เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ – ตอนที่ 1441 ไม่กล้าถอดหรอ

บทที่1441 ไม่กล้าถอดหรอ

ในนาทีที่เห็นเซียวซู่นั้นเอง เจียงเสี่ยวไป๋ก็รู้สึกว่าใจของเธอมันเหมือนกับถูกอะไรชนเข้ามาอย่างจัง เจ็บปวดสุดๆ

ฟางถังถังบทที่เห็นเซียวซู่ปรากฏตัวที่นี่ก็แปลกใจขึ้นมาเล็กน้อย แอบอุทานอยู่ในใจว่าผู้ชายคนนี้สุดยอดจริงๆเลยนะเนี่ย พวกเธอไม่ได้บอกเขาว่าพวกเธอมาที่ไหน แต่นึกไม่ถึงว่าเซียวซู่จะสามารถมาหาพวกเธอได้

เพียงแต่ท่าทางเซียวซู่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าจะกระเซอะกระเซิงไปเล็กน้อย ทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยแผล

วันนี้บทที่เจียงเสี่ยวไป๋โทรหาเธอให้เธอออกมาดื่มเหล้ากัน ฟางถังถังก็เดาออกทันทีว่าเจียงเสี่ยวไป๋กำลังอยู่ในอารมณ์แบบไหนไม่แน่ว่าอาจเกี่ยวข้องกับเซียวซู่ ระหว่างทั้งสองคนจะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาแน่ๆ เพียงแต่เสี่ยวไป๋ไม่ยอมพูดออกมา เธอผู้เป็นเพื่อนสาวคนนี้ก็ไม่ได้ถามมากมายออกไปเช่นกัน

ตอนนี้เห็นเซียวซู่บาดเจ็บหนักขนาดนี้ ฟางถังถังกลับไม่รู้ว่าจะพูดอะไรขึ้นมาทันที เพียงคิดว่าทั้งสองคนนี้มันซับซ้อนจัง แฟนตัวเองบาดเจ็บจนเป็นแบบนี้แล้วแต่เสี่ยวไป๋ไม่เป็นห่วงเลยงั้นหรอ? ดูเหมือนว่าครั้งนี้เซียวซู่จะทำให้เสี่ยวไป๋โกรธจริงๆเข้าแล้ว!

“กลับบ้านเถอะ”

เซียวซู่ก็ได้เอ่ยพูดกับเจียงเสี่ยวไป๋เบาๆ

บ้าน?

ได้ยินคำพูดนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็รู้สึกยั่วยุแปลกๆ ก่อนหน้านี้บทที่อยู่โรงพยาบาล ทำไมเขาไม่พูดกับตนว่ากลับบ้านล่ะ?

“สาวสวย นี่ใครอ่ะ”

หนุ่มหล่อคนนั้นที่คิดอยากจะแซวเจียงเสี่ยวไป๋ เมื่อกี้ทันทีที่เห็นผู้ชายคนนึงมาจับแขนของเจียงเสี่ยวไป๋เอาไว้นั้น ก็ได้หรี่ตามองสำรวจเขาออกมาทันที

ได้ยินเสียงชายหนุ่ม ก่อนหน้านี้เจียงเสี่ยวไป๋เดิมทีแล้วอยากให้เขาไสหัวไปให้พ้นๆ แต่ตอนนี้เซียวซู่มาอยู่ตรงหน้า เธอก็ไม่อยากจะทำอย่างนั้นขึ้นมาทันที เธอแสยะยิ้มฝีปากออกมา พร้อมกับดึงแขนตัวเองกลับมา และยิ้มหวานออกไป

“ไม่รู้จัก!”

ได้ยินอย่างนั้นแล้ว ชายหนุ่มจึงรีบเข้าไปขวางด้านหน้าเจียงเสี่ยวไป๋ทันที “เฮ้ ดูหน่อยสิว่าใครมาก่อนมาหลังกัน ฉันเชิญสาวสวยท่านนี้ก่อนนะ ถ้าแกอยากชวนเธอ ก็ช่วยยืนแถวรอคิวด้วย โอเค?”

