แสงไฟสวยงามที่เพิ่งจะสว่างไสว
ถังเฉาลงมาจากรถแท็กซี่ แล้วมองไปยังสโมสรหรูที่สว่างไสวไปด้วยดวงไฟซึ่งอยู่ไม่ไกล
หากจะพูดถึงสโมสรที่ติดอันดับในเยี่ยนจิง สโมสรเก้ามังกรก็ต้องเป็นหนึ่งในนั้นด้วย
ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่คนที่อยู่เบื้องหลังสโมสรเก้ามังกร คือสมาคมการค้าเก้าราชา
เก้ามังกรกับเก้าราชา ความหมายมันก็คือเก้าเก้ากลับสู่หนึ่งไม่ใช่เหรอ?(ความสมบูรณ์แบบ)
อีกอย่าง สโมสรเก้ามังกรไม่เหมือนกับสโมสรอื่นๆ คนที่มาใช้บริการในสโมสร ฟรีค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เถ้าแก่ของสโมสรไม่ใช่คนโง่ แต่เป็นนักธุรกิจที่มีหัวการค้าที่เฉียบแหลมมาก
สังคมในวันนี้ น้ำใจสำคัญกว่าการเงิน
น้ำใจคืออะไร?
ก็คือสายสัมพันธ์
วิธีการสร้างสายสัมพันธ์นั้นมีมากมาย สิ่งที่ง่ายที่สุด ก็คือการให้ผลประโยชน์
สโมสรเก้ามังกรจึงเกิดขึ้นเพราะเหตุนี้
แม้ว่าของทุกอย่างในนี้จะฟรีทั้งหมด แต่คนที่สามารถเข้ามาในสโมสรเก้ามังกร โดยไม่มีข้อยกเว้น ล้วนเป็นบุคคลสำคัญที่ร่วมงานกับสมาคมการค้าเก้าราชาในระยะยาว
และไม่ว่าบุคคลสำคัญแบบไหน ล้วนมีนิสัยในการเอาเปรียบเล็กๆน้อยๆ สำหรับสโมสรที่เปิดให้ใช้บริการฟรีแบบนี้ ก็ต้องชื่นชอบกันเป็นธรรมดา
ใครก็ตามที่คิดอยากจะทำอะไรกับสโมสรเก้ามังกร ต้องชั่งน้ำหนักให้ดี เพราะนั่นหมายถึงการเป็นศัตรูกับแขกผู้คนสำคัญของสโมสรเก้ามังกร!
ด้วยวิธีนี้ เจ้าของสโมสรกับแขกได้รักษาความสัมพันธ์แบบนี้มาโดยตลอด
ถังเฉาเดินมาถึงหน้าประตูสโมสร หน้าประตูได้จอดเต็มไปรถแต่ละรุ่น
ไม่มีรถสปอร์ตที่โชว์ความเท่แม้แต่คันเดียว ตรงกันข้าม มีแต่รถที่ใช้ในการพาณิชย์
แขกที่มาใช้บริการในสโมสรเก้ามังกร อายุก็ประมาณสามสิบสี่สิบปี เป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จด้านการงานแล้ว
ไม่ควรเปิดเผยความร่ำรวย เป็นความเชื่อของพวกเขา รถยนต์ของคนเหล่านี้ ส่วนใหญ่เป็นรถเพื่อการพาณิชย์ทั่วไปเพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าของผู้อื่น
“พี่ถังเฉา”
ตอนที่ถังเฉากำลังจะแจ้งชื่อของเขา ทันใดนั้นหญิงสาวที่สดใสในชุดสีขาวก็เดินออกมาจากด้านหน้าของสโมสร ยิ้มและโบกมือให้เขา
เมื่อเห็นแบบนี้ ถังเฉาอึ้งไปเล็กน้อย ผ่านไปครู่ใหญ่ยังจำเธอไม่ได้
“ฉันเอง เสี่ยวเซี่ยไง!”
หญิงสาวมองออกว่าถังเฉาจำตัวเองไม่ได้ในทันที ทันใดนั้นก็ยิ้มแห้งๆ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาจึงมีปฏิกิริยาตอบสนอง ยิ้มทักทายพร้อมกับเดินเข้าไป
“เสี่ยวเซี่ย ไม่เจอกันนานเลย!”
