ในข่าวที่เกี่ยวข้อง ยังได้เขียนซูย้าวลงไปในนั้นด้วย ได้เขียนอย่างละเอียดว่าเธออาศัยฐานะของภรรยาเก่า จับบริษัทลี่ซื่อกับจู้สือกรุ๊ปสองบริษัทยักษ์ใหญ่มาเชื่อมสายสัมพันธ์กัน และเข้าสู่การ
กระทำโดยมิชอบกฎหมายอย่างถูกจังหวะเป็นขั้นตอน
ข่าวที่เกี่ยวกับประเภทนี้ เวยป๋อ วีแชท หน้าเพจบนโซเชียล ข่าวสารบนหนังสือพิมพ์ เผยแพร่จนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว สามารถจินตนาการได้ถึงความฮือฮาและอิทธิพล
ซูย้าวนึกอะไรได้ด้วยจิตใต้สำนึก เธอเดินมาที่ริมหน้าต่างของโรงแรมอย่างไว เปิดผ้าม่านแล้วมองลงไปด้านล่าง อยู่จุดที่ความสูงร้อยกว่าเมตร ทำให้คนและรถที่อยู่ข้างล่างล้วนเล็กผิดปกติ แต่เล็กแค่ไหน แต่ผู้คนที่พลุกพล่านแออัดนั้น ก็สามารถดูสถานการณ์ที่น่ากลัวออก
เธอตกใจ ตอนนี้ยังออกจากโรงแรมไม่ได้ ก่อนที่เรื่องจะคลี่คลาย เธอพยายามอย่าให้ตนเองกลายเป็นเป้าหมายโจมตีดีกว่า
ถึงแม่รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นกับดัก แต่ว่า คนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้คือใครกันแน่?
ในขณะเดียวกัน ตอนที่เพ้ยส้าวหลี่เปิดประตูเข้าออฟฟิศ หานฉ่ายหลิงนั่งอยู่ในออฟฟิศตั้งนานแล้ว ดูท่าเธอรอมานานมากแล้ว
เพ้ยส้าวหลี่เดินเข้ามา ยังไม่รอให้ได้พูดจาหรือแสดงความคิดเห็น หนังสือพิมพ์ที่อยู่ในมือของหานฉ่ายหลิงก็เขวี้ยงมาหาหน้าของเขา
พอเขวี้ยงหนังสือพิมพ์แล้ว ก็ตามมาด้วยนิตยสาร เขวี้ยงมาติดต่อกัน เพ้ยส้าวหลี่หลบทันด้วยท่าทางสง่าผ่าเผย จากนั้นได้มองเธอสายตาเย็นชา “คุณเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก?”
“เพ้ยส้าวหลี่ ไม่นึกเลยว่าคุณจะกล้าหลอกฉัน!” หานฉ่ายหลิงลุกขึ้นมาอย่างเกรี้ยวกราด แววตาที่เคร่งขรึมเหมือนมีดที่อาบด้วยยาพิษ ทิ่มไปที่ผู้ชายอย่างโหด “ตอนนั้นคุณเคยสัญญากับฉันว่าแค่ข่มขู่ซูย้าว ให้เธอออกหน้าคุยงานกับเฉินซีให้สำเร็จ และให้บริษัทลี่ซื่อชดใช้เงินแค่นั้นเอง แต่ไม่ใช่แบบนี้!”
หากแค่สูญเสียเงินทองอย่างเดียว หานฉ่ายหลิงย่อมไม่เป็นไรอยู่แล้ว บริษัทลี่ซื่อขาดอะไรก็ไม่ขาดเงิน แต่ตอนนี้กลายเป็นแบบนี้ เช้านี้ตอนที่เธอได้ยินข่าว บริษัทลี่ซื่อก็ถูกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตรวจสอบแล้ว ส่วนลี่เฉินซีก็ถูกเชิญตัวไปที่สถานีตำรวจ
เธอคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าตัวเองรับปากข้อเรียกร้องของเพ้ยส้าวหลี่แล้วจะกลายเป็นแบบนี้ เป็นคนส่งผู้ชายที่ตนเองรักที่สุดไปสู่ความพังพินาศ และเป็นคนทำลายชื่อเสียงทั้งหมดของว่าที่สามีตนเอง!
