เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด – ตอนที่ 16 คำเตือน

ก่อนที่เธอจะแต่งเข้าตระกูลหนานกง ไม่มีใครบอกเธอเลยว่าในตระกูลนี้มีใครบ้าง หลังจากแต่งงานได้ไม่กี่วัน เธอก็เคยเจอแต่คุณหญิงเท่านั้น
บนโต๊ะอาหารเช้า นอกจากจะมีคุณหญิงแล้วยังมีหญิงสาวอีกสองคน คนหนึ่งเธอชื่อผู่เหลียนเหยา คือว่าที่ภรรยาของคุณชายน้อย ส่วนอีกคนก็คือคุณหนูเซิ่งซิน
ทั้งสองคนดูสวย กิริยามารยาทดีสมกับเป็นผู้ดี
แต่ไป๋มู่ชิงไม่ได้ใส่ใจมากนัก แค่ทักทายกับพวกเธออย่างมีมารยาทก็เท่านั้น
แต่ทำไม……คุณหนูเซิ่งซินถึงเอาแต่จ้องมองนิ้วเธอล่ะ? เธอใช้สายตาที่อยากครอบครองจ้องมองมาที่แหวนบนนิ้วนางเธอต่างหาก
แต่เธอก็ไม่ได้สนใจมากนัก แค่แกล้งเป็นไม่รู้เรื่องแล้วยืนอยู่อย่างนั้น
คุณหญิงมองไปที่ไป๋มู่ชิง พร้อมพูดด้วยสีหน้าเข้มงวด “ถ้าเมื่อวานไม่ใช่หนานกงเฉินปล่อยเธออกมาล่ะก็ เธอคงไม่ได้ออกมาง่ายๆอย่างนี้หรอก”
ไป๋มู่ชิงก้มหน้าลงไปยิ้มแห้งๆกับตัวเอง หนานกงเฉินเป็นคนปล่อยเธอเหรอ? เขาแค่เพียงต้องการร่างกายของเธอเท่านั้นแหละ
“คุณยายคะ หนูไม่ได้ทำเรื่องเสียๆหายๆให้กับตระกูลจริงๆนะคะ” เธออธิบายเสียงเบา
“เรื่องแบบนี้ฉันน่ะละอายปากที่จะพูด” คุณหญิงพูดพร้อมมองเธอตาขวาง “รับประทานอาหารเช้าเสร็จ เธอก็กลับบ้านไปให้พ่อแม่สั่งสอนการเป็นภรรยาที่ดีควรทำตัวยังไงไป”
กลับบ้าน? เธอไม่กลับได้ไหม? เธอไม่อยากกลับไปเห็นใบหน้าของพวกเขาเลย
“ได้ยินหรือไม่?” คุณหญิงถามด้วยความหงุดหงิด
ไป๋มู่ชิงพยักหน้ารับ “ค่ะคุณยาย”
เมื่อรับประทานอาหารเช้าเสร็จ ไป๋มู่ชิงก็เดินขึ้นห้องเธอ แต่ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป เธอกลับได้ยินเสียงซุบซิบกัน “ได้ข่าวว่าเมื่อคืนคุณหญิงน้อยเจอผีเธอยังโดนหลอกจนร้องไห้อีก”
“ฉันก็ได้ข่าวเหมือนกัน เหมือนมีผีผู้หญิงกำลังทวงคืนแหวนเธอด้วย น่ากลัวจัง” หญิงรับใช้อีกคนพูดด้วยเสียงสั่นกลัว
“ฉันว่าอาจจะเป็นไปได้ ภรรยาคนที่ห้าของคุณชายก็เหมือนโดนผีผู้หญิงมาทวงคืนแหวน จนเธอช็อคเสียคาที่”
“เสียชีวิตคาที่?จริงหรอ?”
“ชู่……” หญิงรับใช้คนหนึ่งรีบทำท่าทางให้หญิงรับใช้อีกคนหยุดพูด
ไป๋มู่ชิงยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้อง เมื่อกี้พวกเธอกำลังพูดถึงอะไรกัน ภรรยาคนที่ห้าของหนานกงเฉินเห็นผีผู้หญิงเหรอ? โดนทวงแหวนเหรอ?ช็อคจนเสียชีวิตคาที่เหรอ?
ถ้างั้นสิ่งที่เธอเห็นเมื่อคืนก็เปิดเรื่องจริงล่ะสิ? ในบ้านตระกูลหนานกงมีผีจริงๆ?
เพียงชั่วขณะ เธอก็ขนลุกซู่ไปทั้งตัว สีหน้าก็เริ่มซีด
ในขณะที่เธอกำลังยืนเหม่ออยู่ พี่เหอก็ได้ผลักประตูห้องเข้าไปแล้ว เดินตรงไปตบปากของหญิงรับใช้ทั้งสองที่กำลังทำความสะอาด
หญิงรับใช้ทั้งสองตกใจจนรีบคุกเข่าลง พร้อมพูดด้วยเสียงสั่นกำลังร้องไห้ “ขอโทษค่ะพี่เหอ พวกเราผิดไปแล้ว พวกเราไม่ควรพูดถึงเรื่องพวกนี้……”
“ครั้งหน้าถ้าฉันยังได้ยินคำว่า ‘ผี’ อีก ฉันจะตัดลิ้นพวกเธอซะ! ไสหัวออกไป!” พี่เหอสั่งด้วยน้ำเสียงเข้ม จนทั้งสองต้องรีบเก็บของแล้วรีบออกไป
พี่เหอสูดหายใจเข้าเบาๆ จากนั้นก็หันไปพูดกับไป๋มู่ชิง “คุณหญิงน้อยคะ ดิฉันก็อยากจะขอให้คุณหญิงน้อยไม่ควรพูดถึงเรื่องพวกนี้ในบ้านด้วยนะคะ”
“งั้น……ภรรยาคนที่ห้าของคุณชายเสียชีวิตได้ยังไง?”
ไป๋มู่ชิงพูดเสร็จ พี่เหอก็รีบมองตาขวางเป็นคำเตือนจนเธอหุบปากไป
เดิมคิดว่าพี่เหอจะเดินออกไป แต่กลับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณหญิงน้อยอยากทราบจริงๆหรอคะ?”
ไป๋มู่ชิงพยักหน้ารับ เธออยากรู้ๆว่าเกิดอะไรขึ้น
“คุณหญิงน้อยคนเก่าเธอเสียชีวิตเพราะโรคหัวใจกำเริบ” พี่เหอจ้องมองไปที่ตัวเธอด้วยสายตาที่แหลมคม “ถ้าในบ้านนี้มีผีจริงๆ คุณหญิงคงย้ายออกไปอยู่ที่อื่นแล้ว”
ก็จริง ใครที่เห็นหนานกงเฉินในสภาพนั้นคงช็อคเกือบตายกันทุกคน อย่าว่ากับคนที่มีโรคหัวใจเลย อีกอย่างพี่เหอก็พูดถูก ถ้าบ้านนี้มีผีอยู่จริงแล้วทำไมคุณหญิงถึงยังอยู่ต่อล่ะ?