“อา….อาจารย์?”
ตู้ม!
พอคำนี้่ถูกเอื้อนเอ่ยออกไป ทั้งวังคริสตัลเงียบกริบ เงียบจนถ้าตอนนี้มีเข็มหล่นยังได้ยิน
ทุกคนใจเต้นรัวเร็วขึ้น หายใจติดขัด สายตาจับจ้องอยู่ที่ถังเฉาและบ้าการค้าอย่างเลื่อนลอย
ถังเฉา….เป็นอาจารย์ของบ้าการค้าหรือนี่?!
นาทีนี้ นอกจากไม่กี่คนที่รู้เรื่องอยู่แล้ว ทุกคนอึ้งกันหมด
ตาโตอ้าปากค้าง สีหน้าเลื่อนลอย
“เป็นไปได้ยังไง? เขาเป็นสามีของหลินชิงเสว่ไม่ใช่หรอ ทำไมถึงกลายเป็นอาจารย์ของบ้าการค้าล่ะ?”
“ไม่จริง! ไม่จริง! ฉันไม่เชื่อ!”
“พระเจ้า……”
บางคนอุทานเสียงหลงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก บางคนตะโกนด้วยอารมณ์ตื่นเต้น และมีคนอีกมากที่หน้าตาเหมือนเจอผี พึมพำกับตัวเอง
ทั้งวังคริสตัล ตกอยู่ในบรรยากาศตื่นตกใจ
ในบรรดาคนเหล่านี้ หลินอิ่นและถงเจินถือเป็นที่สุด
หลินอิ่นเหงื่อเม็ดเท่าถั่วไหลเต็มหัว จนหลังเสื้อชุ่มไปหมด เขาตัวสั่นเบาๆ กัดฟันแน่น
ถงเจินยิ่งดูไม่ได้ไปใหญ่ เธอล้มลงนั่งกับพื้นเสียงดังตุ้บ และลุกไม่ขึ้นอีก
ฉินกวนฉี ถังฉันเจี๋ย เย่เซ่าเตี๋ย ถังหลินและคนอื่นๆต่างมีสีหน้าเหลือเชื่อ
นี่มันกระทันหันเกินไป พวกเขาไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้นเลย
ที่บ้าการค้าออกหน้าอาจแค่เพราะต้องการรักษาหน้าตาและความน่าเกรงขามของสมาคมการค้าเก้าราชาเท่านั้น แต่ไม่ใช่เพื่อออกหน้าให้ถังเฉาและหลินชิงเสว่
ยังไงซะ คำพูดคำจาและการกระทำของหลินอิ่นและถงเจิน ล้ำเส้นของสมาคมการค้าเก้าราชาจริงๆ
แต่พวกเขาเข้าใจผิด บ้าการค้าถึงกับเรียกถังเฉาว่าอาจารย์
ใครจะไปคิดถึงว่าถังเฉาคืออาจารย์ของบ้าการค้า?
“ที่ ที่รัก นี่มันไม่จริงใช่มั้ย”
ถงเจินนั่งกับพื้น เหงือกสั่นจนฟันสบกันเสียงดังกึกกัก
หลินอิ่นก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่ เขาเอ่ยเสียงสั่น “บ้าการค้าไม่หลอกใคร น่าจะเป็นเรื่องจริง”
“พวกเราผิดเอง ที่ไม่รู้ตัวให้เร็วกว่านี้”
ที่จริงหลินอิ่นและถงเจินมีโอกาสรู้ตัวเร็วกว่านี้ว่าถังเฉาก็คืออาจารย์ของบ้าการค้า
ตอนที่พวกเขาชนเข้ากับบ้าการค้า บ้าการค้าเรียกถังเฉาว่า ‘รองหัวหน้า’
เพียงแต่ตอนนั้นหลินอิ่นและถงเจินหยิ่งยโส วางตัวหัวสูงยิ่งกว่าพวกผู้ดี จึงไม่ได้ใส่ใจ
ตอนนี้มานึกเสียใจ สายไปแล้ว
แต่ หลินอิ่นยังไม่อยากเชื่อความจริงนี้
หลังจากรู้ตัว เขาพยายามคลี่ยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้และพูดกับบ้าการค้า “คุณบ้าการค้าครับ ต่อให้ท่านจะกำราบเรื่องวุ่น ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก ทำเรื่องเล็กให้หายไป ก็ไม่เห็นต้องลดตัวขนาดนี้ด้วยการเรียกขานเขาว่าอาจารย์เลยนะครับ……”
คำพูดของหลินอิ่นเตือนสติถงเจิน เธอลุกขึ้นพรวด พร้อมสมทบ “ใช่ค่ะๆ คุณบ้าการค้า ท่านฐานะอะไรแล้วเขาฐานะอะไร มีสิทธิ์เป็นอาจารย์ท่านที่ไหนกันคะ?”
