เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก – ตอนที่ 384 เว้นแต่ว่าคุณจะไปจากกู้จิ้งเจ๋อสักระยะ

ใช่ เธอไม่ได้บอกกู้จิ้งอวี่
 
 
ตอนแรกกู้จิ้งเจ๋อบอกว่าไม่ต้องบอก ต่อมา มีหลายครั้งที่เธอนึกอยากบอกเขา แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย
 
 
กระทั่งจะให้มาพูดตอนนี้ก็ไม่รู้จะบอกอย่างไร
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “ฉันไม่คิดเลยนะว่าคุณจะหน้าด้านขนาดนี้ ขณะที่แต่งงานกับพี่ชาย ยังปกปิดกับน้องชายด้วย มีข่าวอื้อฉาวกับน้องชายอีก คุณไม่รู้สึกอายบ้างเลยเหรอ จิ้งเจ๋อรู้หรือเปล่าว่าคุณหน้าด้านขนาดนี้”
 
 
อวี๋หมินหมิ่นได้ยินดังนั้นก็มองลู่ชูเซี่ย พูดปกป้องหลินเช่อ “คุณช่วยพูดให้มันดีๆ หน่อยไม่ได้หรือยังไง อะไรที่เรียกว่าหน้าด้าน คำพูดแบบนี้เอามาพูดมั่วซั่วได้เหรอ”
 
 
ลู่ชูเซี่ยมองอวี๋หมินหมิ่น “เธอนับเป็นตัวอะไร กล้ามาพูดแบบนี้กับฉัน”
 
 
อวี๋หมินหมิ่นตอบ “พูดแบบนี้ แล้วคุณล่ะเป็นตัวอะไร ถึงมาถามว่าฉันเป็นตัวอะไร”
 
 
“แก…” ลู่ชูเซี่ยพูดด้วยความโกรธ “หลินเช่อ เธอดูแลคนของเธอยังไงกัน”
 
 
หลินเช่อมองลู่ชูเซี่ย “ตอนนี้ที่คุณกำลังพูดอยู่เป็นเรื่องของฉันกับคุณ คุณก็รีบพูดมาเถอะค่ะ คุณต้องการอะไรกันแน่ พูดมาตรงๆ เถอะค่ะ”
 
 
หลินเช่อคิดว่า ลู่ชูเซี่ยหรือว่าคนอื่นๆ ล้วนไม่รับรู้ถึงสัญญาระหว่างเธอกับกู้จิ้งเจ๋อ
 
 
ตอนนั้นไม่ได้บอกกับกู้จิ้งอวี่ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่พวกเธอจะหย่ากัน การแต่งงานลับๆ คงไม่จำเป็นต้องบอก ใครจะรู้ว่าระหว่างนั้นจะเกิดเรื่องมากมายจนมาถึงตอนนี้ พวกเธอยังอยู่ในความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยากันอยู่ อีกทั้งยังทำเรื่องที่สามีภรรยาเขาทำกันตั้งมากมายหลายอย่าง
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “พูดตรงๆ เหรอ ได้ ฉันอยากให้เธอไปจากกู้จิ้งเจ๋อสักระยะ”
 
 
“อะไรนะ” หลินเช่อไม่อยากจะเชื่อ ทำไมถึงได้ยินคำขอแบบนี้
 
 
แน่นอนว่าลู่ชูเซี่ยรู้ การบอกให้หลินเช่อไปจากกู้จิ้งเจ๋อตอนนี้ หลินเช่อเองก็ไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าไม่รับปากอยู่แล้ว ดังนั้นจึงบอกว่าให้เธอไปจากเขาสักระยะ
 
 
ช่วงเวลานี้ เมื่อไม่มีหลินเช่อเข้ามาขัดขวาง เธอก็จะพัฒนาความสัมพันธ์กับกู้จิ้งเจ๋อได้
 
 
ต้องการเวลาเพียงระยะหนึ่งเท่านั้น
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เป็นยังไง เธอลองคิดดูให้ดีๆ”
 
 
หลินเช่อเอ่ย “เหอะๆ หายไปสักระยะเหรอคะ ไม่งั้นจะทำไมล่ะ”
 
 
ลู่ชูเซี่ยใบหน้าร้ายกาจ “ไม่งั้นเรื่องพวกนี้ที่เธอทำ ฉันจะบอกกับกู้จิ้งอวี่ บอกเขาว่าเธอหลอกเขา บอกเขาว่าตอนนี้เธอเป็นภรรยาตามกฎหมายของกู้จิ้งเจ๋อ เป็นพี่สะใภ้ของเขา ถึงตอนนั้นเธอก็คอยดูว่ากู้จิ้งอวี่จะทำยังไงกับเธอ”
 
