ตอนที่ 453 เกาะอัคคี, ไห่อิงอู่
ณ จัตุรัส ชั้นที่เจ็ด หอทงเทียน
เจี้ยงอิงยืนอยู่ในมุมหนึ่งของจัตุรัสในชุดเกราะมังกรดำที่ล้ำค่า ผมม่วงพริ้วไสวของนางกับดวงตาคู่งามเพียงพอจะทำให้โลกถูกเมินได้ ถ้าไม่ต้องพูดถึงวงหน้าที่มีเสน่ห์เป็นพิเศษของนาง แค่เพียงหุ่นเย้ายวนในชุดเกราะมังกรดำ ส่วนโค้งเว้านูนที่งดงามจากหน้าอก สะโพก กอปรกับเรียวแขนเรียวขาที่งดงามประกอบภาพที่ทำเกิดความคิดฟุ้งซ่านได้ ไม่มีคำบรรยายอื่นใดที่สามารถบรรยายรูปลักษณ์ความงามของแม่สาวมังกรไร้เขาผู้นี้ได้สมบูรณ์
ใครจะสามารถนึกภาพออกว่านางก็คือบุคคลเดียวกับนางพญาแมงมุมในหุบเขาแมงมุมที่ฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา?
บางคนที่เห็นนางแล้วอาจคิดว่านางคือราชธิดาของกษัตริย์พระองค์หนึ่งก็เป็นได้
องครักษ์หญิงมาดนิ่งสองคนยืนอยู่ข้างหลังนางอย่างสงบ คอยแจ้งเตือนสภาพแวดล้อม
ถ้าคนธรรมดาเห็นองครักษ์หญิงทั้งสองคน พวกเขาคงคิดว่าพวกนางเป็นนักสู้ระดับ 6 ธรรมดา แต่ความจริงสถานะที่แท้จริงของนางคือนางพญาแมงมุม ชั้นสูงในระดับ 7 แพลตตินัมที่แปลงร่างเป็นมนุษย์ได้สำเร็จ แม้ว่าพวกนางจะมีสติปัญญาด้อยไปบ้าง แต่พวกนางอาจกล่าวได้ว่าห่างจากอสูรศักดิ์สิทธิ์เพียงระดับเดียว
ปกติ นางพญาแมงมุมที่พวกนักผจญภัยเห็นในหุบเขาแมงมุม ส่วนใหญ่จะเป็นหนึ่งในสองนางนี้ ไม่ใช่เจี้ยงอิง
สำหรับเจี้ยงอิงผู้มีพลังปราณก่อกำเนิดระดับเจ็ดแล้ว นักผจญภัยธรรมดาไม่มีความหมายอะไรต่อนาง ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนางก็คือยกระดับเป็นอสูรในตำนาน
“มาทางนี้, ทำไมเจ้าถึงแต่งตัวอย่างนี้เล่า?” พอเห็นรูปแบบที่เย่ว์หยางแต่งตัว นางมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงอดตะลึงมิได้ เย่ว์หยางประดิษฐ์แว่นกันแดดไว้ใช้เองทำด้วยหยกมังกรและแปะหนวดปลอมไว้เหนือปากคล้ายๆ เล็กเซียวหงส์ ถ้ามองผ่านๆ ก็ยากจะจำได้ว่าเป็นเย่ว์หยาง นอกจากนี้เขายังซ่อนลักษณะของเขาอีกด้วย เย่ว์หยางถอดชุดเกราะมังกรบินแล้วใช้ชุดลายปักที่เชื้อพระวงส์เทียนหลัวใช้กัน แทนที่จะดูเหมือนนักรบ เขากลับดูเหมือนพ่อค้ามากกว่า
นอกจากคนที่สนิทกับเขาอยู่บ้าง ไม่มีใครจดจำเย่ว์หยางออก
หอทงเทียนเต็มไปด้วยสายลับสังกัดกองกำลังนรกดำ เย่ว์หยางปลอมตัวเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา
ทั้งนี้เพราะทันทีที่มีคนจำเขาได้ว่าคือคุณชายสามตระกูลเย่ว์ ต่อให้พวกกองกำลงนรกดำไม่ตัดสินใจฆ่า แต่พวกเขาก็คงสงสัยการกระทำของเขาและสะกดรอยติดตามเขา เย่ว์หยางมีนิสัยหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมาอย่างนี้เอง
“ก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่เราปลอมตัวเป็นพ่อค้าที่มั่งคั่งเข้าร่วมประมูลสมบัติทะเลลึกประจำปี เกาะอัคคีเป็นดินแดนของจักรพรรดิสมุทร เราต้องไม่ดึงดูดความสนใจ” นัยน์ตาเขียวอ่อนของเจี้ยงอิงเป็นประกายและนึกถึงแผนได้ทันที เย่ว์หยางกลับตรงกันข้าม เขาสับสนไปหมด ทำไมพวกเขาจึงต้องไปเกาะอัคคี ในเมื่อพวกเขากำลังตามหาอุทกแม่พระธรณีไม่ใช่หรือ?
