคาอะไรดี
ถงเจินพูดว่า “ถังเฉาเอ้ย คุณต้องคิดให้รอบคอบ นี่เป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับการที่ภรรยาของคุณที่จะได้กลับไปสู่ตระกูล ทุกคนคือครอบครัวเดียวกัน เป็นแค่พิธีเล็กน้อยก็พอแล้ว”
แม้ว่าคำพูดเหล่านี้จะถามถึงราคาที่ถังเฉาเสนอ แต่จริงๆแล้วกลับกำลังคุกคามอยู่
พวกเขาอยากซื้อเป็นอีกเรื่อง ถังเฉาเสนอราคาขายเท่าไหร่นั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว
นี่ก็คือการเจรจาที่มองไม่เห็น เมื่อถังเฉาตัดสินใจเปิดปากขาย ความคิดริเริ่มล้วนอยู่ในมือของพวกเขา
หลินชิงเสว่กอดถังเสี่ยวลี้และนั่งอยู่ข้างๆไม่พูดอะไรสักคำ แต่มองไปที่ถังเฉาอย่างเงียบๆ
ถังเฉาเงียบไปครู่หนึ่งและพูดว่า “น้าถงพูดถูก ในเมื่อเป็นครอบครัวเดียวกัน งั้นผมก็ไม่สามารถเอากำไรจากพวกคุณ พูดคำเดียว ราคาพันห้าร้อยล้าน”
“ฮ่าฮ่า พันห้าร้อยล้าน…”
เมื่อได้ยินราคานี้ หลินอิ่นและถงเจินต่างก็หัวเราะ
เพียงแต่เมื่อสบตาในวินาทีต่อมา เสียงหัวเราะทั้งหมดก็หายไป
พวกเขาทั้งสองคนก็เหมือนเห็นผี สงสัยว่าหูของตัวเองได้ยินผิด
“คุณกำลังพูดถึงอะไร พันห้าร้อยล้านหรือว่าหนึ่งแสนห้าหมื่น?”
ถังเฉายิ้มเบาๆ “คุณได้ยินไม่ผิด ก็คือพันห้าร้อยล้านจะจ่ายยังไง? ที่นี่ผมสนับสนุนโอนหุ้น”
บูม!
ในเวลานี้ คนส่วนใหญ่ในวังคริสตัลล้วนกำลังให้ความสนใจกับสถานการณ์ที่นี่ หลังจากได้ยินข้อเสนอราคาถังเฉา พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้า
พันห้าร้อยล้าน!
ราคานี้ เพียงพอที่จะซื้อทั้งซอยตงเฉิน!
หลินอิ่นคิดว่าตัวเองจะได้เอาเปรียบถังเฉา คิดไม่ถึงถังเฉาเป็นสิงโตอ้าปากกว้าง
หลินอิ่นที่ยืนทึ่มก็ได้สติกลับมาทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเคือง
“คุณพูดอะไร? พันห้าร้อยล้าน? ทำไมคุณไม่ไปปล้นธนาคารล่ะ?”
“1.5 พันล้านสามารถซื้อซอยตงเฉินทั้งหมดได้ คุณตั้งราคาฉลากไว้ที่พันห้าร้อยล้าน เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ต้องการขายให้พวกเรา!”
หลินอิ่นโกรธจริงๆ
ฉลากใบเดียวเท่านั้น เขาคิดว่าถังเฉาจะตั้งราคาไว้ที่ไม่กี่ล้านถึงสิบล้าน ซึ่งทั้งหมดนี้เขาสามารถยอมรับได้
แต่ เขาคิดไม่ถึงว่าถังเฉาเปิดปากพูดก็พันห้าร้อยล้าน
ราคานี้เพียงพอที่จะซื้อซอยตงเฉินทั้งหมดได้ คนโง่เท่านั้นถึงจะใช้เงินพันห้าร้อยล้าน เพื่อซื้อฉลากใบเดียว
ถงเจินสีหน้าเขียวคล้ำ เธอจ้องเขม็งถังเฉา
“เราไม่สนใจรุ่นก่อนหรอก ถามอย่างตั้งอกตั้งใจอยากซื้อฉลากของคุณ คุณกลับเล่นตลกกับพวกเรา?”
