เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด – ตอนที่ 1 ถูกบังคับให้แต่งงาน

ถ้าพูดถึงตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดของเมืองCนั้น แม้แต่ขอทานข้างถนนยังรู้จักเลย นั้นก็คือตระกูลหนานกงที่เห็นกันมานานหลายสิบปี!
ว่ากันว่าตระกูลหนานกงร่ำรวย แต่ว่าคุณชายหนานกงเฉินนั้นก็ทุกข์ทรมานกับอาการป่วย คาดว่าเขาอาจจะมีชีวิตอยู่ไม่รอดถึงสามสิบปี
และยังว่ากันว่าหนานกงเฉินนั้นก็จะหาภรรยาใหม่ตลอดทุกๆปี แต่ทว่าภรรยาแต่ละคนก็มักจะอยู่ไม่รอดมาถึงวันที่สองและมักจะมีลางร้ายตลอด
อย่างไรก็ตามเขาก็ถือว่าเป็นชายที่ลึกลับคนหนึ่ง ไป๋มู่ชิงก็คิดไม่ถึงว่าตัวเองนั้นจะต้องไปเป็นภรรยาคนที่เจ็ดของเขา
เมื่อหนึ่งเดือนก่อน ตระกูลหนานกงได้เข้าไปมอบสินสอดให้กับครอบครัวตระกูลไป๋ โดยเลือกไป๋ยิ่งอันมาเพื่อที่จะให้แต่งกับหนานกงเฉิน
ได้ยินไม่ผิด ที่เขาอยากแต่งงานด้วยคือไป๋ยิ่งอันลูกสาวคนโตของตระกูลไป๋
แต่วันนี้ที่แต่งงานเข้าไปในบ้านตระกูลหนานกงนั้น กลับเป็นไป๋มู่ชิงลูกคนที่สอง
เธอทั้งเคยปฏิเสธและต่อต้านไป แต่ว่าในท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยังถูกพ่อบังคับให้มาเป็นภรรยาของหนานกงเฉิน
ไป๋มู่ชิงไม่เคยเชื่อในคำสาปแช่ง ไม่เชื่อว่าชีวิตนั้นได้ถูกกำหนดไว้แล้ว และก็ไม่เข้าใจว่าหนานกงมีอำนาจมหาศาล แต่ทำไมกลับเชื่อเรื่องงมงายเช่นนี้
วันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอกับหนานกงเฉิน ซึ่งไม่มีพิธีแต่งงาน ไม่มีคำอวยพร นอกจากแหวนหนึ่งวงแล้วก็ไม่มีอะไรเลย และยิ่งไปกว่านั้นก็คือแทบจะไม่เห็นแม้แต่เงาของเจ้าสาว
ตอนบ่ายหลังจากที่ครอบครัวตระกูลหนานกงได้ให้ขบวนรถที่เตรียมไว้ไปรับเจ้าสาวที่บ้าน หลังจากนั้นก็ตรงไปที่ศาลบรรพบุรุษของตระกูลหนานกง หลังจากกราบไหว้เสร็จแล้ว ก็ได้นำตัวเธอไปส่งที่ห้องนอนสุดหรูหรา
แสงไฟในห้องนอนนั้นมืดสลัว ไป๋มู่ชิงนั่งอยู่บนเตียงและรู้สึกราวกับว่าเป็นความฝัน คิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่างานแต่งงานของตัวเองนั้นจะกลายมาเป็นแบบนี้ ผิดกับที่วาดฝันไว้ไกลมาก และสิ่งที่ยิ่งทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจก็คือแสงไฟในห้องหอ
เธออดคิดถึงเรื่องเล่าของภรรยาคนที่หกที่ตายไปแล้วของหนานกงเฉินไม่ได้ ในใจของเธอนั้นก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว เมื่อมองไปรอบๆก็รู้ว่าห้องนี้เป็นห้องที่หรูหรามากจริงๆ แต่ทุกมุมห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศที่แปลกประหลาดมาก
แม้แต่แหวนที่นิ้วนางนั้นพออยู่ในที่มืดสลัวยังรู้สึกได้ถึงความแปลกประหลาดเลย
เธอที่ไม่เคยเชื่อเรื่องภูตผีวิญญาณ แต่ก็นั่งกอดเข่าเพราะรู้สึกจิตตก และสีหน้าก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เธอเดินไปเดินมาจนรู้สึกเหนื่อย จึงเอนตัวนอนลงบนเตียงแล้วก็ค่อยๆผลอยหลับไป
แต่เพราะเธอก็พึ่งจะแต่งงาน และเธอก็ยังได้มาอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย แม้เธอจะหลับก็หลับไม่สนิทและหลับได้ไม่นาน ในขณะที่เธอยังสลึมสลืออยู่นั้นก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา
เธอรู้สึกเสียวสันหลังวาบ และรีบลุกขึ้นมานั่งตามสัญชาติญาณของเธอ โดยความง่วงก็ได้หายไปในชั่วพริบตา
หลังจากเสียงเปิดประตูนั้น ก็มีชายรูปร่างสูงคนหนึ่งได้ปรากฎอยู่ตรงหน้าของเธอ
และหลอดไฟที่อยู่ท้ายห้องก็ได้ถูกปิดลง ภายในห้องที่มืดสลัว นอกจากผู้ชายรูปร่างสูงกำลังเดินเข้ามานั้นเธอก็มองไม่เห็นอะไรเลย
เธอมองไม่เห็นหน้าตาและสีหน้าของเขา แต่ว่ากลับรู้สึกถึงกลิ่นอายของความชั่วร้ายในตัวเขาได้อย่างชัดเจน แค่มองไปไป๋มู่ชิงก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
เธอรู้สึกตะลึงว่านี่ใช่สามีของเธอใช่ไหม? เรื่องเล่าของภรรยาคนที่หกที่ตายไปนั้น และชายลึกลับที่จะมีอายุไม่เกินสามสิบคนนั้นนะเหรอ?
แต่ว่าดูจากท่าทางของเขาแล้วนั้นก็ดูเเข็งแรงดี จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงอายุสามสิบ?นี่ต้องเป็นเรื่องงมงายแน่ๆ
ไป๋มู่ชิงสบัดหัวไปมา เธอคิดอะไรอยู่กันนะ?นาทีนี้ก็ได้แต่คิดว่าเขางมงายรึเปล่า?โดยไม่คิดถึงภรรยาของเขาที่ตายไปก่อนหน้านี้เลย