เย่ว์หยางเพิ่งได้ยินคำว่าจักรพรรดิสมุทร
เขาอยู่ในกลุ่มนักสู้ผู้แข็งแกร่งสิบคนแรก เป็นอันดับหนึ่งในหอเทียนชั้นที่เก้า และสามารถจัดอันดับอยู่ในกลุ่มสุดยอดนักสู้ปราณก่อกำเนิดห้าคนแรก
ถ้าจื้อจุนสุดยอดปราณก่อกำเนิดชาวมนุษย์ เป็นสุดยอดไม่มีใครเอาชนะได้ อย่างนั้นพวกอันดับหลังๆ แต่ละคนจะมีพลังที่ไม่ต่างกันมาก ยกเว้นแต่ราชันย์มังกรที่อยู่ในอันดับสอง อาจถูกมองว่าเหนือกว่าคนอื่นเล็กน้อย ที่สำคัญคือเขาเป็นจักรพรรดิเผ่าปีศาจบูรพาที่เผ่าอื่นๆ ไม่อาจเทียบได้ แม้แต่ปีศาจแดนนรกที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังไม่กล้าโอ้อวดว่าจะเอาชนะเผ่าปีศาจบูรพาได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเผ่าปีศาจบูรพาทะเลาะต่อสู้กันเอง ทำให้เผ่าพันธุ์ต้องแตกกระจายไม่อาจรวมเป็นหนึ่งได้ พวกเขาคงเป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในหอทงเทียนแน่นอน ถ้าพวกเขามีวินัยดีเหมือนกับปีศาจในแดนนรกหรือรวมตัวกันได้เหมือนพวกเอลฟ์
จะไม่มีข้อโต้แย้งเลยที่จัดให้จักรพรรดิมังกรอยู่ในอันดับสอง
แต่อันดับสามกลับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
จักรพรรดิทั้งสามที่มีอันดับไล่หลังก็คือ จักรพรรดิฟ้า, จักรพรรดิสมุทรและจักรพรรดิใต้พิภพ พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับกันและกันและแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ประฝีมือกันอย่างเป็นทางการ แต่อำนาจและอิทธิพลของพวกเขามีพอๆ กัน
จักรพรรดิสมุทธนามก้วนหลานแห่งเผ่าพันธุ์ทะเลลึก
เขาครองมหาสมุทรในหอทงเทียนชั้นเจ็ด, แปดและเก้าอย่างไม่มีขอบเขต เขาพิชิตพื้นที่ทะเลได้ทั้งหมด
ถ้านี่ว่ากันโดยจำนวน เขาเป็นเจ้าของกองทัพที่มากกว่าราชันย์จ้าวปีศาจบารุธเสียอีก จำนวนทหารกุ้ง, ขุนพลปูก็มีเป็นพันล้านแล้ว ว่ากันเรื่องสงครามทางน้ำ เขาเป็นอมตะ ข้อเสียก็มีเพียงเขาสามารถพัฒนากองทัพของเขาได้แต่ในทะเลและเกาะเท่านั้น ถ้าเป็นสงครามบนแผ่นดินอย่างเป็นทางการ ทหารของจักรพรรดิสมุทรก็ไม่สามารถท้าทายจักรพรรดิมังกร, จักรพรรดิฟ้าและไม่สามารถจะท้าทายกระทั่งจักรพรรดิใต้พิภพ จักรพรรดิสมุทรจะถูกมองได้ว่าน่าอดสูที่สุดในกลุ่มห้าจักรพรรดิ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็ไม่สามารถแสดงออกมาได้
เกาะอัคคี หนึ่งในหลายดินแดนของจักรพรรดิสมุทร ลักษณะของเกาะเต็มไปด้วยหาดทราย
เป็นไปได้หรือที่อุทกแม่พระธรณีจะอยู่บนเกาะอัคคี?
เมื่อเจี้ยงอิงเห็นว่านัยน์ตาของเย่ว์หยางเปี่ยมแววสงสัย นางโบกมือและกระซิบที่หูของเย่ว์หยาง “ไม่, เราแค่ต้องผ่านเกาะอัคคี สถานที่เรากำลังจะไปจริงๆ ก็คือเหวทะเลลึก ในเหวทะเลลึก จะมีวงแหวนเทเลพอร์ตโบราณซึ่งจะพาเราไปถึงทางเข้าสุสานทะเลเท่านั้น เมื่อผ่านวงแหวนเทเลพอร์ตโบราณไป จะมีแอ่งน้ำวนใต้น้ำห้าแห่ง หนึ่งในนั้นสามารถส่งพวกเราไปที่หุบเหวแก้วผลึกที่ก้นทะเล อุทกแม่พระธรณีจะเกิดขึ้นในหุบเหวแก้วผลึก เรามีเวลา 3 วัน อย่างไรก็ตาม เราต้องผ่านด่านอุปสรรคแรกเสียก่อนซึ่งก็คือเกาะอัคคี และค่อยหาโอกาสดิ่งลงทะเลลึก เหวทะเลลึกเป็นพื้นที่จำกัดเข้มงวด ควบคุมโดยจักรพรรดิสมุทร วงแหวนเทเลพอร์ตที่จะส่งเราไปที่นั่นถูกผนึกเอาไว้ เป็นไปไม่ได้ที่เราจะเข้าไป ในก้าวแรก วัตถุประสงค์ของเราจึงอยู่ที่ไปที่เกาะอัคคี”
“ยุ่งยากขนาดนี้เชียวเหรอ?” เย่ว์หยางเหงื่อตก
ดูเหมือนว่าอุทกแม่พระธรณีหมื่นปีไม่ใช่ของที่จะรับกันได้ง่ายๆ โชคดีที่ไม่มีคนอื่นรู้เรื่องนี้ มิฉะนั้น คงจะเป็นเรื่องที่ยากยิ่งขึ้น
ที่น่ารำคาญที่สุดก็คือมหาสมุทรเป็นอาณาเขตปกครองของจักรพรรดิสมุทร
โชคดีที่นี่คือหอทงเทียนชั้นที่เจ็ด พวกเขาจบสิ้นแน่ ถ้านี่เป็นหอทงเทียนชั้นที่เก้า ขณะที่จักรพรรดิสมุทรคงจะสงสัยแน่นอน ส่วนใหญ่จักรพรรดิสมุทรจะไม่มาที่เกาะอัคคีในหอทงเทียนชั้นที่เจ็ด มิฉะนั้นคงแทบจะไม่ปลอดภัย
เจี้ยงอิงเหลือกตานางล้อเลียนใส่เย่ว์หยาง “หน้าโง่, ถ้าไม่ใช่เรื่องซ่อนเร้น เราคงถูกพบไปนานแล้ว ถ้าข้าสามารถเดินไปถึงที่นั่นและหยิบของที่ต้องการได้ ทำไมข้าต้องทำงานร่วมกับเจ้าด้วย อย่าว่าแต่อสูรทะเลลึกแห่งเหวทะเลลึกหรือสัตว์ประหลาดน่ากลัวแห่งสุสานทะเลเลย แค่เพียงอสูรคุ้มกันโบราณนับร้อยของหุบเหวแก้วผลึกก็ยากจะจัดการด้วยแล้ว พวกมันแต่ละตัวเป็นอสูรแพลตตินัมระดับ 10 และแบ่งปันชีวิตเดียวกัน และสามารถฟื้นฟูร่างกายได้โดยดูดกลืนพลังงานจากแก้วผลึก ในหุบเหวแก้วผลึก พวกมันจะไม่ตายได้ง่ายๆ”
เย่ว์หยางยิ่งเพิ่มความกังวลขึ้นอีก “สาวน้อย, เจ้าน่าจะบอกข้าให้เร็วกว่านี้ว่าภารกิจครั้งนี้ยากเย็นขนาดไหน ข้าจะได้พาผู้ช่วยเหลือมาด้วย”
“ไม่สำคัญว่าจะมีผู้ช่วยกี่คน อย่างมากที่สุดก็เข้าไปในหุบเขาได้ 5 คนรวมทั้งอสูร” ทันทีที่เจี้ยงอิงพูดคำนั้น เย่ว์หยางแทบเป็นลม
“ก็ได้, สำหรับอุทกแม่พระธรณี ข้าจะไปเอาให้หมด” เย่ว์หยางรู้สึกว่า ถ้าได้รับมาง่ายๆ ก็คงเป็นเหมือนขยะ
ผลปัญญาออกผลตามท้องถนนหรือเปล่า?
เป็นไปไม่ได้
ทำนองเดียวกัน อุทกแม่พระธรณีก็คงไม่เกิดบนยอดเขาธรรมดาแน่นอน
แม้ว่าหุบเหวแก้วผลึกจะเป็นถ้ำเสือ เย่ว์หยางตัดสินใจจะเอามาให้ได้ ไม่ว่าจะยากเพียงไหนก็ตาม ด้วยอุทกแม่พระธรณีหมื่นปี เขามีแนวโน้มว่าจะบรรลุระดับใหม่และยกระดับได้อีกครั้ง สำหรับเย่ว์หยางในปัจจุบันนี้รู้สึกกดดันเล็กน้อย เพราะจักรพรรดิชื่อตี้ยังต้องใช้เวลาหนึ่งปีเพื่อฟื้นฟู และราชาเฮยอวี้ก็ยังไม่พ่ายแพ้ ดังนั้นสำหรับเขา ถ้าไม่รีบยกระดับ จะน่าเป็นห่วงจริงๆ
นอกจากนี้ อุทกแม่พระธรณีมีโอกาสเกิดขึ้นครั้งเดียวในรอบหมื่นปี ถ้าเขายอมวางมือ เขาคงเป็นตัวโง่งมที่สุดในโลกเป็นแน่
สิบนาทีต่อมา เกาะอัคคี
เมื่อเจี้ยงอิงและเย่ว์หยางเทเลพอร์ต พวกเขาได้ยินผู้หญิงไพเราะเหมือนนกขมิ้นกล่าวต้อนรับ “ยินดีต้อนรับสู่เกาะอัคคี อาคันตุกะผู้มีเกียรติของเรา ถ้าท่านต้องการคนนำทาง โปรดแจ้งให้เราทราบ ไห่อิงอู่ยินดีแนะนำท่านด้วยความจริงใจโดยไม่คิดมูลค่า”
สาวงามในชุดว่ายน้ำเหมือนบิกินีเดินออกมาจากกลุ่มสหายของนางและคำนับเย่ว์หยางและเจี้ยงอิง
นางมีผมทองนัยน์สีฟ้าเข้มเหมือนน้ำทะเล ริมฝีปากทรงเสน่ห์อวบอิ่มเหลืองอมชมพูทำให้แทบจะยับยั้งใจมิให้ประทับริมฝีปากอย่างดุเดือดได้
เรือนร่างสีแทนภายใต้แสงอาทิตย์แสดงถึงสุขภาพที่ดี
เต็มไปด้วยพลัง
หน้าอกตูมเต็มดูมีชีวิตชีวาถูกปิดไว้ด้วยเปลือกหอยแครงเล็กและ “ลูกมะพร้าวใหญ่” คู่นี้ถูกเชื่อมด้วยสายเส้นสาหร่ายเล็กๆ ที่ดูเหมือนจะขาดได้ทุกเมื่อ เย่ว์หยางเลื่อนสายตาลงเพื่อดูเห็นว่า ชุดท่อนล่างเป็นเพียงสาหร่ายรูปใบไม้ ปกปิดกายส่วนลับของนางที่แทบจะปิดได้ไม่หมด รอยเว้าโค้งวับๆ แวมๆ เลือนรางสร้างผลกระทบที่เย้ายวนเป็นอย่างมาก
สตรีที่เรียกตัวเองว่าไห่อิงอู่ไม่ได้สนใจสายตาที่จับจ้องของเย่ว์หยางแม้แต่น้อย
นางยังโค้งคำนับด้วยความภูมิใจ
นางเดินตรงและนำทางออกไป
บั้นท้ายกลมเต็มของนางดูสมบูรณ์แบบไม่มีตำหนิ มองดูแทบทำให้คนเลือดกำเดาออกและอยากแอบเอานิ้วลูบไล้แตะต้องเบาๆ ภาพล่อใจเช่นนี้ทำให้คันหัวใจเหลือจะทน
นอกจากผู้ชายที่เสื่อมสมรรถภาพ ผู้ชายทั่วไปคงต้องกางมือออกอย่างมิต้องสงสัย
“อย่ามัวแต่อ่อนไหวเกินไป นี้เป็นบุคลิกของชาวเกาะอัคคี อาจจะมีไม่มาก แต่ก็เต็มไปด้วยสตรี อย่ามัวแต่อ่อนไหวที่เห็นสตรีคนเดียว จะเป็นยังไงถ้าเจ้าไปที่ชายหาดเปลือยที่มีแต่ผู้หญิงเปลือยกายทุกคน?” เมื่อเจี้ยงอิงเห็นท่าทีลามกที่ปรากฏบนใบหน้าเย่ว์หยาง นางอดลอบหยิกเขาไม่ได้ ความจริง ตอนนี้นางเข้าใจเย่ว์หยางผิด ไม่ว่าเขาจะลามกมากเพียงใดก็ตาม แต่เขาจะไม่ว่อกแว่กขณะเลือกชมหญิงในช่วงวิกฤติเช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น ข้างๆ เขาก็คือสาวงามมังกรไร้เขาผู้น่ารักกว่า แล้วเย่ว์หยางจะทอดทิ้งสิ่งที่อยู่ข้างตัวเขาได้ยังไง?
ความจริง เย่ว์หยางไม่ได้ชอบหุ่นของไห่อิงอู่ซึ่งมีลักษณะเหมือนสตรีชาวตะวันตก
แม้ว่าหุ่นสาวตะวันตกจะมีส่วนโค้งเว้ายั่วยวนทั้งอกและบั้นท้าย แต่ผิวของพวกนางยังละเอียดไม่พอ รูขุมขนค่อนข้างใหญ่และผิวก็ไม่ได้เรียบรื่นดุจหยก ขณะที่อาจดูงดงามน่าทึ่งแต่ไกล แต่พอมองใกล้ๆ อาจทำให้รู้สึกผิดหวัง
สิ่งที่เย่ว์หยางชอบยังคงเป็นสตรีที่ดูเหมือนพวกนางอ่อนช้อยเหมือนทำจากน้ำและไม่ใช่สตรีชาวตะวันตกที่มีโครงสร้างกระดูกใหญ่และอวบอัด
เขาแค่มองดูนางอย่างละโมบเพื่อให้เหมาะกับบทบาทพ่อค้าผู้มั่งคั่ง
ถ้าเจ้ากบจั๊ดด์มาเอง จะยังอดใจไม่มองไห่อิงอู่ยังไงไหว?
คนพวกที่ไม่ถูกล่อลวงลุ่มหลง บางทีคงเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดที่มีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ถ้าอาคันตุกะที่ไม่ธรรมดาอย่างนั้นมาถึง ชาวเกาะอัคคีจะละเว้นพวกเขาได้อย่างไร? ตรงกันข้าม คนลามกคนหนึ่งยังทำให้พวกนางสบายใจ พวกนางจะแค่รู้สึกว่าพวกเขาเป็นแค่พวกลามกไม่มีความสำคัญอะไร นอกจากนี้ เย่ว์หยางยังใช้จักษุญาณทิพย์เพื่อสังเกตดูลักษณะนิสัยของพวกนาง
คิดไม่ถึงเลยว่าไห่อิงอู่นี้จะสนองบทบาทคนนำเที่ยวเป็นอย่างดีด้วยรูปลักษณ์ภายนอกเป็นนักสู้ระดับหก ความจริงนางเป็นนักสู้ระดับเตรียมนักสู้ปราณก่อกำเนิดที่ซ่อนเร้นพลังรบไว้
ถ้าท่านดูถูกนาง ท่านจะถูกนางกินได้ในคำเดียว
เผ่าพันธุ์อิงอู่ หรือนกแก้วทะเล อาศัยอยู่ในทะเลตื้น เป็นเผ่าพันธุ์ปลานกแก้วหรือเผ่าพันธุ์หอยงวงช้าง ทั้งหมดกินเนื้อเป็นอาหาร
แม้ว่าเย่ว์หยางจะไม่รู้ว่าไห่อิงอู่นี้เป็นเผ่าพันธุ์อะไร แต่เย่ว์หยางสามารถแน่ใจได้เต็มร้อยว่า นางคือหนึ่งในตำนาน ปีศาจทะเลนักฆ่า ที่จักรพรรดิทะเลฝึกฝนขึ้นมา เป็นจารชนสาวงามที่เชี่ยวชาญในเรื่องสืบข่าวสอดแนม
บางทีได้เห็นเจี้ยงอิงออกมาจากฝูง นางจึงจงใจเสนอตัวเป็นผู้นำเที่ยว
“ท่านอาคันตุกะผู้เกียรติทั้งสี่ต้องการจะไปที่ใด? เรามีเกาะภูเขาไฟที่สวยงาม ไม่เพียงแต่มีน้ำพุร้อนที่มีชื่อเท่านั้น แม้แต่บ่อโคลนภูเขาไฟสามารถเคลือบผิวให้ดูงามเป็นพิเศษได้ เรามีหาดทรายเงิน 10 ลี้ รื่นรมย์กับลมทะเลและโต้คลื่นเป็นกีฬาที่ดีที่สุดในชีวิต แน่นนอนค่ะ เราจะลืมแนวปะการังของเราได้ยังไง แนวปะการังของเรามีชื่อเสียงมากที่สุดในหอทงเทียนชั้นที่เจ็ด การดำน้ำที่นั่นกล่าวได้ว่าเป็นประสบการณ์ที่อาคันตุกะทุกท่านต้องมี ถ้าท่านต้องการเล่นพนัน เรามีบ่อนพนันเลิศหรูอย่างดี ถ้าท่านต้องการวิ่ง เรามีชายหาดสำหรับเปลือยกายมีหาดทรายสีทองต้องลมทะเลอ่อนๆ หากท่านต้องการพักผ่อน เรามีโรงแรมที่สะดวกสบายที่สุดเทียบเท่าวังของกษัตริย์ อาคันตุกะของเราจะได้รับการปฏิบัติราวกับพระราชา” เสียงไพเราะของไห่อิงอู่แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวบนเกาะอัคคี ขณะที่นางพยายามคาดเดาสถานะของกลุ่มของเย่ว์หยางและเจี้ยงอิง
“พาเราไปที่ศาลาสมบัติ เราต้องการดูว่ามีอะไรขายที่สำนักงานประมูล” เจี้ยงอิงสั่ง ตอนนี้นางเป็นเจ้าหญิงองค์หนึ่ง เย่ว์หยางตอนนี้เป็นเพียงพ่อบ้านที่รับผิดชอบเรื่องการเงิน
“ได้ค่ะ, อาคันตุกะผู้ทรงเกียรติ เชิญตามข้ามาทางนี้ เรามีเรือกุ้งมังกรความเร็วสูง เชิญทางนี้ค่ะ” ไห่อิงอู่แสดงความเคารพ น้ำเสียงของนางไพเราะมาก
เมื่อนางโค้งคำนับ นางขมวดคิ้วเล็กน้อย
สำหรับอาคันตุกะทั้งสี่คนนี้ นางรู้โดยสัญชาตญาณว่าพวกเขาแปลก องครักษ์หญิงสองคนดูธรรมดามาก บุรุษก็เช่นกัน แม้ว่าเขาจะซ่อนความสามารถไว้ อย่างมากก็เป็นเตรียมนักสู้ปราณก่อกำเนิด เนื่องจากเขาไม่สามารถต้านทานความเย้ายวนของนาง เขาไม่ใช่ยอดนักสู้ปราณก่อกำเนิด แต่สตรีผู้นั้น นางมีพลังแข็งแกร่งมาก ไม่ว่านางพยายามจะซ่อนพลังไว้ยังไง ดูเหมือนนางจะเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดคนหนึ่ง
นักสู้ปราณก่อกำเนิดหญิงที่ดูเหมือนมีสถานะสูงส่งเป็นพิเศษ ทำไมนางมาเกาะอัคคีในเวลานี้?
