ตอนที่ 567 จ้าวมังกรทะเลลึกลับ
ราชินีแมงกะพรุนดูเหมือนไม่สนใจความตายของมนุษย์เผ่าปลาการ์ตูน
นางหันมาและแสดงสีหน้าเข้มจริงจังกับทุกคน
เมื่อนางมองเย่ว์หยางด้วยท่าทีแข็งกร้าวเช่นนั้น เย่ว์หยางมองดูรู้สึกเหมือนเขากำลังเห็นสตรีที่เจ้าอารมณ์ดุร้ายสามารถฆ่าคนได้เหมือนเหมือนผักปลา ใจของเขารู้สึกหนาวยะเยือก หัวใจของราชินีแมงกะพรุนนี้อำมหิตยิ่งกว่าราชาเฮยอวี้เสียอีก แม้ว่าราชาเฮยอวี้จะชั่วร้าย และมักจะหักหลังสหายและเหยียบย่ำซ้ำเติมคนล้ม แต่เขาก็ยังปฏิบัติต่อบริวารตัวเองดีเช่นกัน เมื่อจ้านหู่และเป่ยเหลียวหยาฆ่าตัวเองตาย เย่ว์หยางสามารถเห็นได้ว่าราชาเฮยอวี้รู้สึกเสียใจมาก อย่างไรก็ตาม เขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น และไม่สามารถย้อนคืนเหตุการณ์ได้
เทียบกับราชินีแมงกะพรุนที่ดูเหมือนจะไม่แยแสสนใจว่าบริวารจะเป็นหรือตาย นางยังเหมาะสมจะเป็นผู้ปกครองมากว่าเมื่อเทียบกับราชาเฮยอวี้
หลังจากชำเลืองมองทุกคนแล้ว ราชินีแมงกะพรุนตระหนักว่าไม่มีใครกล้าสบตากับนาง สีหน้านางกลายเป็นอ่อนโยนขึ้นและนางลดตัวอธิบายให้หัวหน้าเผ่าพันธุ์ที่ตกอยู่ความเงียบสิ้นเชิงได้ทราบ “การบูชายัญด้วยเลือดเป็นวิธีลับที่ได้รับการตกทอดมาจากบรรพบุรุษของเราและเป็นวิธีเดียวที่จะเข้าสู่ประตูลับได้ แม้ว่าจะสร้างความเจ็บปวดให้กับข้าที่ต้องสูญเสียคนในเผ่าพันธุ์ของเรา แต่เราจำเป็นต้องได้เลือดสำหรับบูชายัญ”
ผู้เฒ่าซิงผานโบกมือทันทีเมื่อเขาได้ยินประกาศและสถานะของนาง
เขาสั่งให้การบูชายัญด้วยเลือดเริ่มขึ้น
อัศวินสมุทรนับไม่ถ้วนปรากฏตัวขึ้น นำถังเลือดสดมาเทที่ประตูลับซึ่งสร้างจากเหล็กอุกกาบาต ประตูลับเริ่มดูดซับเลือด นอกจากเลือดที่กระเซ็นออกมา ประตูดูดเลือดทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
มันค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง
สีแดงที่ลุกโชนเหมือนไฟ
วงเวทอักษรรูนทั้งสามบนแท่นเริ่มส่องแสงในตอนนี้ ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน
อัศวินสมุทรฝีมือดีสองสามคนจับทาสเผ่าปลาการ์ตูนอีกสองสามคนโยนลงไป มนุษย์มัจฉาผู้น่าสงสารร่วงลงกับพื้นหิมะเสียงดังตุ้บ แม้ว่าเขาจะถูกจับเหวี่ยงด้วยความแรงพอจะให้กระดูกหักก็ตาม แต่เขาก็มิได้ระเบิดตายทันที เมื่อเขาตระหนักว่าเขารอดพ้นจากความตาย เขาก็สะอึกสะอื้นน้ำตาคลอ มนุษย์ปลาการ์ตูนอีกคนหนึ่งที่รออยู่ด้านนอกประตูยังคงร้องกับเขา เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดต้องทนทุกข์ประสบชะตากรรมเดียวกัน
“เหล่าเทพผู้ประเสริฐ โปรดตามข้ามาเพื่อฟื้นฟูความรุ่งเรืองของเผ่าพันธุ์ทะเลเถิด” เมื่อราชินีแมงกะพรุนเห็นว่าประตูลับเปิดได้สำเร็จ นางอดดีใจไม่ได้
นางจูงร่างบุคคลสำคัญสองคนไปด้วยตัวเอง คือท่านหญิงเจี๋ยเหว่ยและท่านหญิงเยี่ยนและเดินเข้าประตูลับ
ท่านหญิงเจี๋ยเหว่ยหันมามอง
ท่าทางนางกังวลเล็กน้อยขณะที่นางมองดูเย่ว์หยาง
เมื่อนางเห็นว่าเย่ว์หยางและนางเซียนหงส์ฟ้ายังคงอยู่ที่นั่น นางรู้สึกโล่งใจอย่างรวดเร็ว
การกระทำเช่นนี้แทบดึงความสนใจราชินีแมงกะพรุนทันที ดังนั้นท่านหญิงเจี๋ยเหว่ยรีบก้มหน้าทันที กลัวว่าราชินีแมงกะพรุนจะสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง
ด้านในและด้านนอกของประตูเหล็กคือโลกที่แยกจากกัน ภายในจะเป็นโลกที่เต็มไปด้วยพายุหิมะและลมหนาว อุณหภูมิเย็นกว่าสภาพแวดล้อมอื่นที่เย่ว์หยางเคยไปเยือนมาก่อน
อย่างไรก็ตาม อุณหภูมิมิได้เป็นภัยอันตรายคุกคามถึงตาย เมื่อทุกคนก้าวไปบนพื้นหิมะ ก่อนห้านาทีจะผ่านไป สัตว์ประหลาดก็เริ่มปรากฏตัวในท่ามกลางพายุหิมะ พวกมันเป็นภูตพรายกึ่งโปร่งใสกึ่งลมสูงราวๆ สิบเมตร ร่างครึ่งท่อนบนของพวกมันเป็นเหมือนมนุษย์ค่อนข้างโปร่งใส ขณะที่ท่อนล่างเป็นพายุหมุน ที่แปลกก็คือพวกมันมิได้สัมผัสพื้นเลย พวกมันลอยตัวอยู่ในอากาศ
ภูตพรายลมเกินกว่าสิบตัวปรากฏค่อยๆ ล้อมพวกเขาจากระยะไกล พวกมันไม่ได้โจมตีทันที
ภูตพรายลมเหล่านี้ไม่กลัวคมดาบโจมตี พวกมันยังคงว่องไวมาก
ถ้านักรบปราณก่อกำเนิดระดับต่ำคนใดเข้ามาหาภูตพรายลมเหล่านี้ คงเป็นเรื่องลำบากที่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดเหล่านี้ได้
“ภูตพรายเหล่านี้เป็นอสูรสามัญระดับแปด ไม่จำเป็นต้องกลัวพวกมัน” ผู้เฒ่าซิงผานชูมือขวาและรูปปลาปรากฏอยู่บนศีรษะของเขา หัวปลาขนาดขนาดใหญ่อ้าปากของมันและปล่อยมังกรน้ำออกมาตัวหนึ่ง จากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว
มังกรน้ำที่ควบคุมโดยผู้เฒ่าซิงผานกวาดผ่านร่างภูตพรายลม
มังกรน้ำจะถูกพายุหมุนของภูตพรายลมดูดเข้าไปในร่างและหายไป
อย่างไรก็ตาม ขณะที่อุณหภูมิแช่แข็งและร่างของภูตพรายลมเต็มไปด้วยน้ำ มันกลายเป็นน้ำแข็งและไม่สามารถเปลี่ยนได้อีกต่อไป
ภูตพรายลมแต่ละตัวทลายลงเป็นหิมะ อัศวินสมุทรฝีมือดีนับไม่ถ้วนวิ่งเข้าไปในพื้นที่ได้อย่างง่ายดาย เย่ว์หยางแอบประทับใจกับการเคลื่อนไหวครั้งนี้ เจ้าปลาหมึกผู้นี้เก่งจริงๆ เขาเชี่ยวชาญในการใช้วิชาน้ำจริงๆ ตอนแรกเย่ว์หยางคิดว่าเขาจะเรียกสายฟ้ามาทำลายแก่นภูตพรายลม คาดไม่ถึงเลยว่าผู้เฒ่าซิงผานจะใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศและใช้น้ำแช่แข็งภูตพรายลมทำให้พวกมันตกเป็นเป้าหมายสังหารของอัศวินสมุทรได้ง่าย
วิธีนี้ไม่เพียงแต่เพิ่มโอกาสฆ่าศัตรูของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังสามารถเพิ่มขวัญกำลังใจให้กองทัพอีกด้วย
กระสุนนัดเดียวฆ่านกได้สองตัว
“นักสู้ปราณก่อกำเนิดทุกคนเดินหน้าต่อไป เตรียมนักสู้ปราณก่อกำเนิดรั้งอยู่ด้านหลัง ผู้เฒ่าซิงผานนำกลุ่มเดินหน้าไปช้าๆ” “ราชินีแมงกะพรุนกวาดสายตามองผ่านทุกคน เย่ว์หยางคิดว่านางกำลังมองดูเขา ดังนั้นเขารีบก้มหน้าทำท่าเหมือน “ข้าเป็นแค่เตรียมนักสู้ปราณก่อกำเนิดคนหนึ่ง”
ครั้งนี้ท่านหญิงเจี๋ยเหว่ยไม่กล้ามองดูเย่ว์หยางกับนางเซียนหงส์ฟ้าอีกต่อไป นางคารวะราชินีแมงกะพรุนและเดินขึ้นหน้า
นักสู้ปราณก่อกำเนิดเกินกว่ายี่สิบคนเดินขึ้นหน้า ปล่อยให้ผู้เฒ่าซิงผานเดินนำทหาร
ผู้เฒ่าซิงผานเดินนำอัศวินสมุทรฝีมือดีเดินขึ้นหน้า ตามด้วยผู้ช่วยของผู้นำเผ่าพันธุ์เกินกว่ายี่สิบคนและตระกูลผู้รับใช้อย่างเผ่าปลาการ์ตูน
ทำไมถึงจัดรูปขบวนแบบนี้?
เย่ว์หยางขมวดคิ้ว รู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง
“เกิดอะไรผิดปกติกับราชินีแมงกะพรุน?” นางเซียนหงส์ฟ้ายังคงสงสัย แต่นางไม่สามารถบอกถึงสิ่งผิดปกติได้
“ดูกันต่อไป” เย่ว์หยางคิดว่าราชินีแมงกะพรุนไม่สามารถมองเขาออกแน่ มิฉะนั้นนางคงไม่ยอมเปิดเผยประตูลับและยอมให้เขาเข้าไปแน่ ที่สำคัญที่สุด คนรักของราชินีแมงกะพรุน นาคราชสมุทรเก้าหัว (แก้จากเดิมราชามังกรทะเลเก้าหัว) ที่เตรียมตัวชิงบัลลังก์จักรพรรดิสมุทรยังมิได้เข้ามา
หลังจากที่กลุ่มเดินหน้าไปได้สิบนาที นาคราชสมุทรเก้าหัวก็ปรากฏตัวขึ้นในที่สุด
เขายืนอยู่หน้านักสู้ปราณก่อกำเนิดห้าคนเดินหน้าเข้ามาอย่างสง่างาม
