รถจี๊ปทหารหกคันต้องการขนาบโจมตีรถเวย์รอนของเย่เทียนเฉิน น่าเสียดายที่ล้มเหลว พวกเขาประเมินฝีมือการขับรถของเย่เทียนเฉินต่ำไป การขับรถไต่กำแพงด้วยสองล้อถือเป็นเรื่องเล็กสำหรับเขา
เย่เทียนเฉินที่คาบบุหรี่อยู่ในปากหันไปมองรถหกคันที่ไฟลุกท่วมฟ้าอยู่ด้านหลัง ก่อนจะขับรถมุ่งไปยังทิศทางของทำเนียบขาวอย่างพึงพอใจ แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่เขามาวอชิงตัน แต่ดีที่ในรถมีจีพีเอสอยู่ ไม่รู้ทางก็ไม่เป็นไร
ยามนี้ทั่วทั้งวอชิงตันตลบอบอวลไปด้วยบรรยากาศอันตึงเครียด ประชาชนทั่วไปรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแปลกๆ เนื่องจากคืนนี้ท้องฟ้าของวอชิงตันมีเครื่องบินทหารบินไปบินมา บนถนนก็ปรากฏทหารอยู่เป็นจำนวนมาก ทหารอาวุธครบมือทั้งหมดเฝ้าปากทางแต่ละแห่งไว้อย่างเคร่งครัด ราวกับว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
แต่เมื่อพวกเขาดูโทรทัศน์หรือฟังวิทยุ คำตอบที่รัฐบาลประเทศMมีให้แก่พวกเขาคือ นี่เป็นเพียงการฝึกซ้อมของกองทัพเขตสิบห้าซึ่งมีหน้าที่อารักขาวอชิงตันเท่านั้น ขอให้ทุกคนอย่าได้ตื่ตระหนก
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ปีศาจตะวันออกอย่างเย่เทียนเฉินผู้นี้ก็ยังคงเตร่ไปมาในวอชิงตัน อีกทั้งกองกำลังเขตสิบห้ากลุ่มใหญ่ก็ได้ออกปฏิบัติการแล้ว ทางฝั่งรัฐบาลประเทศMอยากจะปิดก็ปิดไม่มิดอีกต่อไป สู้บอกประชาชนไปเลยดีกว่าว่านี่เป็นการฝึกซ้อม พวกเขาจะได้ไม่ต้องตื่นตระหนกและวางใจมากยิ่งขึ้น
“ให้ตายสิ ไอ้พวกไร้ประโยชน์ ไอ้พวกโง่ เอารถลำเลียงพลหุ้มเกราะออกไป เอารถลำเลียงพลหุ้มเกราะออกปฏิบัติการ…” บีชกล่าวด่าอย่างดุดัน
เมื่อสักครู่บีชเพิ่งจะได้ข่าวว่า เย่เทียนเฉินขับรถเวย์รอนหลบหลีกการขนาบโจมตีของรถจี๊ปทหารหกคันและหนีไปได้ ทั้งยังทำลายรถทั้งหกคันจนเสียหายจนเกิดเป็นระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นกลางเมืองวอชิงตัน โชคดีที่ไม่มีพลเรือนได้รับบาดเจ็บ
“ครับ!” ทหารที่ยืนอยู่หลังบีชรีบขานรับ
บีชขมวดคิ้วอย่างโหดเหี้ยม คิดไม่ถึงเลยจริงๆ แค่ชาวตะวันออกคนเดียว ไม่นึกว่าจะร้ายกาจขนาดนี้ ทำลายกลุ่มทหารรับจ้างมารโลหิต ฆ่าคนของหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษเก้าคน ตอนนี้ยังกล้าขับรถเล่นในตัวเมืองวอชิงตันอีก ไม่เห็นรัฐบาลประเทศMอยู่ในสายตาเลย ทั้งยังไม่เห็นประธานาธิบดีโฮบาม่าอยู่ในสายตาด้วย หากปล่อยให้คนคนนี้หนีไปได้ ไม่ใช่แค่ตำแหน่งนายพล แต่กระทั่งศีรษะของตัวเองก็คงรักษาไว้ไม่ได้
คิดถึงตรงนี้ บีชรู้สึกว่าตนควรจะเตรียมการให้รอบคอบ ถึงอย่างไรจนกระทั่งตอนนี้ ปีศาจตะวันออกที่น่าชิงชังก็ได้ทำสิ่งที่เขาไม่คาดคิดไปหลายเรื่อง ไม่รู้ว่าคนคนนี้มีเป้าหมายอะไรกันแน่ เหตุใดจึงยังไม่ไปจากวอชิงตัน หรือว่าเขายังมีเรื่องสำคัญอะไรที่ยังทำไม่สำเร็จ?