หลังจากที่มือของเซียวซู่ถูกปัดออกไป ริมฝีปากก็เม้มเข้าหากันอย่างไม่พอใจ คิ้วเองก็นิ่วขมวดเข้าหากันแน่นตามออกมา มองเจียงเสี่ยวไป๋ไปด้วยสายตาร้ายกาจ

เจียงเสี่ยวไป๋ดึงเนกไทชายคนนั้น “เมื่อกี้นายบอกเองไม่ใช่หรอว่า อยากให้ฉันขึ้นไปเต้นบนเวทีน่ะ?”

“ใช่ๆ ไปมั้ย?”

“ไปสิ ทำไมจะไม่ไป? ฉันชอบเต้นที่สุด”

ดังนั้นแล้วเจียงเสี่ยวไป๋ก็เลยตัดสินใจที่จะตามผู้ชายคนนั้นไป บทที่ผ่านร่างเซียวซู่นั้นเอง เขาก็ได้ดึงแขนของเธออีกครั้ง น้ำเสียงเยือกเย็น “เสี่ยวไป๋ เธอ…”

พูดยังไม่ทันจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้สะบัดมือเขาออกไปอีกครั้ง เอ่ยอย่างเหน็บแนมออกไป “คุณผู้ชายท่านนี้ช่วยรู้หน่อยว่าตัวเองควรทำอะไรไม่ควรทำอะไร อย่าเอาแต่มาจับมือถือแขนฉันอยู่ตลอดสิ ระวังฉันแจ้งความจับคุณเอานะคะ นอกจากนี้คุณก็บาดเจ็บหนักขนาดนี้ รีบไปโรงพยาบาลดีกว่านะคะ อย่ามาเสียเวลาอยู่ที่นี่เลย เพื่อที่ว่าสุดท้ายแล้วมันจะได้ไม่ล่าช้าจนอาการบาดเจ็บหนักถึงขั้นเสียชีวิตแล้วมันจะแย่เอานะคะ”

เซียวซู่ขมวดคิ้ว ความไม่พอใจในแววตาเริ่มเดือดพล่านออกมา

แม้แต่ฟางถังถังที่อยู่ข้างๆได้ยินคำพูดพวกนั้นแล้วก็อึ้งไปเล็กน้อย ริมฝีปากกระตุก นี่เซียวซู่ทำให้เสี่ยวไป๋ไม่พอใจหนักเลยนะเนี่ย โกรธจนแม้แต่คำพวกนี้เสี่ยวไป๋ยังพูดออกมาได้

เพียงไม่นาน เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้หายไปจากตรงหน้าของเซียวซู่ ตามผู้ชายคนนั้นไป

เจียงเสี่ยวไป๋หน้าตาสะสวย บวกกับที่วันนี้ต้องไปร่วมงานแต่งด้วยแล้ว ก็เลยแต่งตัวดีเป็นพิเศษ ปกติแล้วผมดำยาวถึงเอววันนี้ได้ม้วนลอนมาโดยเฉพาะ แต่ก็เป็นแบบที่ดูเป็นธรรมชาติ ก่อนหน้าได้มัดขึ้น แต่หลังจากที่ขึ้นเวทีไปนั้น เธอก็ได้แกะยางรัดผมที่อยู่ด้านหลังออกไปทันที ปล่อยให้ผมม้วนยาวถึงเอวสยายไปบนบ่า

แสงไฟส่องลงมาระยิบระยับ ใบหน้าของหญิงสาวสวยมาก ใบหน้ามีแสงสว่างเคลื่อนผ่านงดงามจับใจ ริมฝีปากสีแดงสวย

ผู้ชายที่อยู่ด้านล่างเห็นภาพฉากนั้น ร้องเชียร์เจียงเสี่ยวไป๋กันสนั่น จนถึงขนาดที่ยังมีกลุ่มนึงที่ผิวปากกันออกมา

“เต้นเลย เต้นเลย!”