 
หลินเช่อยิ้มเย็น “แบบนี้เองหรอกเหรอ”
 
 
ลู่ชูเซี่ยพยักหน้า “ใช่ แบบนี้แหละ เป็นไง เธอยอมแล้วหรือยัง”
 
 
ความจริงหลินเช่อคิดว่า การบอกกับกู้จิ้งอวี่นั้นเป็นเรื่องยุ่งยากจริงๆ เธอยังไม่ทันได้คิดเลยว่าจะบอกกับเขาอย่างไร
 
 
แต่ว่า ให้ไปจากกู้จิ้งเจ๋อสักระยะเหรอ
 
 
อวี๋หมินหมิ่นเองก็อยู่ข้างๆ มองหลินเช่อ เวลานี้ไม่ควรออกตัวตัดสินใจใดๆ แทนเธอ เลยอยู่ข้างๆ เงียบๆ แล้วเฝ้ามองเธอเท่านั้น
 
 
หลินเช่อยิ้มเย็น “สักระยะคือนานแค่ไหนคะ”
 
 
“หนึ่งเดือนเป็นไง” ลู่ชูเซี่ยบอก “เหมาะสมใช่ไหม เธอก็ไม่ได้สูญเสียอะไร”
 
 
หลินเช่อยิ่งยิ้มเย็นขึ้นไปอีก “ลูกคิดของคุณนี่เสียงดังจังเลยนะคะ”
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เป็นเธอเองที่ทำไม่ถูกก่อน ฉันก็แค่หยิบมันมาต่อรองแค่นั้นเอง ถ้าหากจะโทษก็ต้องโทษตัวเธอเองนะ”
 
 
หลินเช่อเอ่ย “แล้วถ้าฉันไม่ยอมล่ะคะ”
 
 
“เธอไม่ยอมเหรอ” ลู่ชูเซี่ยแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอไม่คิดว่าหลินเช่อจะไม่ยอม
 
 
เธอคิดว่าการที่หลินเช่อตั้งใจปิดบังกู้จิ้งอวี่นั้นจะต้องมีจุดประสงค์อยู่ในใจแน่นอน สำหรับเป้าหมายนั้น แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ว่าเพื่อเป้าหมายนั้น เธอก็คงไม่ยอมให้กู้จิ้งอวี่รู้ง่ายๆ เป็นแน่
 
 
ทว่า หลินเช่อกลับบอกเพียงว่า “ใช่ค่ะ ฉันไม่ยอม ลูกคิดของคุณคงคิดผิดแล้ว”
 
 
ลู่ชูเซี่ยได้ยินดังนั้นก็จ้องมองหลินเช่ออย่างโกรธจัด “หลินเช่อ ฉันให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอทำความเข้าใจมันให้ดีๆ ว่าจะยอมหรือไม่ยอม เธอคิดให้ดีว่าจะทำยังไง”
 
 
หลินเช่อเอ่ย “คงทำให้คุณต้องผิดหวังแล้ว เพราะฉันไม่ยอมหรอกค่ะ ฉันคงไม่หนีจากกู้จิ้งเจ๋อเพราะคนอื่นหรอก เรื่องที่ฉันทำผิดพลาดไป ฉันจะยอมรับมันคนเดียว ไม่มีทางให้กู้จิ้งเจ๋อมารับผิดชอบด้วยแน่นอน นี่เป็นสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้เมื่อมาอยู่กับเขาแล้ว”
 
 
ลู่ชูเซี่ยเห็นว่าเธอพูดแบบนั้นจึงส่งเสียง หึ เบาๆ “ได้สิ ฉันจะดูว่าเธอจะรับมันผิดชอบมันไหวหรือเปล่า อย่าคิดว่ากู้จิ้งอวี่ไม่ได้เย็นชาเหมือนจิ้งเจ๋อแล้วจะปล่อยเธอไปง่ายๆ คนตระกูลกู้ เหมือนกันทั้งนั้น”
 
 
เอ่ยจบ ลู่ชูเซี่ยเย้ยหยันเบาๆ แล้วหมุนตัวเดินออกไป
 
 
มองลู่ชูเซี่ยเดินออกไปแล้ว ใบหน้าของหลินเช่อก็เศร้าหมอง
 
 
อวี๋หมินหมิ่นบอก “ทำไงดี เธอจะไปบอกกับกู้จิ้งอวี่จริงๆ ไหม”
 
 
หลินเช่อเอ่ย “อาจจะมั้ง ฉันก็ไม่มั่นใจ ไม่รู้ว่าสุดท้ายเธอจะทำยังไง ฉันเองก็ไม่เข้าใจเธอเหมือนกัน”
 