“รีบเตรียมรถเดี๋ยวนี้ ผมจะไปดูท่านประธานาธิบดี!” บีชยกหูโทรศัพท์บนโต๊ะเบื้องหน้าขึ้นกล่าว เมื่อกล่าวจบก็วางสายไป
เย่เทียนเฉินขับรถเวย์รอน มือซ้ายคีบบุหรี่ มือขวาบังคับพวงมาลัย ยกบุหรี่ขึ้นสูบเป็นครั้งเป็นคราวและฮัมเพลงเล็กๆ เมื่อสักครู่ได้กินมันฝรั่งทอดและโคล่าไปบ้างจึงไม่รู้สึกหิวมากนัก แต่ก็ไม่ได้อิ่ม ดังนั้นความคิดที่ว่าจะให้ประธานาธิบดีโฮบาม่าเลี้ยงข้าวตนเองจึงยังไม่หายไป
ซู่ม!
นี่คือเสียงที่ทำให้คนที่ได้ยินต้องชาไปทั้งตัว เย่เทียนเฉินเพิ่งจะใช้RPG[1]ไปไม่นาน ย่อมฟังออกว่านี่เสียงจรวดที่ถูกยิงออกมา เมื่อหันกลับไปมองก็พบกับจรวดกำลังยิงไล่หลังรถเวย์รอนของตนด้วยความเร็วสูง พริบตาเดียวก็ใกล้จะตามทันแล้ว
เย่เทียนเฉินเหยียบคันเร่งสุดแรงจนความเร็วของรถเวย์รอนขึ้นไปถึงขีดสุด เขาขับพุ่งไปด้านหน้าด้วยความเร็วสูง ขับไปได้เพียงไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตรก็พบว่าด้านหน้ามีทหารถือโล่กลุ่มหนึ่งขวางอยู่ ในมือถือปืนกล เมื่อเห็นเย่เทียนเฉินก็เปิดฉากยิงเต็มกำลัง
เบื้องหน้าคือห่ากระสุน เบื้องหลังคือจรวดที่อานุภาพร้ายแรง เย่เทียนเฉินขมวดคิ้ว คิดในใจว่าครั้งนี้เพื่อที่จะกำจัดตน รัฐบาลประเทศMถึงกับยอมลงทุนมากมาย ตอนนี้ทุกถนนของวอชิงตันคงจะถูกทหารชั้นยอดของเขตสิบห้าปิดกั้นไว้หมดแล้ว ขอเพียงเขาปรากฏตัว ก็จะถูกกระหน่ำยิงอย่างบ้าคลั่ง
“แม่งเอ๊ย จะทำลายพวกแกให้ยับเลย!” เย่เทียนเฉินยิ้มเจ้าเล่ห์ รถเวย์รอนที่เดิมทีกำลังจอดอยู่ถูกเร่งเครื่องจนสุดอีกครั้ง ขับพุ่งเข้าไปยังทหารหลายสิบคนที่ขวางอยู่เบื้องหน้า
ไม่มีใครคาดคิดว่าเย่เทียนเฉินจะไม่กลัวตายเช่นนี้ เผชิญหน้ากับทหารหลายสิบคนที่อาศัยรถบรรทุกลำเลียงพลกำบังพลางใช้ปืนกลยิงสกัดเขาอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่เพียงไม่หลบ กลับพุ่งเข้าไปอีกต่างหาก ทุกคนตะลึงงัน ถึงกับมีทหารหลายคนหยุดยิงไป
“หลีกทาง หลีกทาง…”
ทหารที่ได้สติกลับมาร้องตะโกนเสียงดัง น่าเสียดายที่ทุกอย่างสายไปแล้ว ตอนที่รถเวย์รอนใกล้จะชนกับรถบรรทุกลำเลียงพล เย่เทียนเฉินค่อยๆ เปิดประตู หลบออกจากตำแหน่งที่นั่งคนขับมายืนข้างถนน ยิ้มร่าพลางโบกมือให้กับทหารกลุ่มนั้น
ตู้ม!