ถ้ามีคนเปรียบเทียบนาคราชสมุทรเก้าหัวกับจักรพรรดิสมุทรก้วนหลาน ดูจากรูปลักษณ์อย่างเดียว นาคราชสมุทรเก้าหัวจะหล่อกว่าเล็กน้อย เขามีคุณสมบัติของเด็กหนุ่มรูปงาม นาคราชสมุทรเก้าหัวผู้นี้มีวงหน้าที่หล่อเหลาตาคมดุจสายฟ้า อย่างไรก็ตามหน้าผากของเขาดูหม่นและชั่วร้าย ใครก็สามารถบอกได้ว่าเขาไม่ใช่คนใจดีเพียงแค่ชำเลืองมองดูเท่านั้น ผมของเขาเป็นจุดเด่น มันถูกหวีเรียบพิถีพิถันและถักเปียขนาดเล็ก เย่ว์หยางคิดว่าเปียของเขาช่างเหมือนกับที่คนผิวสีนิยมถักกัน สีผมของนาคราชสมุทรเก้าหัวจะคล้ายกับจะคล้ายกับราชินีแมงกะพรุน คือเป็นสีทอง
แม้ว่าจะไม่ได้มีคุณสมบัติระดับสูง แต่นาคราชสมุทรเก้าหัวก็ยังคงสวมเกราะระดับศักดิ์สิทธิ์คุณภาพสูง นอกจากนี้ เกราะของเขายังมีลักษณะเด่นเฉพาะตัว มีงูสี่ตัวพันอยู่บนไหล่ของเขา
บนอกของเขาก็ยังมีรูปสลักงูทะเลมีเขายาว
บางทีเขาได้รับสมญาว่านาคราชสมุทรเก้าหัว ก็เพราะเกราะงูทะเลชั้นศักดิ์สิทธิ์นี้
เย่ว์หยางไม่รู้จักนาคราชสมุทรเก้าหัวนี้เช่นกัน เขาเพียงแต่ได้ยินชื่อนี้ครั้งหนึ่งจากไห่อิงอู่และราชาฉลาม
นาคราชสมุทรเก้าหัวนี้ถูกกล่าวกันว่าเป็นคนรักของราชินีแมงกะพรุนและยังเป็นเจ้าครองกาฬสมุทรในหอทงเทียนชั้นเก้า เนื่องจากแรงกดดันของจักรพรรดิสมุทรครั้งก่อน เขาแทบไม่ได้ทำอะไรในหอทงเทียน สิ่งเดียวที่เขาโดดเด่นมากขึ้นก็คือเมื่อเขาต่อสู้เพื่อตำแหน่งจ้าวสมุทรคนที่แปด เขาฆ่าไห่หมอหวีญาติของเขาต่อหน้าสาธารณชนและชิงตำแหน่งจ้าวทะเลคนที่แปดได้
จ้าวสมุทรทั้งแปด จ้าวสมุทรมีสี่คนเป็นผู้ช่วยที่น่าเชื่อถือของจักรพรรดิสมุทร นั่นก็คือ ราชาฉลาม, ราชาหมึก, ราชาแมงกะพรุนและราชากระเบน
ตอนนี้ นอกจากราชาฉลามแล้วจ้าวสมุทรอีกสามตายในการต่อสู้ที่สุสานทะเล
เหลือจ้าวสมุทรอีกสี่คน และพวกเขาเป็นราชวงศ์ฝ่ายใน
สี่จ้าวสมุทรนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของราชินีแมงกะพรุน ได้แก่นาคราชสมุทรเก้าหัว, จ้าวอสรพิษทะเล, จ้าวเต่าทะเลและจ้าวมังกรสมุทรผู้ไม่ทำตัวโดดเด่น
“เราผู้เฒ่าขอคารวะท่านนาคราช” ผู้เฒ่าซิงผานเชี่ยวชาญการทูตอยู่แล้ว เขาต้อนรับนาคราชสมุทรเก้าหัวด้วยตัวเอง
