เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก – ตอนที่ 348 กู้จิ้งเจ๋อกับหลินเช่อใส่ชุดคู่

“อย่าได้หวังว่าฉันจะยอมใส่เสื้อผ้าพวกนี้ ถ้าหมวกที่มากับชุดเป็นสีเขียว”
 
 
“ฮ่าๆ จะเป็นไปได้ยังไงกัน ใครจะกล้าให้กู้จิ้งเจ๋อผู้มีเกียรติใส่หมวกเขียวได้ล่ะคะ” หลินเช่อหัวเราะคิกคักและหยอกล้อ
 
 
เธอคิดอย่างพึงพอใจเมื่อมองไปยังกู้จิ้งเจ๋อ การที่เรียกชายหนุ่มว่าสามีเป็นวิธีการที่ได้ผลชะงัดนัก
 
 
ความรู้สึกนี้ทำให้หลินเช่อมีความสุขมากเช่นกัน โดยเฉพาะตอนที่เธอเลือกดูชุดขี่ม้า เธอคิดว่าเขาจะต้องดูหล่อระเบิดในชุดนั้นแน่นอน
 
 
หลินเช่อและกู้จิ้งเจ๋อเข้าไปลองชุดในห้องลองของตัวเอง ทันทีที่เธอออกมา กู้จิ้งเจ๋อก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว
 
 
ถึงมันจะเป็นแค่ตรงขลิบของเสื้อเท่านั้น แต่เขาไม่ค่อยชอบสีเขียวนี้นักและคิดว่ามันไม่เหมาะกับบุคลิกของเขาเท่าไหร่
 
 
อย่างไรก็ดี สำหรับหลินเช่อนั้นคนละเรื่องโดยสิ้นเชิง
 
 
เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมามอง เขาเห็นหญิงสาวในชุดสีเขียวเข้มผู้มีออร่านางเอกแผ่ออกมา
 
 
หลินเช่อคนนี้…เธอจะทำตัวน่ารักน่าหลงใหลก็ได้ถ้าหรือจะให้ดูสง่างามก็ได้ถ้าเธออยากจะให้เป็น
 
 
เธอคนนี้เหมาะสมอย่างยิ่งกับการเป็นนักแสดง
 
 
เมื่อหลินเช่อออกไปพร้อมกับกู้จิ้งเจ๋อ คนขายต่างพากันตะลึง พวกเขาถึงกับร้องอุทานเมื่อเห็นชุดของคนทั้งคู่ “คุณผู้หญิงคะ คุณดูงดงามเหลือเกินและเข้ากันได้ดีกับคุณผู้ชายเลยค่ะ”
 
 
หลินเช่อยิ้มเอียงอายขณะที่มองกู้จิ้งเจ๋อ เธอพูดด้วยความภูมิใจ “เห็มมั้ย ฉันบอกคุณแล้วว่าคุณจะดูดีมากในชุดนี้”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อจ้องหน้าเธอ “คนทำดีด้วยแล้วอย่าหาเรื่อง”
 
 
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองไปที่คนสองคนที่ดูโดดเด่นในกระจกนั้น เขาเห็นด้วยว่าทั้งสองดูดีมากจริงๆ
 
 
ริมฝีปากของกู้จิ้งเจ๋อโค้งขึ้นและมองดูหญิงสาวข้างตัวอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะก้าวขึ้นรถ
 
 
ฟาร์มม้าของตระกูลลู่มีขนาดใหญ่มหึมา คนที่มาร่วมงานไม่ได้มีเฉพาะจากตระกูลลู่; ยังรวมไปถึงมิตรสหายที่ไว้ใจได้ของตระกูลกู้และลู่เช่นกัน
 
 
กู้จิ้งเหยียนบอกกับลู่เป่ยเฉินก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทาง “ไปถึงแล้วกรุณาทำตัวดีๆ ด้วยนะคะ ไม่จำเป็นต้องแสดงต่อหน้าคนอื่นว่าคุณรังเกียจฉันแค่ไหน ไม่อย่างนั้น มันจะทำร้ายพวกเราทุกคนเปล่าๆ”
 