เพ้ยส้าวหลี่ฟังแล้วแค่ยิ้มเล็กน้อยอย่างเย็นชา พร้อมพิงอยู่ที่โต๊ะทำงาน จากนั้นได้ล้วงบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ามวนหนึ่ง คาบอยู่ที่ปากแล้วจุดไฟ
“ต้องวู่วามขนาดนี้เลยเหรอ? ตัวเขาเองไม่ได้ข้องเกี่ยวกับการลักลอบสักหน่อย เป็นแค่ข้อกล่าวหาเฉยๆ เดี๋ยวก็ล้างมลทินได้แล้ว”
หานฉ่ายหลิงฮื้ออย่างเย็นชา “คุณเห็นฉันเป็นเด็กสามขวบที่จะปั่นหัวเล่นยังไงก็ได้เหรอ? ถึงสามารถล้างมลทินได้ แต่ข่าวฉาวพวกนั้นจะทำยังไง? ต่อไปยังจะมีคนเชื่อบริษัทลี่ซื่อและเชื่อเขาอีกเหรอ? ชื่อเสียงทั้งหมดของเขา ชื่อเสียงที่เขาสั่งสมมานานขนาดนี้ดับวูบสิ้นเชิงแล้ว!”
เดิมทีจู้สือกรุ๊ปก็เป็นบริษัทใหญ่อยู่แล้ว มีชื่อเสียงโด่งดังในต่างประเทศมาเป็นเวลายาวนาน เดิมทีก็ไม่ได้มุ่งเน้นธุรกิจในประเทศ ถึงทิ้งตลาดในประเทศเพราะเหตุนี้ ก็ไม่ถือว่าสูญเสียอะไร
แต่เมื่อเทียบกัน บริษัทลี่ซื่อก็ไม่เหมือนกันแล้ว
ล้างมลทินเสร็จ หลุดพ้นการลงโทษทางกฎหมาย แต่ข่าวฉาวและผลกระทบที่เกิดขึ้นได้กลายเป็นความจริงแล้ว ไม่มีคนยอมฟังเขาชี้แจงอีก ต่างก็จะใช้ความคิดของตนเองเป็นหลัก ว่าหลังจากนี้ไปบริษัทลี่ซื่อจะถูกเบียดออกจากสังคมชั้นสูงที่แข่งขันกันอย่างโหดร้ายนี้ไปอย่างสิ้นเชิง ทุกอย่างที่ลี่เฉินซีดิ้นรนสู้กันมา ก็จะสลายไปในพริบตา
เพ้ยส้าวหลี่พ่นควันวงกลมสวยงามออกมา ดูออกว่าวันนี้เขาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ “คุณหาน ตอนนั้นคุณเคยบอกว่าสิ่งที่คุณอยากได้ที่สุดก็คือแต่งงานกับเขา และกลายเป็นคุณหญิงลี่ ถึงเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ก็ไม่กระทบวันแต่งงานของพวกคุณหรอก! คุณก็ยังได้เป็นคุณหญิงลี่ที่ชื่อเสียงและเกียรติยศคู่ควรกับความจริงอยู่”
พูดอีกอย่างหนึ่งว่า เขาไม่ได้ผิดสัญญา และไม่ได้หักหลังเธอ
แค่วิธีที่ใช้ไม่เหมือนกันเฉยๆ
ไม่รอให้หานฉ่ายหลิงได้เกรี้ยวกราด จู่ๆเพ้ยส้าวหลี่ก้าวมาข้างหน้า มาจับคางของหานฉ่ายหลิงไว้พร้อมพูดอย่างโกรธเคืองและเย็นชา “สิ่งที่คุณอยากได้ที่สุด ผมก็ช่วยให้คุณได้มันมาแล้ว คุณยังจะเอายังไงอีก?”
หยุดไปครู่หนึ่ง เขาได้พูดอีก “คุณก็ควรจะรู้ตั้งแต่แล้วว่า เดิมทีผมกับลี่เฉินซีก็เป็นคู่แข่งกันอยู่แล้ว ตอนที่มาขอความช่วยเหลือจากผมเพื่อได้กลายเป็นคุณหญิงลี่ ก็ควรจะคิดได้แล้วว่าต้องมีวันนี้!”
