ตอนที่ 1659: เถี่ยต้าออกเดินทาง
เถี่ยต้าเงียบลง เขาไม่ได้เจาะลึกเรื่องของโลกอมตะ ตอนนี้สิ่งที่เขาคิดก็คือเจี้ยนเฉิน ทุกสิ่งที่เจี้ยนเฉินพูดกับเขาก่อนหน้านี้และการแสดงออกทางสีหน้าของเขาปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนในหัวของเขา
ถ้าเถี่ยต้าเป็นคนบ้านนอกเหมือนกับเมื่อหลายสิบปีก่อน เขาคงไม่คิดมากนัก อย่างไรก็ตามเขาได้เติบโตขึ้นอย่างมากหลังจากที่เขากลายเป็นเทพเจ้าสงครามของร้อยเผ่าพันธุ์และทะลวงถึงขอบเขตดั้งเดิม หลังจากเรียนรู้ทั้งหมดนี้จากเอเดรียนน่าและเชื่อมต่อกับสิ่งที่เจี้ยนเฉินบอกเขามาก่อน เขาก็มั่นใจว่าเจี้ยนเฉินเกี่ยวข้องกับโลกอมตะ เขาไม่ทราบว่ากระบี่ของเจี้ยนเฉินเป็นกระบี่ม่วงฟ้าจากโลกอมตะหรือไม่ แต่เขารู้ว่ามันมีการเชื่อมโยงจากทั้งสอง
อีกไม่นานเถี่ยต้าก็จ้องมาที่เอเดรียนน่าอย่างจริงจังและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักหน่วง เอเดรียนน่า เจี้ยนเฉินเป็นน้องชายที่ดีที่สุดของข้า ไม่สำคัญว่าเขาจะเกี่ยวข้องกับโลกอมตะหรือไม่ แต่เจ้าไม่อาจเปิดเผยเกี่ยวกับเขาได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับกระบี่ทั้งสอง แม้ว่าระดับสูงของเผ่าเทพขอร้องเจ้า เจ้าก็ไม่อาจพูดออกไปได้ เจ้าเข้าใจหรือไม่ ? ถึงแม้ว่าเอเดรียนน่าจะเป็นราชาเทพในเผ่าเทพ เถี่ยต้าก็ยังคงสั่งนางตรง ๆ ทำให้ดูเหมือนว่าเขามีศักดิ์ศรีและมีความรู้สึกของพลังที่ไม่อาจต้านทานได้
เจ้าค่ะ เอเดรียนน่าตอบอย่างสุภาพ ไม่เพียงแต่นางจะตอบรับอย่างดีกับคำพูดของเถี่ยต้า แต่นางก็ทำตัวตามปกติ ในฐานะสมาชิกในเผ่าเทพ เอเดรียนน่าเข้าใจเป็นอย่างดีว่าเทพเจ้าสงครามเป็นที่นับถือต่อเผ่าเทพ แม้ว่าตอนนี้เทพเจ้าสงครามจะอ่อนแอและยังไม่เติบโตเต็มที่ แม้แต่ผู้อาวุโสหรือบรรพชนของเผ่าเทพทั่ว ๆ ไปก็ไม่กล้าที่จะฝ่าฝืนความต้องการของเทพเจ้าสงคราม
นี่เป็นเพราะเทพเจ้าสงครามเป็นวิญญาณของเผ่าเทพ เขาเป็นตัวแทนของความเชื่อและเสาหลักในการสนับสนุน มีเพียงการปรากฎตัวของเทพเจ้าสงครามในเผ่าเทพเท่านั้นที่จะถึอได้ว่าเป็นเผ่าเทพที่แท้จริง
ข้าต้องการให้เจ้าสาบาน เถี่ยต้ายังไม่พอเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะมันเกี่ยวข้องกับน้องชายที่ดีที่สุดของเขา เขาไม่อาจผิดพลาดได้
ข้า เอเดรียนน่า ขอสาบาน…
..
