เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก – ตอนที่ 271 ฉันมีวิธีที่จะตกลงกับเขา

หัวใจโม่ฮุ่ยหลิงชาวูบด้วยคำพูดนั้น
 
 
ดวงตาของเธอกระตุก เธอไม่มีทางยอมรับหรอกว่ากู้จิ้งเจ๋อไม่เคยรักเธอ กู้จิ้งเจ๋อจะต้องรักเธอแน่ๆ ไม่อย่างนั้นเธอจะเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเขาในตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ได้อย่างไร หรือถ้าอย่างนั้นทำไมเขาถึงไม่ไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นล่ะ
 
 
กู้จิ้งเจ๋อไม่ใช่ผู้ชายแบบที่หลี่หมิงอวี่คิดว่าเขาเป็น ไม่ใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะเหมือนกันไปซะหมดนี่
 
 
“เฮอะ คุณโกหก ฉันไม่เชื่อคุณหรอก”
 
 
หลี่หมิงอวี่ทำเสียงไม่พอใจ “แต่ถึงยังไง เวลาที่ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกัน ถ้าเขาเอาแต่ซ่อนเธอไว้หรือแค่พูดคุยกับเธอ งั้นก็แปลว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอหรอก ดูอย่างเธอกับฉันนี่สิ เห็นมั้ย ฉันคิดแต่จะนอนกับเธออยู่ตลอดเวลา มันเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าฉันชอบเธอไงล่ะ…”
 
 
“ไปให้พ้นเลยนะ ใครเขาจะทำตัวเลวทรามเหมือนคุณล่ะ” โม่ฮุ่ยหลิงก็ยังไม่ยอมเชื่อคำพูดของชายหนุ่มอยู่นั่นเอง
 
 
หลี่หมิงอวี่ว่า “ใช่ ฉันมันเลว แต่ก็เพราะว่าฉันรักเธอ ทำไมเธอถึงไม่ยอมแพ้ซะทีนะ ฉันเห็นแล้วละว่าแม่หลินเช่อนั่นน่ะอย่างกับจิ้งจอกสาวพราวเสน่ห์ทีเดียว ฉันเกรงว่ากู้จิ้งเจ๋อไม่น่าจะกลับมาหาเธอแล้วละ”
 
 
เมื่อโม่ฮุ่ยหลิงได้ยินก็ยิ่งโกรธจัดขึ้นไปอีก นี่เขายังคิดว่านังหลินเช่อมันสวยอยู่อีกงั้นเหรอ “นี่คุณ…คุณ หลี่หมิงอวี่ ไปให้พ้นๆ หน้าฉันซะทีไป”
 
 
“เฮ้ เอาละ ฉันผิดเอง ฉันผิดเอง ฉันไม่ควรพูดแบบนี้เลย” เขารีบพลิกลิ้นทันที คนฉลาดย่อมรู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่ไม่ควรสู้ เขากอดโม่ฮุ่ยหลิงไว้และพูดว่า “เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด หลินเช่อน่ะเป็นนังจิ้งจอก ส่วนเธอคือยอดหญิงผู้งามสง่า จะเอาไปเทียบกับผู้หญิงพรรค์นั้นได้ยังไงกัน”
 
 
โม่ฮุ่ยหลิงจ้องหน้าเขาเขม็ง “ฉันจะไม่ยอมให้นังหลินเช่อนั่นได้อยู่อย่างเป็นสุขหรอก กู้จิ้งเจ๋อเป็นของฉัน แล้วเขาก็ยังรักฉันอยู่ เขาแค่หลงเสน่ห์มันไปชั่วขณะเท่านั้นแหละ วันหนึ่งเขาจะต้องรู้ว่าฉันต่างหากคือคนที่ดีกว่า จนกว่าจะถึงตอนนั้น คุณต้องช่วยฉัน”
 
 
“ทำไมฉันถึงจะต้องช่วยเธอได้ล่ะ พูดเรื่องตลกหรือไง ยิ่งเธอเลิกกับเขาได้ก็ยิ่งเป็นเรื่องดีสำหรับฉันสิ” หลี่หมิงอวี่ว่า
 
 
โม่ฮุ่ยหลิงบอก “ฉันสัญญาว่า ตราบใดที่คุณช่วยให้ฉันได้กู้จิ้งเจ๋อคืนมาละก็ คุณจะได้นอนกับฉัน ไม่อย่างงั้นก็ลืมไปได้เลย”
 
 
ความคิดของชายหนุ่มเปลี่ยนไปทันที เขาหันมองเธอ “จริงเหรอ นี่เธอไม่ได้โกหกฉันใช่มั้ย”
 
