บูม!
เสียงที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของถังเฉา ดังก้องอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูล ราวกับวิญญาณที่พัวพันกัน เป็นเวลานานยังไม่จางหายไป
ทั้งสามขั้นภายใน และภายนอกของตระกูลถัง ถูกห่อหุ้มด้วยรัศมีแห่งการสังหาร ภายใต้รัศมีแห่งการสังหารนี้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ทุกคนต่างก็ต้องยอมจำนน
โดยเฉพาะถังยวนและถังเหนียนหู่
คนก่อนตกตะลึงว่าถังเฉาจะโจมตีราชวงศ์ต้าเซี่ย ช่างเป็นความคิดที่บ้าคลั่งมาก!?
ตั้งแต่สมัยโบราณ ราชวงศ์ต้าเซี่ยก็อยู่ห่างเหินออกไป และปราศจากกฎเกณฑ์ของโลกใบนี้ และก็ได้รับการคุ้มครองจากกรมสงคราม ไม่มีใครกล้าที่จะดูหมิ่น?
ถังเฉาไม่ได้ถอยหนีจากขอบ แต่ยังจะหันกลับมาโจมตีในทิศทางตรงกันข้าม นี่จะทำให้ถังยวนไม่ตกใจได้อย่างไร?
คนหลังกลับตกใจไปกับตัวตนของถังเฉา
ก่อนหน้านี้ ถังเฉาก็ได้กล่าวว่าเขาเป็นเจ้ามังกรแล้ว แต่เขาและถังฮันเจี๋ยต่างก็คิดว่ามันถูกปลอมเป็นชื่อของเจ้ามังกรในการประชุมแดนเหนือ แต่ไม่คาดคิดว่า จะเป็นเจ้ามังกรตัวจริง!
อันที่จริง เขาน่าจะเดาได้นานแล้ว เมื่อรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในการประชุมแดนเหนือ
ไวโอเล็ตและค้างคาวจับผู้ชมทั่วทั้งสนามกีฬาเป็นตัวประกัน และถึงกับจับหลินชิงเสว่และถังเสี่ยวลี้ เพื่อที่จะบังคับเจ้ามังกรให้ปรากฏตัว
เจ้ามังกรที่พวกเขาพูดถึง คือชื่อรหัส “เจ้ามังกร” หรือไม่?
แน่นอนว่าไม่ใช่
สิ่งที่พวกเขากำลังตามหาอยู่ คือเจ้ามังกรต้าเซี่ยที่แท้จริง
ผลลัพธ์สุดท้าย กลับเป็นชายที่ใช้ชื่อรหัส “เจ้ามังกร” ที่ใส่หน้ากากคนหนึ่ง ที่อยู่คนเดียว ถึงช่วยเหลือทุกคนไว้ได้
ในการประชุมแดนเหนือ ดูเหมือนว่าเจ้ามังกรจะไม่ได้ปรากฏตัว แต่ในความเป็นจริงได้ปรากฏตัวแล้ว
หลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน ลมก็แรงขึ้น และฝนก็เย็นลง
โมเมนตัมบนร่างกายของถังเฉา กลับค่อยๆ ลดลงไป และสายตาของเขาก็มองไปที่ถังยวนอย่างเฉยเมย
“ราชวงศ์อย่างพวกเจ้า ไม่เคยละทิ้งการตามหาข้าไม่ใช่หรือ หลังจากที่เจ้ากลับไปแล้ว สามารถบอกกับผู้นำใหญ่ของพวกเจ้าได้ โดยบอกว่าพบข้าแล้ว”
การแสดงออกของถังยวนไม่ได้หยิ่งเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว และเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ผมก็อยากทำเช่นนั้น แต่ผมไม่กล้า”
“เรื่องของหญิงนักบุญเป็นความอัปยศของตระกูลถัง ทำให้เกิดความวุ่นวายที่ยิ่งใหญ่ในตอนนั้น ตอนแรกยังมีบางคนกล้ากระซิบถึงเรื่องนี้อยู่บ้าง แต่หลังจากนั้นก็ถูกห้ามอย่างเข้มงวด ตอนนี้คนหนุ่มสาวจำนวนมากของตระกูลถัง ไม่รู้ว่ามีหญิงนักบุญคนนี้อยู่เลย ถ้าใครกล้าพูดถึงมัน เขาจะถูกปาดลิ้น”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็ตกอยู่ในความเงียบ
เป็นการยากมาก ที่จะเผชิญกับประวัติศาสตร์อย่างตรงไปตรงมา
ทุกคนต่างมีความคิด และการเผชิญกับประวัติศาสตร์อย่างตรงไปตรงมา เท่ากับเป็นการประหนึ่งการรวมความคิด—-ซึ่งนี่คงเป็นไปไม่ได้โดยทั่วไป
ดังนั้นจึงมีเพียงวิธีการเดียวเท่านั้นที่จะใช้ได้
นั่นก็คือห้ามมิให้พูดถึงประวัติศาสตร์โดยเด็ดขาด
ปล่อยให้มันเน่าอยู่ในท้อง กาลเวลาสามารถย่อยสลายทุกอย่างได้ สองสามชั่วอายุคนลืมมันไป และประวัติศาสตร์นี้ก็จะสลายไปในประวัติศาสตร์ไปเอง
ถังยวนหยุด และพูดต่อว่า “สถานะของผมที่อยู่ในราชวงศ์ต้าเซี่ยไม่ได้สูง ดังนั้นผมจึงมาเก็บคืนตราประจำตัวของคุณ ถ้ามีคนในตระกูลรู้ว่าผมได้บอกประวัติศาสตร์นี้ที่ไม่ควรเปิดเผยนี้ให้คุณไป ผมก็ต้องตายอย่างแน่นอน ตอนนี้พวกเราก็เป็นเหมือนตั๊กแตนที่อยู่บนเชือกเส้นเดียวกัน”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็หรี่ตาลงอย่างอันตราย “คุณต้องการจะสื่อถึงอะไร?”
“ตอนที่เราพึ่งพบกัน เราเป็นศัตรูกันก็จริง แต่ตอนนี้ข้าได้บอกเรื่องตัวตนของคุณไปแล้ว เราก็ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว”
ถังยวนมองไปที่ถังเฉาอย่างจริงจัง และกล่าวว่า “เรามีเป้าหมายร่วมกัน”
“หือ?”
ถังเฉาไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ยังคงจ้องไปที่ถังยวน รอให้เขาพูดต่อไป
“เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อยี่สิบแปดปีที่แล้ว สาเหตุหลัก คือการทุจริตของพระราชอำนาจ”
ถังยวนพูดด้วยสายตาที่เฉียบแหลมว่า “ความเจริญรุ่งเรืองจนสุดก็ต้องลดลง นี่เป็นกระบวนการของทุกตระกูลที่แข็งแกร่งจะต้องผ่านพ้นไป วิธีที่ดีที่สุดที่จะพลิกสถานการณ์ ก็คือการล้มล้าง”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็พอเข้าใจแล้ว
“คุณอยากเป็นราชา”
ถังเฉามองไปที่ดวงตาของถังยวน และถามว่า
“ข้าชอบเรียกมันว่า—- เป็นการเปลี่ยนโชคชะตากรรมมากกว่า”
ถังยวนมองตรงไปตรงมา “ผมเกิดมาจากเผ่าพันธุ์ทั่วไป และเทียบไม่ได้กับสมาชิกหลักของราชวงศ์ แต่พวกเขากลับรู้แค่เพียงใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ดื่มกินไปวันๆ ผมก็อยากจะเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้—- เผ่าพันธุ์ที่รุ่งโรจน์กลุ่มหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาผู้หญิงที่แต่งงานออกไปเพื่อแลกกับทรัพยากรและผลประโยชน์”
“จุดประสงค์ของคุณคือการแก้แค้น และจุดประสงค์ของข้าคือการโค่นล้ม นี่คือเป้าหมายร่วมกันของเรา อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะยังอีกฝ่ายก็คือกลุ่มราชวงศ์ต้าเซี่ย ก่อนที่จะเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ อย่ารีบเร่งที่จะเป็นศัตรูกับกลุ่มราชวงศ์”
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ ถังเฉาก็ไม่ได้พูดอะไร เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความเป็นห่วงของอีกฝ่าย
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพ่อแม่ของเขา เขาไม่ได้มีความรู้สึกที่ดีต่อคนในราชวงศ์ต้าเซี่ยเลยแม้แต่น้อย
“สิ่งที่ข้าจะพูดก็มีแค่นั้นแหละ คำพูดของคุณ ข้าจะนำไปบอกต่ออย่างสมบูรณ์”
หลังจากที่ถังยวนพูดจบ เขาก็กะว่าจะจากไป
“รอก่อน”
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาก้าวออกไปก้าวเดียว เสียงของถังเฉาก็มาจากข้างหลังเขา
เขาหยุดก้าวเดิน และมองไปที่ถังเฉาด้วยความประหลาดใจ และไม่เข้าใจว่าถังเฉาเรียกเขาไว้เพราะอะไร
เห็นเพียงถังเฉาขว้างตราสีทองคำมาดวงหนึ่ง ถังยวนก็รับมันไปอย่างว่างเปล่า
มันคือตราประจำตัวของถังเฉานั่นเอง
“นี่คุณคือ…….”