“ผู้เฒ่าซิงผาน, ไม่จำเป็นต้องมากพิธีรีตอง…” นาคราชสมุทรเก้าหัวต้องการตำแหน่งจักรพรรดิสมุทร ดังนั้นเขาต้องการการสนับสนุนจากผู้อาวุโสอย่างผู้เฒ่าซิงผาน เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงสนิทกันมาก เมื่อเห็นว่าผู้เฒ่าซิงผานเป็นเพียงนักสู้ปราณก่อกำเนิดคนเดียว เขาขมวดคิ้วถาม “เจ้าอสรพิษทะเล, เจ้าเต่าทะเลและจ้าวมังกรสมุทรยังไม่มาอีกหรือ? ความจริงพวกเขาควรจะเป็นพวกแรกที่มาก่อน แต่พวกเขากลับทำตัวขลาดเขลา นี่ชักจะมากเกินไปจริงๆ”
“จ้าวมังกรสมุทรได้อธิบายให้ราชินีแมงกะพรุนทราบเป็นการส่วนตัวแล้วว่าเขาจะไม่เข้าร่วมเปิดประตูลับ” ผู้เฒ่าซิงผานหัวเบาๆ
“ฮึ่มตำแหน่งจ้าวมังกรสมุทรของเขากลับไม่แสดงอะไรออกมาเลย เขาก็แค่คนขี้ขลาดเท่านั้น”
“ใครขี้ขลาด?” ด้านข้างประตูลับมีร่างสองร่างปรากฏตัวขึ้น คนที่นำหน้ามีลักษณะอ้วนสวมเกราะเต่าและอีกคนเป็นบุรุษมีหางงูอยู่ที่ด้านหลังและในมือถือคราดอยู่เล่มหนึ่ง ด้วยพลังจักษุญาณทิพย์ เย่ว์หยางพบว่าแม้แต่คนอ้วนที่สวมเกราะเต่าก็เป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับแปด เขาไม่ได้ทรงพลังเท่ากับราชาฉลาม อย่างไรก็ตามมนุษย์งูผู้ถือคราดทะเลชั้นแพลตตินัมอาจสู้ได้เสมอกับราชาฉลาม
“ใครคือคนขลาดเขลา ข้าก็พูดถึงคนนั้นนั่นแหละ! ท่านลุงทั้งสองของข้า เมื่อไม่ยอมรับว่าแก่ ทำไมพวกท่านถึงเพิ่งมาในตอนนี้เล่า?” นาคราชสมุทรเก้าหัวดูเหมือนจะไม่ให้ความเคารพต่อผู้อาวุโสทั้งสอง
“เรายังคงสบายดี เรายังไม่แก่ขนาดนั้น มิฉะนั้นเราจะมาที่นี่ทันเพื่อร่วมดูเรื่องสนุกได้ยังไง?” บุรุษอ้วนสวมชุดเกราะแพลตตินัมโพล่งออกมาดังๆ
“เลิกคุยเรื่องไร้สาระกับเขาได้แล้ว ไปกันเถอะ” ราชาอสรพิษทะเลผู้ถือคราดระดับแพลตตินัมมีความสัมพันธ์ไม่ดีนักกับนาคราชสมุทรเก้าหัว พวกเขาไม่ยอมสบตากัน
ความจริงเย่ว์หยางต้องการไปที่นั่นให้ทันและฆ่าเจ้าพวกที่อยู่ต่อหน้าเขาเสีย
จากนั้นเขาต้องการไล่ตามราชินีแมงกะพรุนไปและกำจัดคนในกลุ่มนางทุกคน ในที่สุดแล้วเขาจะได้ปิดประตูลับและค่อยๆ ค้นหาสมบัติลับภายใน… ขณะที่เขาคิดอยู่อย่างนี้ จู่ๆ ก็มีเสียงดังมาจากด้านนอกประตูลับ เสียงดังยังดังต่อเนื่อง และในที่สุด ฉากภาพที่ทำให้ทุกคนตกใจก็ปรากฏขึ้น ประตูลับที่เพิ่งเปิดออก จู่ๆ ก็ปิดตัวลงทันที เมื่อนาคราชสมุทรเก้าหัววิ่งไปถึงประตูลับ มันก็ปิดสนิทแล้ว
เกิดอะไรขึ้น?
