เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด – ตอนที่ 21 ใช่เขาเหรอ ?

โดนไป๋ยิ่งอันกับเหอหลิงเยาะเย้ย ไป๋มู่ชิงโกรธมากจนน้ำตาจะไหลออกมา สองมือกำหมัดแน่นทีละนิด แล้วตะโกนใส่เซิ่งเคอว่า “พูดจาเหลวไหล! ”
แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าหนานกงเฉินจะน่าเกลียดขนาดไหน แต่เธอรู้ว่าหนานกงเฉินอย่างน้อยก็สูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ไม่เหมือนที่เขาพูดเมื่อครู่นี้ หนานกงเฉินไม่ผอม และไม่ใช่คนที่ลงจากเตียงเดินไม่กี่ก้าวแล้วล้ม ถึงขนาดที่ว่า……ตอนเขาทำเรื่องอย่างว่าบนเตียง ร่างกายแข็งแรงสุดๆ เธอโดนเขาทรมานจนเป็นลมอยู่หลายครั้ง
ที่แท้มันก็เป็นข่าวลือที่สร้างขึ้น เป็นเรื่องซุบซิบนินทา
เซิ่งเคอตกใจที่เธอโกรธจัด จ้องมองเธอแล้วพูดขึ้น “ฉัน……ฉันไม่ได้พูดเหลวไหลนะ”
เมื่อเขาและหนานกงเฉินเดินออกมาจากห้องส่วนตัว เขาเห็นผู้หญิงสองสามคนเถียงกันพอดี ตอนแรกเขาไม่ได้สนใจ หนานกงเฉินซึ่งไม่ได้สนใจ แต่เหมือนเขาจะได้ยินเรื่องซุบซิบที่ไม่ดีจึงหยุดดู จากนั้นก็ได้ยินผู้หญิงสองคนบังคับให้ไป๋มู่ชิงตอบเรื่องรูปลักษณ์ของหนานกงเฉิน
เมื่อมองแหวนที่นิ้วนางของไป๋มู่ชิง ที่แสดงถึงสถานะของภรรยาตระกูลหนานกง เซิ่งเคอที่ไม่เคยเจอไป๋มู่ชิงมาก่อนก็เข้าใจทันที
ดูเหมือนที่นี่จะมีละครสนุกๆ เกิดขึ้น!
ไป๋มู่ชิงเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ไม่สนว่าตอนนี้ตัวเองมีสภาพแย่แค่ไหน ไม่สนว่าคนที่ช่วยชีวิตคนนั้นยังมองตนอยู่หรือเปล่า จ้องมองเซิ่งเคอด้วยความโกรธแล้วพูดขึ้น “คุณผู้ชายท่านนี้ ล้อเล่นข้อบกพร่องคนอื่นมีความสุขนักหรือไง คุณเคยเห็นหนานกงเหรอ ถึงเขาจะน่าเกลียด แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ คุณได้อะไรจากการดูถูกเขานอกจากการให้ความบันเทิงกับผู้หญิงที่ไม่ชอบธรรมสองคนนี้? ”
เธอโบกมือของเธอแล้วชี้ไปที่ไป๋ยิ่งอันและเหอหลิง
“ฉัน……” เซิ่งเคอพูดไม่ออก
“คนหน้าเนื้อใจเสือ ข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรง ยังไงแล้วหนานกงเฉินก็ดีกว่าคุณ” ไป๋มู่ชิงโกรธมาก หันตัวแล้วเดินจากไป
แต่ในขณะนั้นไป๋ยิ่งอันได้พุ่งเข้าไปและจับแขนเธอไว้แล้วพูดว่า “คุณผู้หญิง พูดเยอะขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าประเด็นหลักเลย วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อส่งคำเชิญถึงคุณ”
ขณะที่พูดก็หยิบการ์ดเชิญในกระเป๋าออกมาไว้ตรงหน้าเธอ อมยิ้มแล้วพูดขึ้น “อันหนานกับฉันมีแผนจะหมั้นกันในวันที่ 20 ของเดือนหน้าคุณต้องมานะ และอย่าลืมพาหนานกงมาด้วยล่ะ”
ไป๋มู่ชิงมองไปที่คำเชิญในมือของเธอ อย่างปวดหัวใจ ไม่คิดว่าเรื่องของเธอกับหลินอันหนานจะเอาจริง และพวกเขากำลังจะหมั้นกันแล้วด้วย
ทั้งๆ ที่ตกลงไว้แล้วว่าฉันจะไม่รู้สึกเสียใจกับผู้ชายไร้ค่าอย่างเขา แต่ก็อดไม่ได้ที่จะปวดใจ
แน่นอนว่าเธอรู้ว่าทำไมไป๋ยิ่งอันต้องการให้เธอพาหนานกงเฉินไปกับเธอ เพราะวันนี้ยังสนุกไม่พอ เธอวางแผนที่จะทำให้เธออับอายต่อหน้าสาธารณะในงานหมั้น
เธอตัวสั่นและยกฝ่ามือขึ้น รับคำเชิญสีแดงสดและฉีกมันออกเป็นสองท่อนปาใส่เธอจากนั้นก็หันหลังและเดินออกไป
ไป๋ยิ่งอันโดนเธอทิ้งไปแบบนี้ เธอเริ่มหน้าย่น ใบหน้าไม่สามารถควบคุมได้
แต่เธอไม่ได้ห้ามให้เธอเดินออกไป มีเพียงการเยาะเย้ยที่ชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
ไป๋ยิ่งอันเธอเป็นคนชอบซ้ำเติมคนล้มเหลวอยู่แล้ว
หลังจากไป๋มู่ชิงไปแล้ว ไป๋ยิ่งอันหันกลับไปก็บังเอิญเห็นหนานกงเฉินเดินออกไปพร้อมกับเซิ่งเคอและผู้ช่วยของเขา เธออึ้งไปสักพักหนึ่ง นั่นเขาจริงๆ เหรอ? คนรักลับๆ ที่ไป๋มู่ชิงบอกน่ะ?

เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด

เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด

ไป๋มู่ชิงเคยได้ยินเรื่องเล่าตั้งแต่เด็กว่า ตระกูลหนานกงในเมืองซีเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด แต่น่าเสียดายที่คุณชายใหญ่ของตระกูลกลับป่วยเป็นโรคประหลาด โรคที่เขาเป็นจะทำให้เขามีอายุอยู่ได้ไม่ถึงอายุ30ปี ไป๋มู่ชิงยังได้ยินมาอีกว่า คุณชายหนานกงเฉินแต่งงานใหม่ทุกๆปี แต่เจ้าสาวของเขากลับมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงวันต่อมาหลังคืนเข้าหอ แต่ไม่ทราบสาเหตุของการแต่งงานและยังไม่ทราบถึงสาเหตุการเสียชีวิตของเจ้าสาวด้วย เมื่อตระกูลหนานกงได้ส่งของหมั้นมาให้ตระกูลไป๋ ไป๋มู่ชิงก็คิดไม่ถึงว่าพ่อของเธออยากจะปกป้องชีวิตพี่ของเธอไว้ถึงขนาดผลักเธอเข้าไปในประตูนรกอย่างโหดร้าย บังคับให้เธอแต่งงานกับหนานกงเฉินเป็นเจ้าสาวคนที่เจ็ดของเขา แทนพี่สาวของเธอ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset