บทที่ 476 คุณรอฉัน
ผู้หญิงพวกนี้ล้วนแต่งตัวสวยงามมาก ท่าทางเหมือนคุณหนูไฮโซ
แบรนด์ดังสวมใส่บนตัวทั้งหมด แต่งตัวได้ดูทันสมัยและมีเสน่ห์มาก แต่ว่า…… แววตาที่พวกเธอมองหานมู่จื่อ แค่ดูก็รู้ว่า ไม่มีเจตนาดี
ในตอนนี้ หลินชิงชิงคงแทบอยากจะฉีกเธอให้ตาย จะแนะนำลูกค้าให้เธอได้อย่างไร? ทั้งหมดคงจะมาหาเรื่อง
อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่สามารถขับไล่คนเหล่านี้ออกไปได้ ทำได้แค่ยิ้มอ่อนๆ
“คุณหลินแนะนำลูกค้าให้ฉัน ฉันจะรังเกียจได้ยังไง?”
เธอยิ้มแล้วให้เสี่ยวเหยียนพาคนไปที่ห้องรับรอง บอกว่าเดี๋ยวตัวเองจะตามไปทีหลัง
ดังนั้นเสี่ยวเหยียนจึงพาคนไปที่ห้องรับรองโดยตรง หานมู่จื่อก็ได้กลับไปที่ห้องทำงาน เธอหยิบเอกสารและหนังสือแนะนำ นึกถึงท่าทางที่ไม่เป็นมิตรของหลินชิงชิงก็อดไม่ได้ที่จะโทรหาเย่โม่เซิน
“เป็นฝ่ายโทรหาฉันเอง มีเรื่องอะไร?” น้ำเสียงของเย่โม่เซินมีการหยอกล้อเล็กน้อย
หานมู่จื่อพูดอย่างเย็นชา “คุณจัดการเรื่องแล้วหรือ? นี่คือวิธีที่คุณจัดการหรือ?”
เย่โม่เซินนิ่งอึ้งอยู่ทางนั้นครู่หนึ่ง จากนั้นก็หรี่ตาลง แล้วพูดอย่างอันตราย “หมายความว่าอะไร?”
“เธอพาคนมากมายมาที่บริษัทฉัน เย่โม่เซิน คุณไปแก้ปัญหา หรือไปยั่วยุคนอื่น?”
เย่โม่เซิน “……”
เนิ่นนาน เขาก็ยิ้มเยาะ “เหอะ ช่างไม่ยอมแพ้จริงๆ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณรอฉัน”
“รอคุณ?”
“รอฉันเข้าไป”
ตึ้กตั้ก!
หลังจากที่เย่โม่เซินพูดจบ ก็วางสายทันที ราวกับว่ากลัวเธอจะปฏิเสธเขา
เมื่อได้ยินเขาบอกว่าจะเข้ามา หานมู่จื่อก็ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ถึงรู้สึกสบายใจขึ้นมากอย่างอธิบายไม่ถูก ที่จริงเธอไม่ต้องการขอความช่วยเหลือจากเย่โม่เซิน เพียงแค่รู้สึกว่า หลินชิงชิง พุ่งมาที่ตัวเอง เป็นเพราะเย่โม่เซินจริงๆ แต่ตอนนั้นเธอไม่ได้เป็นฝ่ายเข้าไปเอง ดังนั้นเธอจึงไม่อยากเป็นแพะรับบาป
ดีที่สุด ให้เย่โม่เซินไปแก้ปัญหาเอง
ไม่ว่าพวกเขาต้องการแก้ไขยังไง อย่าเอาเธอเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยก็พอ
หลังจากเก็บโทรศัพท์มือถือเสร็จ หานมู่จื่อก็เดินไปทางห้องรับรอง เพิ่งเดินไปถึงหน้าประตู ก็ได้ยินเสียงเครื่องลายครามตกลงพื้น ตามด้วยเสียงอุทานและคำด่า
“คุณตาบอดใช่ไหม? ถึงกับทำกาแฟหกใส่ตัวฉัน คุณตั้งใจใช่ไหม?”
เพี้ยะ!
ตอนนี้หานมู่จื่อเดินมาถึงที่ประตู ก็เห็นเสี่ยวเหยียนถูกผู้หญิงหนึ่งในนั้นตบหน้า
ท่าทางของเธอเคลื่อนไหวเร็วเกินไป เสี่ยวเหยียนคาดเดาไม่ถึงเลย หลังจากถูกเธอตบหน้าเสร็จ เธอก็ยังคงยืนอยู่ตรงนั้นอย่างมึนงง
หานมู่จื่อเปลี่ยนสีหน้าทันที ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
“คุณทำอะไร?”