มีไส้ศึกภายในกลุ่มราชวงศ์เผ่าพันธุ์ทะเลหรือ?
หรือว่ามีการวางแผนไว้? เย่ว์หยางมองดูนางเซียนหงส์ฟ้า แต่นางได้แต่เพียงส่ายศีรษะ แสดงว่านางเองก็ไม่เข้าใจสถานการณ์
อย่างไรก็ตาม เย่ว์หยางเคยผ่านภาพเหตุการณ์ที่น่ากลัวอย่างสังเวียนมรณะมาก่อนแล้ว ดังนั้นสภาพจิตใจของเขาจึงแข็งแกร่งเหมือนเหล็ก เขาไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร ที่สำคัญที่สุดเขาสามารถใช้กุญแจสามดินแดนกลับไปยังทวีปมังกรทะยานได้อยู่แล้ว ประตูลับนี้จะกักตัวเขาไว้ได้อย่างไร?
นั่นเป็นเรื่องตลกใหญ่
อย่างไรก็ตาม เขามีข้อสงสัยเล็กน้อย ทำไมราชินีแมงกะพรุนจึงอนุญาตให้มีข้อผิดพลาดจนปิดประตูลับได้ เป็นไปตามความต้องการของนางหรือเปล่า?
“เราต้องการคำอธิบาย…” จ้าวอสรพิษทะเลและจ้าวเต่าทะเลมองดูนาคราชสมุทรเก้าหัวด้วยความโกรธแค้น พวกเขาสงสัยว่าหลานชายของพวกเขาเป็นตัวการ
“ท่านลุงทั้งสองของข้า, พวกท่านแก่มากจนเพี้ยนไปแล้วหรือ? ขณะที่มันเป็นความจริงที่ข้าต้องการเป็นจักรพรรดิสมุทร ข้าไม่ใช่คนโง่ ข้าต้องการให้หลายคนสนับสนุนข้าให้กลายเป็นจักรพรรดิสมุทร พวกท่านไม่สนับสนุนข้าก็ไม่เป็นไร แต่พวกท่านไม่เชื่อใจแม้แต่หลานตัวเองหรือ? ถ้าข้าเป็นคนลงมือทำ มันจะช่วยให้ข้าได้ผลประโยชน์อะไร? ข้าสามารถรับรองได้ว่าเรื่องนี้คงเป็นฝีมือของจ้าวมังกรสมุทร ข้าบอกราชินีแมงกะพรุนไปตั้งแต่แรกแล้ว คนผู้นั้นเป็นยอดฝีมือที่มีความอดทน เขายังคงสมรู้ร่วมคิดกับราชาเฮยอวี้ ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องระวังและวางแผนก้าวย่างของเขาอย่างเงียบๆ อย่างไรก็ตาม ราชินีบอกกับข้าจริงๆ ว่าจ้าวมังกรสมุทรเป็นผู้ภักดีมาก และเราไม่อาจกล่าวหาเขาได้ง่ายๆ ตอนนี้เราติดกับเขาแล้ว ทันทีที่ประตูลับปิด เราทุกคนจะติดอยู่ภายใน และจ้าวมังกรสมุทรจะครอบครองอำนาจอยู่ด้านนอก” นาคราชสมุทรเก้าหัวโมโหขณะที่เขาโวยวายลั่น
“อะไรนะ? เป็นเขาหรอกหรือ?” ราชาเต่าทะเลและจ้าวอสรพิษทะเลไม่กล้าเชื่อสิ่งที่พวกเขาได้ยิน คนที่ทำตัวไม่โดดเด่นอย่างจ้าวมังกรสมุทรจะแบบนี้ได้อย่างไร? อาจเป็นไปได้ไหมว่าสภาพที่ปกติใจเย็นของเขาเป็นการแสร้งทำมาเพื่อตบตารับมือกับทางการ?
******************