 
ลู่เป่ยเฉินตอบ “ไม่ต้องห่วงหรอก แค่อย่าทำตัวเป็นผู้หญิงเกรี้ยวกราดทีหลังก็แล้วกัน”
 
 
กู้จิ้งเหยียนเปลี่ยนมาอยู่ในชุดขี่ม้าและกำลังยืนใส่หมวกอยู่
 
 
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลู่เป่ยเฉินเห็นเธอในชุดขี่ม้า ทว่า ในชั่วขณะนั้น ลู่เป่ยเฉินอดไม่ได้ที่จะหันไปมองอีกครั้ง
 
 
เมื่อเขาเห็นกู้จิ้งเหยียนหันหลังมา เขาขึงตาใส่เธอก่อนที่จะเดินออกไปคนเดียว
 
 
สมัยเรียนกู้จิ้งเหยียนเป็นดาวมหาวิทยาลัยและเป็นธรรมดาที่ใส่อะไรก็ดูดี เมื่ออายุมากขึ้น ความงามก็ยิ่งเบ่งบานเป็นความงดงามที่ละเอียดอ่อน เขาคิดกับตัวเอง สมัยนั้นมีคนตามจีบกู้จิ้งเหยียนมากมาย และเขาคือคนที่คอยกันผู้ชายพวกนี้ออกไป เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่ง เรื่องจะจบตรงที่เขาและเธอบาดหมางใจกันถึงเพียงนี้
 
 
ก่อนที่กู้จิ้งเจ๋อและหลินเช่อจะมาถึง พวกคนทั้งสองตระกูลได้เลือกม้าของตัวเองแล้วที่ด้านใน
 
 
ลู่ชูเซี่ยอยู่ในชุดขี่ม้าสีเหลือง ผมสลวยยาวพ้นลงมาจากหมวกขี่ม้ายิ่งทำให้เธอดูผอมเพรียว ความงามนี้ดึงดูดความสนใจของคนมากมายเมื่อเธอควบม้าผ่านไป
 
 
ลู่ชูเซี่ยชินชากับความสนใจประเภทนี้แล้ว เพราะถึงอย่างไร เธอก็คือสาวสังคมแถวหน้าที่มีคนนอกหมายปองมากมาย
 
 
ถึงแม้ว่าพวกคนที่มาถึงแล้วจะค่อนข้างสนิทสนมกับตระกูลลู่และกู้ แต่พวกเขาไม่แข็งแกร่งและมีอิทธิพลเท่ากับสองตระกูลนี้ ดังนั้น พวกเขาจึงอิจฉาเหลือเกินเมื่อได้เห็นบรรดาลูกสาวจากทั้งสองครอบครัว ผิวพรรณรูปร่างดูเปล่งประกายและนั่นก็ยิ่งทำให้พวกเธอดูมีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก
 
 
เมื่อลู่ชูเซี่ยลงมาจากหลังม้า มู่หว่านฉิงหัวเราะแล้วพูดว่า “ชูเซี่ย เวลาขี่ม้าหนูดูดีมากเลยนะจ๊ะ”
 
 
ลู่ชูเซี่ยยิ้มพร้อมกับตอบ “คุณป้า ชมเกินไปแล้วค่ะ หนูขี่ได้แบบนี้เพราะฝึกบ่อยน่ะค่ะ”
 
 
มู่หว่านฉิงว่า “ไม่ต้องเขินจ้ะ หนูดูเยี่ยมมาก เห็นหนุ่มๆ หลงกันจนหัวปักหัวปำไหมล่ะ โอ ชูเซี่ย เวลาไม่คอยท่าแล้วนะจ๊ะ หนูยังไม่มีแฟนอีกหรือ”
 
 
“คุณป้าคะ…หนูมีคนที่หนูชอบอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น หนูไม่คิดที่จะหาแฟนหรอกค่ะ” ลู่ชูเซี่ยตอบอย่างสุภาพ
 
 
เพราะมู่หว่านฉิงไม่รู้ถึงความตั้งใจของหญิงสาว นางจึงยิ้มและบอกว่า “ดีที่หนูมีบางคนอยู่ในใจแล้ว ป้าแค่ถามดูเผื่อมีใครในกลุ่มหนุ่มๆ ตรงนั้นที่หนูสนใจน่ะจ้ะ”
 
 
ลู่ชูเซี่ยมองไปที่กลุ่มของชายหนุ่ม แม้ว่าพวกเขาทุกคนจะดูภูมิฐานเป็นผู้ดี แต่ลู่ชูเซี่ยกลับไม่สนใจใครเลยแม้แต่คนเดียว
 
 
ชายหนุ่มแบบที่เธอชอบต้องมีอำนาจและน่าเกรงขามอย่างกู้จิ้งเจ๋อ ไม่ใช่ผู้ชายทั่วไปอย่าง ทอม ดิ๊ก หรือแฮร์รี่
 
 
ทว่า เธอยังทำตัวสุภาพอ่อนน้อมและเป็นมิตรกับทุกคน เมื่อเห็นว่าใครๆ ต่างชื่นชมเธอเพียงเพราะต้องการเห็นรอยยิ้มบนใบหน้า เธอกลับขึ้นไปบนหลังม้าอย่างสง่างามและเดินไปที่ประตูทางออก
 
 
เธอบอกกับตัวเองว่า กู้จิ้งเจ๋อน่าจะมาถึงในไม่ช้านี้
 
 
หลินเช่อลงมาจากรถก่อนขณะที่กู้จิ้งเจ๋อยังคุยโทรศัพท์อยู่ เธอยืนอยู่คนเดียวด้านนอกสนามฝึก มองดูทิวทัศน์รอบตัว
 
 
ที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังในเมืองบีเช่นกัน มีนักท่องเที่ยวเดินให้เห็นอยู่ขวักไขว่ เพราะเป็นช่วงที่อากาศดีของฤดูใบไม้ผลิ
 
 
ในเวลาไม่นานนัก ผู้คนเริ่มสังเกตเห็นหลินเช่อ พวกเขามองมาทางเธอแล้วตะโกนว่า “เฮ้ นั่นมันหลินเช่อไม่ใช่เหรอ”
 
 
“โอ ใช่ เหมือนหลินเช่อเลย”
 
 
ทุกคนมองมาทิศทางเดียวกันและเริ่มตะโกนเรียกชื่อหลินเช่อ
 
 
“โอ พระเจ้า หลินเช่อมาขี่ม้าที่นี่เหรอ”
 
 
“หลินเช่อ คุณสวยจังเลย”
 
 
“หลินเช่อ ฉันชอบดูละครทีวีของคุณมากเลย เมื่อไหร่จะมีเรื่องใหม่อีกคะ”
 
 
เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พวกเขาก็ช่วยกันฝูงชนที่กำลังมุ่งตรงเข้ามา
 
 
ตอนแรกนั้น มีเพียงคนเดียวที่จำเธอได้ แต่ทันทีที่เขาตะโกน คนรอบข้างก็เริ่มสังเกตเห็นด้วย
 
 
ทุกคนตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่ได้พบกับดาราชื่อดังที่กำลังพุ่งแรง
 
 
หลินเช่อรีบบอกเจ้าหน้าที่เมื่อเธอเห็นว่าฝูงชนเบียดแน่นเข้ามา “ช่วยระวังหน่อยนะคะ คนพวกนี้ไม่มีเจตนาไม่ดี กรุณาอย่าทำอะไรรุนแรง ทุกคนคะ ระวังด้วยนะคะ”
 
 
คนทั้งโขยงยิ่งตื่นเต้นหนักขึ้นไปกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าหลินเช่อเป็นห่วงเป็นใยคนอื่น
 
 
หลินเช่อกล่าวขอโทษอย่างประหม่า “ขอโทษนะคะ พวกเรามาถ่ายรูปหมู่แล้วก็ไม่ต้องผลักกันไปมาแล้วดีมั้ยคะ”
 
 
หลินเช่อดึงเอาไม้เซลฟีออกมาและถ่ายเซลฟีโดยมีบรรดาแฟนคลับของเธอยืนอยู่ด้านหลัง มีเจ้าหน้าที่คอยให้ความช่วยเหลือ
 
 
เธอว่า “ฉันจะโพสต์ไว้ใน Weibo พวกคุณไปดาวน์โหลดกันเอาเองได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะทุกคน ฉันขอตัวก่อนนะคะ”
 
 
เมื่อกลุ่มคนที่รุมล้อมเห็นว่าหลินเช่อใจดีและสุภาพเพียงใด พวกเขาก็เริ่มแยกย้ายและพูดกับหลินเช่อ “รีบไปเถอะ เดี๋ยวจะสาย!”
 
