ตอนที่ 1775: แผนการของเฉินหลง
ชายหนุ่มที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางผู้คนและสั่งให้ผู้บ่มเพาะเกือบทั้งหมดกระโจนขึ้นไปทันทีเมื่อเขาเห็นการกระทำของเจี้ยนเฉิน ราวกับว่าเจี้ยนเฉินก้าวข้ามเส้นของเขา ใบหน้าของเขามืดหม่นลงอย่างสมบูรณ์และมีจิตสังหารที่ทรงพลังและความโกรธแค้นที่พุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน
“เจี้ยนเฉิน ถ้าเจ้ากล้าทำลายสิ่งที่ข้าสร้างไว้ ข้าจะไม่ยกโทษให้เจ้า ! ” ชายหนุ่มตะโกนออกมาพร้อมกับจิตสังหารที่น่ากลัวอบอวนอยู่รอบ ๆ ตัว เขาพุ่งเข้าหาอย่างรวดเร็วมากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อยับยั้งปราณกระบี่ของเจี้ยนเฉิน
ชายหนุ่มพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน ความกดดันของก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกันและจนถึงจุดสูงสุดของเขา เขาไม่ได้เป็นขั้นเทพช่วงต้น แต่ชัดเจนว่าเป็นเหนือเทพ
“ขั้นเหนือเทพช่วงปลาย ? ” เจี้ยนเฉินเครียดทันทีเมื่อเขามองชายหนุ่ม ปราณกระบี่ที่ยิ่งเข้าหาคนที่อยู่ในค่ายกลนั้นเร็วมากขึ้นกว่าเดิม
ชายหนุ่มพุ่งเข้าใส่ เขาปล่อยเสียงคำรามที่กราดเกรี้ยวของเขาออกมา เขาพุ่งออกไปจนเหลือเพียงลำแสง เขาต้องการใช้ร่างกายของเขาเป็นเกราะป้องกันปราณกระบี่ทั้งหมด
อย่างไรก็ตามแม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเป็นขั้นเหนือเทพช่วงปลาย เขาก็ยังคงเชื่องช้าอยู่เล็กน้อย เมื่อเขามาถึงกลุ่มก้อนของปราณกระบี่ ปราณกระบี่ที่แตกออกเป็นส่วนเล็ก ๆ ก็เข้าใกล้คนที่ประจำจุดอยู่ในค่ายกล
ทันใดนั้นเองเสียงร้องที่น่าสังเวชก็ดังขั้น พริบตาเดียวผู้บ่มเพาะขอบเขตดั้งเดิมและขั้นเทพหลายร้อยคนก็ถูกแทงด้วยปราณกระบี่ มันทะลุผ่านหัวของพวกเขาและกำจัดวิญญาณของพวกเขาทันที
การโจมตีเพียงครั้งเดียวก็ได้คร่าชีวิตของผู้บ่มเพาะขอบเขตดั้งเดิมและขั้นเทพรวมแล้วหลายร้อยหลายพันคน เลือดกระเด็นขึ้นเต็มท้องฟ้าและตกลงมาราวกับฝน กองซากศพที่ไร้ชีวิตตกลงมาจากฟ้าเช่นกัน
แม้ว่าจะมีคนหลายหมื่นที่เข้าร่วมขบวนนี้ แต่ด้วยค่ายกลเหล่านี้ต้องการความละเอียดมาก ค่ายกลเคลื่อนย้ายไม่ว่าระยะใกล้หรือไกลก็ไม่อาจทำงานได้หากเกิดความผิดพลาดเพียงเล็กน้อย การตายของผู้คนทำให้เกิดความเสียหายโดยตรงต่อค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกล ความรุนแรงของมันไม่อาจประเมิณได้
ค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลขนาดใหญ่ได้จางลง การตายของผู้คนทำให้ค่ายกลไม่อาจมีพลังได้เพียงพอและทำงานต่อไปได้ ทำให้พลังของค่ายกลถูกตีกลับและพวกคนที่ถ่ายพลังสู่ค่ายกลต่างก็กระอักเลือดและได้รับบาดเจ็บสาหัส
“เจี้ยนเฉิน เจ้าได้ทำลายทุกอย่าง ! ข้าจะไม่ยกโทษให้เจ้า ! ” ขั้นเหนือเทพช่วงปลายคำรามอย่างโกรธแค้น เขาโมโหอย่างมากพร้อมกับจิตสังหารที่น่าสยดสยองแผ่ออกมาจากตัวของเขา มันเพียงพอที่จะทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน
“นิดเดียว ! อีกนิดเดียวเท่านั้น ! ถ้าข้ามีเวลาอีกหน่อยข้าจะสามารถพานางไปได้ ในเวลานั้นทุกสิ่งที่นางได้จากที่สุสานจะกลายเป็นของข้า ข้าสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ อีกมากมายจากวิญญาณที่ได้ฟื้นคืนชีพมาใหม่ บัดซบเอ้ย ! ขาดอีกเพียงก้าวเดียว….” ชายหนุ่มแผดเสียงอย่างโกรธเคือง อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นฉุนเฉียวจนเกือบจะเป็นคนบ้า
เขาใช้ความพยายามอย่างมากและจ่ายออกไปมากมายเพื่อแอบสร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลภายใต้สายตาของผู้คนทั้งหมด เมื่อเขากำลังจะได้เห็นถึงความสำเร็จ เจี้ยนเฉินก็สังหารพวกเขาโดยไม่คิดอะไร ทำให้ความพยายามอย่างของเขาสูญเปล่า
ในเวลานั้น ขั้นเหนือเทพที่ไล่ตามนางฟ้าเฮายู่ก็เห็นชายหนุ่ม ใบหน้าของเขาพวกเขาก็ซีดเซียวด้วยความโกรธ
“ปรมาจารย์เฉินหลง เป็นท่านจริง ๆ…”
“ท่านปรมาจารย์เฉินหลง ท่านไม่ได้บอกหรือว่าท่านจะไม่มีส่วนร่วมและต่อสู้เพื่อสิ่งของในสุสานของราชาเทพต้วนมู่ แล้วท่านมาทำอะไรแถวนี้ ? ข้าไม่คิดเลยว่าท่านจะเขี้ยวลากดินเช่นนี้ สร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลอย่างลับ ๆ นอกสุสาน….”
“ท่านปรมาจารย์เฉินหลง การกระทำของท่านไม่สมควรกับสถานะของท่านเลย….”
“อีกด้านของค่ายกลส่งตัวมันจะต้องอันตรายอย่างมากแน่ ๆ ถ้าเราถูกส่งตัวไป เราอาจจะตายได้ ท่านปรมาจารย์เฉินหลง เราจะจดจำสิ่งนี้ มาดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต….”
ขั้นเหนือเทพทั้งหมดต่างก็ตะโกนออกไปด้วยความโกรธ ใบหน้าของพวกเขาหม่นหมองเพราะไม่ใช่เพียงแค่นางฟ้าเฮายู่คนเดียวที่อยู่ในค่ายกล มีหลายคนที่กำลังตามมาต่างก็เป็นขั้นเหนือเทพเช่นกัน เมื่อค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลถูกใช้งาน นางฟ้าเฮายู่จะไม่ใช่คนเดียวที่ถูกส่งตัวออกไป
ชายหนุ่มไม่สนใจการดูถูกของเหนือเทพทั้งหลายเลย เขาพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินอย่างดุดัน ในขณะที่เขาโบกมือ เขาก็โยนธงอาคมออกมาทันทีและมันก็บินเข้าหาเจี้ยนเฉิน
รูปร่างหน้าตาของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากเช่นกัน เขากลายเป็นชายชราผมสีเทา เขาคือปรมาจารย์เฉินหลง
เจี้ยนเฉินลอยถอยหลังอย่างเบา ๆ และโบกมือเพื่อหลีกเลี่ยงธงอาคมของปรมาจารย์เฉินหลง ในเวลาเดียวกันเขาก็ฟันปราณกระบี่เข้าหาธงอาคม
ปรมาจารย์เฉินหลงสร้างผนึกด้วยมือของเขา ธงทุกอันที่เขาขว้างออกไปต่างก็ส่องแสงระยิบระยับพร้อมกับแผ่พลังออกมา ธงอาคมที่เขาขว้างไปก่อนหน้าก็เริ่มเชื่อมโยงและก่อตัว ท้ายที่สุดมันก็กลายเป็นงูยักษ์ที่มีขนาดยาวหลายร้อยเมตร
งูหลามได้ก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์จากธงอาคม การปรากฏตัวของมันไม่ได้เลวร้ายไปกว่าขั้นเหนือเทพช่วงปลาย ในขณะที่ปรมาจารย์เฉินหลงยื่นนิ้วออกไปยังทิศทางที่เจี้ยนเฉินจากระยะไกล งูหลามขนาดใหญ่ก็พุ่งออกไปเข้าหาเจี้ยนเฉินทันทีพร้อมกับม้วนหางของมัน
อีกด้านหนึ่ง ปรมาจารย์เฉินหลงก็พุ่งเข้าหานางฟ้าเฮายู่
“เราไม่อาจปล่อยให้คนนอกรีตและเจ้าเล่ห์อย่างเฉินหลงทำสำเร็จ…” มีคนหนึ่งตะโกนออกมาในหมู่ของเหล่าขั้นเหนือเทพทันที หลังจากนั้นไม่นานขั้นเหนือเทพทุกคนที่ไม่ได้ลืมเกี่ยวกับสมบัติของราชาเทพต้วนมู่ก็พุ่งเข้าหานางฟ้าเฮายู่ทันทีเช่นกัน
อย่างไรก็ตามภายใต้การรบกวนจากแผ่นอาคมของปรมาจารย์เฉินหลง มิติที่อยู่ที่นั่นทำให้เหล่าเหนือเทพช้าลงเมื่อเข้ามาในพื้นที่บริเวณนี้
ปรมาจารย์เฉินหลงเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบ
อีกด้าน เจี้ยนเฉินสู้กับงูหลามยักษ์ของปรมาจารย์เฉินหลงที่ถูกสร้างขึ้นจากธงอาคม เจี้ยนเฉินใช้ผนึกและทันทีก็เกิดปราณกระบี่ทองคำที่หนาแน่นพุ่งไปยังหัวงูหลามสีทองตัวนั้น
ตูม !
หลังสิ้นเสียง งูหลามยักษ์ก็ได้บาดเจ็บจากกระบี่ต้าหลัวของเจี้ยนเฉิน การโจมตีของเจี้ยนเฉินทำให้มันเคลื่อนไหวช้าลงเล็กน้อย