ถังยวนมองไปที่ถังเฉาด้วยความประหลาดใจ และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง
“ภารกิจของคุณที่กลับไปในครั้งนี้ไม่ใช่การเอาตราประจำตัวของข้าคืนเหรอ ข้าให้คุณ”
ถังเฉากล่าวอย่างว่างเปล่า “กลับไปส่งผลงานเถอะ แต่ข้ามีหนึ่งคำขอ ก่อนที่คุณจะส่งไป ให้ไปหาพ่อแม่ของข้าก่อน และแสดงตรานี้ให้พวกเขาเห็น และบอกกับพวกเขาว่าตอนนี้ข้าสบายดี”
“ตอนนี้ข้าแต่งงานไปแล้ว และมีภรรยาคนสวย และลูกสาวที่น่ารักคนหนึ่ง หากมีโอกาสจะพาไปให้พวกเขาดู”
เมื่อได้ยินดังนั้น ถังยวนก็เปิดปากของเขาขึ้นเล็กน้อย และเงียบไปนาน ก่อนที่จะพยักหน้าและพูดว่า “ข้าจะทำ”
ถังยวนจากไป พร้อมกับตราประจำตัวของถังเฉา
แต่ทุกคนต่างรู้ดีว่า ถังยวนนำตราจากไป ไม่ใช่การเอามันกลับไป แต่เป็น—- จุดเริ่มต้นของสงคราม
ท้องฟ้าของวันข้างหน้า กำลังจะเปลี่ยนไปแล้ว
ราชวงศ์ต้าเซี่ยที่หยิ่งผยองอย่างยิ่ง มีแนวโน้มที่อาจจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่ดรอปลงจากนี้ไป!
เมื่อสายตาของถังเฉามองเข้า หัวใจของถังเหนียนหู่และถังฮันเจี๋ยก็สั่นสะเทือนจนเกินเอื้อมไปแล้ว
“เจ้า…….เจ้ามังกร!”
ถังเหนียนหู่กรีดร้อง และคุกเข่าลงต่อหน้าถังเฉา ไม่กล้าลุกขึ้นมาเลย
ถังฮันเจี๋ยก็คุกเข่าลงตามไปด้วย ตัวสั่นมากกว่าถังเหนียนหู่อีกด้วย
เขามีความคับข้องใจมากมายกับถังเฉา และตอนนี้ก็ได้รับการยืนยันแล้วว่าถังเฉาก็คือเจ้ามังกรต้าเซี่ย
หากเอาเรื่องขึ้นมา เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ถังเฉากลับไม่ได้หมายความอย่างนั้น เพียงแค่พูดอย่างเบาๆ ว่า “ลุกขึ้นมาเถอะ”
ถังเหนียนหู่และถังฮันเจี๋ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้ลุกขึ้น
“พวกเราไม่กล้า!”
ถังเหนียนหู่ก้มศีรษะลงและพูดว่า “ผมเคยทำเรื่องที่ทำให้เจ้ามังกรขุ่นเคืองมามากมายก่อนหน้านี้ สมควรต้องตาย ไม่กล้าที่ขอให้เจ้ามังกรยกโทษให้ผม เพียงแค่ขอโอกาสให้ผมได้ไถ่โทษด้วยการตอบแทนบุญคุณของตระกูลถังสักครั้ง”
ถังเฉาพยักหน้า “นี่คือสิ่งที่ผมกำลังอยากจะบอกกับคุณพอดีเลย ก่อนอื่น ข่าวที่ผมเป็นเจ้ามังกร พวกคุณสองคนห้ามเปิดเผยออก มิฉะนั้นข้าจะหาเรื่องของพวกเจ้า”
ถังเหนียนหู่และถังฮันเจี๋ยพยักหน้าอย่างเร่งรีบ “นี่เป็นเรื่องที่แน่นอน”
“นอกจากนี้ พวกคุณสองคนเพิ่งบอกว่า ยินดีที่จะเป็นดาบที่คมที่สุดของข้า เป็นเรื่องจริงหรือไม่?”
ถังเฉาหรี่ตาลง และมองหน้าถังเหนียนหู่และถามว่า
“จริงครับ! เจ้ามังกรออกคำสั่ง พวกเราไม่กล้าที่จะไม่ทำตาม”
ถังเหนียนหู่กล่าวอย่างเร่งรีบ
ถังเฉาพยักหน้าเบาๆ “เอาล่ะ ตอนนี้มีอยู่เรื่องหนึ่งจริงๆ ที่ต้องการให้ตระกูลถังของพวกคุณไปทำ……”