หลินชิงเสว่คลายคิ้วที่ขมวดไว้ออกทันที ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่า ถังเฉาไม่ได้วางแผนที่จะให้ฉลากแก่พวกเขาเลย
ดังนั้นที่พูดแบบนี้ ก็เพื่อให้พวกเขามีความหวังเล็กน้อยเท่านั้น
เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของหลินอิ่นและถงเจิน ถังเฉาก็ยิ้มเบาๆ “คุณพูดไม่ผิดพันห้าร้อยล้านแน่นอนสามารถซื้อซอยตงเฉินทั้งหมดได้ พวกคุณใช้เงินจำนวนเท่ากัน แต่กลับซื้อฉลากหนึ่งใบได้แค่หนึ่งในสิบ แน่นอนไม่คุ้มค่า”
“แต่”
ถังเฉาก็เปลี่ยนคำพูดและพูดติดตลกว่า “พวกคุณจับฉลากไม่ได้ ผมใช้เงินพันห้าร้อยล้านขายฉลากที่ลูกสาวของผมจับได้ ขายให้กับพวกคุณ โอกาสที่พวกคุณจะได้ซอยตงเฉินเพิ่มขึ้นจากศูนย์เป็นสิบเปอร์เซ็นต์ ผมรู้สึกว่า พวกคุณได้กำไร”
“…”
คำพูดพวกนี้ของถังเฉา ทำให้หลินอิ่นและถงเจินพูดไม่ออก
หลินชิงเสว่ยืนอยู่ข้างหลังและกลั้นหัวเราะของเธอไว้ ไม่ได้หัวเราะออกมา
ถังเฉากำลังหลอกเงินของพวกเขาจริงๆ
อย่ามองที่หลินชิงเสว่กับถงเจินขาดทุน แต่ตามคำพูดของถังเฉา คนส่วนใหญ่รู้สึกเหมือนพูดให้ถูกกระตุ้น
สุดท้ายจะได้กำไรหรือขาดทุน ไม่มีใครมีแนวคิดที่ชัดเจน
นี่อาจเป็นเสน่ห์ของการพูดเก่งน้ำไหลไฟดับก็ได้
เย่เซ่าเตี๋ยและฉินกวนฉีพวกเขา ก็อ้าปากตาค้าง สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความคาดไม่ถึง
เมื่อเห็นว่าหลินอิ่นและถงเจินเงียบ ถังเฉาก็พูดอีกครั้ง “พวกคุณไม่อยากซื้อก็ได้ ถอนตัวจากการแข่งขันในซอยตงเฉินก็พอแล้ว”
“เป็นไปไม่ได้!”
คำพูดนี้ทำให้หลินอิ่นหงุดหงิดมาก เขาหน้าแดงและตะโกนด้วยความโกรธ
พวกเขาได้ทำหนังสือสัญญาแบบคำสั่งทหารกับเว่ยหมิงจวินแล้ว จะต้องได้ซอยตงเฉินนี้มาอย่างแน่นอน
เหมือนกับที่ถังเฉาพูดอย่างนั้น หากคุณใช้เงินพันห้าร้อยล้านเพื่อซื้อฉลาก อาจมีความเป็นไปได้เพียงหนึ่งในสิบที่จะถูกฉลาก แต่ถ้าคุณไม่ซื้อ คุณจะไม่มีอะไรเลย
แต่ ไม่ว่ายังไงหลินอิ่นก็จะไม่ใช้เงินพันห้าร้อยล้านเพื่อซื้อฉลากที่มีความน่าจะเป็นเพียงหนึ่งในสิบ
นี่มันโง่เกินไปแล้ว ทุกคนรอดูเรื่องตลกของเขา
เขาใบหน้าเขียวปั้ด จ้องเขม็งถังเฉาและพูดว่า “สามล้าน นี่คือจำนวนเงินสูงสุดที่ผมสามารถให้คุณได้ เจียมตัวหน่อย รีบเอาฉลากให้ผม!”
