เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก – ตอนที่ 406 เพื่อกู้จิ้งเจ๋อ ให้ฉันตบเธอสักครั้งเถอะ

เมื่อหลินลี่มองเห็นลู่ชูเซี่ย ก็วิ่งไปยืนอยู่ข้างๆ เธอ สุนัขรับใช้สินะ
 
 
เมื่อมองเห็น ทุกคนก็จำได้ทันทีว่าลู่ชูเซี่ยคือใคร หลายวันก่อนหน้านี้เธอมาหากู้จิ้งอวี่ แน่นอนว่าทุกคนรู้ถึงฐานะของเธอแล้ว จึงไม่มีใครกล้าพูดอะไรมาก สงสัยเพียงว่าคนเหล่านี้มาอยู่ด้วยกันได้อย่างไร
 
 
หลินลี่…ทำไมถึงได้มายืนอยู่ด้านหลังลู่ชูเซี่ย
 
 
หลินเช่อเองก็แปลกใจ แต่ว่า ไม่นานก็เข้าใจ มิน่าล่ะช่วงนี้หลินลี่ถึงได้ลำพองใจขนาดนั้น…
 
 
ที่แท้ผู้หญิงสองคนนี้ อยู่ทีมเดียวกันไปแล้ว
 
 
ลู่ชูเซี่ยเย้ยหยัน มองบาดแผลบนใบหน้าของหลินลี่ แม้จะไม่ได้ใส่ใจหลินลี่เลยสักนิด แต่ว่า เธอตั้งใจจะใช้โอกาสนี้หันไปพูดกับหลินเช่อ “หลินเช่อ คุณจะทำอะไร ทำไมถึงมาทำร้ายนางเอกของฉันแบบนี้ ถ้าเกิดละครของฉันมีปัญหาขึ้นมา คุณจะรับผิดชอบไหวไหม”
 
 
ทุกคนไม่กล้าส่งเสียง พึ่งคิดว่าหลินลี่คงจะไม่ไหวแล้ว แต่คาดไม่ถึง ว่าตอนนี้จะมีลู่ชูเซี่ยมาออกหน้าแทนหลินลี่
 
 
งั้นหลินลี่ก็เหมือนเจอเจ้านายแล้วน่ะสิ
 
 
หลินเช่อเอ่ย “เพราะคุณดูถูกฉันก่อนนะ ทุกคนต่างก็เห็น”
 
 
ลู่ชูเซี่ยมองไปรอบๆ อย่างใช้อำนาจ “อ้อ ฉันอยากรู้จริงๆ มีใครเห็นบ้าง”
 
 
คนด้านหลังไม่มีใครกล้าเอ่ยออกมาแม้แต่ประโยคเดียว
 
 
ไม่มีใครกล้าหาเรื่องกับผู้หญิงคนนี้อยู่แล้ว เกิดเธอไม่พอใจขึ้นมา คงได้ไสหัวไปแน่
 
 
สามารถหาที่พึ่งได้ดีแบบนี้
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เอาล่ะ ตอนนี้ไม่มีใครเห็น แต่ฉันเห็นแค่ หลินลี่ถูกคุณตบนะ”
 
 
หลินเช่อยิ้มเย็น ไม่โทษคนพวกนี้ที่ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
 
 
ยังไงซะ คนธรรมดาทั่วไป ยังไงก็ไม่มีทางที่จะต่อกรกับคนอย่างลู่ชูเซี่ยได้อยู่แล้ว
 
 
เธอบอก “งั้นคุณต้องการอะไร”
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เห็นแก่ฉันกับเธอที่รู้จักกันมานาน ฉันให้หลินลี่เอาคืนสักครั้งก็พอ” ส่งสายตาให้หลินลี่ บอกให้หลินลี่เดินเข้าไป
 
 
ดวงตาหลินลี่วาววับ เข้าใจขึ้นมาทันที
 
 
เล็บของเธอเตรียมพร้อมแล้ว แค่ตบครั้งเดียว ก็สามารถทิ้งรอยแผลไว้บนหน้าหลินเช่อได้อย่างแน่นอน
 
 
เธอมีใบหน้างดงาม แล้วก็สามารถตกผู้ชายได้ไม่น้อยเลย อยากจะรู้จริงๆ ว่าถ้าเกิดเป็นแผลเป็นขึ้นมา เธอจะกล้าออกไปล่อลวงคนอื่นอย่างไรกัน
 
