ตอนที่ 1401: เซียนจักรพรรดิอีกคน
เจี้ยนเฉินออกมาหลังจากอำลาหยางลี่และกุยไฮ่ยี่เต่า เขาพุ่งทะลุท้องฟ้าบนกระบี่จือหยิงเป็นลำแสงยาว
เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะคิดถึงข้อมูลที่เขาเรียนรู้จากหยางลี่และกุยไฮ่ยี่เต่าในระหว่างการเดินทางกลับ เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมียุคโบราณมาก่อนสมัยโบราณที่ถูกลบออกจากประวัติศาสตร์ ยุคที่เซียนจักรพรรดิและจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมหลายคนถูกสังหารอย่างไร้ความปราณี เจี้ยนเฉินพบว่ามันค่อนข้างน่าสยอง
และผนึกดังกล่าวก็อยู่นอกมิติ ซึ่งป้องกันไม่ให้เซียนจักรพรรดิไปถึงระดับขอบเขตดั้งเดิม มันถูกล้อมรอบไปด้วยความลึกลับเช่นกัน เขาไม่รู้ว่าใครคือจอมยุทธ์ลึกลับ มันอาจเป็นเหมือนสิ่งที่เขาเดาไว้ว่าจอมยุทธ์ลึกลับคือผู้พิทักษ์ซุยแห่งศาลาเทพธิดาน้ำแข็งอาร์กติก ? หากเป็นเช่นนั้นทำไมนางจึงต้องปิดผนึกไว้ ?
มันเป็นเพราะนางกำลังหาที่หลบภัยอยู่หรือ ? หรือว่านางพยายามปกป้องสมบัติอันยิ่งใหญ่บางอย่าง ? หรือว่านางมีความตั้งใจอื่น ?
และทำไมพยัคฆ์ปีกเทวะจากสมัยโบราณและเทพเจ้าแห่งท้องทะเลจึงไม่สามารถมองเห็นผนึกและพวกเขายังไปถึงระดับขอบเขตดั้งเดิมได้ ? หรือว่าพวกเขาเป็นจิตวิญญาณธรรมชาติเหมือนที่หยางลี่และกุยไฮ่ยี่เต่าคาดเดา
หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ แล้วไม่มีใครสามารถไปถึงระดับขอบเขตดั้งเดิมได้จากความพยายามของตัวเองมาตั้งแต่สมัยโบราณนอกเหนือจากเทพเจ้าสงคราม เอ่อหยิน
“ข้าสัญญากับพี่สาวของข้าก่อนหน้านี้ว่าข้าจะไปเยี่ยมนางในอีก 1 ปีข้างหน้า ที่ศาลาเทพธิดาน้ำแข็งอาร์กติก มันผ่านมาเป็นเวลา 1 ปีแล้ว แต่ข้ายังไม่ได้ทำตามสัญญา ข้าจะไปเยี่ยมทันทีที่ข้าจัดการกับเรื่องเร่งด่วนในมือ มาดูกันว่าข้าจะสามารถค้นพบอะไรได้ และผู้อาวุโสรุยจิน, หงเหลียนและเฮยยู่ยังคงติดอยู่ในภาคเหนือ ข้าต้องหาวิธีที่จะทำให้พวกเขาเป็นอิสระในครั้งนี้” เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเองทั้งสามคนถูกขังอยู่ในศาลาเทพธิดาน้ำแข็งอาร์กติกเพราะเขา หากเขาไม่ได้ช่วยให้พวกเขาเป็นอิสระ เขาคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตและไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้
เจี้ยนเฉินไม่ได้กลับไปที่เมืองอัคนี แต่กลับไปที่ตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์
ชื่อของเจี้ยนเฉินแพร่กระจายไปทั่วทั้งทวีปนับตั้งแต่สงครามการต่อสู้กับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง จอมยุทธ์ทุกคนอ้างว่าเขาเป็นโมเทียนหยวนที่กลับชาติมาเกิด เขาได้รับตำแหน่งในฐานะจอมยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบางแง่มุม การกลับมาของเขาทำให้เมืองลอร์สับสนวุ่นวายทันที ทุกคนในเมืองพุ่งทะยานไปตามทิศทางของตระกูลเจียงหยาง ผู้คนนับไม่ถ้วนต้องการเห็นความรุ่งโรจน์ของจอมยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่มนุษย์
สถานะของการเป็นจอมยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด ? แม้แต่เซียนราชาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพบเจอเขาในวันธรรมดา ดังนั้นสำหรับชาวเมืองลอร์ที่อาศัยอยู่ในระดับต่ำสุดของทวีปเทียนหยวน เขาจึงเป็นเหมือนพระเจ้า หลายคนเต็มใจที่จะตายเพียงเพื่อที่จะได้เห็นเขาสักแวบหนึ่ง
เจ้าเมืองลอร์ตอบสนองทันที เขาระดมกองกำลังผู้คุ้มกันและกองกำลังทหารทั้งหมดในเมืองเพื่อให้เกิดความสงบสุข เขาปิดพื้นที่ 10 กิโลเมตรรอบ ๆ ตระกูลเจียงหยางเป็นเขตต้องห้าม ในเวลาเดียวกันทหารทุกคนในตระกูลก็รวมตัวกันก่อตัวเป็นกำแพงรอบสองให้กับตระกูล
ในเวลาเดียวกัน เรื่องนี้ก็ถึงหูของราชาในไม่ช้า ราชาหยุดงานทั้งหมดที่ทำอยู่ทันทีและบินออกจากพระราชวังอย่างรวดเร็วด้วยความช่วยเหลือของเซียนสวรรค์
นอกจากเขาแล้ว ราชาในอาณาจักรใกล้เคียงต่างก็สละรถม้าอันหรูหราของพวกเขาและขอให้เซียนสวรรค์ส่งพวกเขาไปทางการบินพร้อมกับขอบขวัญชั้นเลิศมากมาย พวกเขาเดินทางไปยังเมืองลอร์โดยเร็วที่สุด
การมาถึงตระกูลเจียงหยางของเจี้ยนเฉินแจ้งเตือนทุกคนในบริเวณรอบ ๆ มันทำให้ตระกูลเจียงหยางยุ่งเหยิง บรรดาเซียนผู้คุมกฎสาขาซูทุกคนที่อยู่ในลานด้านหลังของตระกูลลดสถานะของตัวเองและมาต้อนรับเขา หัวหน้าของพวกเขาคือเจียงหยางซูเซียว, เจียงหยางซูหยวนเซียวและเจียงหยางซูอวี้หยวน
หัวหน้าตระกูล เจียงหยางป้าสั่งให้คนเตรียมงานเลี้ยงขนาดใหญ่ทันที เขาเชิญสหายสนิทของเขา ตระกูลทั้งหมดเริ่มฉลอง ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้กำหนดวันฉลองประจำปีให้กับตระกูล
หลังจากนั้น เมื่อราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนเดินทางมาถึง เขาก็ออกคำสั่งทันทีเพื่อกำหนดวันเป็นวันหยุดประจำอาณาจักรเช่นกัน
วันนี้เป็นครั้งแรกที่นายน้อยแห่งตระกูลเจียงหยางได้กลับมาบ้านหลังจากเป็นจอมยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกมนุษย์ วันนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อทั้งอาณาจักรและตระกูล
เจี้ยนเฉินไม่ได้ปรากฏตัวมากนักระหว่างการเฉลิมฉลอง เขาปล่อยให้พ่อแม่และลุงเจียงจัดการทุกอย่าง เขาแอบส่งข้อความเพื่อค้นหาหวงเทียนป้า, หยางหลิงและขอให้พวกเขากลับมายังตระกูลเจียงหยางทันที ในเวลาเดียวกัน เขาก็ให้คนอื่นติดต่อกับเจียเต๋อไท่ ผู้ซึ่งได้กลับไปยังตระกูลของเขา และผู้พิทักษ์จักรพรรดิอาณาจักรฉินหวง
การเฉลิมฉลองของตระกูลยาวนานถึง 7 วัน ภายในระยะเวลาดังกล่าว ผู้คนที่มาเยี่ยมเยียนนั้นรวมถึงเซียนผู้คุมกฏสองสามคน, เซียนราชา, และแม้แต่ผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างก็มา ทั่วอาณาจักรได้เฉลิมฉลอง
นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่อาณาจักรเกอซุนมีการเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่และมีชีวิตชีวา
เจ็ดวันต่อมาแขกทุกคนก็เริ่มกลับไปทีละคน หวงเทียนป้า, หยางหลิงและเจียเต๋อไท่ต่างก็มาถึงตระกูลเจียงหยาง ในขณะที่ผู้พิทักษ์จักรพรรดิทั้งสี่ของอาณาจักรฉินหวงรีบออกจากเมืองอัคนีทันทีที่พวกเขาได้รับข่าว พวกเขาอยู่ในตระกูลเจียงหยางมาระยะหนึ่งแล้ว
ในวันถัดไป เจี้ยนเฉิน, เจียงหยางป้า, ลุงเจียง,ราชา, หวงเทียนป้า, หยางหลิง, เจียเต๋อไท่, ผู้พิทักษ์จักรพรรดิทั้งสี่จากอาณาจักรฉินหวง,และทุก ๆ คนจากสาขาซูออกจากเมืองไปถึงใกล้ ๆ ป่า
ภัยพิบัติของทวีปยังไม่จบ ภัยคุกคามของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งยังคงอยู่ และในครั้งต่อไปพวกเขาจะส่งเซียนจักรพรรดิมากว่าห้าร้อยคนทันทีที่อุโมงค์มีเสถียรภาพ แน่นอนว่าจะมีจอมยุทธ์ขอบเขตดั้งเดิมรวมอยู่ด้วยเช่นกัน
เป็นผลให้เจี้ยนเฉินจำเป็นต้องใช้ทรัพยากรที่เขามีในช่วงเวลาที่กำลังจะมาถึงนี้เพื่อยกระดับพลังโดยรวมของทวีปเทียนหยวน เขาจำเป็นต้องเตรียมตัวสำหรับครั้งต่อไปที่โลกต่างแดนบุกเข้ามา
เขาได้รับสมบัติสวรรค์จำนวนมากจากโลกจิ๋วหยานหวง แต่มันมีไม่มากมายเพียงพอ เขาจำเป็นต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของผู้คนรอบ ๆ ตัวเขาก่อน แม้ว่าเขาจะต้องเสียเวลาสักเล็กน้อยก่อนที่จะพิจารณาคนอื่น
แม้ว่าผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาจะไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้กับโลกต่างแดน แต่การต่อสู้ครั้งต่อไปจะรุนแรงยิ่งขึ้น หากไม่มีความเข้มแข็งเพียงพอ คลื่นกระแทกจากการต่อสู้ก็เพียงพอที่จะพรากชีวิตของพวกเขาไป
มันเป็นผลให้เจี้ยนเฉินไม่ได้คาดหวังให้พวกเขามีส่วนร่วมสำคัญในการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึงโดยการเพิ่มความแข็งแกร่งให้พวกเขาในขณะนี้ เขาหวังเพียงให้พวกเขามีชีวิตรอด
ทุกคนนั่งบนพื้นภายในป่า เจี้ยนเฉินใช้ชาหยั่งรู้ระดับสูงสุดและลูกท้อเมฆม่วงที่เขามีเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกเขา ผู้คนในปัจจุบันมีทั้งครอบครัว, สหาย, หรือคนที่เคยช่วยเขาในอดีต มันเป็นผลให้เขาไม่ได้รีรออะไรเลย เขาแบ่งปันสิ่งที่ดีที่สุดที่เขามีให้กับพวกเขา
ในหมู่พวกเขา ราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนนั้นอ่อนแอที่สุด เขาเป็นเพียงเซียนปฐพีแต่ลูกท้อเมฆาม่วงไม่มีข้อจำกัดใด ๆ แม้แต่คนธรรมดาก็สามารถบริโภคได้
สองวันต่อมา เมฆรุ้งลงมา หวงเทียนป้าและหยางลี่ตัดผ่านก่อน หนึ่งในนั้นเป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ขั้นสูงสุดและอีกคนอยู่ในระดับเซียนสวรรค์วัฎจักรที่ 6 ขั้นสูงสุด พวกเขาอยู่ใกล้กับขอบเขตแห่งการบ่มเพาะขั้นต่อไป มันเป็นผลให้พวกเขาทั้งคู่ตัดผ่านไปถึงระดับเซียนราชาและเซียนผู้คุมกฎหลังจากกินท้อเมฆาม่วงและหลังจากดื่มชา
ในวันที่สาม แรงกดดันมหาศาลก็ปรากฏขึ้นทันที มันทำให้มิติโดยรอบสั่นสะเทือนและพังทลายลงในขณะที่พลังงานของโลกเริ่มปั่นป่วน บนท้องฟ้ามีเมฆเก้าสีปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว มันส่องแสงสว่างมากเป็นพิเศษขณะที่มันห่อหุ้มไปทั่วทั้งทวีป
เจียงหยางซูเซียวได้ตัดผ่านอุปสรรคของเซียนราชาและกลายเป็นเซียนจักรพรรดิ
แม้ว่าพลังงานดั้งเดิมในโลกปัจจุบันได้หายไปและบัญญัติของโลกก็ยุ่งเหยิงเนื่องจากศิลาเซียนหยินหยาง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าการไปถึงระดับเซียนจักรพรรดินั้นเป็นไปไม่ได้ มันแค่ยากมาก เจียงหยางซูเซียวเป็นเซียนราชาขั้นสูงสุดและอีกเพียงก้าวเดียวจะไปถึงเซียนจักรพรรดิ และลูกท้อระดับ 5 และชาเพียงพอที่จะเอาชนะปัญหาทั้งสองนี้ มันทำให้เขาประสบความสำเร็จและตัดผ่านภายในเวลาเพียงสามวัน
