ตอนที่ 1628: ความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความตาย
เจี้ยนเฉินไม่ใช่คนเดียวที่เข้าใจปัญหานี้ เหล่าจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมและเหล่าจอมยุทธขอบเขตเซียนก็สังเกตเห็นเช่นกัน เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะกำจัดแก่นของจิตมารในเวลาเพียง 1 วัน
การปล่อยโลหิตของเหล่าผู้คนจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งยังคงดำเนินต่อไป แต่ทุกคนสูญเสียความตื่นเต้นและความหวังตั้งแต่ครึ่งวันที่ผ่านมา พวกเขาทั้งหมดรู้สึกหนักและหายใจไม่ออกอีกครั้งราวกับว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับจุดจบของโลก เป็นผลให้บรรยากาศเริ่มหนักอึ้งมาก
“ข้าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง มีผู้คนในตระกูลหลายหมื่นคนที่อยู่ข้างหลังข้า ในฐานะผู้นำ ถ้าข้าไม่สามารถปกป้องพวกพ้องของข้าได้ ข้าก็จะไม่มีวันดำเนินชีวิตในฐานะของผู้นำได้เช่นกัน หากทุกคนรวมถึงข้าและตระกูลของข้าไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายได้ในที่สุด ข้าจะต้องตายในแนวหน้าในฐานะผู้นำและวางชีวิตของข้าลงเพื่อปกป้องคนของข้า” เซียนจักรพรรดิจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งก็เริ่มหัวเราะดัง ๆ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ระเบิดเป็นเพลิงสีขาว ร่างของเขาละลายอย่างรวดเร็วในเปลวไฟ กลายเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าของสายเลือดของเขา ซึ่งทั้งหมดถูกปล่อยให้กับเกราะไหมบรรพกาลเพื่อดูดซับ
“แมนดอฟฟ์ ! ” บางคนร้องออกมาด้วยความเสียใจ แมนดอฟฟ์กำลังเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของตัวเองและร่างกายของเขาเองเพื่อช่วยในการทำลายแก่นของจิตมาร
ในขณะนั้นสายตาของทุกคนมารวมกันที่แมนดอฟฟ์ ทุกคนมองเขาด้วยความชื่นชมและให้ความเคารพ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นจอมยุทธของสี่เผ่าพันธุ์หรือจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง
“หากข้าจะต้องตาย ข้าก็ต้องตายก่อนคนในตระกูลของข้า ข้าจะไม่สามารถปกป้องพวกเจ้าได้อีกต่อไปในอนาคต ข้าขอจากไปก่อน” แมนดอฟฟ์ยิ้ม ร่างของเขากลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุดภายใต้เปลวไฟสีขาว
“แมนดอฟฟ์พูดถูก ตอนนี้เราไม่มีทางเลือก หากเราไม่ทำลายสิ่งชั่วร้ายนี้ ผู้คนของเราในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งอาจจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายได้เมื่อจิตมารฟื้นคืนพลังขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ เนื่องจากข้าต้องตายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ข้าก็สมควรตายด้วยประโยชน์ส่วนรวม” หลังจากนั้นไม่นาน เซียนจักรพรรดิคนอื่นจากต่างโลกก็เดินไปข้างหน้าและพูดอย่างมีคุณธรรมเช่นเดียวกับแมนดอฟฟ์ เขาเริ่มเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของเขาจนตัวเองตาย แม้แต่ร่างของเขาก็ถูกลดขนาดจนกลายเป็นเถ้าธุลีในที่สุด