และเสี่ยวเหยียนก็มีตั้งตัวได้ในเวลานี้เช่นกัน อาจเป็นเพราะว่าถูกคนตบหน้าเลยโกรธมาก หรืออาจเป็นเพราะรู้สึกว่า อีกฝ่ายเป็นคนที่หลินชิงชิงเรียกมาหาเรื่องสร้างปัญหา ดังนั้นเธอจึงไม่เกรงใจเลย
สาดกาแฟที่เหลือในมือ ใส่ผู้หญิงคนนั้นโดยตรง
“อ๊าก!!!”
ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกสาดจนกรีดร้องเสียงดัง “คุณบ้าไปแล้วใช่ไหม? กล้าที่จะสาดกาแฟใส่ฉัน!”
เสี่ยวเหยียนยืนอยู่กับที่ยิ้มเยาะด้วยใบหน้าโหดร้าย “บอกว่าฉันจงใจสาดกาแฟใส่ตัวคุณไม่ใช่หรือ? ถ้าฉันไม่ทำอะไรหน่อย เพื่อทำให้ข้อกล่าวหานี้เป็นจริง ไม่เช่นนั้นฉันก็โดนคุณตบฟรีเลยไม่ใช่หรือ?” พูดจบ เธอขว้างแก้วใส่ข้างเท้าของอีกฝ่ายโดยตรง “คิดว่าข้าจะเป็นคนที่รังแกได้ง่ายๆเหรอ ถึงกล้าลงมือกับฉัน?”
หลังจากพูดจบ เสี่ยวเหยียนดึงแขนเสื้อขึ้นมาโดยตรง อยากจะพุ่งเข้าไปต่อสู้ทันที
พวกเธอมาเพื่อหาเรื่อง แต่ไม่คาดคิดว่าเสี่ยวเหยียนกล้าสู้กลับ เลยตั้งตัวไม่ได้ชั่วขณะ
แม้ว่าหานมู่จื่อจะตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ก็ยอมรับวิธีการของเสี่ยวเหยียนอย่างนี้อย่างรวดเร็ว
“พวกคุณมากเกินไปแล้วจริงๆ!” หญิงสาวที่ถูกสาดกาแฟคนนั้น ร้องไห้โวยวายในทันที และหลินชิงชิงก็ตกใจมากจนหน้าซีด ชี้อย่างโมโหแล้วด่าทอ “หานมู่จื่อ คุณหมายความว่ายังไง? คุณต้อนรับแขกอย่างนี้เลยหรือ? ฉันหวังดีแนะนำลูกค้าให้คุณ คุณกลับทำให้คนที่ฉันพามาเจอความวุ่นวายอย่างนี้?”
“หวังดีแนะนำ?” ก่อนที่หานมู่จื่อยังไม่ทันพูดขึ้น เสี่ยวเหยียนก็พุ่งเข้าไปด้วยความโกรธ “คุณยังกล้ามาพูดเหรอ ฉันหวังดีเสิร์ฟกาแฟให้คุณ แต่พวกคุณล่ะ? จงใจสะดุดเท้าฉัน ทำให้กาแฟฉันหก แล้วพวกคุณใช้โอกาสนี้ปัดความรับผิดชอบมาให้ฉัน แต่คงคิดไม่ถึงสินะ? ว่าฉันไม่ใช่คนที่จะรังแกได้ง่ายๆ”
หลินชิงชิงไม่ได้คิดว่าเธอจะดุร้ายขนาดนี้ โกรธมากจนพูดเสียงดัง “ได้เลย คุณสาดกาแฟหกใส่คนอื่น ไม่ขอโทษยังไม่พอ แต่ยังมาบิดเบือนข้อเท็จจริงอย่างนี้ ฉันจะโพสต์เรื่องนี้ทางอินเทอร์เน็ตตอนนี้เลย บริษัทของคุณมีทัศนคติที่แย่มาก อยากคิดที่จะเปิดในเมืองเป่ยต่อไปเลย”
ระหว่างพูด หลินชิงชิงก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
เสี่ยวเหยียนสีหน้าเปลี่ยนไปทันที “คุณกล้าหรือ!”
หลินชิงชิง ยิ้มเยาะที่มุมปาก “ฉันมีอะไรที่ไม่กล้า?”
“คุณไม่มีอะไรที่ไม่กล้าจริงๆ” หานมู่จื่อที่ยืนข้างๆ ดูฉากนี้ด้วยสายตาเย็นชามาตลอด ก็พูดขึ้นกะทันหัน หลังจากที่เธอพูดจบ ก็หันหน้าไปมองเสี่ยวเหยียนที่อยู่ข้างๆ “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? พวกเธอได้แตะต้องคุณตรงไหนไหม?”
