“ไม่ใช่มั้ง พี่ใหญ่ ผมรู้สึกอิจฉาคุณจริง ๆ ไม่คิดว่าตระกูลถังของคุณจะสอนอุปกรณ์แบบนี้ แต่ตระกูลหวางของเราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอุปกรณ์แบบนี้เลย”
“หรือคุณจะหาเวลาไปสาธิตวิธีการใช้เครื่องมืออุปกรณ์โกงเหล่านี้ที่บ้านของเรา เพื่อที่ต่อไปพวกเราจะได้ใช้ความระมัดระวัง”
ถังซานฉ่ายไม่ได้กล่าวอะไรสักประโยค เพราะตอนนี้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ และบรรยากาศที่น่าอึดอัดเช่นนี้ ทำให้ความโกรธของถังซานฉ่ายมาถึงจุดสูงสุด
เดิมถังซานฉ่ายนั้นสามารถทนได้ แต่เมื่อมองหวางหวู่ที่อยู่บนเวที เมื่อได้ยินสิ่งที่พ่อตนเองพูด เขาจึงชี้ไปที่ถังซานฉ่ายและหัวเราะเสียงดัง ซึ่งทำให้ถังซานฉ่ายรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก
“คุณเป็นลูกหลานที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ถึงได้บ้าคลั่งเช่นนี้ ดูเหมือนวันนี้ถ้าผมไม่สั่งสอนคุณ คุณจะไม่รู้ว่าฟ้านั้นสูงแค่ไหน”
จากนั้นถังซานฉ่ายก็ขึ้นไปที่เวทีอย่างรวดเร็ว
ถ้ากล่าวอย่างเคร่งครัด ในฐานะผู้อาวุโสไม่สามารถแข่งขันกับลูกหลานได้ แต่ผู้นำถังซานฉ่ายละเมิดกฎข้อห้ามนี้ เพราะสำหรับเขาแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นั้น มันน่าอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก
ถังซานฉ่ายเตะถังยวนออกไปด้านข้าง แล้วรวบรวมกำลังภายในของตนเอง แล้วมองไปที่หวางหวู่อย่างดุดัน
หวางหวู่จริงจังขึ้นมาเช่นกัน เพราะถึงแม้ว่าถังยวนจะค่อนข้างอ่อนแอ แต่ทุกคนก็รู้ดีถึงความแข็งแกร่งที่ทรงพลังของถังซานฉ่าย
อย่างไรก็ตามผู้แข็งแกร่งก็ส่วนผู้แข็งแกร่ง หวางหวู่มีความคิดต้องการประลองกับถังซานฉ่ายมานานแล้ว เพราะถ้าเขาสามารถชนะบุคคลนี้ มันจะพิสูจน์ได้ว่าเขาคือผู้ปกครองที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลถังทั้งหมด
ต่อไปไม่ว่าผู้อาวุโสคนไหน เขาก็ไม่จำเป็นต้องเคารพอีก และยังสามารถด่าเหยียดหยามผู้อาวุโสเหล่านั้นได้อีก
ในราชวงศ์ต้าเซี่ยซึ่งเป็นสังคมของคนที่มีพลังอำนาจเป็นใหญ่ ความจริงที่ยุติธรรม แต่ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าสิ่งนั้นโหดร้ายอย่างยิ่ง
ถังซานฉ่ายยิ้มอย่างเย็นชา มองไปที่หวางหวู่ด้วยสีหน้าเย้ยหยันและกล่าวว่า
“คุณคงไม่คิดว่าคุณมีทักษะการต่อสู้หน่อยแล้วจะเป็นคู่ต่อสู้ของผมน่ะ คุณอาจจะไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งในฐานะผู้นำของตระกูลถัง”
“ในเมื่อคุณอยากจะลอง งั้นผมก็จะให้คุณเข้าใจอะไรที่เรียกว่าพลังของผู้นำตระกูลถัง?”
