ในเวลาเดียวกันนี้เอง ทางด้านของถังเฉา
ตอนที่มาถึงบนเขา ถังเฉามองเห็นถังเยว่เหมยกำลังเข้าฌานอยู่ ก็เดินเข้าไปตีถังเยว่เหมยหนึ่งที
“น้าครับ”
ถังเยว่เหมยถูกถังเฉาตี ดูเหมือนว่าจะตกใจ สั่นไปทั้งร่างทันที ร่างกายสั่นพลิ้ว ถังเฉามองจนตะลึงในทันที
แต่ว่าตอนที่ถังเยว่เหมยลืมตาขึ้นมานั้น ถังเฉาก็มองเห็นโทสะในดวงตาของถังเยว่เหมยได้อย่างชัดเจน
ถ้าหากไม่ใช่ว่าถังเฉามีฐานะเป็นเจ้ามังกรต้าเซี่ยที่มีความเข้มแข็งในตัวเอง ก็คงจะสั่นกลัวผู้หญิงงดงามที่อยู่ตรงหน้าคนนี้แล้ว
เพียงแต่ว่าสิ่งที่ทำให้คนตลกขบขันก็คือ หลังจากที่ถังเยว่เหมยมองเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าของตนเองเป็นถังเฉา โทสะบนใบหน้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที เปลี่ยนเป็นความยินดีเข้ามาแทน
“ทำไมถึงเป็นหลานล่ะ ทำถึงหลานถึงได้มีเวลาขึ้นเขามาหาน้าล่ะ คงไม่ใช่เพราะคิดถึงน้าของหลานหรอกใช่ไหม?”
หลังจากที่ถังเฉาได้ยินคำนี้แล้ว ก็เกาศีรษะอย่างเขิน ๆ ยังปรับตัวไม่ได้อยู่บ้างที่น้าของตนจะมีไมตรีต่อตนเองขนาดนี้
“น้าครับ ท่านอย่าล้อเล่นอีกเลย แต่ว่าผมขึ้นมาหาน้าก็เพราะอยากจะถือโอกาสมาถามคำถามน้าสักหน่อย”
ถังเยว่เหมยจะไม่รู้ได้อย่างไร ถังเฉาขึ้นมาจะต้องมีธุระมาหาเธอแน่ ไม่ใช่เพราะอยากจะมาเจอเธอ แต่ว่านึกไม่ถึงเลยว่าถังเฉาพูดอย่างนี้ออกมาแล้ว ทำให้เธอรู้สึกเบิกบานเป็นอย่างมาก
“ว่ามาเถอะ ดูหน่อยสิว่าน้าจะช่วยอะไรหลานได้”
ถังเฉายิ้มอย่างเก้อเขิน จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ไม่ทราบว่าน้ารู้จักกังฟูของสายพระจันทร์มากน้อยแค่ไหน ผมมีตำราล้ำค่าเล่มหนึ่งอยู่ในมือ ไม่รู้ว่ามีประโยชน์อะไรไหม ลองฝึกดูขึ้นมา ถึงแม้ว่าความคืบหน้าจะรวดเร็วมาก แต่ผมกังวลว่าตำราล้ำค่าเช่นนี้จะมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก อยากจะขอให้น้าช่วยตอบคำถามของผมหน่อย”
เป็นถึงเจ้าของลัทธิหนึ่ง บนร่างก็ต้องกังฟูอยู่อย่างแน่นอน ยิ่งเพิ่มสายพระจันทร์เข้าไปอีก ดังนั้นถังเฉาจึงนึกถึงเธอขึ้นมาในทันที
ดูเหมือนว่าการเลือกเธอจะเป็นเรื่องที่ถูกต้องจริง ๆ ถังเยว่เหมยมีใบหน้ามั่นใจในตนเอง ท่าทางราวกับรอบรู้ไปทุกเรื่องอย่างไรอย่างนั้น รอถังเฉาตั้งคำถามกับตน
มองเห็นน้าของตนเองมั่นใจขนาดนั้น ถังเฉาจึงหยิบออกมาอย่างไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย
“เป็นตำราล้ำค่าเล่มนี้ล่ะ น้าช่วยผมดูหน่อยเถอะ ผมเองก็ได้มันมาด้วยความบังเอิญ”
แล้วถังเยว่เหมยก็หยิบตำราล้ำค่าเล่มนี้ขึ้นมาด้วยความหนักแน่นน่าเชื่อถือ จากนั้นก็เปิดดูหลาย ๆ หน้า