หญิงสาวที่ชื่อเสี่ยวเซี่ย ก็ต้องเป็นซูเซี่ยอยู่แล้ว
ไม่ ตอนนี้ควรจะเรียกหูเซี่ยแล้ว
เธอเป็นหลานสาวที่ลุงเหลียงรับมาอุปการะ และเป็นเพื่อนเล่นตอนเด็กของถังเฉา ความเป็นจริงแล้วกลับเป็นลูกสาวที่หายตัวไปของหูอีซานมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองหมิงจู
หูอีซานกับตระกูลหูในเมืองเจียงเฉิงมีความแค้นความเกลียดชังเรื่องที่ฆ่าภรรยาของเขา ด้วยเหตุนี้ก็เลยมีผลกระทบต่อซูเซี่ย
ต่อมาภายใต้การช่วยเหลือของถังเฉา ตระกูลหูยอมจำนนอย่างเป็นทางการ หูอีซานจึงได้กลายเป็นผู้นำของตระกูลหู
ซูเซี่ยถึงได้เข้ามาในตระกูลหู กลายเป็นเจ้าหญิงของตระกูลหู เปลี่ยนชื่อเป็นหูเซี่ย
แค่ช่วงเวลาหนึ่ง หูเซี่ยก็เปลี่ยนไปอย่างมากเช่นกัน เธอได้จางหายไปจากความอ่อนเยาว์ตอนที่เธอเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย ตอนนี้เธอมีความมั่นใจมาก และดวงตาของเธอเต็มไปด้วยทักษะที่ยอดเยี่ยมอย่างมืออาชีพ
พ่อของเธอคือหูอีซานมหาเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองหมิงจู แม้ว่าหูเซี่ยจะสู้หูอีซานไม่ได้ แต่ก็ไม่แตกต่างกันมากนัก ความสามารถของเธอเพียงพอที่จะทำหน้าที่เป็นหัวหน้าในองค์กรระดับกลางและระดับสูงได้อย่างสบายๆ
แทะ แทะ แทะ……..
ในเวลานี้ ก็มีเสียงแหลมของรองเท้าส้นสูงที่ดังมาจากข้างหลังเขา
เป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีอีกคน สวมแว่นเดินเข้ามาอย่างสง่างาม
เมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้ ถังเฉาประหลาดใจเล็กน้อย แต่หูเซี่ยกลับทักทายเธอด้วยรอยยิ้ม
“พี่จิ้งซู ทำไมพี่ก็ออกมาด้วยล่ะ?”
ผู้หญิงคนนี้ ไม่ใช่ใครอื่น ก็คือหูจิ้งซูหนึ่งในสองคนของตระกูลหูที่กลับมาจากต่างประเทศ
เธอคือรุ่นน้องของหลินชิงเสว่และเย่หรูอี้ หลังจากกลับประเทศ สถานะของเธออยู่ฝั่งตรงข้ามกับถังเฉา ต่อมาในงานเลี้ยงของตระกูลหูเธอถูกพี่ชายแท้ๆหักหลัง ถูกทุกคนต่อต้านญาติมิตรหลีกหนี จึงหันมาพึ่งพาถังเฉา
พูดให้ถูกต้อง เป็นถังเสี่ยวลี้ที่ปลูกสัญชาตญาณความเป็นแม่ของหูจิ้งซูตื่น นิสัยที่แท้จริงของเธอเป็นคนที่มีเมตตา
“ฉันออกมาสูดอากาศข้างนอกน่ะ”
หูจิ้งซูกล่าวอย่างเรียบเฉย
สายตา กลับไปหยุดอยู่บนร่างของถังเฉา
เมื่อพบว่าถังเฉาก็กำลังมองเธอ หูจิ้งซูก็ถอนสายตาออกโดยสัญชาตญาณ กล่าวอย่างเรียบเฉย “ที่ฉันตามมาที่เยี่ยนจิง ก็เพราะมาเจอรุ่นพี่สองคน”
เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง
ถังเฉาเยิ้มเล็กน้อย “ยินดีต้อนรับ”
“……”
สายตาของหูจิ้งซูเกิดความประหลาดใจ ในทันทีก็ไม่รู้จะพูดอะไร
หูเซี่ยเหลือบมองไปสองที ทันใดนั้นก็ยิ้มแล้วพูดอย่างเร่งรีบ “เฮ้ย อย่ายืนอยู่ตรงประตูเลย เข้าไปค่อยพูด คนรออยู่เต็มเลย”
“ได้ เข้าไปคุย”
ถังเฉาเผยรอยยิ้มที่เห็นได้ยากออกมา เดินเข้าไปในสโมสรเก้ามังกรพร้อมกับหูเซี่ยและหูจิ้งซู
พนักงานต้อนรับตรงประตูไม่กล้าขวาง ในทางตรงกันข้ามกลับมองถังเฉาอย่างแปลกใจ