 
หลินลี่เผยรอยยิ้มร้ายกาจ เดินเข้าใกล้มาเรื่อยๆ
 
 
หยางหลิงซินอยากจะพูดอะไร แต่ว่า เมื่อมองไปที่ลู่ชูเซี่ย เธอก็ไม่กล้า
 
 
หลินเช่อยิ้มเย็นมองลู่ชูเซี่ย “คุณมั่นใจเหรอว่ากล้าทำแบบนี้กับฉัน”
 
 
เมื่อก่อนลู่ชูเซี่ยอาจจะยังเกรงกลัวกู้จิ้งเจ๋อ ตอนนี้ มันไม่จำเป็นแล้ว
 
 
เธอมีข้อต่อรองกับกู้จิ้งเจ๋อนะ
 
 
เธอยิ้มเย็นแล้วบอก “หลินลี่ ตบ”
 
 
หลินลี่ได้รับคำสั่ง เงื้อมือขึ้นสุดกำลัง
 
 
และในตอนนั้นเอง
 
 
“หยุดเดี๋ยวนี้” เสียงของกู้จิ้งอวี่ดังขึ้นมา
 
 
ลู่ชูเซี่ยชะงัก
 
 
หันไปมองกู้จิ้งอวี่ เธอบอก “คุณมาได้ยังไง ที่นี่มีเรื่องนิดหน่อย ฉันต้องจัดการ”
 
 
กู้จิ้งอวี่มองมา มองไปที่หลินเช่อ จากนั้นหันกลับมามองหญิงสาวสองคน สาวเข้าเดินเข้ามา
 
 
“ที่นี่เป็นกองถ่ายของผม คุณคิดจะทำอะไร”
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เธอตบนางเอกละครเรื่องที่ฉันลงทุนไป นี่มันต่างอะไรกับการตบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันจะเอาคืน”
 
 
หลินเช่อบอก “ฉันบอกไปแล้ว เธอดูถูกฉันก่อน ครั้งนี้ สมควรแล้ว”
 
 
กู้จิ้งอวี่มองลู่ชูเซี่ย “ชูเซี่ย ตอนนี้เธอก็เป็นนางเอกของผมเหมือนกัน คุณตบเธอ มันต่างจากตบหน้าผมตรงไหน”
 
 
ลู่ชูเซี่ยมองกู้จิ้งอวี่ “แน่นอนว่าไม่เหมือน เธอนับเป็นตัวอะไร คุณกับฉันเราโตมาด้วยกัน คุณไม่คิดจะเข้าข้างฉันเลยเหรอ”
 
 
กู้จิ้งอวี่มองหลินเช่อ
 
 
หลินเช่อมองลู่ชูเซี่ยอย่างดื้อรั้น แต่ก็ไม่อยากให้กู้จิ้งอวี่ต้องมีปัญหากับใครเพราะตัวเอง
 
 
เธอบอก “ลู่ชูเซี่ย ให้เธอตบฉันก็ได้ แต่ว่า เธอคิดให้ดีๆ นะ เธอต้องคำนึงถึงราคาที่ต้องจ่ายจากเหตุการณ์ครั้งนี้ ครั้งนี้ ฉันเอาคืนแน่ และยังจะเอาคืนหลายเท่าอีกด้วย”
 
 
ลู่ชูเซี่ยยิ้มเย็น “ฉันเชื่อว่าถึงกู้จิ้งเจ๋ออยู่ที่นี่ ก็คงไม่พูดอะไร เธออย่าสำคัญตัวเองไปหน่อยเลย”
 
 
จริงสิ ตอนนี้ลู่ชูเซี่ยมีสิ่งที่ใช้ข่มขู่กู้จิ้งเจ๋อได้นี่นา
 
 
แม้หลินเช่อจะไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็ตาม
 
 
กู้จิ้งอวี่ขมวดคิ้ว มองหลินลี่ที่กำลังเงื้อมือขึ้นอีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้มเย็น
 
 
ฝ่ามือกำลังจะกระแทกลงมา หลินเช่อเม้มปากมองคนตรงหน้า
 
 
ในเมื่อกู้จิ้งเจ๋อยังอยู่ในการควบคุมของเธอ หลินเช่อก็ไม่รู้จะพูดยังไง ก็แค่ฝ่ามือเดียวเองไหม
 
 
ทว่า ในตอนที่ฝ่ามือของหลินลี่กำลังพุ่งเข้ามา กู้จิ้งอวี่ได้ยื่นมือไปคว้าข้อมือของหลินลี่เอาไว้
 
 
หลินลี่ชะงัก
 
 
เห็นใบหน้าทะมึนของกู้จิ้งอวี่ จับข้อมือของเธอเอาไว้ และผลักออกไป
 
 
หลินลี่ไม่ทันตั้งตัว ล้มลงไปกอง
 
 
ลู่ชูเซี่ยนิ่ง “กู้จิ้งอวี่ คุณทำอะไร”
 
