เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด – ตอนที่ 39 ผมกำลังช่วยตัวผมเอง

ไป๋มู่ชิงถูกหนานกงเฉินพาออกจากงาน แล้วพลักเข้าในรถ Spyker
รถสตาร์ทช้าๆ แล้ววิ่งบนถนน ทั้งสองคนในรถต่างพากันเงียบ
จนกระทั่งรู้ว่ารถวิ่งไปทางบ้านตระกูลหนานกง ไป๋มู่ชิงจึงพูดออกมาเสียงเบาว่า: “ช่วยอะไรฉันเป็นอย่างสุดท้ายได้ไหม?”
หนานกงเฉินเอียงคอชายตามองเธอ ไม่ตอบรับและไม่ปฏิเสธ
“หาสุสานสักที่ขุดหลุม แล้วจัดการฉันทันที” ไป๋มู่ชิงพึมพำตอบ
“เหตุผลละ?”
“เหตุผล?” จู่จู่ไป๋มู่ชิงก็พุ่งตัวเข้าหาตัวเขา บีบคอเขาพลางตะโกนถาม: “คุณยังมีหน้ามาถามหาเหตุผลกับฉันหรอ? คุณผู้ชายคะ ต่อให้คืนนั้นฉันปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวแล้วกลับบ้านไป คุณก็ไม่ควรแก้แค้นฉันขนาดนี้นะ?
หนานกงเฉินถูกรบกวนขนาดนี้ รถแกว่งไปมาเกือบชนรถคันข้างหน้า สีหน้าเขานิ่งลงทันที รีบจอดรถข้างทางด้วยความร้อนรน
“เธอทำอะไรน่ะ?” หนานกงเฉินผลักตัวเธอออกอย่างโกรธๆ
“ฉัน……”ไป๋มู่ชิงร้อนรนจนน้ำตาจะไหล จ้องเขาพลางพูดอย่างเคืองๆว่า: “ฉันรู้ว่าคุณใจดีช่วยฉัน แต่นี่คุณกำลังช่วยให้ทุกอย่างแย่ลงรู้ไหม? คุณให้ฉันกลับไปเจอหน้าคนตระกูลหนานกงยังไง? คุณยัง……จูบฉันด้วย”
เธอใช้มือแตะไปยังริมฝีปากของตัวเอง น้ำตาที่กลั้นไว้ไหลออกมา: “คุณคิดว่าคนเลวคู่นั้นจะปล่อยฉันไปง่ายๆหรอ? คาดว่าไม่ต้องรอฉันถึงบ้านตระกูลหนานกง รูปถ่ายก็ถึงมือคุณผู้หญิงแล้ว ฉันตอนนี้ต่อให้ฉันอธิบายยังไง ก็ไม่มีใครเชื่อแล้ว
แม้ว่าเขาปรากฏตัวในเวลาที่ใช่ และเตรียมการมาดีมาก แม้แต่คุณหญิงหลินก็ยอมเชื่อเขา แต่ว่า……
ไป๋มู่ชิงกระสับกระส่ายจนโขกหัวกับกระจกรถ เมื่อคิดถึงห้องโถงบรรพชนของตระกูลหนานกง เธอก็อยากตายให้รู้แล้วรู้รอด
จูบเธอแล้ว ใช่ เขาจูบเธอต่อหน้าคนมากมาย นี่ไม่เหมือนเรื่องปกติที่เขาทำสุดๆ หนานกงเฉินสูดลมหายใจเข้าเบาๆ เขาได้ทำเรื่องที่ไม่ปกติกับเธอมากเกินไปแล้ว อย่างเช่นการไปงานพิธีหมั้นในวันนี้!
เขาชายตามองเธอแล้วยิ้มอย่างเย็นชา: “คุณหนูไป๋ ผมกำลังช่วยตัวผมเองต่างหาก ไม่ได้เป็นการช่วยเธอ”
“หมายความว่ายังไง?”
“ความหมายคือเธอลงจากรถไปได้แล้ว อยากไปสุสานเรียกรถไปเองละกัน”