โดยทั่วไป สโมสรเก้ามังกรไม่ค่อยจะออกบัตรวีไอพีสุพรีมให้กับแขกเอง และพวกเธอสามารถมองมันได้อย่างชัดเจน
ผู้นำของพวกเธอ ยังมีผู้นำของหลายตระกูล ต่างก็ได้รับบัตรวีไอพีสุพรีม
ฐานะของคนเหล่านี้ก็ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว แต่กลับเคารพชายหนุ่มที่ไม่เป็นที่รู้จักในวงสังคมอย่างสุภาพเช่นนี้ สงสัยฐานะของเขาต้องสูงมาก
“คุณผู้ชาย เชิญทางนี้”
พนักงานต้อนรับที่อยู่ด้านในที่สวมชุดกี่เพ้าลายครามยืนต้อนรับด้วยรอยยิ้ม เป็นคนนำทางถังเฉา
พวกเขามาถึงห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับคนได้มากกว่าสิบคน เมื่อผลักประตูเข้าไป
ก็เห็นด้านในนั่งเต็มไปด้วยผู้คน โต๊ะขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลาง วางเต็มไปด้วยสุราและอาหารชั้นเลิศ
แค่ค่าใช้จ่ายโต๊ะนี้ ก็เกินกว่าหนึ่งล้านแล้ว
โต๊ะฝั่งซ้ายนั่งอยู่ด้วยต่งวี่ซู่ ซุนยู่เฟิง ซ่งหมิงเวย จ้าวเย็นหรานและคนอื่นๆ เป็นพลังตัวแทนของเมืองหมิงจู
โต๊ะฝั่งขวานั่งอยู่ด้วยเซี่ยสิงจู๋ หูอีซานและคนอื่นๆ เป็นพลังตัวแทนของเมืองเจียงเฉิง
เมืองหมิงจู เมืองเจียงเฉิง ทั้งสองเมืองเป็นเมืองที่เจริญที่สุด ตอนนี้ได้จับมือกัน เคลื่อนพลเข้ามาในเยี่ยนจิงกันแล้ว
บนตัวของทุกคน ต่างแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่สวยงาม ท่าทางและคำพูด เหมือนกับคนที่มีฐานะสูงศักดิ์อย่างมาก
ในตอนแรก กำลังคุยกันเรื่องสัพเพเหระ ตั้งแต่ถังเฉาเดินเข้ามาแล้ว ในห้องวีไอพีก็เงียบไปในทันที
สายตาของทุกคน ได้มองไปบนตัวของถังเฉาอย่างพร้อมเพรียงกัน สีหน้าจริงจัง และเคร่งขรึมเป็นทางการ
อาหารที่วางอยู่ตรงกลาง ไม่มีคนกล้ากินเลย ราวกับว่ากำลังรอใครมา ถึงจะกินได้
“คุณถัง……..”
เห็นถังเฉาเข้ามา ทุกคนกลับลุกขึ้นมาอย่างรู้ใจแล้วโค้งคำนับเก้าสิบองศาอย่างพร้อมเพรียงกัน
เสียงที่ดังกังวาน เป็นภาพอันสง่างาม ทำให้พนักงานต้อนรับที่เดินนำทางยังตกใจ อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองถังเฉาอยู่นาน
ชายหนุ่มคนนี้ เป็นใครกันแน่
ใบหน้าของหูเซี่ยกับหูจิ้งซูก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ เมื่อรู้สึกตัว พวกเธอก็ปล่อยวาง
ดูเหมือนเวลาจะหยุดเดิน ทุกคนยังคงอยู่ในท่าโค้งคำนับเก้าสิบองศา
นอกจากคนตรงกลาง
เป็นชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่ง เขาคือผู้นำคนใหม่ของตระกูลถัง ถังฮันเจี๋ย
เขายืนนิ่งงันเป็นไก่ไม้ มองดูภาพนี้ งงไปหมดเลย
คนมากมายของตระกูลระดับแถวหน้า กลับโค้งคำนับให้กับถังเฉา ในใจนั้นยิ่งเชื่อว่าถังเฉานั้นมีฐานะเป็นเจ้ามังกร
เวลานี้ หูอีซานและพวกเหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่าง ในขณะที่โค้งคำนับ ก็หันหน้าไปมองถังฮันเจี๋ย
ทันใดนั้น แรงกดดันทั้งหมดก็ส่งไปทางเขา ถังฮันเจี๋ยก็ทนแรงกดดันไม่ไหว ก็รีบทำตาม โค้งคำนับเก้าสิบองศา
แล้วตะโกนพร้อมกัน
“สวัสดีคุณถัง!”