“ตำราเล่มนี้มันอะไรกัน? ทำไมฉันถึงอ่านแล้วไม่เข้าใจ? น้ารู้สึกว่าข้างในไม่มีอะไรลี้ลับนะ เป็นเพียงแค่คำพูดธรรมดาเท่านั้นเอง เกี่ยวกับสายพระจันทร์น่ะ น้ารู้สึกว่าบันทึกด้านในมีอยู่ไม่ได้มากเป็นพิเศษ”
ถังเฉามีสีหน้าหาคำตอบไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าทักษะวิธีบนตำราล้ำค่าเล่มนี้ทำให้กำลังภายในของตนเองเพิ่มขึ้นไม่น้อย ตอนนี้น้าของตนกลับพูดเช่นนี้
เห็นได้ชัดว่าถังเฉาอับจนหนทาง หลังจากที่เอาตำราล้ำค่าเล่มนี้มาแล้ว ก็เอ่ยกับน้าของตนเองอย่างมั่นใจว่า
“ไม่ครับ นี่จะต้องเป็นตำราที่เกี่ยวกับสายพระจันทร์แน่ แต่ว่าน้าไม่ได้ค้นพบมัน ผมฝึกวิทยายุทธ์ตามข้างใน รู้สึกว่าแรงภายในสูงขึ้น ไม่ใช่เพียงขั้นเดียวเท่านั้น”
ถังเฉาไม่เคยรู้สึกถึงความรวดเร็วที่เพิ่มสูงขึ้นอย่ารวดเร็วขนาดนี้มาก่อน แถมการฝึกตามตำราล้ำค่าเล่มนี้ในครั้งนี้ ก็เพราะว่าแข็งแกร่งอย่างรวดเร็วเกินไป ในใจของถังเฉาจึงรู้สึกไม่สงบ
“อะไรนะ? หลานรู้สึกว่าแรงภายในของตัวเองเพิ่มสูงขึ้นจากในตำรานี้ นี่มันเป็นไปไม่ได้นะ น้าอ่านเนื้อหาที่อยู่ในนี้แล้ว อ่านแล้วยังไม่เข้าใจ หลานฝึกยังไงน่ะ”
ถังเฉาเองก็ไม่รู้ว่าควรจะอธิบายอย่างไร เพียงแต่ต่อยออกไปหนึ่งหมัด จากนั้นก็ปลดปล่อยกำลังภายในออกมา ทำให้น้าสาวของเขาตกตะลึงไปในทันที
“อะไรนะ? นี่คือความสามารถของตำราเล่มนี้? ทำไมเมื่อกี้น้าถึงรู้สึกไม่ได้? นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”
ถังเยว่เหมยรับตำราเล่มนี้มา ทดลองฝึกกังฟูตามในตำรา กลับพบว่าฝึกกังฟูพวกนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์เลยสักนิด ยังไม่สู้ฝึกฝนกังฟูพื้นฐานของสายพระจันทร์ กำลังภายในเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ตกลงมันอะไรกันแน่? แต่ไหนแต่ไรมาน้าก็ไม่เคยได้ยินมาว่ามีตำราล้ำค่าเช่นนี้ คนที่แตกต่างกันก็ฝึกออกมาได้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน”
ถังเยว่เหมยยังคงมีสีหน้างุนงง
แต่ในตอนนี้เอง ผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินเข้ามา พูดตัดบทอาจารย์ของเธอว่า “อาจารย์คะ ท่านลืมไปแล้วหรือคะ? เมื่อครั้งก่อนท่านเพิ่งจะพูดถึงตำราล้ำค่าที่ร้ายกาจมาก เล่ากันว่าตำราที่ไร้ผู้สืบทอดเล่มนั้นแถมในนั้นยังไม่ใช่ว่าคนบางคนฝึกแล้วก็จะแข็งแกร่งขึ้นมาก และกับคนบางคนก็ไม่มีผลกระทบอะไรนั่นหรอกหรือ?”
พูดมาถึงตรงนี้แล้ว ถังเยว่เหมยก็นึกขึ้นได้ว่าไม่กี่วันก่อนหน้านี้ตนเพิ่งจะพูดเรื่องแบบนี้กับลูกศิษย์ของตัวเองไป
“หรือว่าจะเป็นคัมภีร์เยว่จินในตำนาน!”