 
กู้จิ้งอวี่บอกอย่างใช้อำนาจ “ผมไม่สนว่าคุณจะมีปัญหาอะไรกับหลินเช่อ เมื่ออยู่ที่นี่ หลินเช่อเป็นนักแสดงของผม เพื่อนของผม คุณจะตบเธอต่อหน้าผมไม่ได้”
 
 
“คุณ…กู้จิ้งอวี่ คุณบ้าไปแล้วเหรอ เธอเป็นตัวอะไร คุณถึงต้องมาสร้างศัตรูกับฉันเพราะเธอ” ลู่ชูเซี่ยบอกอย่างโกรธจัด
 
 
กู้จิ้งอวี่บอก “ผมไม่อนุญาต แต่คุณก็ยังวิ่งมาที่นี่ ทำร้ายคนของผม คุณว่า สรุปว่าใครสร้างศัตรูกับใครกันแน่”
 
 
ลู่ชูเซี่ยเม้มปาก มองหลินเช่อ “ขอคุยเป็นการส่วนตัวกับคุณหน่อยได้ไหม”
 
 
หลินเช่อบอก “มีเรื่องอะไรที่พูดออกมาไม่ได้คะ”
 
 
“แน่นอนว่าเธอก็คงไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของกู้จิ้งเจ๋อหรอกนะ”
 
 
หลินเช่อชะงัก
 
 
แน่นอนว่าเธอไม่อยาก
 
 
กู้จิ้งอวี่ไม่เห็นด้วย มองลู่ชูเซี่ยก็รู้ว่าเธอไม่ปกติ
 
 
“จะคุยอะไร ผมก็จะฟังด้วย”
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เรื่องส่วนตัวของผู้หญิงคุณก็จะฟังด้วยเหรอ ฉันไม่อยากพูดกับคุณ ฉันอยากคุยกับหลินเช่อ”
 
 
หลินเช่อคว้ากู้จิ้งอวี่เอาไว้ “เอาล่ะ เดี๋ยวฉันจะลองไปดู ไม่เป็นไรหรอก”
 
 
กู้จิ้งอวี่มองหลินเช่อ พยักหน้า “ก็ได้ ผมจะดูอยู่ข้างๆ ลู่ชูเซี่ย ทางที่ดีคุณอย่ามาเล่นลูกไม้”
 
 
หลินเช่อเดินไปด้านข้าง ลู่ชูเซี่ยยิ้มเย็น มองหลินเช่อ “ฉันรู้ความลับของกู้จิ้งเจ๋อ”
 
 
หลินเช่อชะงัก “คุณพูดอะไร”
 
 
ลู่ชูเซี่ยบอก “เธออย่ามาแสร้งทำเป็นโง่ ฉันรู้ว่ากู้จิ้งเจ๋อป่วย เมื่อเขาแตะต้องผู้หญิง มันอาจจะเป็นปัญหา แม้ว่าจะไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงกันแน่ แต่ว่า เขาแตะต้องฉันไม่ได้ แตะต้องเธอได้ น่าจะมีปัญหาเวลาสัมผัสผู้หญิงบางส่วน ใช่ไหม”
 
 
หลินเช่อไม่พูดอะไร เม้มปากมองเธอ
 
 
เธอบอก “ความลับนี้อาจจะไม่ควรให้ใครรู้ ไม่งั้น พวกที่จะทำร้ายเขา ไม่เห็นจำเป็นจะต้องสร้างปืนสร้างระเบิด แค่ส่งผู้หญิงไปก็พอแล้วไหม ใช่ไหมล่ะ”
 
 
หลินเช่อมองเธอ “คุณต้องการอะไรกันแน่”
 
 
“ถ้าเธอหวังดีกับกู้จิ้งเจ๋อจริงๆ ก็รับฝ่ามือนี้ไปซะ ไม่งั้น ถ้าเกิดความลับนี้ถูกฉันพูดออกไป กู้จิ้งเจ๋อมีอันตราย เธอจะไม่เสียใจเลยเหรอ” ลู่ชูเซี่ยบอก “ก็แค่ให้หลินลี่ตบคืน ให้ฉันเก็บหน้าคืนมา ไม่งั้น วันนี้ไม่เอาคืน ใจฉันมันคงไม่ยอมแน่”
 
 
หลินเช่อมองลู่ชูเซี่ย
 
 
ความจริง มันก็แค่ครั้งเดียวเท่านั้น