จำนวนเลขนี้ ทำให้ถังเฉาอดขำไม่ได้ และมุมปากของเขาเต็มไปด้วยการเหน็บแนม “ผมพูดแล้ว ราคาเดียวพันห้าร้อยล้าน ถ้าไม่ต้องการซื้อ การซื้อขายนี้ผมก็ไม่ทำแล้ว”
ล้อเล่น พันห้าร้อยล้านพริบตาเดียวเดียวกลายเป็นสามล้าน ใครจะตกลง?
ดวงตาของหลินอิ่นดิ่งลง น้ำเสียงเย็นชา “ถังเฉา คุณแน่ใจ ว่าจะต่อต้านตระกูลหลินเหรอ?”
ชะงัก หลินอิ่นพูดน้ำเสียงนิ่งๆต่อว่า “ซอยตงเฉินนี้คุณหนูถูกใจ ไม่ว่าต้องจ่ายราคาเท่าไหร่ ก็จะต้องประมูลไว้ให้ได้ นี่พวกคุณกำลังต่อต้านตระกูลหลินนะ!”
ก็โมโหโกรธสุดขีด สีหน้าของหลินอิ่นเย็นชามากจนสามารถบีบน้ำออกมาได้ และเสียงโกรธของหลินอิ่นก็ก้องกังวานไปทั่วทั้งห้องโถง
เย่เซ่าเตี๋ย ฉินกวนฉี ถังฮันเจี๋ยและแววตาของคนอื่นๆต่างก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม
ใครๆก็มองออก ตระกูลหลินอยากได้ซอยตงเฉินจนบ้าไปแล้ว ไม่ลังเลเลยที่จะใช้อำนาจของตระกูลหลวงทั้งหมด
นั่นเป็นสัตว์ประหลาดตัวมหึมา แม้ว่าตระกูลหลวงอื่นๆก็ต้องการซอยตงเฉิน แต่ไม่ใช่ว่าไม่เอาไม่ได้
เพื่อซอยตงเฉิน ต้องได้รับโทษจากตระกูลหลินเป็นการตัดสินใจที่ไม่ฉลาด
แต่พวกเขาก็ไม่มีอะไรจะพูด เป้าหมายของหลินอิ่นอยู่ที่ถังเฉาเท่านั้น แต่ไม่ใช่พวกเขา
นั่งบนภูดูเสือ (การรอคอยโอกาสเพื่อชกชิงผลประโยชน์เมื่อคนอื่นพลาดพลั้ง)
ถังเฉาเงียบไปครู่หนึ่ง ไร้ซึ่งความกลัวอย่างไม่คาดคิด “นี่คุณกำลังคุกคามเหรอ?”
ดวงตาของหลินอิ่นอัดแน่นเต็มไปด้วยความอาฆาต “ถ้าคุณคิดอย่างนี้ ฉันก็ไม่ปฏิเสธ”
เดิมคิดว่าถังเฉาจะกลัวไม่มากก็น้อย แต่ไม่คิดว่าเขาจะไม่สนใจสักนิด
“ถ้าคุณคิดจะลงมือที่นี่ งั้นคุณหาสถานที่ผิดแล้ว คืนนี้เป็นสถานที่ของบ้าการค้า หากคุณต้องการแตะต้องผม คุณต้องถาม บ้าการค้าว่าตกลงหรือเปล่า”
“บ้าการค้า? ฮ่าฮ่าฮ่า…คืนนี้บ้าการค้ายังไม่มา ขอเพียงแค่ฉันจัดการก่อนที่บ้าการค้าจะมาก็พอ”
รอยยิ้มของหลินอิ่น เต็มไปด้วยความดุร้าย