“ยังมีอีก——”
เขาลากเสียงยาว ขณะเดียวกันก็ได้สลัดเธอทิ้งอย่างแรง มองผู้หญิงที่ร่างกายโซเซล้มลงบนโซฟา แววตาของเพ้ยส้าวหลี่แฝงด้วยแสงเยือกเย็น “คุณอยากให้ลี่เฉินซีเกลียดซูย้าวไม่ใช่เหรอ? นี่ผมก็ช่วยคุณแล้วไม่ใช่เหรอ? ถ้าเขาไม่เกลียดซูย้าวเข้ากระดูกดำ คุณนึกว่าถึงเขาฝืนใจแต่งงานกับคุณ คุณจะสามารถรักษาชีวิตคู่นี้ไว้ได้นานเท่าไหร่?”
หานฉ่ายหลิงนอนคว่ำอยู่บนโซฟา สีหน้าแววตามึนๆ ในใจขัดแย้งกันผิดปกติ
เธออยากให้เขาเกลียดซูย้าว อยากกลายเป็นภรรยาของเขา แต่เธอไม่อยากเห็นบริษัทลี่ซื่อกลายเป็นแบบนี้ เห็นลี่เฉินซีมีชื่อเสียงฉาวโฉ่……
“มีได้ก็ต้องมีเสีย หานฉ่ายหลิง คุณนึกว่าผมจะช่วยคุณโดยที่ไม่มีเงื่อนไขเลยเหรอ?” รอยยิ้มของเพ้ยส้าวหลี่ชั่วร้ายยิ่งขึ้น
หานฉ่ายหลิงเข้าใจอย่างสิ้นเชิงแล้ว เธอผิดตั้งแต่แรกเลย
คุยกับคนร้าย ยากที่จะคุยให้วางผลประโยชน์ของตนเองลงได้
สุดท้ายคนที่ถูกวางอุบายก็คือเธอเอง
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเพ้ยส้าวหลี่อยากโค่นล้มและกลืนกินบริษัทลี่ซื่อชัดๆ โค่นล้มลี่เฉินซีคือสิ่งที่เขาปรารถนามายาวนาน เขาไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปแน่นอน รวมทั้งควบคุมหานฉ่ายหลิงมาข่มขู่ซูย้าว
“ตอนนี้คุณไม่ควรมาคลุ้มคลั่งที่ผม คุณควรจะไปหาลี่เฉินซี เป่าหูให้เขาเกลียดซูย้าว ให้เขาตายใจจากผู้หญิงคนนั้นอย่างสิ้นเชิง นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณปรารถนาที่สุด และเป็นสิ่งที่คุณถนัดที่สุดเหรอ!” เพ้ยส้าวหลี่พูด
หานฉ่ายหลิงตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาจากโซฟา และสงบสติอารมณ์ของตนเองอย่างไว จากนั้นได้มองเขาอย่างเย็นชา “ฉันจะต้องทำอะไร ไม่ต้องให้คุณมาเตือนหรอก เพ้ยส้าวหลี่ ครั้งนี้ถือว่าฉันโง่ที่เชื่อคุณ แต่ฉันก็ขอบอกคุณไว้ตรงนี้เลยว่าคุณสู้เฉินซีไม่ได้หรอก!”
“ชาตินี้คุณก็สู้เขาไม่ได้หรอก! ถึงครั้งนี้คุณโชคดีที่เอาชนะเขา แต่ก็ไม่ได้เอาชนะโดยที่ใช้ความสามารถแท้จริงของคุณ ต้องอาศัยฉัน อาศัยซูย้าว เพ้ยส้าวหลี่ คุณนี่มันต่ำช้าจริงๆ!”