 
“ฉันจะโกหกคุณทำไมล่ะ ฉันเก็บครั้งแรกของฉันไว้เพื่อมอบให้กู้จิ้งเจ๋อมาตั้งนานแล้ว ถ้าคุณช่วยทำให้ฉันได้สมปรารถนา ฉันก็จะขอบคุณคุณ ฉันมีความปรารถนาข้อนี้อยู่ เพราะแบบนี้ฉันถึงไม่สามารถให้ใครมาแตะต้องได้ ฉันเก็บมันมานานเสียจนไม่อยากจะมอบให้ใครง่ายๆ เพราะฉะนั้น ถ้าคุณช่วยฉันให้สมหวังได้ละก็ ฉันก็จะให้ในสิ่งที่คุณต้องการเหมือนกัน”
 
 
หลี่หมิงอวี่ไม่สนความปรารถนาบ้าบอนั่นหรอก แต่เมื่อได้ยินหญิงสาวพูดเช่นนี้ เขาก็ยิ้มออกมา “ก็ได้ ฉันจะช่วยเธอเอง ว่าแต่ฉันจะช่วยได้ยังไงล่ะ”
 
 
“ฉันคบกับกู้จิ้งเจ๋อมานาน แล้วเขาก็รักฉันหัวปักหัวปำ เขาก็ไม่เคยปิดบังความลับอะไรกับฉัน ฉันรู้ความลับของบ้านตระกูลกู้เต็มไปหมด”
 
 
“ความลับอะไร”
 
 
“ตระกูลกู้น่ะเก็บสเปิร์มของกู้จิ้งเจ๋อเอาไว้ในธนาคารสเปิร์มของตระกูลกู้ เผื่อไว้ในกรณีถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเขาจนไม่สามารถมีทายาทได้ ถ้าคุณช่วยฉันเอามันมาได้ ฉันก็จะได้อุ้มท้องลูกของกู้จิ้งเจ๋อ จากนั้นตระกูลกู้ก็จะไม่มีทางยอมให้สายเลือดของพวกเขาต้องหลุดมือไปอย่างแน่นอน กู้จิ้งเจ๋อจะต้องหย่ากับหลินเช่อและมาอยู่กับฉัน”
 
 
โม่ฮุ่ยหลิงรู้ดีว่ากู้จิ้งเจ๋อเก็บสเปิร์มของเขาเอาไว้ แต่ไม่ใช่เพราะคำสั่งของตระกูล เขาทำมันด้วยตัวเองเมื่อครั้งที่ยังคบหากับเธออยู่ เขากลัวที่ไม่สามารถแตะต้องเธอได้ เขาจึงเก็บเชื้อของตัวเองไว้ด้วยความหวังว่าเธอและเขาจะสามารถมีลูกด้วยกันได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์หลังจากที่แต่งงานกัน ถ้าเป็นแบบนี้ ทางตระกูลกู้ก็จะได้ไม่ต้องมาบีบคั้นเธอเรื่องทายาท”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อรักเธอมาก แต่หลี่หมิงอวี่กลับไม่เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น เชอะ เขาจะไปรู้อะไรล่ะ
 
 
กู้จิ้งเจ๋อเป็นผู้ชายที่แสนดี แต่เป็นเพราะอาการป่วยของเขานี่แหละที่ทำให้เขาไม่อาจแตะต้องเธอได้ หากไม่อย่างงั้นเขาก็จะต้องเป็นของเธอเสียนานแล้ว ไม่ใช่นังแพศยาหลินเช่อ!
 
 
เขาจะไปรักสารเลวหลินเช่อจริงได้ยังไงกัน
 
 
หลี่หมิงอวี่ถาม “นี่กู้จิ้งเจ๋อเก็บสเปิร์มไว้รึ จริงหรือนี่ ก็ได้ ถ้าอย่างงั้นฉันจะช่วยเธอเอง แต่เธอต้องจำเอาไว้ด้วยนะว่าจะต้องตอบแทนฉันอย่างงามเชียวล่ะ…”
 
 
ความคิดที่จะได้หลับนอนกับผู้หญิงของกู้จิ้งเจ๋อทำให้หลี่หมิงอวี่ตั้งตารอ ถ้าโม่ฮุ่ยหลิงได้แต่งงานกับกู้จิ้งเจ๋อจริงๆ เขาก็จะบอกหมอนั่นว่าเขาได้นอนกับโม่ฮุ่ยหลิงแล้ว รับรองได้ว่ากู้จิ้งเจ๋อจะต้องโกรธจนแทบคลั่งตายทีเดียว
 
 
และเมื่อถึงตอนนั้น เขาก็จะได้แก้แค้นให้กับตระกูลหลี่สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่กู้จิ้งเจ๋อได้ทำเอาไว้
 
 
หลี่หมิงอวี่ไม่เคยลืมเลยว่ากู้จิ้งเจ๋อใช้อำนาจของเขากดขี่ตระกูลหลี่จนแทบพินาศอย่างไรบ้าง การแก้แค้นของลูกผู้ชายไม่มีคำว่าสายเกินไป รอดูไปเถอะกู้จิ้งเจ๋อ…
 
