บทที่ 50 คิดเองไม่ได้เลยเหรอ
“ถ้าการกระทำของฉันได้ทำร้ายเธอ ถ้าอย่างนั้น ซูย้าว ฉันขอโทษจริงๆ！ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ！”
หานฉ่ายหลิงขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความรู้สึกที่จริงใจ ทำให้ผู้คนไม่สามารถพบกับความผิดได้แม้แต่น้อย
ไม่ต้องพูดถึงซูย้าว อารมณ์ในตอนเด็กของเธอที่ใจดีมาตลอด แม้แต่คนที่กดขี่ข่มเหงเธอ เมื่อเห็นหานฉ่ายหลิงที่ร้องไห้ในตอนนี้ ก็ปราศจากความเกลียดชัง และความโกรธไปโดยสิ้นเชิง
ซูย้าวมองเธอ หายใจเข้าลึกๆ และไม่รู้ว่าว่าจะต้องพูดอะไรกับเธอ
“ฉันก็แค่ฟุ้งซ่านไปช่วงหนึ่ง จริงๆ นะ ซูย้าว เธอเชื่อฉันเถอะ！ไม่ต้องโกรธเฉินซี มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ฉันจะควบคุมอารมณ์ของฉันเอง……”
การอธิบายซ้ำๆ ของหานฉ่ายหลิง ทำให้ซูย้าวค่อนข้างลำบากใจ
หลังจากที่หายใจเข้าลึกๆ เธอก็ยกมือขึ้น และแสดงท่าทางว่า“เธอไม่จำเป็นต้องขอโทษ ไม่มีใครถูกหรือผิด ในเรื่องของอารมณ์”
หานฉ่ายหลิงมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้มจางๆ รอยยิ้มของเธออ่อนโยน และนุ่มนวล แม้กระทั่งน้ำเสียงที่เธอพูดก็นุ่มนวลด้วย มันช่างไพเราะและน่าฟัง
“ถ้าหากคุณกับเฉินซีเพียงแค่คบกัน บางทีฉันอาจจะทำเรื่องที่ผิดก็ได้ แต่พวกคุณแต่งงานกันแล้ว！พฤติกรรมของฉัน เท่ากับการทำลายชีวิตแต่งงาน และครอบครัวของพวกคุณ นี่มันผิดศีลธรรม”
เธอเข้าใจดีทุกอย่าง！
นั่นคือจุดสิ้นสุดของการสนทนา และซูย้าวยังต้องทำอะไรอีก
“แม้ว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้ แต่ไม่ได้คิดว่าเธอทำผิดอะไร สุดท้ายแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องขอโทษฉันหรอก”ซูย้าวพูดด้วยภาษามืออีกครั้ง
หานฉ่ายหลิงกลับส่ายหัว“แค่คิดว่าฉันทำเพื่อเจิ้งเอ๋อก็พอแล้ว เขาน่ารักมาก ถึงแม้ว่าฉันจะชอบเขา แต่ฉันไม่เคยวางแผน หรือเตรียมการสำหรับการเป็นแม่เลี้ยงเขาเลย！”
เรื่องตลกนี้ พยายามที่จะทำให้บรรยากาศที่เป็นทางการของทั้งสองคน ได้ผ่อนคลายลง
ซูย้าวได้ยินความขี้เล่นในน้ำเสียงของเธอ และยิ้มออกมาเบาๆ และไม่พูดอะไรอีก
“ขอโทษนะ ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นแบบนี้！อันที่จริง นี่คือสิ่งที่ฉันกลัวที่สุด แม้ว่าฉันจะชอบเฉินซีมากแค่ไหน แต่ฉันไม่เคยกล้าที่จะเปิดประเด็นเลย……”
หานฉ่ายหลิงก้มหน้าลง ใช้ช้อนในมือคนกาแฟร้อน
“ค่อยๆ ทำความรู้จักกัน ฉันรู้ว่าซูย้าว เธอเป็นคนดีมาก ฉันหวังจริงๆ ว่า ฉันไม่อยากที่จะเสียเพื่อนคนนี้ไปเลย……”
เมื่อพูดจบ หานฉ่ายหลิงก็เหลือบตาขึ้น และดวงตาที่สดใสก็มองเธออย่างสับสน ราวกับว่ากำลังคาดหวังอะไรบางอย่าง
ซูย้าวที่อยู่ในสายตาของเธอ พูดด้วยภาษามือว่า“คุณยังรักเฉินซี นั่นก็เป็นเพราะว่า คุณมีความสัมพันธ์ที่พิเศษด้วยกัน”
ซูย้าวก็พูดต่อ หลังจากที่หยุดไป“ฉันไม่ต้องการให้คุณขอโทษ ที่ไม่สามารถลืมความสัมพันธ์เก่าๆ ของคุณได้ แต่ฉันไม่สามารถยอมรับความรู้สึกของคุณ ที่มีต่อเขาได้ หลังจากนี้ลี่เฉินซีเป็นสามีของฉัน เป็นพ่อของลูกชายของฉัน！”
แม้ว่าการแต่งงานจะไม่มีความสุข แต่ก็ได้ถูกลิขิตไว้แล้วว่า เขาจะไม่ตกหลุมรักเธอ แต่ถ้าเกิดความผิดพลาดขึ้น ซูย้าวไม่สนใจว่าจะต้องจ่ายเท่าไหร่ เธอจะปกป้องมันทั้งหมด
เพื่อความสุขของตัวเอง ก็ต้องพึ่งพาตัวเอง！
หลังจากนั้น ก่อนที่ซูย้าวจะลุกขึ้น ก็ได้พูดภาษามืออีกว่า“ต้องขอโทษจริงๆ คุณหาน ดูเหมือนพวกเราจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้ว！”
เมื่อเห็นภาพของซูย้าวเดินจากไป หานฉ่ายหลิงที่นั่งอยู่ตรงนั้น ใบหน้าซีด ที่แสดงออกถึงความสับสน
ระหว่างทางกลับ ซูย้าวนั่งอยู่ในรถแท็กซี่ ความรู้สึกอึดอัด กับช่วงเวลาที่ยากลำบาก โชคดีที่เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเล่าเหตุการณ์ที่เพิ่งพบเจอมา แล้วส่งข้อความวีแชทเพื่อบอกเล่าให้กับโม่หว่านหว่าน
ในโลกใบนี้ โม่หว่านหว่านเป็นเพื่อนเพียงคนเดียว ที่สามารถเปิดใจ และระบายความขมขื่นของเธอออกมาได้
หลังจากที่โม่หว่านหว่านได้อ่านวีแชทที่มีย่อหน้ายาวๆ แล้ว ก็ตอบกลับมาด้วยสองคำว่า“แม่งเอ๋ย！”
“……”
ซูย้าวพูดไม่ออกเล็กน้อย
ทางโม่หว่านหว่านก็ได้โทรศัพท์เข้ามา พูดใส่หัวและใส่หน้าโครมๆ ว่า“หานฉ่ายหลิงคนนี้เป็นมือที่สามนี่เอง！เธอคิดดูสิ เธอแสร้งเป็นคนดี แล้วเข้าใกล้เธอ ทำดีกับเธอ จริงๆ แล้วทั้งหมดคือการแสดง！”
ซูย้าวตกตะลึง การแสดงเหรอ？！
โม่หว่านหว่านพูดอีกว่า“ถ้าเธอไม่ใช่ภรรยาของลี่เฉินซี เขาจะมาเข้าใกล้เธอทำไม？แล้วทำไมต้องทำดีกับเธอด้วย？”
แต่ถ้าหากซูย้าวไม่ใช่ภรรยาของลี่เฉินซี นับประสาอะไรกับหานฉ่ายหลิง ผู้คนจำนวนมาก ก็จะจางหายไปจากซูย้าวด้วย
มันไม่น่าแปลกใจมากหรอก ที่จะอยู่สูง หรืออยู่ต่ำ ในแวดวงนี้
“เธออย่าถูกหลอก ด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ของหล่อน！ถ้าไม่ต้องการทำลายครอบครัวของคนอื่นจริงๆ หล่อนก็ควรจะออกไปให้เร็วที่สุด หรือไม่ต้องติดต่อกับลี่เฉินซีเลย！ความสัมพันธ์ระหว่างแฟนเก่า มันคลุมเครือมาตั้งแต่แรก ไม่เข้าใจเหรอ？เธอคิดเองไม่ได้เลยเหรอ？”
โม่หว่านหว่านพูดลอยๆ ถึงแม้ว่าบางครั้ง คำพูดจะดูหยาบคาย แต่มันก็ทำให้ซูย้าวตื่นขึ้นมา
“ผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน แต่อาจจะรับมือยากกว่าซูหยวน เธอต้องระวังไว้ให้ดี！ยิ่งเธอมีความเห็นอกเห็นใจ และไม่เป็นอันตรายมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งง่ายที่จะเอาชนะความชอบของลี่เฉินซีได้ และแทงเธอด้วยมีดนุ่มๆ！กลอุบายนี้ ไอ๊หยา มันเปรียบได้กับเล่ห์เหลี่ยมในวังหลวงเลย！”
เธอถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ซูย้าวเหนื่อยกับชีวิตของเธอมามาก แล้วพูดอีกครั้งว่า“อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังเป็นลูกสาวคนโตของบริษัทซูซื่อ คอยดูสถานการณ์ต่อไป！ถ้าหากลี่เฉินซีกับหานฉ่ายหลิงกลับมาสานสัมพันธ์รักเก่าจริงๆ เธอก็พาลูกไปต่างประเทศ！ไปที่ๆ เขาไม่สามารถหาเธอเจอได้ ทำให้เขาเสียใจไปชั่วชีวิต！”
“……”
ตลอดกระบวนการทั้งหมด ซูย้าวได้รับฟังความคิดเห็นของเธอ ผ่านทางโทรศัพท์ แต่หัวใจของเธอกลับเต้นระรัว ราวกับเป็นสำลีก้อนหนึ่ง และรสชาติที่เสริมเข้ามา ก็ไม่อาจจะบรรยายได้