หานฉ่ายหลิงกลับเนื้อกลับตัวอย่างฉับพลัน เฝ้ามองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ความเกลียดเข้ากระดูกดำได้ผุดขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย เธอได้พูดความในใจออกมาจนหมดเปลือก
เพ้ยส้าวหลี่ฟังเธอพูดอย่างเงียบๆ และเหงนหน้าพ่นควันวงกลมออกมาอย่างช้าๆ จากนั้นได้ดับก้นบุหรี่ในมือทิ้งแล้วก้าวมาข้างหน้ากะทันหัน จับหานฉ่ายหลิงโยนไปที่บนโซฟา
“คนต่ำช้างั้นเหรอ? คุณมีสิทธิ์ว่าผมแบบนี้เหรอ?” เขามองเธอจากที่สูงลงมาที่ต่ำ รอยยิ้มบนใบหน้าดุร้ายเลวทราม
หานฉ่ายหลิงตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา “ฉันอาจจะไม่มีสิทธิ์ ฉันก็เคยใช้กลอุบายกับคนมามากมาย ทำเรื่องชั่วมามากมาย แต่มีอยู่จุดหนึ่งที่ฉัน นั่นก็คือฉันรู้ว่าคนที่ตนเองรักคือใคร คนที่อยากปกป้องคือใคร!”
พูดจบ ก็ได้ลุกขึ้นไปจากข้างกายเขา
เพ้ยส้าวหลี่หันไปกำผมของเธอไว้ ใช้แรงฉุดกระชากมาด้านหลัง พร้อมโยนเธอลงบนโซฟาอีกครั้งโดยตรง จากนั้นตามมาด้วยเสียงของผู้ชาย “ไม่ถึงสุดท้าย คุณรู้ได้ยังไงว่าผมไม่มีคนที่รัก ไม่มีคนที่อยากปกป้อง?”
คำพูดเดียว แทบจะทำแก้วหูของหานฉ่ายหลิงแตก
หรือว่า ทุกอย่างที่เพ้ยส้าวหลี่ทำล้วนเพื่อ……
เธอยังไม่ทันได้คิดมาก ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าก็เผยธาตุแท้ออกมาตั้งนานแล้ว บนใบหน้าที่ชั่วร้ายมองเธอด้วยรอยยิ้มที่เมินใส่ หานฉ่ายหลิงมีลางสังหรณ์บางอย่าง กำลังจะหลบหลีกหนีไป กลับไม่สามารถหนีพ้นจากการควบคุมของผู้ชาย ถูกทับลงไปที่ใต้ร่างโดยตรง
“คุณเป็นฝ่ายหามาถึงที่เอง ไม่ใช่เพิ่งจะถูกผมอึ๊บเป็นครั้งแรกแล้ว จะเป็นไรไปเชียว?”
หานฉ่ายหลิงอึ้ง ไม่ใช่เพิ่งจะครั้งแรกแล้ว?
หรือผู้ชายที่อยู่ในโรงแรมคืนนั้น ก็คือเขา……
เธอไม่ทันได้คิดมาก ก็ตามมาด้วยความรุนแรงบ้าคลั่งและทรงพลัง เธอต่อต้านสุดฤทธิ์ นอกจากแลกมาด้วยความป่าเถื่อนและกำเริบเสิบสานที่มากกว่าของผู้ชาย ไม่ได้อะไรเลย
ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่ หานฉ่ายหลิงงอตัวอยู่บนโซฟาอย่างยุ่งเหยิงไปทั้งตัว สีหน้าแววตาเย็นชา
เพ้ยส้าวหลี่เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ มีกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำฟุ้งกระจายอยู่รอบตัว เขาจัดเสื้อผ้าและยักคิ้วมองเธอแวบหนึ่ง พร้อมยิ้มอย่างเย็นชา
เขาเดินมาและค่อยๆโน้มตัวลงอีกครั้ง มือทั้งสองข้างยันอยู่ข้างกายเธอ มองผู้หญิงที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้วหัวเราะอย่างร้ายๆ “อีกไม่กี่วัน ผู้หญิงที่กำลังจะกลายเป็นคุณหญิงลี่อย่างคุณกลับถูกผมอึ๊บ เรื่องนี้ถ้าถูกลี่เฉินซีรู้เข้า เขาจะรู้สึกยังไงนะ?”
หานฉ่ายหลิงเบิกตากว้างอย่างตกใจ ยังไม่รอให้ได้พูด เพ้ยส้าวหลี่ก็ได้ลูบแก้มเธอพร้อมพูดเสียงเบา “ขอแค่คุณเชื่อฟังแต่โดยดี ผมสามารถช่วยคุณปกปิดเรื่องพวกนี้ได้หมด!”