ในตอนแรกเสี่ยวเหยียนแค่นิ่งอึ้งเล็กน้อย จากนั้นไม่นานเธอก็หลั่งน้ำตาร้องไห้ฟูมฟาย
“มี! เมื่อกี้พวกเธอเตะเท้าฉัน และยังกล่าวหาว่าฉันสาดกาแฟใส่พวกเธอ แค่นี้ยังไม่พอ ยังตบหน้าฉันด้วย” หลังจากพูดจบ เสี่ยวเหยียนก็ยื่นมือไปกุมแก้มที่บวมเล็กน้อยของตัวเอง
“มู่จื่อ พวกเธอไม่ได้มาเพื่อเป็นลูกค้าเลย พวกเธอตั้งใจมาหาเรื่องชัดๆ”
“ตั้งใจเหรอ?” แววตาของหานมู่จื่อเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมาต่อหน้าหลินชิงชิง ยิ้มเล็กน้อย “นั้นก็โทรหานักข่าวมาเลยแล้วกัน ให้พวกเธอมาดูเหตุการณ์จริง ฉันเชื่อว่า นักข่าวจะเต็มใจอย่างยิ่ง”
หลังจากพูดจบ หานมู่จื่อครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันคิดรู้ว่า โทรหานักข่าวคนไหนดี เพราะยังไงแล้ว ช่วงนี้ฉันก็มีกระแสบนอินเทอร์เน็ตไม่น้อย นั้นก็……”
“หานมู่จื่อ คุณหมายความว่าอะไร?” หลินชิงชิง ถูกคำพูดของเธอทรมานแทบบ้า ถามเธอด้วยความโกรธ
เมื่อได้ยิน หานมู่จื่อหันหน้าจ้องมองเธอ “คุณหลิน เป็นอะไร? คุณจะโพสต์ข่าวไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อคุณจะโพสต์ข่าว นั้นฉันก็จะไม่น้อยหน้า อีกอย่าง คนในบริษัทของฉันได้รับความไม่เป็นธรรม ฉันก็จะต้องดำรงความยุติธรรมให้กับเธอ อยู่ในเมืองเป่ย ตระกูลหานของเราก็ไม่ได้เกรงกลัวอำนาจใดๆ รวมทั้งพวกคุณด้วย”
สีหน้าของหลินชิงชิงเปลี่ยนเป็นสีซีดเล็กน้อย เธอกัดริมฝีปากล่างอย่างแรงมองไปที่หญิงสาวที่สงบและมีพลังอำนาจที่แข็งแกร่ง และมีรูปลักษณ์ที่งดงามคมชัดคนนี้
เพราะความมั่นใจในตัวเอง จึงสงบใจเย็น เพราะความสงบใจเย็น จึงไม่สะทกสะท้าน
เพราะเธอใจเย็น จึงทำให้หลินชิงชิง สีหน้าดูน่าเกลียด
คุณหนูที่เคยอ่อนโยนและสุภาพในอดีต ตอนนี้เกือบจะกลายเป็นหญิงใจหยาบ จู่ๆหลินชิงชิงก็ตระหนักถึงว่า วันนี้ตัวเองมาที่นี่เป็นการกระทำที่ผิดพลาด ต่อให้เธอจะไม่ปล่อยผู้หญิงคนนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องออกเองหน้า
“ว่ายังไง เราโทรหาคนพร้อมกัน?” หานมู่จื่อเขย่าโทรศัพท์ไปทางเธอ “เอาไหม?”
หลินชิงชิงมองเธอด้วยริมฝีปากขาวซีด
“คุณขู่ฉัน คุณคิดว่าตระกูลหลินของเราจะกลัวตระกูลหานของคุณหรือ?”
ในเมื่อได้เอาชื่อเสียงของตระกูลหานออกมาบังหน้าแล้ว นั้นหานมู่จื่อก็ไม่รังเกียจที่จะบังไว้อีกหน่อย เธอเม้มริมฝีปากอย่างมีเสน่ห์ “ลองดูก็ได้”
“คุณ!” หลินชิงชิงรู้สึกขี้ขลาดในทันใด แม้ว่าตระกูลของเธอจะมีอำนาจใน เมืองเป่ยบ้าง แต่ต้องการที่จะปะทะกับตระกูลหานโดยตรง ก็ไม่มีโอกาสชนะเลยสักนิด บวกกับตอนนี้เย่โม่เซินอยู่ฝ่ายผู้หญิงคนนี้ หากทั้งสองตระกูลเกิดการปะทะขึ้นมา นั้นตระกูลหลินของพวกเธอ……อาจจะสูญสลายเท่านั้น
