ตอนที่ 1135: ซี่หวังออกเดินทาง
เจี้ยนเฉินออกจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์และกลับไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์ที่ห่างออกไป 100 กิโลเมตร ช่วงเวลาที่เขาก้าวเข้ามาในเมือง เขาได้ยินหลายคนพูดถึงการตายของ หลันโม่ ในดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์.
หลันโม่ตายไปแล้วกว่าหนึ่งเดือน แต่ข่าวการตายของเขาเพิ่งมาถึงเมืองศักดิ์สิทธิ์ นี่คือเหตุผลที่มีเสียงดังโกลาหล เกือบทุกคนในเมืองกำลังพูดถึงเรื่องนี้
เผ่าหลันชานไม่ได้ละเลยต่อการตายของเขา ทั้งตระกูลเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและขณะนี้กำลังจัดพิธีศพที่ยิ่งใหญ่ให้กับเขา
จอมยุทธ์ของเผ่าร้อยบาทาออกมาจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เมื่อพวกเขาผ่านเผ่าหลันชาน พวกเขาก็แจ้งบรรพชนเกี่ยวกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้น พวกเขาบอกกับบรรพชนว่าลูกชายของเขาเสียชีวิตด้วยน้ำมือของจอมยุทธ์ 16 ดาวที่ทรงพลังมาก บรรพชนจึงไม่สามารถคิดแก้แค้นได้
ในที่สุดการปรากฎตัวของเจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ถูกขัดขวางอีกต่อไปเนื่องจากเขาออกมาจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์แล้ว เขาขยายพลังการรับรู้ของเขาออกไปครอบคลุมเมืองทั้งหมด เขาไม่พบโชวชูหยุนหรือคนอื่น ๆ เขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาออกจากเมืองอย่างเงียบ ๆ หรือว่าพวกเขายังไม่ได้กลับมาจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์
ในขณะนี้ใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนไป เขาดึงพลังการรับรู้ของเขากลับมาและพูดพึมพำเบา ๆ ว่า “พวกเขาอยู่ที่นี่จริง ๆ ” เจี้ยนเฉินไม่รอช้า เขาบินออกไปและมาหยุดหน้าโรงเตี้ยมอันหรูหรา
ในเวลาเดียวกันหน้าต่างปิดสี่บานก็ถูกเปิดออกทันที ชายอาวุโสสี่คนลอยออกมาจากห้องและมาหยุดด้านหน้าเจี้ยนเฉิน
“หยางยู่เทียน นี่เป็นข้อผิดพลาดของเรา เราถึงไม่สามารถผ่านค่ายกลชั้นที่สองได้ แต่พวกเราสี่คนยังคงตั้งใจที่จะลองอีกครั้งในรอบร้อยปี ข้าหวังว่าเจ้าจะมากับพวกเรา” อาต้าพูดอย่างใจเย็น เขาไม่ได้ตกใจเลยที่ว่าเจี้ยนเฉินรอดชีวิตออกมา
เจี้ยนเฉินส่ายหัวและยิ้มเบา ๆ “ข้าอาจจะไม่ไปไหนกับพวกเจ้าสี่คนในอนาคตเพราะตอนนี้ข้าไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ข้ามาหาพวกเจ้าในครั้งนี้เพราะข้าต้องการมอบของบางอย่างให้” จากนั้นเจี้ยนเฉินจึงดึงถุงน้ำเต้าใหญ่ออกจากแหวนมิติและโยนมันไปให้กับอาต้า
อาต้ารับถุงน้ำเต้าและเหลือบมองเจี้ยนเฉินด้วยความสงสัย เขาทั้งสงสัยและอยากรู้อยากเห็นมากเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในถุงน้ำเต้า
อย่างไรก็ตามเขาตะลึงทันทีเมื่อเขาค้นพบสิ่งที่อยู่ในน้ำเต้า เขาแทบไม่เชื่อ เขาร้องออกมาโดยไม่ตั้งใจว่า” นี่- สิ่งนี้.. หยางยู่เทียน จะ เจ้า เจ้าเข้าไปที่นั่น..”
ชายอาวุโสอีกสามคนอยากรู้อยากเห็นอย่างมากเมื่อพวกเขาเห็นสหายวุ่นวายใจ พวกเขาเอาถุงน้ำเต้ามาจากอาต้าแล้วมองเข้าไปข้างใน พวกเขาลงเอยเช่นเดียวกับอาต้า สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
เดิมทีพวกเขาคิดว่าเจี้ยนเฉินหนีไปโดยใช้ทักษะลับเหมือนพวกเขา พวกเขาไม่เคยคิดว่าเจี้ยนเฉินจะสามารถผ่านด่านสัตว์ร้ายมามากมายและมาถึงในใจกลาง มันทำให้พวกเขาตกใจอย่างมาก
“นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าต้องการใช่หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินยืนกอดแขนขณะที่เขามองพวกเขาด้วยรอยยิ้มที่คลุมเครือ
ทั้งสี่คนต่างก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และสงบลงอย่างรวดเร็ว หนึ่งในนั้นกล่าวว่า “ถูกต้อง สองสิ่งนี้มีประโยชน์มากสำหรับเรา มันก็เป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงอยากเข้าไปที่นั่น หยางยู่เทียน พวกเราสี่คนเป็นหนี้บุญคุณเจ้า”
เจี้ยนเฉินคุยกับสี่พี่น้องอีกสักพัก และเขาก็ออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์ เขากลับไปยังเผ่าเต่า หลังจากนั้นไม่นานและถามถึงสถานการณ์ปัจจุบัน
“ท่านผู้คุมกฎ ผู้อาวุโสฉิงยี่หยวนเข้ามาดูแลเผ่าของเรา เราจึงแข็งแกร่งขึ้นมาก เรายังพยายามที่จะเอาคืนเหมืองผลึกบางส่วนที่ยังคงอยู่ในการดูแลของตระกูลอื่น แต่เราก็ไม่ประสบความสำเร็จ เผ่าขนาดใหญ่ที่เหลืออยู่ทั้งหมดได้เข้าร่วมกันและพวกเขามีความสัมพันธ์กับเผ่าเต๋า ทันทีที่จอมยุทธ์ของเราระดมกำลัง พวกเขาจะรวบรวมจอมยุทธ์จากหลายเผ่าเพื่อต่อต้าน ไม่มีสิ่งใดที่เราทำได้เลย” ผู้อาวุโสระดับเซียนผู้คุมกฏกล่าวขณะที่คุกเข่าลงกับพื้น เสียงของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหมดหนทางและความรู้สึกผิด
เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย “เผ่าเต๋าช่างดื้อรั้น ดูเหมือนว่าพวกเขาได้ตัดสินใจที่จะต่อต้านเรา”
“โปรดจัดการให้เรา ท่านผู้คุมกฎ ช่วยปกครองให้เรารุ่งโรจน์ด้วย” ผู้อาวุโสร้องขออย่างสุภาพ
หลังจากหยุดชั่วครู่เจี้ยนเฉินจึงกล่าวว่า “เราจะปล่อยให้พวกเขาตายใจไปก่อนในตอนนี้ ข้ามีเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่านั้นที่ต้องทำ มันไม่สามารถล่าช้าได้ อย่างไรก็ตามครั้งต่อไปที่ข้ากลับมาเผ่าเต๋าต้องดับสูญ”
เจี้ยนเฉินรู้สึกค่อนข้างรีบร้อน เขาไม่มีความคิดที่แน่นอนว่าเมื่อไหร่ผลไม้เซียนจะสุก ดังนั้นเขาต้องรีบไปให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นเขาจะปล่อยให้โอกาสที่ได้มาหลุดลอยไป
นี่เป็นเพราะเขาได้เรียนรู้จากเทพเจ้าแห่งท้องทะเลว่าการต่อสู้ที่ดุเดือดจะปะทุขึ้นทุกครั้งที่ผลไม้ปรากฏขึ้น เมื่อถึงเวลานั้นตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบตระกูลอาจเข้าร่วมในการต่อสู้
