เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ – ตอนที่ 450 ตั้งครรภ์

เมื่อวันรุ่งขึ้นหลินซานได้พบกับใครบางคน เธอพูดถึงเหตุการณ์นี้โดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งมันแสดงให้เห็นมากว่าโม่หานให้ความสำคัญกับเธอมากเพียงใด

มู่เฉียวแอบหัวเราะในใจ เธออยากจะบอกเธอมากว่า เมื่อเทียบกับรถเข็นราคาแพงนี้ เธอยังรู้สึกว่าหลังของโม่หานนั้นสบายกว่า

นิทรรศการดำเนินการเป็นเวลาสามวัน ในช่วงสามวันนี้หลังจากที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับความสามารถทางภาษาฝรั่งเศสของโม่หาน มู่เฉียวก็เลยละเลยเล็กน้อย แต่โม่หานกลับจงใจเงยหน้าขึ้นและถามเธอว่า “คุณมู่เฉียว รบกวนแปลด้วย”

หลังจากจบงานนิทรรศการ โม่หานก็หาข้ออ้างมาว่าธุรกิจบางอย่างยังไม่เรียบร้อย เลยให้มู่เฉียวอยู่ต่อ

ทั้งสองคนเดินไปตามถนนในฝรั่งเศส มู่เฉียวรู้ว่า เขาตั้งใจที่จะมากับเธอ

เธอรู้สึกประทับใจมาก

บางทีอาจจะเป็นเพราะเรื่องของหลินซานทำให้มู่เฉียวเห็น “ความภักดี” ของโม่หาน และยกระดับความไว้วางใจเข้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว

หลังจากกลับมา ชีวิตก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง

โม่หานยุ่งกับงานมาก แต่ก็มักจะใช้เวลาว่างไปกับเธอและมู่เสี่ยวโยว และเมื่อมู่เฉียวทำงานล่วงเวลา โม่หานก็จะตั้งตารอเธอ ชีวิตแบบนี้ เหมือนกับชีวิตคู่ในจินตนาการของมู่เฉียว สงบ แต่มีความสุขมาก

“คุณภรรยา วันนั้นของเดือนของคุณ ไม่มาใช่ไหม ?”

เมื่อคืนมู่เฉียวรีบทำงาน และนอนค่อนข้างดึก ดังนั้น สมองของเธอเลยมีการตอบสนองช้าเล็กน้อย เธอหันศีรษะไปมองโม่หาน “เรื่องอะไร ?”

ชายหนุ่มหยิกไปที่ใบหน้าของเธอ “คุณว่าไงล่ะ ?”

มู่เฉียวขมวดคิ้ว จากนั้นก็ค่อยค่อยยกมือปิดหน้า และเปิดปากของเธอเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าจะไม่มาสองเดือนแล้ว ”เมื่อเธอพูดจบ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย เดือนนี้มีเรื่องเยอะมาก

“ในตอนกลางคืน เธอไปซื้อที่ทดสอบการตั้งครรภ์กลับมาตรวจ”

ชายหนุ่มพยักหน้า และจูบไปที่แก้มขวาของเธอ

เมื่อมาถึงบริษัท เพราะว่าเรื่องนี้ มู่เฉียวจึงไม่สนใจที่จะทำสิ่งต่างๆ เธอทั้งตั้งหน้าตั้งตาและกลัวความผิดหวัง

ในตอนกลางวัน โม่หานส่งข้อความหาเธอ บอกให้เธอขึ้นมาชั้นบน

มู่เฉียวยิ้ม วันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์พอดี โม่หานจึงพามู่เฉียวไปโรงพยาบาลหรูแห่งหนึ่ง

“ถุงตั้งครรภ์คู่ ตัวอ่อนคู่ ”หมอวัยกลางคนผลักแว่นของตัวเองขึ้นและพูดออกมา

“หมายความว่ายังไง ?”