จากนั้นถังซานฉ่ายค่อย ๆ เดินไปอยู่ตรงหน้าหวางหวู่ แรงกดดันแบบนี้เป็นสิ่งที่หวางหวู่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
แต่ร่างกายของหวางหวู่นั้นพิเศษมาก
เมื่อเจอคนที่แข็งแกร่งทรงพลัง เขาจะไม่มีวันถอยเด็ดขาด กลับมีแรงมุ่งมั่นมากกว่า และต้องการสู้ตายกับคนที่อยู่ตรงหน้า
“ลงมือเถอะ ถังซานฉ่าย ผมเตรียมตัวไว้นานแล้ว เพื่อดูว่าใครแข็งแกร่งที่สุด”
หลังจากนั้นหวางหวู่ก็พุ่งเข้าไป และจู่โจมด้านหน้าของถังซานฉ่ายอย่างดุเดือด
ฝุ่นบนพื้นลอยกระจายขึ้นไปในอากาศอย่างบ้าคลั่งเหมือนดาวตก ทุกคนคิดว่าถังซานฉ่ายจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่เมื่อฝุ่นควันหายไป ทุกคนต่างตกตะลึง
เพราะถังซานฉ่ายไม่เพียงแต่ไม่ได้บาดเจ็บอะไร แต่ยังล็อกคอของหวางหวู่ไว้แน่น
“นี่คือความแข็งแกร่งของผู้นำถังหรือ? มันทรงพลังมากจนน่าสะพรึงกลัว”
“ถ้าคุณไม่รู้จักความแข็งแกร่งของผู้นำถัง คุณคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อสิบปีก่อน”
“.…..”
ทุกคนกล่าวพึมพำอยู่ข้างล่างเวที ถึงแม้พวกเขาจะรู้ว่าการแข่งขันระหว่างผู้อาวุโสและลูกหลานไม่เป็นที่ยอมรับ แต่พวกเขาก็รู้สึกสนุกสนานมาก
“เป็นอย่างไรบ้าง? เจ้าหนูยอมแพ้หรือไม่? จะเสแสร้งอีกไหม? คุณก็เหมือนมดเมื่ออยู่ในมือผม ถึงตอนนี้แล้วคุณยังไม่เข้าใจอีกหรือ?”
ถังซานฉ่ายกล่าวอย่างมั่นใจ ในที่สุดใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้ม และเขารู้สึกว่าตนเองได้กู้หน้าคืนกลับมา แต่หวางหรูเมิ่งที่อยู่ในกลุ่มผู้ชมไม่มีความตึงเครียดสักนิด กลับมีรอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏบนใบหน้า
“ถังซานฉ่ายคุณไม่รู้หรือว่า สิ่งที่ผมต้องการคือผลลัพธ์แบบนี้ คุณลงมือต่อเลย แล้วผมจะทำให้คุณรู้ว่าคำว่าเสียใจคืออะไร?”
ตามที่คาดการณ์ไว้ หวางหวู่ไม่ยอมแพ้เพราะการโจมตีครั้งนี้ เพียงแค่มีรอยยิ้มที่น่าสยองอยู่บนใบหน้า
“ผมไม่ยอมแพ้ ด้วยความแข็งแกร่งแค่นี้ของคุณ คุณยังคิดที่จะให้ผมยอมแพ้หรือ? ผมคิดว่าคุณกินเห็ดพิษเข้าไปหรือเปล่า โรคประสาทหลอนถึงได้กำเริบ”
หวางหวู่คว้าผ้าพันแผลบนมือขวาของตนเองทันที แล้วดึงมันออกอย่างแรง
ผ้าพันแผลหลุดออกจากข้อมือของหวางหวู่ ถังซานฉ่ายไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มองไปที่หวางหวู่ด้วยท่าทางงงงวย ขณะเดียวกันก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ตามที่คาดการณ์ไว้ ก่อนที่ถังซานฉ่ายจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง พลังอันทรงพลังก็ระเบิดออกจากร่างของหวางหวู่