หนึ่งเดือนต่อมาต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ที่ฝังรากลึกอยู่ในบริเวณต้องห้ามของพวกเอลฟ์มาหลายล้านปีก็หายไป ในขณะเดียวกันผู้คนที่คุกเข่าจำนวนมากได้มารวมตัวกัน พวกเขาขยายจากยอดเขาถึงด้านล่างเขา จากระยะไกลดูเหมือนว่าทั้งภูเขาได้สวม ‘เกราะ’ ที่ทำมาจากผู้บ่มเพาะของร้อยเผ่าพันธุ์นับไม่ถ้วน
นั่นไม่ใช่ทั้งหมด พวกจากนี้ยังมีผู้บ่มเพาะนับไม่ถ้วนจากร้อยเผ่าพันธุ์คุกเข่าอยู่บนพื้นดินรอบ ๆ ภูเขา พวกเขามีถึงร้อยล้าน มันเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนตกใจ
นี่เป็นเพราะวันนี้เป็นวันที่เทพเจ้าสงครามจะออกจากโลกนี้และผจญภัยยังโลกใหม่ ทุกคนจากร้อยเผ่าพันธุ์จะมารวมตัวกันที่นี่เพื่อส่งเทพเจ้าสงคราม ตราบใดที่พวกเขาสามารถทำได้ ด้านทวีปแห่งความสูญเปล่ามีสมาชิกร้อยเผ่าพันธุ์ที่ไม่อาจทำได้เนื่องจากความแข็งแกร่งและระยะทางหรือมีคนมาที่นี่มารวมตัวกันมากขึ้น
โถงศักดิ์สิทธิ์สีทองที่อยู่ด้านบนสุดของภูเขาเทพเจ้าสงคราม ที่ทุกคนคุกเข่าลงมาทันใดนั้นก็เริ่มที่จะเปล่งแสงสีทองอย่างตระการตา แสงสว่างมากจนมันส่องแสงเหมือนกับดวงอาทิตย์และแทบจะเป็นแสงเดียวที่อยู่บนโลกนี้ มันส่องสว่างไปถึงทวีปรกร้างเป็นครั้งสุดท้าย โถงเทพเจ้าสงครามลอยขึ้นจากภูเขาช้า ๆ จากภูเขาเทพเจ้าสงคราม มันลอยสูงขึ้น สูงขึ้น และเริ่มเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ ท้ายที่สุดมันก็กลายเป็นแสงสีทองพุ่งออกไปนอกอวกาศด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
ในเวลาเดียวกันมีอุโมงค์ขนาดใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างช้า ๆ เกิดขึ้นด้านนอก เผยให้เห็นประตูทางเข้าโลกเซียน โถงเทพเจ้าสงครามที่กลายเป็นแสงสีทองได้พุ่งเข้ามาที่ประตูอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกัน โถงเทพเจ้าสงครามได้รับความสนใจจากทั่วทั้งโลก ไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์, เผ่าพันธุ์ทะเล, สัตว์อสูรหรือแม้แต่เซียนที่ถูกทอดทิ้ง ทุกคนต่างเงยหน้ามองดูโถงเทพเจ้าสงครามจากไป
พวกเขาไม่ได้ทำเช่นนี้เพื่อส่งเถี่ยต้า แต่เพื่อมองโถงเทพเจ้าสงครามเข้าไปในอุโมงค์ หลานคนมีการแสดงออกที่อิจฉาเพราะพวกเขารู้ว่าโลกเซียนเป็นโลกที่สูงกว่า ถ้าทะลวงขั้นเป็นเซียนจักรพรรดิในโลกเซียน มันจะง่ายขึ้นอย่างมากรวมถึงขอบเขตดั้งเดิม ด้วยเหตุนี้เซียนจักรพรรดิหลายคนต่างก็ปรารถนาไปยังโลกเซียน น่าเสียดายที่มันเป็นไปไม่ได้ที่ผ่านเข้าไปในอุโมงค์โดยไม่มีความแข็งแกร่งของขอบเขตดั้ง
เดิม
เจี้ยนเฉินนั่งอยู่บนก้อนหินและดื่มอย่างเศร้า ๆ บนเกาะสามเซียน เขาเฝ้ามองโถงเทพเจ้าสงครามเข้าไปในอุโมงค์มิติและยกแก้วให้กับเถี่ยต้า เขาเห็นเถี่ยต้าจากไป โดยหวังว่าทุกอย่างจะเป็นตามทางที่สหายของเขาหวังในโลกเซียน
เทพเจ้าสงคราม โลกเซียนทั้งหมดมีพื้นที่ยิ่งใหญ่ 49 แห่ง การเชื่อมต่อของอุโมงค์มิติไปยังโลกเซียนยังไม่ได้ทำการตั้งตำแหน่ง ดังนั้นปล่อยให้ข้าทำเอง ข้าจะควบคุมทิศทางอุโมงค์มิติเพื่อป้องกันไม่ให้เราบินนานเกินไป เสียงของเอเดรียนน่าดังขึ้นในโถงเทพเจ้าสงคราม
ในที่สุดภายใต้สายตาของผู้คนนับไม่ถ้วน โถงเทพเจ้าสงครามก็มาถึงอุโมงค์มิติ อย่างไรก็ตามขณะนี้ความยิ่งใหญ่ที่ไม่อาจบรรยายได้ ได้ปะทุขึ้นกลางโถงเทพเจ้าสงคราม แรงกดดันที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ปกครองสูงสุดของจักรวาลทำให้ทั้งจักรวาลสั่นสะเทือน แม้แต่กฎของโลกก็แทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ก่อนหน้านี้
ในเวลานี้โถงเทพเจ้าสงครามถูกล้อมรอบด้วยแสงสีเขียวที่เต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิต เมื่อแสงสีเขียวปรากฏขึ้น โลกก็สั่นสะเทือนและทำให้ดวงดาวนับไม่ถ้วนต้องอับแสง
แสงสีเขียวดูเหมือนจะเพียงพอที่จะทำลายจักรวาล ด้วยรูปลักษณ์ของมัน พื้นที่รอบ ๆ ต่างอับแสงเพราะมันมีพลังมาก มันยอดเยี่ยมมากจนมันสามารถทำลายดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ได้ในชั่วขณะเดียวกันซึ่งเกินกว่าพื้นที่บนโลกจะต้านทานได้
เมื่ออุกกาบาตที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางหนึ่งร้อยกิโลเมตรพุ่งเข้าหาแสงสีเขียว
ใบหน้าของจอมยุทธนับไม่ถ้วนที่เห็นเหตุการณ์จากทวีปเทียนหยวนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดซีดเซียวเพราะวิญญาณของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความกดดัน
สายตาของจอมยุทธทุกคนในขอบเขตดั้งเดิมหรี่ลง พวกเขาจับจ้องอยู่ที่แสงสีเขียวรอบ ๆ โถงเทพเจ้าสงครามที่ปรากฏอยู่ในสายตาของพวกเขา