“ฝาแฝด ！”

มู่เฉียวและโม่หานหันหน้าสบตากัน ทั้งคู่ต่างประหลาดใจเป็นอย่างมาก

คุณนายโม่และคุณย่าโม่หลังจากตรวจสอบครบสามเดือน และเด็กก็ปลอดภัยแล้ว มู่เฉียวถึงบอกพวกเขา เมื่อรู้ว่าเธอตั้งครรภ์ แถมยังเป็นฝาแฝดอีก พวกเขาทั้งสองดีใจมาก และขอร้องให้เธอรีบย้ายมาอยู่คฤหาสน์ตระกูลโม่ทันที และบอกว่าเธอติดหนี้เมื่อครรภ์แรก ครั้งนี้เธอต้องชดใช้ และเสนอให้ครอบครัวมู่ย้ายมาอยู่คฤหาสน์ตระกูลโม่ด้วย

พ่อแม่บอกว่าเมื่อครอบครัวฝ่ายสามีมีน้ำใจแบบนี้ มันก็ยากที่จะปฏิเสธ ก็เลยตอบรับว่าจะอยู่จนมู่เฉียวคลอด แล้วค่อยกลับของตัวเอง ด้วยวิธีนี้มู่เฉียวและครอบครัวจึงย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลโม่อีกครั้ง

“เมื่อรอให้มู่เฉียวให้กำเนิดแล้ว พวกเราก็จัดงานแต่งงานให้คุณกับโม่หาน คุณดูสิมีลูกสองคนแล้ว ยังไม่ได้จัดงานแต่งดีดีให้กับเสี่ยวเฉียวเลย ”ในงานเลี้ยงอาหารค่ำวันนี้ คุณนายโม่ก็พูดขึ้น ซึ่งมู่เฉียวรู้ว่านี่เป็นการพูดให้พ่อกับแม่ของเธอฟัง

อันที่จริงโม่หานพูดถึงเรื่องแต่งงานนี้หลายครั้งแล้ว แต่เป็นตัวเธอเองที่ไม่สนใจเรื่องนี้

เธอรู้สึกว่าเมื่อจัดงานแต่งงานแล้ว การแต่งงานของเธอกับโม่หานก็จะถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ ดังนั้นเธอจึงยืนยันว่าจะไม่จัด

แต่เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายโม่ เธอเองก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะต้องเตรียมพร้อมรอให้ลูกเกิดก่อน

“ยังมีอีกนะ เสี่ยวเฉียว คุณลองดูสิว่างานของคุณอันนั้นสามารถหยุดทำก่อนได้ไหม”

การเคลื่อนไหวของมู่เฉียวหยุดชะงัก

คุณนายโม่รีบเปลี่ยนน้ำเสียงทันที“ ไม่ใช่ ความหมายของแม่ก็คือ คุณก็เข้าใกล้เดือนที่4แล้ว แล้วคุณทำงานล่วงเวลาทุกวัย มันเหนื่อยเกินไป รอให้คุณคลอดลูกแล้ว ถ้าหากคุณยังอยากจะไปทำ ก็เอาเด็กมาให้พวกเราดูแล คุณว่าแบบนี้โอเคไหม ?”

มู่เฉียวมองไปที่โม่หาน

โม่หานวางตะเกียบลง “แม่ แล้วแต่เธอเถอะ ให้เธอเล่นอยู่ที่บ้าน ทุกวันมันก็ยากลำบาก เรื่องนี้ค่อยพูดทีหลังนะ”

มู่เฉียวพยักหน้าซ้ำๆ และมองดูเขาอย่างซาบซึ้ง

ต่อมา จนกระทั่งถึงเดือนที่7 คุณย่าโม่บอกว่าจะไม่ปล่อยให้เธอไปไหนแล้ว เพราะว่าเธอตั้งครรภ์ลูกแฝด ท้องของเธอจึงใหญ่เป็นพิเศษ การแปลล่ะ แค่นั่งลงก็ลุกขึ้นมาไม่ได้แล้ว ในช่วงนี้มู่เฉียวก็รู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย โม่หานก็ยอมแล้ว มู่เฉียวก็ทำอะไรไม่ถูก รอคลอดอยู่ที่บ้าน

โม่หานยุ่งมากเพราะบริษัทกำลังจะเปิดกิจการ ถึงแม้ว่าเขาจะลดจำนวนการเดินทางเพื่อทำธุรกิจลง แต่เวลาที่เขาใช้กับเธอที่บ้านก็น้อยมาก สิ่งนี้ทำให้ในใจมู่เฉียวที่อ่อนไหวและอึดอัดเล็กน้อยในระหว่างตั้งครรภ์