พลังงานที่สำคัญของพวกเขาหมดลงแล้วอย่างรุนแรง ดังนั้นพวกเขาจึงอาจไม่สามารถผลิตเลือดได้อีก การเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของพวกเขาและร่างกายของพวกเขาคล้ายกับการจุดไฟเศษสายเลือดสุดท้ายของพวกเขาที่เหลืออยู่ในร่างกายของพวกเขาให้พลังงานหนึ่งส่วนสุดท้าย แม้แต่ชีวิตของพวกเขาก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของพลังของสายเลือด
ในขณะนี้เซียนจักรพรรดิจากต่างโลกก็มองดูเจี้ยนเฉินและถามด้วยมือที่ประสานกันว่า “ราชันเจี้ยนเฉิน การจุดระเบิดของแก่นสำคัญของพวกเขามีส่วนช่วยในการทำลายจิตมารหรือไม่ ? ”
เจี้ยนเฉินมองดูเซียนจักรพรรดิ เขาเห็นความสงบ, ความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับความตาย, และความมุ่งมั่น
เจี้ยนเฉินพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด เขาทราบความคิดและแผนของเซียนจักรพรรดิอยู่แล้ว
“หากเป็นเช่นนั้น ข้าไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไป” เซียนจักรพรรดิกล่าว จากนั้นเปลวไฟสีขาวก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาเช่นกันและเขาก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด
“ฮ่าฮ่าฮ่า สถานการณ์ได้กลับกลายไปเป็นเช่นนี้ ไม่จำเป็นต้องกลัวความตาย การเลือกที่จะตายด้วยความเต็มใจคือความตายที่กล้าหาญ หากการเสียสละของเราสามารถช่วยชีวิตของกลุ่มคนเป็นล้านคนได้ พวกเขาจะยังคงขอบคุณเราเสมอ อย่างไรก็ตาม หากเรายังคงกลัวความตายต่อไป เราจะสามารถอยู่ได้อีกไม่กี่ชั่วยาม มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ? ” ชายชราพูดด้วยเสียงดังและเคร่งเครียด นอกจากนี้เขายังเป็นเซียนจักรพรรดิจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง
หลังจากนั้นชายชราก็จุดประกายพลังงานที่สำคัญของเขาและร่างกายของเขาเผาไหม้เป็นเถ้าถ่าน
อาจเป็นเพราะบรรยากาศที่สร้างแรงผลักดัน ผู้คนจำนวนมากขึ้นจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้กล่าวสุนทรพจน์ที่กล้าหาญและชอบธรรมก่อนที่จะสละชีวิตของพวกเขา ไม่เพียงแค่เซียนจักรพรรดิเท่านั้น, แต่ยังมีเซียนราชา, เซียนผู้คุมกฎและคนอื่น ๆ ก็ทำตามเช่นกัน
การเสียสละของพวกเขาสร้างพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าให้แก่เกราะไหมบรรพกาล ซึ่งทำให้มันเปล่งประกายระยิบระยับ
“เจี้ยนเฉิน สภาพแวดล้อมของโลกของเรานั้นแย่มาก มันไม่เหมาะสำหรับผู้ที่อยู่ระดับต่ำกว่าขอบเขตเซียนในการอาศัย เด็ก ๆ และคนในตระกูลที่อ่อนแอจำนวนมากเสียชีวิตในสภาพที่น่าอดสูทุกวัน หนึ่งในเหตุผลที่เราเข้ามาในโลกของเจ้าคือเพื่อที่จะย้ายไปสู่โลกเซียน แต่เราก็ต้องการสภาพแวดล้อมที่ดีกว่าสำหรับคนของเราที่จะตั้งหลักแหล่ง เราได้บุกรุกโลกของเจ้าในอดีตและทำให้พวกเจ้าต้องทุกข์ทรมาน เผ่าพันธุ์ของเราจะใช้โอกาสนี้ในการชดใช้ความผิดให้กับพวกเจ้า ข้า กงซีหมิง เต็มใจที่จะใช้ชีวิตของข้าเพื่อหยุดวิกฤติ ข้าหวังว่าเจ้าจะยอมให้กลุ่มคนที่อ่อนแอกว่าในเผ่าพันธุ์ของข้าได้มีที่อยู่อาศัยหากวิกฤตหมดไป ข้าจะรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณอย่างมากแม้ในชีวิตหลังความตาย” กงซีหมิงก้มคำนับให้เจี้ยนเฉินก่อนที่จะปะทุในเปลวไฟสีขาว เขาเริ่มเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของเขาเช่นกัน
