ใบมีดเรียวยาว และตัดเหล็กเหมือนตัดโคลน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของดาบซามูไรตะวันออก
มีดชนิดนี้ นอกจากแบบที่เลียนแบบเหมือนแล้ว สินค้าของแท้ได้เลิกพิมพ์ในประเทศ และได้รับความนิยมในญี่ปุ่นเท่านั้น
แต่ว่า ได้ไปโผล่ในประเทศ นี่หมายความว่ายังไง?
“มีผู้เก่งกาจของญี่ปุ่นมาหรือ!”
เฟิ่งหวงกระซิบที่หูของถังเฉา ด้วยการแสดงออกถึงความเคร่งขรึมที่อธิบายไม่ได้
ถังเฉาเงียบและไม่ตอบ แต่สายตาของเขากลับลึกล้ำขึ้น
ในความตายที่ดูเหมือนธรรมดานี้ เขาได้กลิ่นลมหายใจที่ไม่ปกติ
เรื่องทั้งหมดไม่ได้ธรรมดาอย่างแน่นอน!
เขาเดินขึ้นไปหาตำรวจที่รับผิดชอบคดีนี้และพูดว่า “คุณช่วยบอกสาเหตุและผลของเรื่องทั้งหมดของเรื่องนี้ให้ผมได้ไหม?”
ตำรวจคนนั้นหงุดหงิดเล็กน้อย “ทำไมต้องบอกคุณ คุณเป็นคนจัดการคดีหรือผมเป็นคนจัดการคดีนี้”
สีหน้าของถังเฉาจมลงและถามกลับ “คุณไม่รู้จักผม?”
“ทำไมผมต้องรู้จักคุณ…”
ขณะที่ตำรวจกำลังจะดุเขา เขาก็รู้สึกว่าชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขานั้นดูคุ้นเคยยิ่งนัก
หลังจากมองเข้าไปใกล้ๆ เขาก็จำขึ้นมาได้ว่าเป็นใคร และท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป 180 องศาในทันใด
“ที่แท้ก็คุณถัง ผมมีตาแต่หามีแววไม่ คุณถังอย่าถือสาเลยนะ”
เขาโค้งคำนับและขอโทษต่อถังเฉาครั้งแล้วครั้งเล่า
เหงื่อเย็นที่หน้าผากไหลออกมาแล้ว
ตนเอง กลับกล้าทำให้คนใหญ่คนโตที่หัวหน้าของตนเองก็ต้องปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพขุ่นเคือง…
เก้าตระกูลใหญ่ในเมืองซื่อจิ่ว ล้วนเกี่ยวข้องกับถังเฉา ทำให้ถังเฉากลายเป็นบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียงในเมืองซื่อจิ่ว บวกกับชื่อเสียงของหลินชิงเสว่ ความนิยมและความโด่งดังของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าหลินรั่วหวีเมื่อยี่สิบสามสิบปีที่แล้ว
“โอเค บอกผมมา!”
ถังเฉาให้ความสำคัญกับคดีนี้มากกว่า
ตำรวจไม่ปิดบังและบอกทุกอย่างที่พวกเขารู้ออกมา
“ตามผู้เห็นเหตุการณ์ สาเหตุของเหตุการณ์คือมีนักเลงท้องถิ่นสองสามคนมาทักทายสาวงามทั้งสอง หลังจากถูกปฏิเสธก็โกรธ และจะพาพวกเธอไป แต่เมื่อพวกเธอกำลังขัดขืน บรรดาผู้เห็นเหตุการณ์รอบข้างยังไม่เห็นชัดว่าเกิดอะไรขึ้น คนพาลเหล่านั้นก็ตายแล้ว”
เขาชี้ไปที่ที่เกิดเหตุและกล่าว
ตอนนี้ ศพถูกคลุมด้วยผ้าขาวและถูกนำตัวไป แต่ที่ที่พวกเขาล้มลงไป มีการลากเส้นสีขาวเพื่อแสดงตำแหน่งที่ศพนั้นล้มลง
“คนตาย เขาตายในทันทีใช่ไหม?”
ถังเฉาถามด้วยสายตาที่เฉียบคม
“ใช่ ที่นี่เป็นจุดบอดสำหรับกล้องวงจร และยากที่จะจับภาพกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างละเอียด”
“……”
ถังเฉาไม่ได้พูดอะไร แต่การแสดงออกของเขาเริ่มมืดมนมากขึ้น
สาวงามสองคนที่ถูกจีบ เป็นไปได้มากว่าจะเป็นหลินชิงเสว่และหลินจ้าวหยูน
อย่างไรก็ตาม ถังเฉารู้ หลินชิงเสว่กับหลินจ้าวหยูนทั้งสองพี่น้อง ได้รับการปกป้องอย่างลับๆจากผู้แข็งแกร่งที่อยู่เบื้องหลังพวกเธอ
สามารถทำให้คนที่แข็งแกร่งเหล่านั้นไม่มีเวลาตอบสนอง มันแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งมากเช่นกัน อย่างน้อยก็เป็นผู้ที่แข็งแกร่งในระดับอย่างเฟิ่งหวง
ณ ตอนนี้ รู้เพียงว่าคนเหล่านี้มีแนวโน้มว่าจะมาจากญี่ปุ่น นอกจากนี้ ไม่รู้อะไรอีก
“เรื่องนี้คุณไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว คนของผมจะรับช่วงต่อจากนี้เอง”
ถังเฉาพูดกับตำรวจคนนั้น
เขาประหลาดใจ“ทำไม?”
“เนื่องด้วยสถานการณ์พิเศษ การหายตัวไปของภรรยาผม อาจถูกฆาตกรที่ฆ่านักเลงในท้องถิ่นลักพาตัวไป”
ถังเฉาหรี่ตาของเขาและกล่าว ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง
ตำรวจตกใจ เขาไม่กล้าถามอะไรอีก เพียงแค่พยักหน้า “ครับ!”
จากนั้นพวกเขาทุกคนก็แยกย้ายกันไป มอบพื้นที่นี้ให้ถังเฉา
เขามองไปที่เฟิ่งหวง “คุณเห็นอะไรไหม?”
เฟิ่งหวงเคยเป็นนายหญิงแก๊งมืดแห่งโลกนักฆ่า ในการฆ่าผู้คน เธอเป็นมืออาชีพมากที่สุด
เฟิ่งหวงเฝ้าดูฉากฆาตกรรมอยู่นาน แล้วกล่าวด้วยท่าทางเคร่งขรึม “รองหัวหน้า ฉันไม่รู้ว่าจะพูดดีไหม—-คุณหลินทั้งสองอาจเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น ดังนั้น จึงถูกจับตัวไปด้วย”
“อะไรนะ?”
สีหน้าของถังเฉาเปลี่ยนไป และออร่าการสังหารในสายตาของเขาก็เพิ่มมากขึ้น
“นี่เป็นเพียงความเป็นไปได้ในหนึ่งในนั้นเท่านั้น”
เฟิ่งหวงวิเคราะห์ “มีอีกแบบหนึ่ง บางทีพวกที่คนพาลอาจเห็นสิ่งที่พวกเขาไม่ควรเห็น แต่พวกเขาไม่รู้ ทันทีที่พวกเขามาจีบคุณหลินทั้งสอง ก็ถูกฆ่าในทันที แต่คุณหลินทั้งสอง ได้เห็นใบหน้าของนักฆ่า เพื่อที่จะฆ่าปิดปาก พวกเขาได้นพคุณหลินทั้งสองคนไปด้วย”
ถังเฉาไม่พูด สรุปก็คือ ล้วนได้เห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น
ทันใดนั้น สายตาของเขาขยับ เขาคุกเข่าลงหยิบผ้าสีดำที่อยู่ไม่ไกลออกไป
แถบผ้าเปื้อนเลือดเป็นจุดๆ
“มีคนได้รับบาดเจ็บ”
ถังเฉาหรี่ตาของเขาในขณะที่ถือแถบผ้าเปื้อนเลือดและกล่าว
“เป็นหลักฐานที่ตำรวจลืมไว้หรือ…”
เฟิ่งหวงกล่าวเบาๆ
“ในเมื่อมันมีเลือดออก ก็แสดงว่ายังวิ่งไปได้ไม่ไกล มันต้องอยู่ใกล้ๆ!”