เสียงร้องตะโกนในตอนนี้ได้ดังขึ้นต่อเนื่องกันไปเป็นระลอกๆ

ชายหนุ่มจูงมือเจียงเสี่ยวไป๋ ก้มลงจูบเบาๆบนหลังมือขาวของเธอ “คุณจะต้องทำให้ทุกคนสนุกกันทั่วแน่ สู้ๆนะครับ”

เจียงเสี่ยวไป๋เหล่มองเขาไปเล็กน้อย พร้อมดึงมือกลับมา “ขอบคุณ”

ด้านล่างเซียวซู่ที่อยู่ไม่ไกลมองภาพฉากนั้น สายตาเย็นชาออกมาเรื่อยๆ ริมฝีปากก็แทบจะเม้มเป็นเส้นตรง ฟางถังถังที่ยืนอยู่ข้างๆเขาก็แทบสามารถรู้สึกได้ถึงออร่าความไม่สบอารมณ์ที่ทั้งดุเดือดรุนแรงที่แผ่ออกมาจากร่างของเขา เหมือนเตรียมจะฆ่าคนไม่มีผิด

โอ๊ย น่ากลัวเสียจริง

ฟางถังถังเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตนคิดยังไง กระแอมออกมาเบาๆ จากนั้นก็ออกปากพูดอธิบายแทนเสี่ยวไป๋ “เอ่อ คุณอย่าโกรธเสี่ยวไป๋ไปเลย ฉันก็ไม่ค่อยเห็นเธอเป็นอย่างนี้ คุณทำให้เธอโกรธแล้วใช่มั้ย?”

ได้ยินอย่างนั้นแล้ว รังสีพิฆาตจากร่างของเซียวซู่ได้จางหายไปเล็กน้อย แต่ก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น จากนั้นเขาก็มองฟางถังถังไปแวบนึง เอ่ยออกไปด้วยเสียงทุ้มต่ำ “อืม ทำให้เธอโกรธแล้ว”

แต่เธอก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องขึ้นไปเต้นมั้ยล่ะ? ด้านล่างมีผู้ชายดูอยู่ตั้งเท่าไหร่?

เธอไม่รู้ว่าตัวเองหน้าตาสวยมากเลยหรือไง? ขึ้นไปบนเวทีอย่างนี้ เต้นให้คนอื่นดู?

แขนขาของเจียงเสี่ยวไป๋ขยับไปตามจังหวะเพลง เต้นไปตามใจคิดโดยที่ไม่มีใครสอน คนที่หน้าตาดูดี ถึงแม้ว่าจะไม่ขยับก็สามารถมีสร้างจุดสนใจด้วยตัวเองได้แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าถ้าขยับตัวขึ้นมา

หลังจากที่เจียงเสี่ยวไป๋ขึ้นเวทีไป เพียงไม่นานก็เรียกสายตาจากทุกคนได้แล้ว นักเต้นประจำที่อยู่บนเวทีบทที่เห็นเธอขึ้นมาแล้วเรียกเสียงร้องตะโกนเข้ามามากมายก็ไม่พอใจขึ้นมาเล็กน้อย จึงได้เพิ่มความบ้าคลั่งในการโยกย้ายส่ายเอวเสียจนเอวกับร่างเหมือนกับงูน้ำก็ไม่ปาน จงใจที่จะแข่งกับเจียงเสี่ยวไป๋

สังเกตเห็นสายตาของคนมากมายรวมกันอยู่ที่ร่างของเจียงเสี่ยวไป๋ ในใจของนักเต้นประจำร้านก็ไม่พอใจขึ้นมา จึงยกยิ้มมุมปากออกมา ตัดสินใจที่จะปล่อยใหญ่กว่าเดิม

ดังนั้นแล้วเธอก็จงใจเดินอ้อมไปข้างๆตัวเจียงเสี่ยวไป๋ เต้นวนรอบเธอไปรอบนึง สุดท้ายก็ถอดเสื้อแจ็กเก็ตตัวสั้นบนร่างของตัวเองออกไปต่อหน้าเธอ เผยให้เห็นเสื้อกล้ามสีดำด้านใน

“อู้ว~~”

ผู้ชายด้านล่างเวทีเห็นภาพฉากนั้นแล้ว ก็ร้องเหมือนอย่างกับหมาป่ากันขึ้นมาทันที

เจียงเสี่ยวไป๋เองก็อึ้งไปเหมือนกัน เพราะว่าเธอก็แค่มาเต้นตามอารมณ์ นึกไม่ถึงว่านักเต้นประจำร้านคนนี้จะเกิดความคิดที่จะมาแข่งชิงดีชิงเด่นกับเธอ ต้องขนาดนั้นเชียวหรอ?