 
“หลินเช่อ ทานเยอะๆ นะคะ! คุณผอมเกินไปแล้ว”
 
 
“หลินเช่อ คุณใส่ชุดนี้ดูสวยมากเลย”
 
 
หลินเช่อรู้สึกท่วมท้นขึ้นมาทันทีจากคำชมมากมายที่ได้รับ เธอโบกมือให้กับกลุ่มคนและรีบเดินเข้าไป
 
 
เธอเห็นทันทีว่ากู้จิ้งเจ๋ออยู่ด้านในแล้ว เขาเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ
 
 
อาจเป็นเพราะเธอมัวแต่ยุ่งอยู่ด้านนอกเมื่อกี้ เขาก็เลยเข้าไปก่อน
 
 
เมื่อกู้จิ้งเจ๋อเห็นหลินเช่อมาถึง เขาหัวเราะพลางมองไปที่ด้านนอก “พวกเขาตามคุณมาไกลถึงที่นี่เลยเหรอ ดูเหมือนว่าคุณดังแล้วนะตอนนี้”
 
 
“แน่นอนอยู่แล้ว ภรรยาคุณตอนนี้เป็นดาราใหญ่แล้วนะคะ” หลินเช่อหยิบเว่ยป๋อมาอวดกู้จิ้งเจ๋อ “ดูนี่! มีแฟนๆ มากดแล้วห้าล้านคน!”
 
 
“ใช่ ใช่ ใช่ คุณเก่งที่สุดเลย” กู้จิ้งเจ๋อมองไปที่หน้าจอ เธอแต่งและโพสต์รูปเรียบร้อยแล้ว เธอเขียนว่า “เพื่อนๆ ที่เพิ่งถ่ายรูปด้วยกันเมื่อกี้ สามารถดาวน์โหลดรูปได้ที่นี่ค่ะ กรุณาระวังเรื่องความปลอดภัยของตัวคุณเองเวลาที่เล่นสนุกกันด้วยนะคะ ฉันอาจจะสวยจริง แต่อย่าวิ่งตามฉันเลยค่ะ”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อพูดอะไรไม่ออก หลินเช่อคนนี้ช่างแปลกคนจริงๆ

เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก

เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก

หลินเช่อ สาวน้อยนักแสดงปลายแถวตัดสินใจวางยาลักหลับดาราชายชื่อดังอย่าง กู้จิ้งอวี่ เพื่อหาทางไต่เต้าขึ้นไปในวงการบันเทิง แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้เมื่อเหยื่อผู้โชคร้ายของเธอดันกลายมาเป็น กู้จิ้งเจ๋อ พี่ชายของเขาแทน! ทว่าหลังผ่านค่ำคืนอันเร่าร้อนไป การแยกทางกันแต่โดยดีกลับไม่ใช่บทสรุปของคนทั้งคู่ เพราะกู้จิ้งเจ๋อมีโรคประจำตัวสุดประหลาดอย่างหนึ่ง นั่นคือเขาไม่สามารถแตะต้องผู้หญิงคนไหนได้ หากสัมผัสตัวเพศตรงข้ามเมื่อไหร่ เขาจะคลื่นไส้และมีผื่นขึ้นทันที ดังนั้นเมื่อพบว่าเขาและหลินเช่อสามารถนอนร่วมเตียงกันได้โดยไม่มีอาการใดๆ ทั้งสิ้น ครอบครัวของกู้จิ้งเจ๋อจึงใช้อำนาจบีบบังคับให้ทั้งคู่แต่งงานกัน! เมื่อระฆังวิวาห์ลั่นแบบสายฟ้าฟาด หลินเช่อและกู้จิ้งเจ๋อจึงต้องสวมบทบาทคู่สามีภรรยาและเก็บข้าวของย้ายมาอยู่ใต้ชายคาเดียวกันในที่สุด

Options

not work with dark mode
Reset