ถังเฉาและเฟิ่งหวงหายตัวไปอย่างรวดเร็วในตอนกลางคืน
…
คลองใหญ่เยี่ยนจิง
เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นคลองที่ปกป้องเมืองซื่อจิ่ว
สวนสาธารณะเชิงนิเวศในบริเวณใกล้เคียง
ซู่ๆๆ……
พุ่มไม้หนาทึบสั่นเล็กน้อย
ดูเหมือนมีอะไรซ่อนอยู่ภายใน
“ชู่ว!”
ผู้หญิงสองคนซ่อนตัวอยู่ข้างในด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ผู้หญิงคนหนึ่งปิดปากผู้หญิงคนที่สาวไว้แน่นด้วยมือของเธอ ป้องกันไม่ให้เธอกรีดร้องออกมา
ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดกิโมโนสกปรก ผมยาวเปียก กระจายไปทั่วไหล่ของเธอ
ใบหน้าสวยมาก แต่มีร่องรอยของความเจ็บปวด
ติ๊ก…
ติ๊ก…
เหตุผลก็คือ หน้าท้องส่วนล่างของเธอและตำแหน่งหน้าอกของเธอมีระดับบาดแผลที่ถูกแทงต่างกัน
เธอกำบาดแผลไว้แน่นด้วยมือของเธอ แต่เลือดยังคงไหลไปตามนิ้วมือของเธอ ทีละเล็กทีละน้อย
“ไม่ได้ละ พี่สาว ดูเหมือนเธอจะบาดเจ็บสาหัสมาก…”
หลินจ้าวหยูนที่มองไปรอบๆ เห็นว่าไม่มีใครตามมา ดังนั้นเธอจึงหันกลับมาและพูดกับหลินชิงเสว่อย่างกังวล
หลินชิงเสว่เงียบไปนาน ตัดสินใจเด็ดขาด และไม่ว่าผู้หญิงจะเข้าใจหรือไม่ก็ตาม เธอกระซิบบอก “ฉันจะพันผ้าให้คุณ คุณต้องทนเจ็บปวดหน่อยนะ”
หลังจากพูดจบ ก็ฉีกเสื้อผ้าออก ใช้เป็นผ้าพันแผล แล้วพันแผลไว้
แม้ว่าเลือดจะไม่ไหลแล้ว แต่เลือดก็ทำให้ผ้าชุ่มเลือดอย่างรวดเร็ว
ผู้หญิงในชุดกิโมโนดูรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เธอยิ้มจางๆให้หลินชิงเสว่ และพูดด้วยภาษาต้าเซี่ยที่ค่อนข้างธรรมดาว่า “ขอบคุณพวกคุณมาก”
หลินจ้าวหยูนประหลาดใจ “พี่สาว เราช่วยผู้หญิงจากญี่ปุ่น!”
เดิมทีพวกเธอกำลังดื่มเหล้าที่ถนนเต็มบาร์ และกำลังจะจากไป ทันใดนั้น พวกเธอก็เห็นกลุ่มนักเลงที่กำลังจะพาผู้หญิงที่อ่อนแอออกไป ความรู้สึกของความชอบธรรมในหัวใจทำให้พวกเธอช่วยชีวิตผู้หญิงคนนี้ไว้
แต่ผู้หญิงคนนี้บอกให้พวกเธอรีบหนีไป ราวกับเป็นการยืนยันประโยคนี้ และพวกเธอก็ถูกตามล่าฆ่าอย่างรวดเร็ว
กลุ่มผู้หญิงที่เหมือนค้างคาวไล่ตามพวกเธอ หากไม่ใช่เพราะกลุ่มนักเลงที่ไล่ตามพวกเธอไม่หยุด ตอนนี้พวกเธอคงถูกจับได้แล้ว
พวกเธอวิ่งไปจนสุดทาง และในที่สุดก็วิ่งไปที่สวนสาธารณะเชิงนิเวศที่นี่ ซึ่งดูเหมือนจะปลอดภัย
ขณะที่พวกเธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลินชิงเสว่ก็รู้สึกว่ามีคนกำลังจ้องมองพวกเธออยู่
สีหน้าของเธอซีดด้วยความกลัวโดยไม่รู้ตัว
ดวงตาที่เหมือนนกฮูกคู่หนึ่ง จ้องมองมาที่พวกเธออย่างไม่ละสายตา