“ถอด! ถอด!”

เจียงเสี่ยวไป๋ได้ยินอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะกลอกตาออกมา นักเต้นคนนั้นกลับมาเต้นอยู่ตรงหน้าเธออีก ใช้เสียงที่มีเพียงแค่พวกเธอสองคนเท่านั้นที่สามารถได้ยินพูดกับเธอ “ไม่กล้าถอดหรอ?”

เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองคิดยังไง คงจะเป็นเพราะว่าถูกท้าทายมา เจียงเสี่ยวไป๋จึงแสยะริมฝีปาก เผยรอยยิ้มดูถูกเธอไป ภายใต้สายตาคาดหวังจากเหล่าผู้คนเธอก็เริ่มยกมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อคลุมบนร่างตัวเองออก เธอทำไปช้าๆ บทที่ปลดออกนั้นก็แทบจะได้รับสายตามองเข้ามาเป็นจุดเดียว นักเต้นที่อยู่ตรงหน้าเธอเห็นการกระทำของเธอแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะด่าว่าอยู่ในใจ:หน้าไม่อาย

เป็นอย่างที่คิดหน้าไม่อายเลยจริงๆ ถอดเสื้อคลุมก็ยังถอดช้าเสียอย่างนั้น คือแทบรอให้ตาผู้ชายทุกคนติดอยู่ที่ร่างของเธอแทบไม่ไหวล่ะมั้ง? เมื่อกี้เธอไม่ได้วางแผน ก็เลยถอดไปเร็วอย่างนั้น ตอนนี้ก็เลยปล่อยให้เป็นโอกาสของผู้หญิงคนนี้ไปหมดเสียได้!

ส่วนทางด้านล่างเวทีนั้น บทที่เซียวซู่เห็นเจียงเสี่ยวไป๋ปลดกระดุมเสื้อคลุมต่อหน้าผู้คนมากมายนั้น ปอดแทบจะระเบิดด้วยความโกรธ ฟางถังถังที่อยู่ข้างๆรับรู้ได้ถึงความกดดันจากร่างของเขาที่ต่ำลงเรื่อยๆ จึงอดไม่ได้ที่จะเดินหนีไปเงียบๆ

ผู้ชายที่อยู่ด้านล่างต่างพากันมองเจียงเสี่ยวไป๋ เซียวซู่แทบอยากจะเข้าไปควักดวงตาพวกเขาออกมาเสียให้ได้ มองอะไรกันนักหนา? ผู้หญิงของคนอื่นมีอะไรน่ามองนักหรือไง?

ให้ตายสิ! ไม่มีใครสังเกตเลย ว่ามือที่อยู่ข้างๆของเซียวซู่ได้กำหมัดแน่น ช่องระหว่างนิ้วมือมีเลือดไหลซึมออกมา!

เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ ถูกบังคับเป็นตัวแทนของงานแต่งงานนี้ เธอแต่งงานกับผู้ชายที่พิการแต่กลับมีอำนาจใหญ่ “ฉันเย่โม่เซินไม่เอาผู้หญิงที่ท้องและไม่รู้ว่าพ่อของลูกเป็นใครเด็ดขาด”เดิมทีคิดว่างานแต่งงานนี้เป็นการแลกเปลี่ยน แต่เธอกลับเผลอใจ ไปไปมามา สุดท้ายเธอก็จากไปด้วยความเสียใจผ่านไปหลายปี ลูกชายที่หน้าตาคล้ายกับเขามากตบหัวของเย่โม่เซินด้วยฝ่ามือเล็กๆ“พ่อคนร้าย นายว่าใครเป็นเด็กที่ไม่รู้ว่าพ่อของตัวเป็นใคร?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset