ตอนที่ 296 ความแข็งแกร่ง
ทั่วทั้งร่างกายบนล่างก็ได้มีคมแสงสีทองแผ่กระจายออกมา ดุจดั่งเทพเซียน ชายหนุ่มชุดขาวในตอนนี้ ผมดำกลัด ดวงตาทอประกายสดใส คล้ายดั้งเทพเซียนเยาว์วัยก้าวเดินออกมากก็มิปาน ในทุกๆก้าวที่เขาได้ก้าวออกไป บนพื้นดินก็ได้เกิดยุบตัวลงเล็กน้อย ผู้คนทั้งหมดมือขวาพันกับมือซ้ายกันเป็นพันวาลคล้ายดั่งกำลังเมามาย
“ พลังขั้นก่อเกิดระดับที่เก้า ขอบเขตกายเนื้อไม่สูญสลาย กายเนื้อไม่ดับสูญ กลับคืนสู่สามัญ “
มีคนที่เริ่มที่จะร่ำไห้ออกมา ก่อเกิดความหวาดกลัวขึ้นภายในใจอย่างถึงที่สุด อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงเหล่านี้ออกมา แต่ว่าเขาก็ราวกับถูกทำให้ตกใจจนร้องไห้ไป
“ เร็ว พวกเจ้าก็รีบลงมือ หยุดเขาเอาไว้ จะต้องหยุดเขาเอาไว้ให้ได้ “ เพียงแค่ช่วงเวลาเพียงพริบตาเดียว ผู้คนทั้งหมดต่างก็เริ่มที่จะมีปฏิกิริยากลับมา โดยเฉพาะเหล่ายอดอัจฉริยะต่างก็แตกฮือออกไปเป็นจำนวนมาก หันกายหมายจะจากไป พลังทำลายอันแข็งแกร่งของเยี่ยจงผู้นี้ พวกเขาจะต้านทานได้อย่างไรกัน ?
โดยเฉพาะเหล่าอัจฉริยะที่เป็นเผ่าโบราณเหล่านั้นยิ่งกระจ่างแจ้ง หากว่าเยี่ยจงสามารถเข้าสู่ขอบเขตในตำนานนั้นได้จริงแล้วละก็ เช่นนั้นเขาและกลุ่มของตนเองก็เป็นอัจฉริยะได้แค่ปลายแถว ที่ต่างกันดั่งฟ้ากับดิน แม้แต่เรี่ยวแรงที่จะใช้ออกมาของพวกเขาก็ยังไม่มี
ดังนั้น อัจฉริยะเหล่านี้ในตอนนี้ต่างก็แย่งกันถอยหนี
เพียงแต่ว่า การทำเช่นนี้ก็ใช่ว่าจะช่วยอะไรได้ เยี่ยจงเพียงฟาดออกไปหนึ่งฝ่ามือ ยอดฝีมือกลุ่มนั้นที่ยังไม่ทันจะถอยไปได้ก็ได้กลายเป็นเศษเนื้อแตกกระจายลงบนพื้น เลือดเนื้อของพวกเขาก็ได้กระเด็นลอยออกไป จนทำให้พื้นดินกลายเป็นเพียงธารโลหิตแห่งหนึ่ง แต่ว่าก็ไม่มีสิ่งใดที่พอจะสามารถเข้าไปยังยังรอบข้างที่เยี่ยจงอยู่ได้
เยี่ยจงยังคงยืนอยู่กับที่ ใช้สายตากวาดมองออกไป จากนั้นก็ได้พบว่าเขาก็ได้โบกมือคราหนึ่ง ประกายแสงสีทองก็ได้กลายเป็นพลังฝ่ามือกวาดออกไป จนทำให้สี่ผู้แข็งแกร่งแห่งเขาหลิงซานที่มีใบหน้าดุร้ายอยู่ต้องถอยหนีกลับไปอย่างรวดเร็ว
“ ไม่นะ ไม่นะ เยี่ยจง ข้าเป็นสี่ผู้แข็งแกร่งแห่งเขาหลิงซานเชียวนะ หากว่าเจ้าสังหารข้า ก็เป็นเหมือนกับแกว่งเท้าหาเสี้ยนนะ “ ชายหนุ่มตะโกนออกมา สั่นเทาจนทั่วทั้งร่างกายด้านชา เขาที่อยู่เบื้องหน้าเยี่ยจงยังไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะขยับได้เลยแม้แต่น้อย
“ ข้าให้โอกาสเจ้าไปแล้ว “ เยี่ยจงยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ได้ชี้ออกไป แล้วก็ได้ยินเสียง”เปรี้ยง”ดังขึ้น สมองของสี่ผู้แข็งแกร่งแห่งเขาหลิงซานก็แตกระเบิดออกคล้ายดั่งแตงโมลูกหนึ่งก็มิปาน เขาที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ ในตอนนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเยี่ยจง ก็เป็นเหมือนไก่ดินถูกสุนัขไล่กัดก็มิปาน
ยอดฝีมือทั้งหมดทั้งก็ไม่กล้าขยับเคลื่อนไหว แม้แต่ความแข็งแกร่งของสี่ผู้แข็งแกร่งแห่งเขาหลิงซานผู้นี้ ที่เรียกได้ว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่ยากจะพบได้ แต่ว่าเมื่อเขายังตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ อีกทั้งเมื่ออยู่ต่อหน้าเยี่ยจงยังรับไม่ได้แม้เพียงกระบวนท่าเดียว
พลังฝีมือของทั้งสองฝ่ายในตอนนี้ กล่าวอย่างง่ายดายก็คือแตกต่างกัน เป็นความแตกต่างที่ผู้คนพอจะมีได้
“ อย่า ……. อย่าได้ ข้ายินยอมเป็นขี้ข้าให้ อย่าได้ “ มีหญิงสาวนางหนึ่งร้องออกมา ใบหน้าอันสวยงามได้เต็มไปด้วยน้ำตา ที่แท้ก็คือหนึ่งในซวางม่ออีกคนของสำนักเสวียนหวิน จื่อหลูนั้นเอง
เยี่ยจงเย็นชาขึ้นกว่าเดิม ไม่แม้แต่จะมองก็ไปที่นางแม้สักครา เพียงแต่ใช้ออกไปหนึ่งกระบวนท่า แล้วก็ได้ยินเสียง”โครม”ดังขึ้น ศีรษะของจื่อหลูก็ได้มีบางอย่างที่ยากจะเชื่อแทงเข้าไป ทั่วทั้งร่างกายก็ได้ค่อยๆเอนเองไปมาอยู่บนพื้น ก่อนที่จะตายลง ยากนักที่จะหลงเหลือซากศพที่สมบูรณ์เอาไว้ได้
เห็นได้ชัดว่า เยี่ยจงยังเห็นแก่หน้านางอยู่หลายส่วน หากมิใช่เห็นว่านางเป็นหญิงสาวแล้วละก็ เกรงว่าเขาในตอนนี้คงจะทำให้กลายเป็นศพที่แม้แต่กระดูกก็ยังไม่เหลือเลยก็ว่าได้
“ ราชาปีศาจ นี้เป็นราชันได้ที่ไหนกัน เห็นๆกันอยู่ว่าเป็นราชาปีศาจ “
มีคนที่เริ่มจะหวาดกลัวขึ้นมาจับใจ พลังความแข็งแกร่งชนิดนี้ เพียงแค่ชี้นิ้วออกไป ก็สามารถที่จะสังหารยอดอัจฉริยะอันแข็งแกร่งเหล่านี้ได้แล้ว เปล่าไปเมื่อเทียบกับบุคคลที่เล่าขานอยู่ เรียกได้ว่าน่ากลัวกว่ามาก
ในขณะนี้ เหล่ายอดฝีมือที่ความจริงมาเพื่อไล่ล่าเยี่ยจงต่างก็ไม่มีคนใดที่คิดจะอยู่ในที่แห่งนี้อีกต่อไป ต่างก็แตกฮือกระจัดกระจายกันจากไป
“ เสี่ยวหลุน สิ่งของบนร่างของผู้คนเหล่านี้เป็นของเจ้าทั้งหมดแล้ว เก็บพวกเขาเอาไว้ละ “ เยี่ยจงเย็นเยียบอย่างมาก คำพูดที่กล่าวออกมาเป็นเหมือนดั่งคำสั่ง
“ ได้ “ เสี่ยวหลุนในตอนนี้ก็เกิดความหวาดเกรงไร้ที่เปรียบ มันลอยออกไปจากติ่งหูของเยี่ยจง กลายสภาพเป็นประกายแสงสีขาวสาดออกไป ภายใต้ประกายแสงเหล่านี้ เหล่ายอดฝีมือแต่ละคนต่างก็รู้สึกหนาวเย็นไปทั่วร่าง นั้นก็เพราะว่าพวกเขาพบว่าถ้าหากตนเองคิดที่จะหันกายจากไปแล้วละก็ ร่างกายกลับดูหนักนับพันช่าง แต่ว่าถ้าหากไม่หนีไปแล้วละก็ คงจะมิอาจที่จะมีชีวิตรอดต่อไปได้
ข้าได้ให้โอกาสแก่พวกเจ้าไปแล้ว พวกเจ้ากลับไม่รักษาเอาไว้เอง ก็อย่าได้โทษข้าเลย “
เยี่ยจงกล่าวเสียงแผ่วเบา จากนั้นก็ส่ายหัวไปมา เขายกมือขึ้นสูง มุ่งหน้าฟาดออกไปท่ามกลางอากาศ วินาทีนั้น ก็ได้พบเห็นพลังเทพเซียนเจ็ดสีลอยออกลงมาจากท้องฟ้า ก่อรวมดุจดั่งธารเงินก็มิปาน กวาดตัวหมุนวนไปทั่วสี่ทิศ
“ ฉัวะฉัวะฉัวะ “
ในขณะนั้นเอง ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือที่มีพลังฝีมือจากสารทิศใด ร่างกายของพวกเขาก็ได้ฉีกกระจายออกในทันที ทั่วทั้งหุบเขาก็ได้กลายเป็นเพียงแอ่งโลหิตในทันที โลหิตที่ไหลรินไร้ซากศพ ผู้มีพรสวรรค์อันดากเดือกเหล่านี้ ในตอนนี้แม้แต่เสียงร้องตะโกนออกมาก็ยังไม่อาจที่จะกระทำได้ทัน ตายไปอย่างสะอาดหมดจด
ภายในสายตาของเยี่ยจงที่ไม่เหลือแม้แต่ความสงสารใดๆ เขาเข้าใจอย่างชัดแจ้งว่า ในวันนี้ถ้าหากตนเองมิได้โชคดีผ่านพ้นขอบเขตกายเนื้อไม่สูญสลายได้ เช่นนั้นสถานการณ์ต่อไปของตนเองเกรงว่าคงจะเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าตาย ดังนั้น ในตอนนี้ที่เขาสังหารคนเหล่านี้จนหมดสิ้น ก็มิได้มีความเจ็บปวดแมีแต่น้อย เรียกได้ว่าเป็นการชำระความแค้นครั้งใหญ่ก็ว่าได้
ท่ามกลางอากาศ เสี่ยวหลุนก็ได้ปล่อยแสงสีขาวออกมา สมบัติปราณแต่ละสาย สมบัติเซียนที่ลอยคว้างอยู่ท่ามกลางอากาศ ถูกมันดึงดูดเข้าไปทั้งหมด จากนั้นก็ได้เป็นประกายแสงน้อยๆ ถูกมันดูดกลืนหายไปในอากาศ
เยี่ยจงจ้องมองไปที่ฉากเบื้องหน้าอย่างเงียบเชียบ ไม่สงเสียงใดๆออกมา เขาในตอนนี้ที่เหมือนกับกลับมาเกิดใหม่ ถึงแม้ว่าจะยืนอยู่ท่ามกลางแอ่งโลหิตสายนี้ แต่กลับไม่มีโลหิตเปื้อนร่างเลย เต็มเปี่ยมไปด้วยลึกลับไม่กระจายออกไป
หลังจากนั้นเอง เสี่ยวหลุนก็ได้หยุดความเคลื่อนไหวเอาไว้ เขาทำอาการดั่งกำลังบิดขี้เกียจ กลับเข้าไปยังติ่งหูของเยี่ยจง แล้วก็ทำเหมือนยัดใส่แหวนจักรวาลของเยี่ยจง ในใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความยินดีแล้วกล่าว “ นอกเสียจากสมบัติปราณที่ได้ถูกข้ากลืนกินเข้าไปแล้ว ด้านในยังมีพวกโอสถปราณ ยันต์ปราณ ยาปราณ แล้วก็ยังมีสิ่งของจิปะถะก็เหลือไว้ให้เจ้าแล้ว หลายวันมานี้เจ้าก็ยังไม่หายดีก็คงต้องบำรุงกลับไปซักหน่อยนะ “
เยี่ยจงไม่มองดูมากมาย เขาโบกมือเก็บมองดูสิ่งของที่เก็บเอาไว้อยู่ภายในแหวนจักรวาลของตนเอง จากนั้นก็ตอบกลับเสียงดัง “ คาดว่าเจ้าคงจะกลืนกินไปจะพอแล้วกระมั่ง ? ไปกันเถอะ ด้านนอกยังมีคนอีกมากที่กำลังรอพวกเราอยู่ “
หลังจากที่สิ้นเสียง เยี่ยจงก็ได้มือไพล่หลังเดินออกไป เขาเคลื่อนไหวได้เชื่องช้าอย่างถึงที่สุด ดุจดั่งกำลังเดินอยู่ในสวนดอกไม้ก็มิปาน ในช่วงเวลาที่กำลังออกไปจากหุบเขา พลังที่อยู่บนร่างของเขาก็ได้หายไป กลับคืนสู่สภาพเฉกเช่นคนธรรมดา ค่อยๆก้าวออกไป
“ ท่านปู่หลุนอย่างข้ากำลังจะมั่งคั่งแล้วสินะ “ เสี่ยวหลุนพบว่าเยี่ยจงยังไม่ได้เตรียมที่จะวางมือ มันก็ได้สั่นไหวไปมาไม่หยุดนิ่ง หลายวันที่ผ่านมานี้เพื่อเยี่ยจง มันก็ได้สูญเสียพลังไปไม่น้อย ในตอนนี้กลับได้รับรางวัลตอบแทนมากมายถึงขนาดนี้ในทันที จะไม่ตื่นเต้นขึ้นมาได้อย่างไรกัน
“ ต่อจากนี้พวกเราจะทำยังไงกัน ? “ เสี่ยวหลุนกล่าวออกมาเสียงเบา
“ ไม่ทำอะไร พวกเขาเพียงแค่ต้องออกไปจากป่าเขาสายนี้ไปก็เท่านั้น ขวางข้ามีแต่ตาย “ น้ำเสียงของเยี่ยจงดังกังวานเต็มสิบส่วน ในเวลาเดียวกันก็ได้เริ่มที่จะผ่อนลง ราวกับกำลังคิดอันใดอยู่ภายในใจ
……
“ เร็ว เร็วขึ้นไปอีก ยอดฝีมือของสี่ผู้แข็งแกร่งเขาหลิงซานได้เข้าไปลึกแล้ว หากว่าไม่เร่งความเร็วขึ้นอีก เกรงว่าพวกเราจะไม่เหลืออะไรแล้วนะ “
ด้านนอกป่าเขา ก็ได้มียอดฝีมือกลุ่มใหญ่เดินทางอย่างรวดเร็ว ชุดที่พวกเขาสวมใส่อยู่นั้นเหมือนกันหมด เห็นได้ชัดว่าได้มาจากขุมกำลังใหญ่แห่งหนึ่ง สายตาของพวกเขาบ่งบอกได้อย่างชัดเจน คือคิดที่จะเข้าไปแย่งชิงหัวใจพสุธาที่เยี่ยจงครอบครองอยู่ ที่เรียกได้ว่าเป็นสมบัติที่ทุกผู้คนต่างก็หมายปอง
อีกทางด้านหนึ่ง กลุ่มสิ่งมีชีวิตเขาหลิงซานและเผ่าพันธุ์โบราณต่างก็รวมตัวอยู่ด้วยกัน พวกมันไม่ว่าจะเป็นตนใดก็ถือได้ว่าแข็งแกร่งและเต็มเปี่ยมไปด้วยรังสีอันน่ากลัว ไม่ว่าจะเป็นผู้ใดในหมู่พวกเขา สิ่งที่ดูเหมือนจะดึงดูดพวกเขายิ่งกว่าหัวใจพสุธานั้นก็คือสมบัติโลหิตมังกรแท้ นั้นก็เพราะว่าวัตถุสิ่งนี้กล่าวได้ว่าส่งผลต่อพลังชีวิตของพวกมันเหล่านี้ให้เพิ่มพูนระดับมากยิ่งขึ้นไปอีกขั้นได้
“ ทางด้านนั้น คาดว่าคงจะเป็นยอดฝีมือของโรงฝึกยุทธ์เสวียนหยินชุนกระมั่ง ? นี้ถือได้ว่าเป็นสำนักเก่าแก่แห่งหนึ่งเลยนะ อีกทั้งสำนักเก่าแก่นี้ยังปรากฏอัจฉริยะขึ้นมาอยู่ไม่น้อย คงจะต้องมีความเสนาะสนใจต่อหัวใจพสุธานี้อย่างแน่นอน “
“ นั้นคือสิ่งมีชีวิตเขาเหร่ยหงส์หลิงซานงั้นหรือ ? พวกเขาพบว่า มิใช่ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้กำลังตามหาบางสิ่งที่อยู่ภายในหุบเหวหมื่นสัตว์ประหลาดหรอกงั้นหรือ ? ทำไมถึงมายังที่แห่งนี้ได้กัน ?
“ เรื่องนี้พวกเจ้าก็คงจะไม่ทราบแล้ว ในมือของเยี่ยจงนั้นยังมีสมบัติโลหิตมังกรแท้อยู่อีกนะ สมบัติโลหิตมังกรแท้เรียกได้ว่ามีประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ทั้งยังมีความสำคัญยากที่จะคาดคิด พวกเขาจะพลาดไปได้อย่างไรกัน
“ พวกเราก็รีบเข้าเถอะ ต่อให้ไม่ได้ทานเนื้อ อย่างน้อยก็ต้องดื่มน้ำแกงให้ได้ “ เหล่ายอดฝีมือที่กำลังวิจารณ์อยู่นั้นต่างก็มาจากขุมกำลังเล็กๆแห่งหนึ่ง ทว่าในตอนนี้พวกเขาต่างก็ได้รวมตัวอยู่ด้วยกัน คิดที่จะทำการแย่งชิงภายในป่าเขาผืนนี้อย่างลับๆ ยิ่งไปหกว่านั้น เล่าขานกันว่าเยี่ยจง ไม่ว่าจะเป็นสมบัติเซียนที่ครอบครองเอาไว้อยู่ ทั้งทักษะยุทธ์เซียน สมบัติมีค่าต่างๆก็ถือได้ว่าทำให้ผู้คนเกิดความสนใจขึ้นได้ เยี่ยจงในสายตาของพวกเขาในตอนนี้ ก็เหมือนดั่งรถม้าขนสมบัติมีค่าที่เคลื่อนที่ได้นั้นเอง ผู้ใดสามารถตามหาได้พบ ก็เรียกได้ว่าเพียงพอแล้ว
เห็นได้ชัดว่า ป่าเขาผืนนี้เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ยังเรียกได้ว่าวุ่นวายกว่ามาก ขุมพลังก็ยิ่งมายิ่งมากมายกว่าเดิม
“ ขุมกำลังที่ใหญ่ยิ่ง “ เงาร่างชุดขาวสายหนึ่งก็ได้ค่อยๆเดินออกมาจากป่าผืนนี้ สีหน้าของเยี่ยจงยังคงเย็นชา เส้นผมที่เต็มไปด้วยสีดำขวับก็ได้โชยพัดไปมาเล็กน้อย ให้ความรู้สึกเย็นเยียบชนิดหนึ่ง
แต่ว่าเสี่ยวก็ยังคงเอ่ยขึ้นมาอย่างตื่นเต้นไร้ที่เปรียบ เมื่อพบยอดฝีมือยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้มันก็ยิ่งลิงโลดขึ้นเท่านั้น
“ ฮา นั้นมัน หาเจอแล้ว คิดไม่ถึงว่าเขายังคงไม่ตาย “ ไม่นานนัก ก็ได้มีคนพบเห็นเยี่ยจง คนกลุ่มนี้หัวเราะฮาฮายกใหญ่ อีกทั้งยังเย้ยหยัน เยี่ยจงถึงกับยังไม่ถูกสังหาร คิดไม่ถึงว่าพวกเขาถึงกับมีโชคขนาดนี้ ตั้งแต่ที่ได้เหยียบย่างเข้ามายังสมรภูมิฮวงกู่แห่งนี้ก็ว่าได้
“ เยี่ยจง พวกเราไม่ต้องการที่จะกล่าววาจาไร้สาระมากมาย เจ้าส่งมอบหัวใจพสุธาออกมา แล้วก็บอกมาถึงฝ่ามือทักษะเซียนที่เจ้าใช้ ส่งสมบัติมีค่าทั้งหมดออกมา พวกเขาก็จะให้เจ้าจากไป “ มีคนกระโดดออกมา แสยะยิ้มออกมาอย่างเย็นชาไปทางด้านของเยี่ยจง ได้ยินมาว่าเยี่ยจงที่เป็นเหมือนดั่งตะเกียงไร้น้ำมัน ก็ไม่มีผู้ใดที่เกิดความหวาดกลัวต่อเขาแม้แต่น้อยแล้ว
“ พวกเจ้ากำลังพูดเรื่องตลกอันใด ? “ เยี่ยจงถอนหายใจ จับจ้องไปที่คนเหล่านี้ ด้วยความดูถูก “
“ เหอเหอเหอเหอ “
“ พูดเป็นเล่น ? เจ้าคิดว่าคิดว่าข้าเป็นเรื่องตลกอย่างงั้นหรือ “ ผู้คนมากมายหัวเราะอย่างเย็นชา หนึ่งในนั้นก็ได้แสยาะยิ้มแล้วกล่าว “ เยี่ยจง ข้าจะใจดีบอกแต่เจ้าคำหนึ่ง ยังคงซื่อสัตย์หน่อยนะ ดีกว่าไปเสียมารยาทไป รู้หรือไม่ มีอยู่หลายคราที่มีฝีมือมากมาย ก็สามารถที่จะทำให้เจ้าเจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าตายอีก “
“ เจ้ายังคิดว่าเจ้าเป็นราชันเยี่ยจงผู้นั้นอีกงั้นหรือ ? เจ้าหากว่ายังมีสติยังอยู่ครบ พวกข้าจะหันกายแล้วจากไป ไม่กล้าที่จะมารบกวนเจ้า ทว่าเจ้าในตอนนี้ก็เป็นได้แค่ขยะตัวหนึ่ง ข้าจะต้องกลัวเจ้าไปทำไมอีก ? ให้เจ้าตายโดยที่ซากศพสมบูรณ์ ก็ถือว่าเห็นแก่หน้าเจ้าแล้วนะ หากว่าเจ้ายังไม่รู้ความหวังดีอีก ก็จะจับเจ้าสับจนเป็นชิ้นเนื้อแหลกเหลวเอง “ มีคนที่เอ่ยขึ้นมาอย่างเย็นชาสีหน้าปรากฏอาการไม่หัวเราะออกมา ขึ้นชื่อว่าเป็นยอดอัจฉริยะอันดับหนึ่งก่อนหน้า ความรู้สึกเช่นนี้เรียกได้ว่าอัดอั้นอยู่ไม่น้อย พวกเขาถึงกลับมีโอกาสเช่นนี้แล้วอย่างงั้นหรือ ?
“ ในเมื่ออย่างตายขนาดนั้น ก็ลงมือเถอะ “ เยี่ยจงสงบอย่างยิ่ง กับเด็กน้อยเหล่านี้แล้ว เขาก็คร้านที่จะสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงในการจัดการมากไป
.
.
.
.
กลุ่มลับ ติดต่อได้หลังไมค์ครับ กลุ่มละ 80ตอน/กลุ่ม/100บาทครับ
โปรโมชั่น เข้ากลุ่ม 4/5/6/7/8 ราคา 450
กลุ่ม4 https://goo.gl/ESwaou ตอนที่ 291-370
กลุ่ม5 https://goo.gl/ekcF7V ตอนที่ 371-450
กลุ่ม6 https://goo.gl/4rqw89 ตอนที่ 451-530
กลุ่ม7 https://goo.gl/qrQ7GA ตอนที่ 531-610
กลุ่ม8 https://goo.gl/Uzqf2x ตอนที่ 611-690 ล่าสุด654 Update 13/06/18
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ INBOX ในเพจเลยครับ
https://www.facebook.com/ZuiQiangWuShen/