 
“แล้วถ้าบอกมันจะเป็นยังไงล่ะ” อวี๋หมินหมิ่นถาม
 
 
หลินเช่อส่ายหน้า “ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกัน ฉันหวังเพียงว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี จริงอยู่ที่ความสัมพันธ์ของฉันกับกู้จิ้งอวี่นั้นมันดี แต่ว่าเราเป็นเพื่อนกันมาตลอด ไม่เคยคิดอย่างอื่น แต่เรื่องนี้มาปิดบังเขา เขาคงจะโกรธอย่างแน่นอน เพราะฉันที่ไม่ดีเอง ไม่ควรไปปิดบังเขา เขาจะทำยังไงกับฉัน ฉันก็คงได้แต่ต้องยอมรับมัน”
 
 
อวี๋หมินหมิ่นบอก “งั้นเธอไปบอกเขาด้วยตัวเองจะดีกว่านะ”
 
 
หลินเช่อจึงเอ่ย “ไปกันเถอะ เราไปดูว่าเขาอยู่ที่ไหน”
 
 
ทั้งสองเดินออกไป หาไปทั่ว แต่ก็ไม่เจอกู้จิ้งอวี่
 
 
ซ่งซูไห่ที่อยู่ด้านในเอ่ยถาม “หลินเช่อ กลับมาทำไม ไม่มีฉากของเธอแล้วนะ”
 
 
หลินเช่อเอ่ยบอก “เอ่อ ฉันกำลังตามหากู้จิ้งอวี่ค่ะ พี่เห็นเขาไหมคะ”
 
 
“เขาเหรอ เมื่อสักครู่เห็นลู่ชูเซี่ยมาคุยอะไรกับเขาแล้วก็ออกไปด้วยกันน่ะ”
 
 
หัวใจหลินเช่อหนักอึ้ง
 
 
ลู่ชูเซี่ยไปหาเขาแล้วเหรอ
 
 
เธอช้าไปหนึ่งก้าวแล้วใช่ไหม
 
 
หลินเช่อเดินตรงออกไปด้านนอก อยากไปตามหากู้จิ้งอวี่
 
 
ห่างไกลออกไป ก็มองเห็นลู่ชูเซี่ยอยู่ข้างๆ รถ กำลังพูดอะไรเลวร้ายกับกู้จิ้งอวี่
 
 
หลินเช่อตัดสินใจ
 
 
“นี่ หลินเช่อ คุณมาแล้ว พอดีเลย คุณมานี่หน่อย” ลู่ชูเซี่ยมองเห็นหลินเช่อ มุมปากยกยิ้มร้ายขึ้นมา
 
 
กู้จิ้งอวี่หันกลับมา มองเห็นหลินเช่อก็นึกสงสัย “คุณรู้จักหลินเช่อได้ยังไง”
 
 
หลินเช่อได้ยินดังนั้น หัวใจก็เครียดเกร็ง
 
 
ลู่ชูเซี่ยส่งเสียงหึเบาๆ พูดว่า “ฉันรู้จักหลินเช่อได้ยังไง คุณต้องถามหลินเช่อเองแล้วล่ะ หลินเช่อ ทำไมฉันรู้จักคุณล่ะ”
 
 
กู้จิ้งอวี่ขมวดคิ้ว คล้ายกับสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ
 
 
เขามองทั้งสองอย่างสงสัย “พวกคุณทำอะไรอยู่กันแน่”
 
 
หลินเช่อกัดริมฝีปาก มองไปยังกู้จิ้งอวี่ และหันไปมองลู่ชูเซี่ย
 
 
เธอกำมือแน่น ก้าวเท้าเดินเข้าไปช้าๆ
 
 
ภายในใจ เธอได้ตัดสินใจไปแล้วว่าไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร เธอก็จะยอมรับมัน
 
 
เธอไม่ใช่เด็กแล้ว เธอรู้จักรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ
 
 
ไม่คิดลังเลอีกต่อไป เธอสาวเท้าเร็วขึ้น เดินเข้าไปไม่กี่ก้าว มองเห็นกู้จิ้งอวี่ เธอจึงเอ่ย “กู้จิ้งอวี่ มีเรื่องหนึ่งที่ฉันปิดบังคุณมาตลอด”
 
 
กู้จิ้งอวี่ขมวดคิ้ว “อะไร”
 
 
หลินเช่อแอบชำเลืองมองลู่ชูเซี่ย ก้มหน้าลงไป
 
 
ลู่ชูเซี่ยแทบรอไม่ไหวที่หลินเช่อจะถูกเกลียดชัง เมื่อสักครู่นี้หากหลินเช่อรับปากว่าจะจากไป เมื่อเธอกลับมา ลู่ชูเซี่ยก็วางแผนจะบอกเรื่องนี้กับกู้จิ้งอวี่อยู่แล้ว อย่างไรเธอก็ไม่มีวันยอมให้หลินเช่ออยู่อย่างมีความสุขแน่