บทที่ 157 อาวุธคู่กาย
วันนี้ผู้เล่นจำนวนมากยังคงไม่สามารถอัปเลเวลได้สำเร็จ ดังนั้น การเห็นประกาศแจ้งเตือนเกี่ยวกับการอัปเลเวลของเทพ X บนท้องฟ้าจึงสร้างความเจ็บปวดให้แก่กลุ่มผู้เล่นจำนวนไม่น้อย
ขณะนี้ เมื่อเจ้าเวหาส่งคำท้าสู้ให้แก่เทพ X ในบอร์ดข้อความประจำเกม ใช้เวลาไม่นานนัก มันก็กลายเป็นกระทู้ที่ได้รับความนิยมอันดับหนึ่งประจำบอร์ดทันที
ผู้เล่นเกือบทุกคนต่างก็ต้องเข้ามาแสดงความคิดเห็นในกระทู้นี้
นี่คือครั้งแรกที่มีคนกล้าท้าสู้กับเทพ X อย่างเป็นทางการ!
เพียงคิดว่าการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นกำลังจะเกิดขึ้น ทุกคนก็แทบอดใจรอไม่ไหวแล้ว!
“เจ้าเวหาสู้ ๆ แสดงฝีมือออกมาให้เต็มที่เลยนะ!”
“คราวนี้เทพ X ลำบากแน่ คนที่เขากำลังจะต้องสู้ด้วย ไม่ใช่พวกไก่กาอีกแล้ว รับรองได้เลยว่างานนี้มีตายกันไปข้างแน่ ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า”
“ถ้าเกิดสู้กันจริง ๆ พวกนายว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ?”
“ฉันว่ายังไงก็ต้องเป็นเทพ X อยู่แล้ว ถึงเจ้าเวหาจะมีฝีมือไม่ธรรมดาก็เถอะ แต่เมื่อไปเทียบกับเทพ X ฉันว่ายังไงก็ห่างไกลกันอีกหลายขุมอยู่ดี พวกนายลืมไปแล้วหรือไงว่าเทพ X ถึงกับเคยฆ่าสัตว์ประหลาดด้วยมือเปล่ามาแล้วนะ!”
“แต่มันก็ไม่แน่เสมอไปหรอก ถึงเทพ X จะมีฝีมือเก่งกาจก็จริง เจ้าเวหาก็เก่งไม่แพ้กัน ฉันเคยเจอตัวจริงของเขามาแล้ว หมอนี่หล่อใช้ได้ แถมยังมีวิทยายุทธ์สูงส่งอีกด้วย บางทีเขาอาจจะเอาชนะเทพ X ได้ก็ได้นะ”
“ฉันก็เคยเห็นเจ้าเวหาฆ่าสัตว์ประหลาดด้วยตาของตัวเองมาแล้ว ขอยืนยันอีกเสียงว่าความแข็งแกร่งของเขาไม่ธรรมดาเลยล่ะ!”
“พวกนายอยู่เฉย ๆ เหอะ ไม่ว่าใครแพ้ใครชนะ พวกเราก็ทำได้แค่เป็นคนดูอยู่ดี!”
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มารอดูกันเถอะ แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วนะเนี่ย!”
กลุ่มผู้เล่นจำนวนมากรอคอยให้เทพ X เข้ามาตอบกระทู้ด้วยใจจดจ่อ
หลายคนถึงกับสงสัยว่าเทพ X จะรับคำท้าสู้หรือไม่
เมื่อซูเย่เปิดเข้าไปในกระทู้ต้นเรื่อง เขาก็ได้อ่านข้อความท้าสู้ รวมไปถึงคอมเมนต์ของผู้เล่นคนอื่น ๆ
เขาไม่อยากรู้หรอกว่าผลการต่อสู้จะเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่ซูเย่สนใจก็คือวิทยายุทธ์ของอีกฝ่ายหนึ่งต่างหาก
หลังจากใช้เวลาเพียงเล็กน้อย
ซูเย่ก็ทิ้งคอมเมนต์เอาไว้ว่า
“รับคำท้า!”
เมื่อกดส่งข้อความไป
ผู้คนที่เกาะติดสถานการณ์อยู่ในกระทู้ก็แสดงความคิดเห็นออกมาอย่างล้นหลามทันที
ท่านเทพ X รับคำท้าแล้ว!
“เทพ X ตอบแล้ว เขารับคำท้าว่ะ! ท่านเทพสุดยอด! ผมเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ ท่านเทพ X สู้ ๆ!”
“สมแล้วที่เป็นเทพ X ผู้พูดน้อยต่อยหนัก! ตกลงพวกเขาจะไปสู้กันที่ไหนนะ ฉันจะไปจองที่นั่งแถวหน้าเวทีเดี๋ยวนี้!”
“เท่านี้ก็เหลือแค่เวลากับสถานที่ประลองเท่านั้น ฉันแทบอดใจรอไม่ไหวแล้วเนี่ย สู้กันตอนนี้เลยได้ไหม!”
ทุกคนเฝ้ารอคอยการต่อสู้ครั้งสำคัญด้วยความตื่นเต้น
เจ้าเวหานั่งอยู่บนยอดเขาลูกหนึ่งและอ่านข้อความในกระทู้ที่ตนเองโพสต์ลงไป
เมื่อเห็นข้อความตอบกลับของเทพ X
เจ้าเวหาก็หัวเราะในลำคอ
“ดีมาก อย่างน้อยก็ใจกล้าใช้ได้ นึกว่าจะเป็นพวกเต่าหดหัวซะอีก”
“นายอาจจะเก่งเรื่องการอัปเลเวลก็จริง แต่ฉันจะทำให้นายได้รู้ว่านักสู้ที่แท้จริงมันเป็นยังไง!”
“อีกไม่นานหรอกนะ นายก็จะเป็นแค่เครื่องมือที่ทำให้ฉันได้กลายเป็นตำนานบทใหม่ของเกมนี้!”
เจ้าเวหาจึงตอบคอมเมนต์ของเทพ X ไปว่า
“ใจถึงเหมือนกันนี่ สิบนาทีหลังจากนี้ ไปเจอกันในเขตล่าสัตว์ประหลาดของแผนที่ระดับ 30 หวังว่าคงไม่หนีไปไหนนะ สหาย X !”
การตอบข้อความของเจ้าเวหาไม่ต่างไปจากการราดน้ำมันลงกองไฟ
เหล่าผู้คนที่เฝ้ารอการต่อสู้เมื่อเห็นข้อความนี้ก็ยิ่งตื่นเต้นมากกว่าเดิม
ถึงเจ้าเวหาจะดูอวดดีเกินไปหน่อย แต่แบบนี้แหละดีแล้ว!
ในเมื่อเจ้าเวหามั่นใจถึงขนาดนี้ ทุกคนก็อยากรู้แล้วว่าตอนสู้กับเทพ X จริง ๆ เจ้าเวหาจะมีวิชาการต่อสู้เก่งเหมือนฝีปากหรือไม่!
ทุกคนรีบกดออกจากกระทู้ และเดินทางไปยังตำแหน่งที่เจ้าเวหาได้ระบุเอาไว้
เมื่อมองลงไปจากมุมสูง ก็จะเห็นกลุ่มผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วน เดินขบวนตรงไปยังทิศทางหนึ่ง ไม่ต่างจากฝูงมดที่ออกหาอาหารด้วยความสามัคคี
เมื่อได้ตำแหน่งของสถานที่ประลองเรียบร้อย
ซูเย่ก็นำเจ้ากวางยักษ์ออกมาขี่อย่างสบายใจ
ตอนที่ชายหนุ่มไปถึงสถานที่ประลอง เขาก็พบว่ามีกลุ่มผู้เล่นมายืนรออยู่ก่อนแล้วจำนวนมาก
บรรยากาศปกคลุมด้วยความตื่นเต้น
ทุกคนหันขวับมามองเขาเป็นตาเดียว
“ท่านเทพ X มาแล้ว! พวกเรารีบถอย! ทุกคนหลีกทางให้ท่านเทพ X หน่อยเร็ว!”
ทุกคนเบิกตาโตด้วยความตกตะลึง
ตอนแรก พวกเขาก็ตกตะลึงกับการปรากฏตัวของเทพ X จากนั้นจึงตกตะลึงกับตัวเฉิงหวงที่ชายหนุ่มขี่อยู่บนแผ่นหลังของมัน และด้วยความตกตะลึงเช่นนี้เอง จึงไม่มีผู้ใดสามารถขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวร่างกายได้อีกแล้ว
“นั่นมันกวางใช่ไหม? ทำไมตัวใหญ่จังเลยแฮะ โคตรเท่เลยว่ะ!”
“ว้าว ขนบนตัวมันเป็นทองคำใช่ไหม ฉันอยากได้! ฉันอยากขี่มันบ้างจัง!”
“ฉันไม่เคยเห็นกวางตัวไหนจะสง่างามเท่านี้มาก่อนเลย!”
“สมแล้วที่เป็นท่านเทพ X !”
ไม่ว่าซูเย่กับเจ้ากวางยักษ์เคลื่อนที่ไปตรงไหน กลุ่มคนก็จะแยกออกเป็นสองฝั่ง เปิดทางให้พวกเขาเดินผ่านโดยอัตโนมัติ
สายตาของทุกคนจับจ้องมองที่ตัวเฉิงหวง
ในเวลาเดียวกันนี้
อีกด้านหนึ่ง
“เปรี๊ยะ!”
ได้ยินเหมือนเสียงกระแสไฟฟ้าปะทุ ก่อนที่จะมีลำแสงพุ่งขึ้นมาจากกลุ่มผู้คน
แล้วร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ทิ้งตัวลงมายืนอยู่บนพื้นดิน ชื่อไอดีที่ปรากฏอยู่เหนือศีรษะของเขาคือ : เจ้าเวหา!
เห็นดังนั้น ทุกคนก็อ้าปากค้าง
“เจ้าเวหา? โอ้โห ฝีมือไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ย”
“ท่านเจ้าเวหาสุดยอด ขอพวกเรารับชมการต่อสู้กับท่านเทพ X ให้เป็นบุญตาสักยกเถอะ!”
“ท่านเจ้าเวหาสู้ ๆ!”
เสียงตะโกนให้กำลังใจของผู้เล่นจำนวนมากดังอื้ออึง
ขณะนี้
เจ้าเวหายืนอยู่ตรงกลางลานกว้างด้วยสีหน้าเย็นชา
เจ้าเวหามาถึงนานแล้ว เพราะที่นี่อยู่ไม่ไกลจากตำแหน่งที่เขากำลังพยายามไล่ฆ่าสัตว์ประหลาดอยู่พอดี
แต่ชายหนุ่มก็เลือกที่จะซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มผู้เล่นคนอื่น ๆ ไม่แสดงตัวออกมาตั้งแต่แรก
เหตุผลนั้นเรียบง่ายมาก
เพราะว่าเจ้าเวหาอยากจะเปิดตัวเป็นคนสุดท้าย!
เขาอยากได้รับความสนใจจากทุกคน!
เขาอยากให้การเปิดตัวครั้งนี้กลายเป็นที่จดจำ!
แน่นอน
ไม่มีการเปิดตัวครั้งไหนจะน่าจดจำมากไปกว่าการพุ่งขึ้นมาจากกลุ่มคนดูพร้อมด้วยพลังไฟฟ้าอีกแล้ว!
เสียงโห่ร้องให้กำลังใจที่ดังขึ้นจากรอบทิศทาง ทำให้หัวใจของเจ้าเวหาพองโต และเขารู้สึกเหมือนตนเองกำลังจะลอยขึ้นฟ้าเสียให้ได้
“รสชาติของความสำเร็จมันเป็นอย่างนี้นี่เองสินะ”
เหล่าผู้ชมที่อยู่โดยรอบส่งเสียงให้กำลังใจไม่ขาดสาย
ขณะนี้ เจ้าเวหากำลังจ้องมองไปที่เทพ X ซึ่งนั่งอยู่บนแผ่นหลังของตัวเฉิงหวงด้วยแววตาเย็นชา
หลังจากนั้น สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่กวางยักษ์ตัวนั้น และอยากจะได้มันมาครอบครองเช่นกัน
“นายคือเจ้าเวหาใช่ไหม?”
ซูเย่ถาม
“ใช่”
เจ้าเวหาพยักหน้า “เรามาเดิมพันกันหน่อยดีไหม?”
“เดิมพันอะไรล่ะ?”
ซูเย่ถามกลับไป
“ฉันอยากได้กวางของนาย แต่ถ้าฉันแพ้ อาวุธคู่กายของฉันก็จะเป็นของนาย”
เจ้าเวหาพูดด้วยความมั่นใจ
ได้ยินดังนั้น เสียงเชียร์จากกลุ่มคนดูก็ยิ่งดังกึกก้องมากขึ้น
นี่คือการเดิมพันที่สมน้ำสมเนื้อโดยแท้
“ไม่มีปัญหา”
ซูเย่พยักหน้าตอบรับโดยแทบไม่ต้องเสียเวลาคิด
“ถ้าอย่างนั้นพวกเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”
เจ้าเวหาผายมือให้ซูเย่เริ่มเป็นฝ่ายโจมตีก่อน สีหน้าแสดงออกถึงความมั่นใจในตัวเองเปี่ยมล้น
ซูเย่ยิ้มกริ่ม
ท่าทางหมอนี่จะสมองไม่ปกติซะแล้วสิ!
“นายเข้ามาโจมตีก่อนดีกว่า ขืนให้ฉันโจมตีก่อน นายคงตายโดยไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ”
เมื่อผู้คนโดยรอบได้ยินคำตอบของเทพ X พวกเขาก็เกือบจะยกนิ้วโป้งขึ้นมาด้วยความชื่นชม ผิดกับปฏิกิริยาตอบรับของเจ้าเวหาที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความขุ่นเคืองใจ
“ถ้านายต้องการอย่างนั้นก็ได้ เตรียมตัวตายซะ เทพ X !”
เจ้าเวหาระเบิดเสียงคำราม ก่อนจะตวัดดาบเล่มใหญ่ในมือ
“วูบ…”
การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว!
คมดาบที่พุ่งเข้าหาซูเย่มาพร้อมกับคลื่นพลังไฟฟ้ารุนแรงหนักหน่วง
“หืม?”
เมื่อเห็นประกายไฟที่พุ่งเข้ามาใกล้ ซูเย่ก็ต้องผงะถอยหลัง
เขาสัมผัสถึงพลังลมปราณจากฝ่ายตรงข้ามไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้าอย่างนั้น พลังไฟฟ้าบนดาบเล่มนี้ก็ไม่ได้มาจากการใช้พลังลมปราณ แต่มันเป็นพลังที่เกิดขึ้นจากตัวดาบเอง
นี่คืออุปกรณ์ช่วยเหลือผู้เล่นสามัญในเกมนี้ ต่อให้ผู้ใช้งานจะไม่มีพลังลมปราณ แต่ก็สามารถต่อสู้กับผู้ฝึกยุทธ์ตัวจริงได้อย่างไม่มีปัญหา
นี่คืออาวุธคู่กายของเจ้าเวหาอย่างนั้นหรือ!
ซูเย่ลอบอุทานอยู่ในใจ สูญเสียความกระตือรือร้นที่จะต่อสู้ไปหมดสิ้น เขานึกว่าตนเองจะได้พบเจอกับผู้ฝึกยุทธ์ด้วยกันเสียอีก
แตกต่างจากกลุ่มคนดูที่เมื่อเห็นกระแสไฟฟ้าบนคมดาบ พวกเขาก็ต้องอุทานออกมาด้วยความตื่นตาตื่นใจ!
“วูบ!”
คมดาบไฟฟ้าพุ่งเข้ามาถึงเบื้องหน้าซูเย่แล้ว
ชายหนุ่มสลับเท้าและหลบหลีกได้อย่างไม่มีปัญหา
หลังจากนั้นเขาก็พุ่งกายเข้าใส่ฝ่ายตรงข้ามด้วยความรวดเร็ว
“คิดว่านายจะหลบได้ตลอดไปหรือไง?”
เจ้าเวหาเหวี่ยงดาบในมืออีกครั้ง
กระแสไฟฟ้าจากคมดาบพุ่งออกไปแผ่รัศมีเป็นวงกว้าง
“เปรี๊ยะ!”
ทุกที่ที่คลื่นพลังไฟฟ้าเคลื่อนผ่าน พื้นดินจะเกิดรอยแตกร้าว ผิวดินจะไหม้เกรียมขึ้นมาทันที
แต่น่าเสียดาย
ถึงการโจมตีด้วยคลื่นพลังไฟฟ้าเหล่านี้จะรวดเร็วมากแค่ไหน แต่มันก็ยังช้าเกินไปสำหรับซูเย่อยู่ดี