ฟึ่บ!
เมื่อคำพูดนี้ถูกเอื้อนเอ่ย สายตาบ้าการค้าเย็นยะเยือกขึ้นมาทันที
หม่าเหวินซวนด้านหลังเขาเข้าใจทันที เขาก้าวไปอยู่ตรงหน้าถงเจินด้วยใบหน้าเย็นชา และตบเธอลงไปร่วงกับพื้น
“สิทธิ์รึ? ฉันสามารถบอกเธอได้อย่างชัดเจนเลยว่า คุณถังคือคนยิ่งใหญ่ระดับที่แม้แต่คุณบ้าการค้ายังต้องพูดว่า ‘สวัสดีครับอาจารย์’ ด้วยความเคารพ เพียง แต่คุณถังไม่ชอบเอิกเกริก จึงไม่เปิดเผยตัวตนของเขา พวกเธอนี่สิ ได้คืบจะเอาศอกหรอ? “
บ้าการค้ามองทุกอย่างด้วยสายตาเย็นยะเยือก สีหน้าได้เปลี่ยนเลยสักนิด
วินาทีต่อมา ภายใต้สายตาจ้องมองจากผู้คนมากมาย เขาเดินตรงมาอยู่หน้าถังเฉา สองมือประสาน โค้งตัวต่ำ
“อาจารย์ครับ ตั้งแต่จากกันคราวก่อน นี่ก็ผ่านไปหลายปีแล้ว ห้าปีแล้วอาจารย์ยังรูปโฉมเหมือนเดิมเลยนะครับ!”
ตู้ม!
ท่าทางโค้งต่ำของบ้าการค้าสะเทือนขวัญทุกคน ผู้คนตาโตด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
หลินอิ่นและถงเจินหวาดกลัวจนเกือบจะสิ้นหวัง
ก่อนหน้านี้ พวกเขายังมีความหวังอยู่นิดหน่อย พวกเขารู้สึกว่าบ้าการค้าจงใจเรียกถังเฉาว่าอาจารย์ คิดไม่ถึงว่าบ้าการค้าถึงกับโค้งคำนับ!
ทั้งต้าเซี่ยแห่งนี้ มีใครที่สามารถพอจะให้บ้าการค้าโค้งคำนับบ้าง?
ทว่า สิ่งที่น่าขนลุกขนพอง ยังมีอีก
กลุ่มสมาชิกทั้งหมดของสมาคมการค้าเก้ามังกรเดินไปข้างหน้า โดยมีหม่าเหวินซวน และท่านชิวนำ พร้อมโค้งคำนับถังเฉาอย่างพร้อมเพรียง
ตะโกนเสียงกังวาน
“คารวะราชครู!”
“คารวะราชครู!”
“คารวะราชครู!”
“……”
เสียงก้องกังวานประหนึ่งเสียงระฆังใหญ่ก่อเป็นเสียงสะท้อน วนเวียนไปมา กึกก้องไปทั่วทั้งวังคริสตัล เนิ่นนานไม่สลายไป
เสียงเหล่านี้ เป็นดั่งค้อนมากมายที่ทุบลงไปที่หัวใจของทุกคนในงานอย่างรุนแรง สะเทือนใจของพวกเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉินกวนฉี เย่เซ่าเตี๋ย ถังฮันเจี๋ย พวกตระกูลหลวงในเยี่ยนตูที่มีความแค้นกับถังเฉา ตกใจจนตัวสั่นภายใต้เสียงตะโกนเช่นนี้
ไม่นานมานี้ พวกเขายังเยาะเย้ยเขยแต่งเข้าที่ฐานะต่ำลงเรื่อยๆอย่างตามอำเภอใจ
คิดไม่ถึงว่า พริบตาเดียว เขาก็กลายเป็นอาจารย์ของบ้าการค้า อยู่เหนือทุกคน!
การเปลี่ยนแปลงนี้ของฐานะแบบนี้ทำเอาพวกเขารับไม่ไหว บางคนถึงขั้นวิงเวียน สงสัยว่าตัวตนของถังเฉานั้นเป็นคนใหญ่คนโตมาแต่แรก เพียงแต่จงใจไม่ทำตัวเอิกเกริก
อะไรคือราชครู?