บนร่างของหวางหวู่ก็กล้ามเนื้อขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
หากกล่าวว่าพลังกดดันของถังซานฉ่ายเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน งั้นพลังกดดันบนร่างกายของหวางหวู่ในตอนนี้ก็เป็นสิ่งที่ไม่มีใครกล้าคิด
พลังแข็งแกร่งมากจนไม่มีอะไรจะพูด เมื่อประกอบกับกล้ามเนื้อที่แข็งแรง ทำให้ทุกคนตกตะลึง
รวมไปถึงถังซานฉ่ายด้วย ตอนนั้นเขาถึงรู้ว่าทำไมคนที่อยู่ตรงหน้าถึงสามารถรักษาความมั่นใจของตนเองได้ และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เพราะตอนที่ตนเองอายุเท่านี้แตกต่างกับหวางหวู่ที่อยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก
ถังซานฉ่ายถูกแรงสั่นสะเทือนจนกระเด็นไปอยู่ด้านข้าง และกล้ามเนื้อทั้งหมดของหวางหวู่ก็ขยายออกจนหมด
“ต้องยอมรับว่าพลังของคุณนั้นแข็งแกร่งมาก แต่การเผชิญหน้ากับผมในตอนนี้ สำหรับผมแล้วคุณเป็นแค่มดตัวเดียวเท่านั้น”
ถังซานฉ่ายยังคงสงบแม้จะเผชิญกับวิกฤต หลังจากฟังคำพูดของหวางหวู่แล้ว เพียงแค่กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา
“ถึงแม้คุณจะปลดปล่อยกล้ามเนื้อของตนเองทั้งหมดแล้ว แต่ไม่แน่ว่าคุณจะเป็นคู่ต่อสู้ของผม เจ้าหนู ถ้าไม่เชื่อคุณก็ลองดู”
แม้ว่าคำพูดจะกล่าวได้อย่างเต็มที่ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีความมั่นใจมากนัก
หวางหวู่เคลื่อนไวเร็วมาก จนถังซานฉ่ายตามไม่ทัน โชคดีที่ถังซานฉ่ายได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี และสามารถทนต่อการโจมตีของหวางหวู่ และโจมตีกลับเป็นครั้งคราว
“ชายชราแข็งแกร่งมากจริง ๆ ดูเหมือนว่าผมจะประเมินคุณต่ำเกินไป แต่ในฐานะผู้นำถังความแข็งแกร่งของคุณยังคงไม่เพียงพอ ต่อไปผมจะเอาจริงแล้ว”
หลังจากนั้น หวางหวู่พุ่งไปอยู่ตรงหน้าถังซานฉ่ายอย่างรวดเร็ว
“กระบวนท่าเดียวกัน ผมจะดูว่าคุณสามารถต้านได้หรือไม่ เตรียมรับมือเถอะ”
มันเป็นกระบวนท่าเดิม แม้ว่าถังซานฉ่ายจะรู้การเคลื่อนไหวของหมัด แต่ตนเองตามความเร็วของเขาไม่ทัน ถังซานฉ่ายยังคงโดนหวางหวู่ทำร้ายอย่างหนัก
และขณะนี้ อาการป่วยทางกายของถังซานฉ่ายก็กำเริบขึ้น ทำให้เขาไม่สามารถใช้กำลังภายในได้
หวางหรูเมิ่งเห็นถังซานฉ่ายมีอาการผิดปกติ และเดาได้ทันทีว่าอาการป่วยของถังซานฉ่ายได้กำเริบแล้ว ดังนั้นเขาจึงออกคำสั่งและกล่าวกับหวางหวู่ว่า
“หวางหวู่ฆ่าเขาตอนนี้เลย!”
หวางหวู่ไม่มีความลังเล พุ่งเข้าไปตรงหน้าของถังซานฉ่ายอย่างดุดัน และเตะถังซานฉ่ายกระเด็นไปตกอยู่ข้างล่างเวที
แม้ว่าถังซานฉ่ายจะถูกทำร้ายอย่างอนาถ แต่หวางหวู่ก็ไม่มีความตั้งใจจะหยุด และนี่คือผลข้างเคียงของการคลายผ้าพันแผล