และทางด้านบริษัทลี่ซื่อ เมื่อกำลังจะเลิกงานประธานจางก็เข้ามา เพื่อให้ลี่เฉินซีเซ็นสัญญาต่ออายุโฆษณา เมื่อเขาหันไปเห็นเอกสารชุดนั้นที่อยู่บนโต๊ะ ถึงนึกขึ้นได้ว่าเป็นซูย้าวที่เอามาให้
ผู้หญิงคนนั้น น่าจะมาที่บริษัท เพื่อนำเอกสารมาให้เขา ถึงได้เข้ามาที่บริษัทได้！
เมื่อเธอจากไป ร่างนั้นดูเหมือนจะยังอ้อยอิ่งอยู่ตรงหน้า และเต็มไปด้วยละอองฝุ่นแห่งความโศกเศร้า ราวกับตุ๊กตาคริสตัลที่แตกสลาย ซึ่งเป็นเศษซากที่เปราะบาง คงความสัมผัสของดวงวิญญาณ
มือใหญ่ที่มีข้อต่อผูกปมอย่างดี ค่อยๆ กระชับแน่น อย่างไม่เป็นธรรมชาติ สิ่งที่ประธานจางได้พูดอะไรบางอย่าง ก็ได้ยินไม่ชัดเจน
รอจนอีกฝ่ายพูดจบ ก็เงยหน้าขึ้นมองเขา ลี่เฉินซีถึงจะมีปฏิกิริยาตอบกลับ ใบหน้าที่หล่อเหลาและเย็นชา เหลือบมองไปที่อีกฝ่าย แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า“ต่ออายุได้ แต่สิทธิประโยชน์จะไม่เปลี่ยนแปลง”
ประธานจางขมวดคิ้ว หลังจากนั้นก็พูดว่า“บริษัทของพวกเรา ร่วมมือกับบริษัทลี่ซื่อมาก็เป็นเวลานานแล้ว ครั้งนี้โครงการCCM ก็ถือเป็นจุดแข็งของบริษัทของพวกเรา ไม่ว่าจะเป็นการส่งเสริมการขาย หรือการโฆษณา เราก็สามารถทำให้ดีที่สุด แต่ในแง่ของส่วนแบ่ง ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ทางเราไม่สามารถให้สัมปทานได้อีกแล้ว！”
ดวงตาของลี่เฉินซีนั้นเย็นชา และที่ปลายหางตาของเขา ก็ปรากฏรอยยิ้มดูถูกเล็กน้อย
ไม่มีคำพูดใด แต่กลับเห็นประธานจางยืนขึ้น และพูดก่อนออกไปว่า“โครงการCCM เป็นโครงการที่ได้รับความสนใจในวงการ และหลายๆ บริษัท ต่างก็กระตือรือร้นที่จะทดลอง แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าโครงการจะดีแค่ไหน แต่หากไม่มีการประชาสัมพันธ์ที่ดี มันก็จะเป็นของเสียเปล่า หวังว่าประธานลี่จะพิจารณา！”
ประธานจางที่โลภมาก โดยคิดว่าทำงานร่วมกับบริษัทลี่ซื่อมาหลายปี แล้วถือว่ามีความสัมพันธ์กับลูกค้าเก่า เขาจึงต้องการจะเปลี่ยนส่วนแบ่ง ให้บริษัทลี่ซื่อได้รับสามสิบเปอร์เซ็นต์ พวกเขาได้รับส่วนใหญ่ส่วนที่เหลือ
แต่เรื่องแบบนี้ ทางด้านลี่เฉินซี มันจะเป็นไปได้ยังไง？
หลังจากรอให้ประธานจางจากไป หวางอี้ก็ค่อยๆ ก้าวมาข้างหน้า และถามด้วยเสียงเบาๆ ว่า“ประธานลี่ ทางด้านประธานจาง คุณจะยอมอ่อนข้อให้จริงๆ เหรอครับ？”
“อ่อนข้อ？”
จู่ๆ ลี่เฉินซีก็ได้ยินคำพูดที่น่าตลก แล้วเขาก็พูดซ้ำ หัวเราเยาะอย่างเย็นชา
ตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น มีเพียงความแตกต่าง ระหว่างสิ่งที่คุณต้องการ และสิ่งที่คุณทำไม่ได้ ยกเว้นการให้สัมปทานในการแต่งงานกับซูย้าว ก็ไม่มีใคร หรือสิ่งใด ที่สามารถทำให้เขาประนีประนอมด้วยได้แล้ว！
“คุณไปบอกเขา เต็มใจเซ็นก็เซ็น ไม่เซ็นก็ไป！”บริษัทโฆษณามีหลายแห่ง ที่ต้องการร่วมงานกับบริษัทลี่ซื่อ ก็มีอยู่หลายแห่งเช่นกัน
เขายังจะต้องสนใจบริษัทโฆษณาเล็กๆ อยู่อีกเหรอ？
หวางอี้เข้าใจ และพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า“ได้ครับ ประธานลี่ ผมทราบว่าจะต้องทำยังไงแล้วครับ！”