อาจารย์ของครู จึงจะถูกเรียกขานว่าราชครู
มีความรู้ในการวางกลยุทธ์ ครอบครองคุณธรรมในการปกครอง สาวกทั่วแดน นั่นคือราชครู
ในสายตาของหลินอิ่นและถงเจินฉายแววตื่นตระหนก
ก่อนหน้านี้พวกเขายังสงสัยว่าบ้าการค้าแกล้งทำไปอย่างนั้น แต่ตอนนี้ คล้อยตามหลังการโค้งคำนับอย่างนอบน้อมของบ้าการค้า พิสูจน์ได้อย่างสิ้นเชิงว่าถังเฉาคืออาจารย์ของบ้าการค้าจริงๆ
อาจารย์ของบ้าการค้า ฐานะสูงส่ง เหนือกว่าบ้าการค้าซะอีก
เขาต่างหาก คนที่สถานะสูงที่สุดในวังคริสตัลคืนนี้
หลินอิ่นเหงือกสั่นจนฟันสบกันกึกกัก ความหวาดกลัวในใจแผ่ซ่านออกไปอย่างบ้าคลั่งประหนึ่งต้นหญ้ารกร้าง เขาตกใจจนเกือบเป็นลมไป
นี่คือคนที่ตระกูลหลวงในเยี่ยนตูยังสยอง
หลินชิงเสว่ก็อึ้งกับภาพตรงหน้า เธอเงยหน้า มองถังเฉาที่ยืนไพร่มืออยู่ตรงหน้าเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้ม
สามีของเธอ เป็นถึงอาจารย์ของบ้าการค้า นี่เป็นเรื่องที่เธอไม่กล้าแม้แต่จะคิด
ถังเฉาพยักหน้านิ่งๆ ถือว่าเป็นการทักทาย
จากนั้น เขากวาดสายตามองไปทั่วงานด้วยสายตาดุดัน สุดท้ายจับจ้องไปที่หลินอิ่นและถงเจิน
“คุณอาลุง?”
“น้ารอง?”
“พวกคุณพูดอะไรหน่อยสิ ทำไมถึงไม่พูดล่ะ?”
“……”
ถงเจินโดนถังเฉาจ้อง กลัวจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง ไม่กล้าแม้แต่จะปริปาก
หลินอิ่นสิ้นหวังจนถึงขั้นหลับตาลง
เพราะเขานึกถึงเรื่องที่ก่อนหน้านี้ไม่นานเว่ยหมิงจวินไล่หลินชิงเสว่ออกจากตระกูลหลิน หน้าชราของเขาแดงขึ้นมาทันที กลายเป็นสีเลือดหมู
ถ้าถังเฉาเป็นแค่เขยแต่งเข้าที่เกาะหลินชิงเสว่เพื่อไต่เต้าขึ้นไปนั้นก็ช่างเถอะ แต่ตอนนี้เขาเป็นอาจารย์ของบ้าการค้าเลยนะ!
บ้าการค้าผู้กุมชีวิตของแวดวงธุรกิจแห่งเยี่ยนจิงไว้ยังต้องนอบน้อมต่อถังเฉา ผู้ที่เป็นถึงอาจารย์ของบ้าการค้า พวกเขาตระกูลหลินกลับไล่เขาออกไป
นี่ต้องโง่เง่าขนาดไหน ถึงทำเรื่องแบบนี้ลงไปได้?
“เย่เซ่าเตี๋ย?”
“ฉินกวนฉี?”
“ถังฮันเจี๋ย?”
“ถังหลิน?”
“พวกคุณข้องใจหาว่าผมแอบเข้ามาไม่ใช่หรอ ตอนนี้พวกคุณยังคิดแบบนั้นอยู่มั้ย?”
ถังเฉาเบนสายตาไปจ้องพวกเย่เซ่าเตี๋ย ฉินกวนฉี เสียงก้องกังวาน
ฉินกวนฉีกัดฟันแน่น สีหน้าย่ำแย่ถึงขีดสุด
ถังฉันเจี๋ยตัวสั่นเบาๆ สายตาฉายแววตื่นกลัว
ถังหลินตกใจจนเอ๋อไปเลย ร่างเขาโอนเอนล้มแหล่มิล้มแหล่
มีเพียงเย่เซ่าเตี๋ย ขณะที่ตื่นกลัว มีแววตื่นเต้นฉายอยู่ในตาหงส์คู่นั้น
นาทีนี้ ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมก่อนหน้านี้เย่หรูอี้ถึงช่วยถังเฉาขนาดนั้น เพราะเธอรู้แต่แรกแล้วว่าถังเฉาฐานะไม่ธรรมดา
ถ้าเธอกับถังเฉามีความสัมพันธ์อะไรเกิดขึ้นมาจริงๆ อย่างได้กลายเป็นผู้หญิงของถังเฉา…ไม่สิ ชู้รักก็พอ ตระกูลเย่แห่งตระกูลหลวงก็กุมอำนาจใหญ่ไว้ในมือน่ะสิ