นางมาที่นี่เพื่อสมบัติพิเศษนั้นหรือ?
น่าสงสัย
พวกเขาโต้คลื่นอยู่บนเรือกุ้งมังกรความเร็วสูง
ไห่อิงอู่แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวตามรายทาง
ขณะที่นางพูด นางจะลอบสังเกตพวกเขา ยิ่งนางมองมาก ก็ยิ่งสับสนมาก
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที จู่ๆไห่อิงอู่ก็เริ่มหัวข้อสนทนาใหม่ “เมื่อเร็วๆ นี้เราพบซากเรือโบราณใกล้กับเหวทะเลลึก สถานที่นั้นกลายเป็นสวรรค์ของนักดำน้ำ เห็นได้ชัดว่าบางคนพยายามค้นหาสมบัติโบราณที่นั่น แต่ที่นั่นไม่ใช่สาธารณะ สมบัติจะเป็นอะไรนั้นก็ยังไม่ชัดเจน”
“ข้าไม่ค่อยสนใจเรื่องดำน้ำเท่าไหร่ ข้าชอบแช่น้ำพุร้อนและอาบแดด” เย่ว์หยางมองดูอกอูมของไห่อิงอู่ด้วยสายตาลามก
“งั้นหรือ อย่างนั้นท่านลองดูก็ได้” ไห่อิงอู่หันหน้ารับลมทะเล ปล่อยให้ลมพัดผมสีทองของนางพริ้วไสวและจงใจโยกตัวและปล่อยให้สั่นเล็กน้อยอยู่บนเรือกุ้งมังกร แม้ว่านางจะนั่งอยู่นิ่งๆ แต่เพื่อล่อตาล่อใจเย่ว์หยาง นางปล่อยให้อกนางสั่นอยู่ใกล้ๆ เข่าเย่ว์หยาง
“ว้าว… คลื่นนี่มัน… คลื่นมัน..ใหญ่จริงๆ” เย่ว์หยางลอบมองเจี้ยงอิง เหมือนกับว่ากังวลถึงสถานะของนาง
แต่ด้วยความรวดเร็ว เมื่อเจี้ยงอิงยังไม่ทันสนใจ เขาเอื้อมมือออกไปจับก้นไห่อิงอู่
ไห่อิงอู่ทำเป็นเอียงอาย การแสดงของนางอยู่ในระดับนักแสดงยอดเยี่ยม
เจี้ยงอิงโกรธจนขำ ในที่สุดนางก็เข้าใจ เจ้าเด็กนี่จงใจทำเรื่องทั้งหมดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่านางเองยังกังวลว่าเขาจะหลงเสน่ห์ไห่อิงอู่
พวกเขามาถึงศาลาสมบัติ
การนำเที่ยวของไห่อิงอู่จบลง และเย่ว์หยางยัดเหรียญทอง 2-3 เหรียญใส่มือนาง ต้องการจ้างนางให้นำเที่ยวต่อไป เจี้ยงอิงไม่ปฏิเสธ นางยังคงสับสน คำพูดของไห่อิงอู่เหมือนจะหยั่งเชิงทดสอบว่านางและเย่ว์หยางต้องการไปเหวทะเลลึก เป็นไปได้ไหมว่า ความลับของอุทกแม่พระธรณีที่นางคิดว่านางเท่านั้นที่รู้ กลับทราบไปถึงหูของจักรพรรดิสมุทร?
แม้ว่าภายนอกของพวกเขาจะดูสงบ แต่เจี้ยงอิงและเย่ว์หยางก็ตกใจทั้งคู่
พวกเขายังคงจ้างไห่อิงอู่ต่อ เพื่อดูว่าพวกเขาสามารถใช้นางเพื่อค้นหาความลับมากยิ่งขึ้น… จะต้องไม่มีอะไรผิดพลาด ในเมื่อจะเอาอุทกแม่พระธรณี ต่อให้จักรพรรดิสมุทรรู้ความลับนี้ เย่ว์หยางและเจี้ยงอิงก็ต้องเอามาให้ได้
*****************
