บทที่ 85 เขาไม่ได้รักคุณหรอก
ลี่เฉินซีตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องผู้ป่วยของโรงพยาบาลแล้ว
ภาพสีขาวในห้องและกลิ่นฉุนของยาฆ่าเชื้อในห้องผู้ป่วยไม่ว่าจะอยู่ในประเทศหรือต่างประเทศก็เป็นมาตรฐานเดียวกัน
เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง เนื่องจากอาการเมาค้างบวกกับอาการบาดเจ็บที่ศีรษะด้วย
“คุณลี่เฉินซีใช่ไหมคะ? บาดแผลที่ศีรษะของคุณเย็บไปสามเข็ม ส่วนที่แขนเย็บไปแปดเข็ม ตอนนี้คุณยังรู้สึกปวดไหมคะ?”
พยาบาลสาวผิวสียืนตรวจและปรับปริมาณมอร์ฟีนที่ฉีดเขาในตัวเขาแล้วถามเขาไปด้วย
เขาส่ายหัวและรู้สึกว่าจำสถานการณ์ของเมื่อคืนไม่ค่อยได้
ในช่วงที่มึนเมาเขารู้สึกว่าตัวเองถูกพาไปที่วิลล่าหลังหนึ่ง จากนั้นมีคนร้ายบุกเข้ามาแล้วเขาก็ได้ต่อสู้กันพักหนึ่ง จำได้ว่าทั้งตัวเองและศัตรูก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน……
“ทางเราได้รับแจ้งจากทางตำรวจจึงได้รีบส่งทีมฉุกเฉินเข้าไปช่วยเหลือ คุณกับภรรยาของคุณต่างก็ได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ภรรยาของคุณรักษาตัวอยู่ห้องข้าง ๆ” เมื่อพยาบาลสาวผิวสีพูดจบก็เดินออกจากห้องผู้ป่วยไป
ลี่เฉินชีเพิ่งนึกได้ว่าจะเป็นไปได้ไหม หลังจากที่เขาหมดสติไปคนร้ายคนนั้นทำร้ายซูย้าวอีก?!
บาดแผลที่แขนไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่บาดแผลบนศีรษะนั้นทำให้เขารู้สึกปวดจี๊ด ๆ อยู่ตลอดเวลา
เขาขมวดคิ้วแน่น ๆ แล้วมองไปที่เข็มที่คดเคี้ยวบนแขน เขาคิดจะถอดมันออกแล้วเตรียมลงจากเตียงผู้ป่วย แต่ทันใดนั้นประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกเปิดออก
ประธานไซม่อนและคริสตินเดินเข้ามา “ได้ข่าวว่าประธานลี่ถูกทำร้ายร่างกาย เป็นความผิดของเราที่ไม่ได้ดูแลท่านประธานลี่ได้อย่างปลอดภัย ต้องขออภัยจริง ๆ นะครับ”
คำพูดทั้งหมดนี้เป็นเพียงคำกล่าวทักทายที่ดูสุภาพเท่านั้น คริสตินมองไปที่ลี่เฉินซีด้วยสายตาที่มีเลศนัย
“ท่านประธานลี่คะ การที่คุณถูกช่วยไว้ทันเวลาในครั้งนี้ อันที่จริงคุณควรขอบคุณคน ๆ หนึ่ง……”
ลี่เฉินซีสะดุ้ง สายตาอันลึกล้ำของเขาจับจ้องไปที่ผู้หญิงที่กำลังพูดอยู่ “คุณคริสตินหมายถึง?”
“เธอคือ……”
ก่อนที่เธอจะพูดจบพยาบาลสาวผิวสีก็เดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยในตอนนี้ แถมยังตัดคำพูดคริสตินอย่างกระทันหัน “มีคนต้องการพบคุณค่ะ คุณคริสติน”
เธอรู้สึกเอะใจแต่ยังอยากพูดให้จบก่อน
แต่สาวพยาบาลบอกกับเธอว่า “คนข้างนอกรีบร้อนมากเลยนะคะ อยากให้คุณไปพบตอนนี้เลย ไม่เช่นนั้นคุณอาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้!”
คริสตินขมวดคิ้ว ใครกันแน่ที่กล้าพูดน้ำเสียงแบบนี้กับเธอ ต้องออกไปเจอสักหน่อยแล้ว
เธอกล่าวขอโทษกับลี่เฉินซีแล้วออกไปทันที พยาบาลสาวก็พาเธอไปห้องผู้ป่วยด้านข้าง
ในขณะเดียวกันซูย้าวก็ได้ฟื้นแล้ว
เธอเอนกายพิงอยู่ที่เตียงผู้ป่วยด้วยสีหน้าซีดเซียว ผ้าพันแผลพันเต็มบนหน้าผากของเธอและบาดแผลที่แขนก็ลึกจนต้องใช้ผ้าพันแผลพันจนถึงช่วงไหล่ของเธอ
เมื่อคริสตินเดินเข้าประตูผู้ป่วยก็รู้สึกตะลึงทันที “คุณหาฉันเหรอ? คุณซู?”
สาวพยาบาลเดินออกไปอย่างมีมารยาท
เหลือเพียงเธอสองคนอยู่ในห้องผู้ป่วยขนาดใหญ่นั้น
ซูย้าวมีเพียงมือข้างเดียวที่สามารถขยับได้ ดังนั้นภาษามือของเธอจึงค่อนข้างสื่อสารยาก แต่ก็ถือว่ายังพอเข้าใจได้
“คริสติน คุณว่าฉันควรขอบคุณคุณเรื่องเมื่อคืนนี้หรือว่าฉันควรไปแจ้งตำรวจดี?”
“หือ……” ใบหน้าคริสตินแดงระเรื่อขึ้นมาทันที เธอพูดต่อด้วยความเขินอาย “คุณรู้หมดแล้ว!”
ซูย้าวสีหน้าเศร้าหมองแล้วมองเธอด้วยสายตาที่น่าเกรงขาม “คุณหวังดีก็จริง แต่ไม่คิดเลยหรือว่ามันจะทำเกิดเหตุไปหน่อย?”
ถ้า‘คนร้าย’ทำเกินเหตุจริง ๆ ตอนนี้ลี่เฉินซีคงไม่อยู่ในสภาพนี้แล้วล่ะ
หรือว่าถ้าเมื่อคืนเธอปฐมพยาบาลไม่ทัน ลี่เฉินซีในตอนนี้ก็คงกลายเป็นร่างไร้วิญญาณเพราะเสียเลือดมากเกินไปแล้ว
ผลลัพท์ของอุบัติเหตุแบบนี้ทำให้เธอต้องกลัวจริง ๆ!
คริสตินก็รู้ตัวว่าเธอทำเกินเหตุไปเหมือนกัน เธอจึงได้แต่ก้มหน้าเหมือนเด็กที่กระทำผิดและรอการลงโทษจากคุณครู
“ฉันแค่อยากให้ท่านประธานลี่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย จากนั้นให้เขาสัมผัสถึงความรู้สึกที่คุณมีให้กับเขา แต่ไม่คิดเลย……” เธอกระซิบพูดเบา ๆ
เป็นแบบนี้นี่เอง
ซูย้าวรู้ดีว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของคริสติน แต่เรื่องที่บานปลายนั้นมันอยู่เหนือการควบคุมของเธอไปมาก
ซูย้าวหายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้า ความโกรธในใจเธอเริ่มซาลง เพราะบางทีเธออาจจะรู้ว่าคริสตินนั้นบริสุทธิ์ใจจริง ๆ
“เรื่องครั้งนี้ก็ให้มันจบแบบนี้เถอะ ความสัมพันธ์ชีวิตคู่ของฉันกับเฉินซีไม่ต้องการอะไรมาพิสูจน์หรอก” ซูย้าวพูดด้วยภาษามือ
คริสตินยักไหล่แล้วพยักหน้าซ้ำ ๆ เพื่อตอบตกลง จากนั้นเธอมองไปที่ซูย้าวอีกครั้งด้วยสีหน้าที่มีความสุข
ในวินาทีต่อมาเธอหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมา
เปิดคลิปวิดีโอหนึ่งแล้วเอาไปให้ซูย้าวดู
มันเป็นคลิปที่บันทึกหตุการณ์เมื่อคืนนี้ ฉากที่ซูย้าววิ่งออกไปกลางสายฝนเพื่อหาซื้อยาให้เขา รวมถึงฉากที่เธอทำร้ายตัวเองในร้านขายยาและหลังจากกลับไปถึงวิลล่าซูย้าวพันแผลให้เขาเสร็จ สุดท้ายเธอก็หมดสติไปก่อนที่หน่วยกู้ภัยจะมาถึง
เนื่องจากคลิปวิดีโอถูกนำไปตัดต่อ ดังนั้นคลิปหตุการณ์ณ์ทั้งหมดจึงถูกบีบอัดให้เหลือเพียงไม่กี่นาที
หลังจากดูจบซูย้าวเหลียวมองมาที่เธอแล้วพูดด้วยภาษามือทันที “ลบมันทิ้งซะ!”
คริสตินถึงกับตะลึง “ท่านประธานลี่ยังไม่ได้ดูเลย จะลบทิ้งทำไม?”
“จะให้เขาดูของแบบนี้ไปทำไม? อย่าบอกว่าเราเป็นสามีภรรยากันเลย ถึงแม้เราเป็นแค่เพื่อนกันฉันก็ยินดีที่จะทำเหมือนเมื่อคืน คงไม่ต้องพูดถึงหรอกนะว่าเขาเป็นผู้ชายที่ฉันรักที่สุด!”
ซูย้าวรู้สึกอารมณ์ขึ้นและใช้ภาษามืออย่างรวดเร็ว
ในยามวิกฤต สิ่งแรกที่เธอนึกถึงก็คือลี่เฉินซี เธอไม่สนใจว่าตัวเองจะเจอกับอะไร ขอเพียงเขาปลอดภัยเท่านั้น
และสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่ทำให้คริสตินรู้สึกซาบซึ้งที่สุด
“ไม่ คุณซู ฉันบอกแล้วว่าจะช่วยคุณ! ถ้าไม่มีคลิปวิดีโอนี้ท่านประธานลี่จะรู้ได้ไงว่าคุณดีต่อเขามากแค่ไหน?”
ซูย้าวยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดด้วยภาษามือต่อ “ฉันกับเขารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กและยังเป็นคู่จิ้นในวัยเด็กมาสิบกว่าปี แม้เขาจะไม่รักฉัน แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกการแต่งงานต้องมาจากความรักเท่านั้น ความรักมันมีหลายแบบ……”
“เราเป็นสามีภรรยากันและยังมีลูกด้วยกันด้วย นี่ก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องการพิสูจน์อะไรอีก!”
คริสตินเห็นภาษามือของเธอแล้วเงียบไป
แต่เห็นได้ชัดว่าเธอยังมีความขุ่นเคืองในใจ เธอจึงพูดต่อ “แต่ฉันรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับคุณเลยนะ ท่านประธานลี่ยังรักคุณไม่พอ!”
ซูย้าวหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นเลิกคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์แล้วพูดด้วยภาษามือต่อ “ถ้าหาก คุณคริสตินยังหวังให้โครงการ CCU ของท่านประธานไซม่อนดำเนินต่อไป คุณช่วยฟังฉัน แล้วลบวิดีโอนี้ซะ!”
“หมายความว่าไง?”
คริสตินถึงกับอึ้งไปสักพัก และทันใดนั้นเธอก็เหมือนจะคิดอะไรได้ “นอกเสียจาก……คุณก็คือ……”
คนที่บุกเบิกโครงการ CCU และเป็นเบื้องหลังคนที่ทำให้ กรุ๊ป Kได้ร่วมมือกับบริษัทลี่ซื่อ มิส S คนนั้น?!
ซูย้าวไม่ต้องการเปิดเผยตัวตน แต่คนอย่างคริสตินนั้นไม่รู้จักกลัวจริง ๆ ถ้าปล่อยให้เธอมายุ่งแบบนี้อีกเธอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับการเดินทางไปฝรั่งเศสระยะสั้น ๆ นี้
เธอจำเป็นต้องใช้วิธีนี้เป็นเครื่องมือต่อรองจริง ๆ
คริสตินแสดงท่าทางที่ตกตะลึงและแปลกใจมาก
ซูย้าวพูดต่อด้วยภาษามือ “ลบคลิปซะ แล้วโครงการจะได้ดำเนินตามปกติ และอีกอย่างคุณต้องช่วยฉันเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วย”
“.…..”
คริสตินมองหน้าเธออย่างไม่กระพริบตา “คุณแน่ใจหรือว่าทำแบบนี้มันคุ้มค่าสำหรับคุณแล้ว?”
เรื่องความรู้สึกมันไม่ได้วัดกันที่ความคุ้มค่าอยู่แล้ว
กล้าที่จะให้ก็ต้องกล้าที่จะเสียใจ
เหตุผลง่าย ๆ เท่านั้น
ซูย้าวไม่มีการตอบสนองใด ๆ เธอจดจ่อไปที่โทรศัพท์ของคริสตินอย่างเดียว จนกว่าจะมั่นใจว่าคลิปนั้นถูกลบออกไปจากโทรศัพท์ของคริสตินเธอถึงรู้สึกโล่งใจ
และในขณะนี้ประตูห้องผู้ป่วยถูกผลักออก ร่างอันสูงใหญ่ของลี่เฉินซีปรากฏขึ้นตรงหน้าประตูนั้น