นี่เป็นเพราะไม่มีใครยอมแพ้ง่าย ๆ ในเส้นทางเดียวที่จะไปถึงเซียนจักรพรรดิ มันล่อลวงทุกคนให้มีความหวัง
“เจี้ยนเฉิน ถ้าเราไม่จัดการกับเผ่าเต๋าตอนนี้ ในอนาคตการรับมือกับพวกเขาจะกลายเป็นเรื่องยาก เราเพิ่งได้รับข้อมูลเมื่อไม่นานมานี้ว่าเผ่าเต๋ากำลังจะรวมตัวกันกับเผ่าระดับสูงสุดอีกเผ่าผ่านการแต่งงาน การต่อกรกับพวกเขาทั้งสองเผ่าจะยากมากขึ้น” ฉิงยี่หยวนเดินเข้ามาจากข้างนอกและจ้องมองเจี้ยนเฉิน
นั่นไม่ใช่ปัญหา ปล่อยให้พวกเขาแต่งงานกัน แม้ว่าการแต่งงานจะเป็นไปด้วยดี แต่มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างสบายใจ ดูเหมือนว่าเขาจะมั่นใจมาก
ฉิงยี่หยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย นางไม่ค่อยชอบความเย่อหยิ่งของเจี้ยนเฉิน นางกล่าวว่า “เผ่าเต๋าเป็นอาณาเขตของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ข้ารู้ว่าเจ้ามีสถานะพิเศษในศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล แต่หากเจ้าต้องการจัดการกับเผ่าเต๋า ศาลาคงไม่สนับสนุนเจ้า ข้ารู้ว่าเจ้าแข็งแกร่งมาก แต่เผ่าเต๋าแข็งแกร่งกว่า พวกเขาไม่ได้อ่อนแอกว่าเลย ข้าสงสัยจริง ๆ ว่าความมั่นใจของเจ้ามาจากไหน”
เจี้ยนเฉินเริ่มหัวเราะ เขามองฉิงยี่หยวนจากบัลลังก์สูงและพูดว่า “ฉิงยี่หยวน เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้ามีแผนแล้ว”
ฉิงยี่หยวนไม่อาจทนต่อท่าทางมั่นใจอันจองหองของเจี้ยนเฉินได้ นางถอนลมหายใจอย่างเย็นชาก่อนที่จะออกไป ในเวลาเดียวกันนางก็พูดว่า “มีบางสิ่งที่เจ้าควรรู้ เจ้าไม่ใช่คนเดียวที่มีโถงศักดิ์สิทธิ์ เผ่าเต๋าก็มีเหมือนกัน”
“โถงศักดิ์สิทธิ์” เจี้ยนเฉินพูดพึมพำ แสงในดวงตาของเขากะพริบ เขาถอนหายใจอย่างอ่อนโยนและปล่อยให้ผู้อาวุโสที่คุกเข่ากลับไป เขาดึงวัตถุเซียนออกมาและปล่อยตัวซี่หวัง ซึ่งทำการบ่มเพาะอยู่ตลอดเวลาข้างใน หลังจากที่ปล่อยเขาออกมา เขาก็มอบน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลกส่วนหนึ่งให้เขาและพูดว่า “ซี่หวัง นี่เป็นข้อตกลงระหว่างเราก่อนหน้านี้ รับน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลกไป และต่อจากนี้ไปเจ้าก็ได้อิสรภาพคืน เจ้าไม่มีพันธะอะไรกับข้าอีกแล้ว”
ซี่หวังทำตัวตรงไปตรงมา เขารับน้ำศักดิ์สิทธิ์ไปโดยไม่ลังเล เขากล่าวว่า “แม้ว่าข้าจะสามารถตัดผ่านระดับ 15 ดาวโดยใช้วิธีการฝึกฝนของจักรพรรดิแห่งแผ่นดินทั้งแปด แต่มันใช้เวลาค่อนข้างนาน มันจะแตกต่างถ้ามีน้ำ มันสามารถย่นระยะเวลาให้น้อยลงได้”
“เจี้ยนเฉิน ข้าจะคืนทักษะการบ่มเพาะให้เจ้า ข้าเป็นหนี้บุญคุณเจ้าอย่างมาก และหลังจากที่ข้าเข้มแข็งขึ้น ข้าจะตอบแทนเจ้า”
ซี่หวังจากไป เขาหายตัวไปในอาณาจักรทะเลอันกว้างใหญ่ ด้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เขาได้รับจากเจี้ยนเฉิน สถานที่ซึ่งสภาพแวดล้อมเหมาะสมกว่าสำหรับการบ่มเพาะของเขา