 
ในตอนเช้า หลินเช่อตื่นขึ้นเพราะแสงแดดที่สาดส่องเข้ามา
 
 
เมื่อลืมตา เธอก็รู้สึกได้ว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆ เธอตื่นแล้ว
 
 
หญิงสาวตัวแข็งทื่อ และค่อยๆ หันหน้าไป กู้จิ้งเจ๋อนอนอยู่ข้างๆ กำลังเอียงคอมองเธออยู่
 
 
เขานอนอยู่ที่ฟากหนึ่งของเตียง กล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายเหยียดยาวออกไป มีผ้าห่มคลุมตัวเอาไว้เพียงครึ่งๆ สภาพกึ่งเปลือยของคนตรงหน้าทำเอาหลินเช่อแทบจะเลือดกำเดาพุ่ง
 
 
แต่เธอก็รู้สึกได้ว่าเขากำลังจ้องเขม็งมาที่เธอ หลินเช่อรีบยกมือปิดหน้า และแอบมองลอดหว่างนิ้วออกมา “นี่คุณมาจ้องฉันเป๋งขนาดนี้ทำไมคะ”
 
 
“ฉันกำลังดูอยู่ว่าทำไมคนตัวเล็กอย่างเธอถึงได้แรงเยอะนักน่ะสิ สภาพเธอตอนนอนน่ะดูไม่จืดเลย เอาแต่กลิ้งไปมาอยู่ได้”
 
 
หลินเช่อหน้าแดง เธอมองหน้าเขาแล้วถามว่า “ฉัน…ฉันรบกวนคุณตอนนอนเหรอคะ”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อตอบ “ช่างเถอะ ยังไงซะฉันก็ชินแล้วละ”
 
 
“แล้วทำไมคราวหน้าเราไม่แยกห้องกันนอนล่ะคะ ก็ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้นี่นา ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าตัวเองทำอะไรตอนนอนหลับอยู่ แล้วก็คุณก็ชอบนอนดึก ถ้าคุณนอนไม่สบายมันก็จะไม่ดีกับคุณนะคะ”
 
 
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “แล้วทำไมคู่แต่งงานใหม่จะต้องแยกกันนอนด้วยล่ะ”
 
 
“แต่ว่า…”
 
 
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันได้ยินมาว่าการออกกำลังกายจะช่วยให้เธอนอนหลับได้ดีขึ้น งั้นพรุ่งนี้มาออกกำลังก่อนนอนกันให้มากกว่านี้ดีกว่า ยิ่งเหงื่อออกมา เธอก็จะได้นอนหลับตอนกลางคืนได้ดีมากขึ้นด้วย” เขายกมือขึ้นป้องปากขณะกระซิบใส่หูเธอ
 
 
ออกกำลังก่อนนอนอะไรกัน…
 
 
นี่เมื่อคืนก่อนยังทำกันไม่พออีกหรือไง เธอคิดว่ามันมากเกินพอแล้วด้วยซ้ำ!
 
 
“เงียบไปเลยนะ! ฉันต้องไปทำงาน ส่วนคุณก็ชอบกลับดึก แบบนั้นฉันเพลียตายแน่ๆ!”
 
 
ตอนแรกเธอคิดว่าเขาออกจะดูซื่อๆ เซื่องๆ ไม่คิดเลยว่าจะคึกคักขันแข็งขนาดนี้ อยากจะทำทุกวันจนเธอแทบจะหมดแรงแย่อยู่แล้ว เมื่อคืนนี้ก็เหมือนกัน จนเธอหลับไปแล้ว แต่เขาก็ยังมายุ่มย่ามกับเธอตอนกลางดึกอีกอยู่ดี
 
 
กู้จิ้งเจ๋อว่า “นี่เธอโทษฉันเหรอ เป็นความผิดเธอต่างหากที่ยั่วฉันเองนะ”
 
 
หลินเช่อทำปากยื่น “ใครยั่วคุณไม่ทราบคะ”
 
 
“ก็เวลาเรานอนหลับกัน ใครล่ะที่คอยเอาแต่ฟาดฉันน่ะ” เขาถาม
 
 
หลินเช่ออึ้ง “ฉันก็ฟาดดะไปทั่วนั่นแหละค่ะเวลาฉันหลับ อย่าบอกนะว่าคุณเกิดจะมีอารมณ์ขึ้นมาเวลาโดนคนฟาดน่ะ ทำไมถึงได้ชอบอะไรโลดโผนอย่างนี้นะ พิลึกคนจริง นี่คุณอยู่กับโม่ฮุ่ยหลิงมาตั้งหลายปี คุณควบคุมตัวเองได้ยังไงกันคะ คงจะต้องอดกลั้นจนแทบจะไตวายตายเลยละสิเนี่ย”