ถังเยว่เหมยพูดชื่อนี้ออกมา ถังเฉาก็มองน้าของตัวเองด้วยใบหน้าหาคำตอบไม่ได้แล้วเอ่ยถามว่า
“อะไรคือคัมภีร์เยว่จินครับ ของสิ่งนี้มีอะไรที่ร้ายกาจ ทำไมหลังจากที่พวกเราฝึกแล้วจึงมีผลกระทบที่ไม่เหมือนกัน?”
หลังจากที่ถังเยว่เหมยฟังจบก็มองถังเฉาด้วยรอยยิ้มภูมิอกภูมิใจ
“น้าจะบอกหลานให้นะ คัมภีร์เยว่จินเล่มนี้ไม่ใช่ของที่คนธรรมดา ๆ จะสามารถฝึกฝนได้หรอกนะ”
“ในตำนาน มีเพียงทายาทที่แท้จริงของสายพระจันทร์เท่านั้นที่จะสามารถฝึกตำราล้ำค่าเล่มนี้ได้ และดูจากประวัติแล้ว นอกจากคนที่สร้างกังฟูในตำราเล่มนี้ขึ้นมาที่ฝึกฝนได้แล้ว คนในสายพระจันทร์อื่น ๆ ก็ไม่มีใครฝึกได้สำเร็จ”
“นี่เป็นครั้งที่สองที่น้าได้ยินว่ามีคนฝึกกังฟูนี้ ทั้งยังมีประสิทธิผลด้วย นี่พิสูจน์อะไรได้ นี่พิสูจน์ว่าหลานเป็นคนที่ตำราล้ำค่าเล่มนี้เลือก หลานเป็นคนที่สามารถสืบทอดจิตสำนึกของสายพระจันทร์”
เดิมทียังนึกว่าเป็นตำราล้ำค่าธรรมดา ๆ นึกไม่ถึงว่าขึ้นมาถามน้าของตัวเองแล้ว จะมีความเกี่ยวข้องกันมากมายขนาดนี้ ถังเฉาตั้งสติไม่ได้อยู่บ้าง
“ตำราล้ำค่าอะไรพิสดารขนาดนี้ ร้ายกาจขนาดนั้นเชียวหรือ?”
ถังเฉายังไม่อยากจะเชื่ออยู่บ้าง และในตอนที่ถังเยว่เหมยตีลงบนร่างของถังเฉา ถังเฉาจึงเชื่อแล้วว่าสิ่งที่ถังเยว่เหมยพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง
“รู้ไหมว่าฝ่ามือนี้ของน้ามีคนมากน้อยแค่ไหนที่สามารถต้านทานไว้ได้? น้าจะบอกหลานให้แล้วกันนะ บนโลกใบนี้ไม่มีใครที่สามารถต่อต้านฝ่ามือนี้ของน้าได้ อย่างน้อยในบรรดาคนที่น้ารู้จักก็ไม่มี”
“และหลานเป็นคนแรกที่ต้านทานฝ่ามือนี้ได้ นี่ก็คือความลึกลับและความมหัศจรรย์ของตำราล้ำค่าเล่มนี้ มันสามารถเอาความรักจนถึงความเจ็บปวดทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นพลังของตัวเอง ตอนนี้หลานเรียนรู้ตำราล้ำค่าเล่มนี้ได้แล้ว นั่นก็หมายความว่าหลังจากนี้ไป หลานอยู่ในที่ที่ไม่แพ้ในราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้ว”
ถังเฉาตะลึงอยู่กับที่ ไม่ได้มีเรื่องที่ทำให้เขาแปลกใจมากมายขนาดนี้มานานมากแล้ว แต่พอวันนี้ได้ฟังแล้ว ถังเฉาก็ถูกสะเทือนเข้าแล้วจริง ๆ
“อะไรนะ ตำราล้ำค่าเล่มนี้ที่จริงแล้วร้ายกาจขนาดนี้เลย เช่นนั้นในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ตอนนี้ผมท่องเนื้อหาทั้งหมดที่อยู่ภายในเล่มนี้ได้แล้ว ผมสามารถเผามันทิ้งได้เลยใช่ไหม ผมคิดว่าถ้าหากตำราเล่มนี้ตกไปอยู่ในมือของคนอื่นแล้วจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่ ๆ”
ถังเยว่เหมยพยักหน้าพลางเอ่ยว่า
“หลานควรจะเผามันทิ้งจริง ๆ คนของราชวงศ์ต้าเซี่ยตายกันเพราะตำราเล่มนี้ไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ สุดท้ายหลังจากที่มันถูกบุคคลลึกลับคนหนึ่งเอาไปแล้ว ก็หายไปจากในราชวงศ์ต้าเซี่ย”
