เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด – ตอนที่ 8 ความจริง

เธอขึ้นไปข้างบน เดินไปที่ห้องนอนของไป๋ยิ่งอัน
เคาะประตูตั้งหลายครั้งแต่ก็ไม่มีใครเปิด และจู่ๆก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ไป๋มู่ชิงเลยเปิดประตูไปเล็กน้อย ในห้องไม่มีคนเลย แต่เหมือนเสียงนั้นจะออกมาจากในห้องน้ำ
ตอนที่เธอเข้าไปดูในห้องน้ำนั้น ตรงข้างอ่างล้างมือเธอเจอกับเงาของคนสองคนกำลังนัวเนียกัน เธอแทบจะล้มทั้งยืน
ที่พวกเขากำลังนัวเนียกันอยู่นั้นคือหลินอันหนานแฟนที่คบกันมาสามปีกับพี่สาวต่างแม่ไป๋ยิ่งอันใช่ไหม?
เธออึ้งไปเลย เธอทรุดลงกองกับพื้น
ไป๋ยิ่งอันถูกไฟคลอกในอาพาร์ทเม้นต์ไม่ใช่เหรอ?ทำไมถึงมาอยู่ในบ้านได้ล่ะ?และยิ่งกว่านั้นร่างกายเธอก็ดูปกติดี
และทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ด้วยกันล่ะ?พวกเขาอยู่ด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่?
มองดูร่างกายที่นัวเนียกันอยู่ในห้องน้ำ ในที่สุดไป๋มู่ชิงก็ทนไม่ไหว หันหลังไปพร้อมกันความโกรธแค้นจนตัวเธอสั่น
คนหนึ่งคือแฟนที่เธอรักกันมาสามปี อีกคนคือพี่สาวแท้ๆของเธอ ！
เธอแทบจะยืนไม่อยู่ หลังจากนั้นก็คิดว่าอยากจะรีบๆออกไปจากที่สกปรกแห่งนี้
แต่ว่าขาของเธอนั้นกลับอ่อนแรงลง จนตัวเธอไปชนเข้ากับบานประตู
สองคนนั้นตกใจเสียงที่เกิดขึ้น จึงหยุดทุกอย่างลงแล้วหันกลับมามอง ตอนที่เธอหันมาเจอกับไป๋มู่ชิงที่อยู่ตรงบานประตูหน้าของเธอก็ซีดและอึ้งไปเลย
“เธอออกไปเดี๋ยวนี้นะ！”ไป๋ยิ่งอันได้คว้าสบู่บนชั้นวางของโยนใส่ไป๋มู่ชิง ด้วยความรู้สึกทั้งอายทั้งโกรธเพราะเธอเปลือยอยู่
หลินอันหนานก้มหน้าก้มตาเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นห้องน้ำขึ้นมาใส่
ไป๋มู่ชิงที่ตกใจอยู่นั้นก็ค่อยๆได้สติขึ้นมา ถามสองคนนั้นที่อยู่ในห้องน้ำว่า“ทำไมถึงทำแบบนี้？”
หลินอันหนานได้แต่อ้ำอึ้ง ไม่รู้ว่าตอนนั้นจะต้องตอบไปว่าอะไร
สีหน้าที่ตื่นตระหนกของไป๋ยิ่งอันได้หายไป ร่ายกายที่เปลือยเปล่าของเธอได้ไปพิงอยู่ที่ตรงหน้าอกของหลินอันหนานยิ้มเยาะไปยังไป๋มู่ชิงและพูดว่า“เพราะความรักยังไงล่ะ”
“หลินอันหนานเป็นแฟนของฉัน！คนที่เขารักคือฉัน！”ไป๋มู่ชิงรีบเข้าไปบีบคอของไป๋ยิ่งอัน กรีดร้องออกมาว่า“ต้องเป็นเธอแน่ๆที่ไปยั่วเขา！ยังไงก็ต้องเป็นเธอ……！”
ไป๋มู่ชิงไม่ได้บีบคอเธอแรงเลย แต่ไป๋ยิ่งอันกลับจงใจร้องออกมาอย่างเจ็บปวดแล้วพูดว่า“อันหนาน……ช่วยฉันด้วย……เธอจะบีบคอฉันจนตายแล้ว……”
“ฉันน่ะอยากบีบคอเธอให้ตาย！ทำให้เธอตายไปซะ……！”ไป๋มู่ชิงคิดว่าทำไมเธอถึงเสแสร้งขนาดนี้กันนะ ถ้าหากบีบเธอแรงกว่านี้ สองพี่น้องที่อยู่ในห้องน้ำคงได้ตัดขาดกันแน่ๆ
ดูแล้วหน้าของไป๋ยิ่งอันทรมานมาก ในที่สุดหลินอันหนานก็ทนไม่ไหว จึงดึงแขนของไป๋มู่ชิงและผลักเธออย่างแรง พร้อมกับพูดว่า “พอได้แล้ว！”ไป๋มู่ชิงโดนเขาผลักแรงจนหน้าผากของเธอไปชนกับอ่างล้างมือ เลือดไหลอาบแก้มลงมา
ความเจ็บปวดก็ได้ถาโถมเข้ามาที่หัวของเธอ เธอนิ่งไป คิดยังไงก็ไม่คิดไม่ถึงว่าหลินอันหนานจะทำเพื่อไป๋ยิ่งอันขนาดนี้
ตัวหลินอันหนานเองก็คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะไปทำร้ายเธอ หลังจากตะลึงไปสักพักหนึ่งเขาก็ไปพยุงเธอขึ้นมาแต่เธอกลับสะบัดมือเขาทิ้ง
ไป๋มู่ชิงพยายามรวบรวมสติ ทนความเจ็บปวดที่หัวของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะเลือดอาบหัวอยู่แต่เธอก็พยายามพยุงตัวเองขึ้นมาจากพื้นอย่างยากลำบาก เธอจ้องไปที่ไป๋ยิ่งอันที่มีสีหน้าทรมานและหัวเราะอย่างหมดหวังว่า“พวกเธอเลยหลอกให้ฉันเข้าไปแต่งงานกับตระกูลหนานกงใช่ไหม?ไม่มีฉันแล้ว พวกเธอก็ไม่ต้องกังวลแล้วว่าจะทำอะไรกันอยู่ในบ้าน ยิ่งกว่านั้นก็ไม่ต้องล็อกประตูแล้วสินะ”
เธอหันไปพูดกับหลินอันหนานด้วยสีหน้าที่สิ้นหวังว่า“หลินอันหนาน ตอนนั้นคุณบอกฉันว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศ บอกว่าไม่อยากจะวอกแวกเพราะฉัน เพื่ออนาคตของคุณฉันเลยเลือกที่จะจากคุณไป แต่ว่าผลสุดท้ายล่ะ?คุณไม่ใช่แค่ไม่ไปต่างประเทศและยังกลับมาอยู่กับเธอ คุณโกหกฉันแบบนี้ฉันต้องรู้สึกยังไงกัน?
เธอคิดยังไงก็คิดไม่ถึง แท้ที่จริงแล้วที่หลินอันหนานเคยพูดว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศนั้นมันกลับเป็นแค่ข้ออ้าง
คนโกหก！ทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องหลอกลวง！