“กงซีหมิง ! ” เจิงจิงหยวนจ้องมองกงซีหมิงด้วยอารมณ์มากมาย หัวใจของนางเต้นรัวด้วยความขมขื่นอย่างสุดจะพรรณนาขณะที่นางเฝ้าดูสหายที่คบหากันมานับหลายพันปีที่ค่อย ๆ เข้าใกล้ความตาย
เฉียงซ่ง, เหล่าผู้พิทักษ์และเหล่าผู้อาวุโสอื่น ๆ รวมถึงจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมทุกคนจากทวีปเทียนหยวนมองไปที่กงซีหมิง ความคิดเห็นของพวกเขาเกี่ยวกับเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และสายตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความชื่นชมและความเคารพ
สนามรบจมลงในความเงียบงัน ทุกคนเคร่งขรึมเมื่อจ้องมองกงซีหมิง พวกเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งภายในใจ กงซีหมิงเป็นผู้อาวุโสของโถงจิตวิญญาณลับ เขามาถึงขั้นหวนกลับ ไม่สามารถเปรียบเทียบสถานะของเขากับเซียนจักรพรรดิได้ แต่จริง ๆ แล้วเขาเลือกที่จะลงไปในเส้นทางที่ไม่มีทางหวนกลับตอนนี้ ความอุกอาจและความกล้าหาญของเขาทำให้ทุกคนประทับใจอย่างยิ่ง
เจี้ยนเฉินเคร่งขรึม เขาโค้งคำนับกงซีหมิงที่ลุกเป็นไฟด้วยความจริงใจ และพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า “ข้าสัญญากับเจ้าว่าข้าจะทำตามความปรารถนาสุดท้ายของเจ้าแน่นอนหากเราหลีกเลี่ยงวิกฤตินี้ได้”
ราวกับว่าภาระอันหนักหน่วงถูกยกขึ้นจากเขา กงซีหมิงยิ้มบาง ๆ ก่อนที่จะกลายเป็นเถ้าถ่าน
การเสียสละของจอมยุทธขั้นหวนกลับทำให้เกราะไหมบรรพกาลเปล่งประกายด้วยแสงที่ส่องประกายยิ่งกว่า ในทางกลับกัน ชั้นของเปลวไฟดูเหมือนจะแผดเสียงและไหม้บนพื้นผิว
หลังจากนั้น ผู้คนจำนวนมากขึ้นจากต่างโลกก็เข้ามามีส่วนร่วมในการสละชีวิตของพวกเขามากขึ้น ผู้อาวุโสขั้นหวนกลับอีกคนจากกลุ่มของโอวหยางหยิงเว่ยเลือกที่จะเสียสละตัวเองหลังจากที่กงซีหมิงพร้อมด้วยผู้พิทักษ์ขั้นรับมอบอีก 7 คน พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นพลังที่จะพิชิตแก่นของจิตมาร
นอกเหนือจากจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิม 9 คน,จอมยุทธขอบเขตเซียนหลายพันคนจากต่างโลกก็เผาผลาญพลังงานที่สำคัญของพวกเขาเช่นกัน ชั้นเปลวไฟสีขาวเคลือบพวกเขาทำให้พวกเขาส่องแสงที่ส่องประกายที่สุดในชีวิต พวกเขาถูกส่งตัวเพื่อออกเดินทางครั้งสุดท้ายในชีวิตภายใต้สายตาของจอมยุทธหลายคน
มันเป็นฉากที่กล้าหาญและเศร้าโศก การเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่องมีผลต่อผู้คนนับไม่ถ้วน จอมยุทธขอบเขตเซียนและจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมทั้งหมดจากโลกของทวีปเทียนหยวนรู้สึกตกใจอย่างยิ่ง หลายคนถึงกับร้องไห้
เจี้ยนเฉินลอยอยู่ในอากาศในขณะที่เขามองผู้คนที่สละชีวิตของพวกเขาทีละคนด้วยสายตาที่สั่นไหวเล็กน้อย เขาโค้งคำนับต่อทุกคนอย่างลึกซึ้ง เขารู้สึกประทับใจมากจนพูดไม่ออก
“พวกเจ้าทุกคนจะเป็นวีรบุรุษในโลกของเรา ชื่อของเจ้าจะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์และได้รับการเคารพจากทุกรุ่น ตระกูลและครอบครัวของเจ้าจะได้รับการคุ้มครองโดยโถงจิตวิญญาณลับ” จิตวิญญาณราชันย์ประกาศอย่างเคร่งขรึม