รถเวย์รอยชนเข้ากับรถบรรทุกลำเลียงพล ตามมาด้วยจรวดที่ถูกยิงมาติดๆ ระเบิดทหารหลายสิบนายจนกรีดร้องออกมาไม่หยุด เปลวไฟลุกท่วม เสียงระเบิดในครั้งนี้ทั้งดังและรุนแรงยิ่งกว่ารถบรรทุกลำเลียงพลทั้งหกชนกันเองเมื่อสักครู่นี้เสียอีก ทำลายความสงบสุขของวอชิงตันไปโดยสิ้นเชิง
“โธ่เอ๊ย RPG ไม่ได้เรื่องเลย สู้โยนระเบิดปรมาณูมาไม่ได้จริงๆ!” เย่เทียนเฉินส่ายหน้ากล่าว
ครืน!
เย่เทียนเฉินรู้สึกว่าพื้นสั่นไม่หยุดจนทำให้ทรงตัวแทบไม่อยู่ เหมือนกับมีอะไรบางอย่างพุ่งเข้ามาจากด้านหลัง เมื่อหันไปมองก็ต้องประหลาดใจ เนื่องจากมีรถหุ้มเกราะคันใหญ่คันหนึ่งกำลังบดล้อขับตรงมาทางเขา ถ้าถูกทับเข้า ไม่ต้องหวังเลยว่าจะรอดไปได้ ตลอดเส้นทางที่รถหุ้มเกราะคันนี้ขับผ่านมา อิฐถนนที่แข็งแกร่งของวอชิงตันล้วนถูกบดจนแตกละเอียด เห็นได้ว่ามีพละกำลังมากมายขนาดใหญ่
“ไม่เอาน่า? คันใหญ่ขนาดนี้ ฉันเล่นคนเดียวไม่ไหวหรอก ให้ประธานาธิบดีโฮบาม่ามาเล่นด้วยกันดีกว่า!”
พูดจบ มุมปากของเย่เทียนเฉินก็ปรากฏรอยยิ้มแปลกประหลาด เขาวิ่งไปยังรถมอเตอร์ไซด์ที่คว่ำอยู่บนพื้นบริเวณด้านข้างคันหนึ่งอย่างรวดเร็ว ประคองมอเตอร์ไซด์ให้ตั้งขึ้นมา ดึงสายไฟออกมาสองเส้นด้วยความว่องไว ทันทีที่นำสายไฟมาประกบกันเครื่องก็ติด จากนั้นจึงขับฝ่าบริเวณที่มีไฟลุกท่วมฟ้า มุ่งหน้าไปยังทิศทางของทำเนียบขาว
ยามนี้ บีชมาถึงทำเนียบขาวแล้ว และกำลังรับคำต่อว่าอยู่ภายในห้องทำงานของประธานาธิบดีโฮบาม่าด้วยสีหน้าย่ำแย่ เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นประธานาธิบดีโฮบาม่าเขวี้ยงแก้วไปติดๆ กันสิบกว่าใบ โชคดีที่ด้านข้างมีแก้วเตรียมไว้มากพอ
หลายคนไม่ทราบว่า ประธานาธิบดีโฮบาม่ามีนิสัยชอบเขวี้ยงแก้วเมื่อเขาโกรธ ดังนั้นในห้องทำงานของเขาจึงมีชั้นวางของสำหรับวางแก้วโดยเฉพาะอยู่หลังหนึ่ง เพื่อให้เขาเอาไว้เขวี้ยง ฟุ่มเฟือยพอไหม? เฮอๆ!
“ไม่ได้เรื่อง ไอ้พวกไร้ประโยชน์ เป็นแค่ชาวตะวันออก ยังกล้ามาก่อเรื่องในวอชิงตัน นี่ไม่ใช่การตบหน้ารัฐบาลประเทศMของพวกเรารึไง?” ประธานาธิบดีโฮบาม่าตะโกนพลางปาแก้วไปอีกใบหนึ่งอย่างรุนแรง
“ท่านประธานาธิบดีครับ ชาวตะวันออกคนนี้ร้ายกาจมาก อาจจะเป็นหนึ่งในสามนักรบราชันแห่งประเทศจีน…” บีชต้องการหาข้ออ้างให้ตนเองพ้นจากความรับผิดชอบจึงพูดเช่นนี้
“ไร้สาระ ผมให้คนไปตรวจสอบตั้งนานแล้ว สามราชันนักรบแห่งประเทศจีน ไม่มีใครรูปร่างหน้าตาแบบนี้เลย ทั้งหน้าตา อายุ หรือส่วนสูง ไม่สอดคล้องกับชายที่กำลังก่อเรื่องอยู่ที่นี่ ดังนั้นเขาไม่ใช่ราชันนักรบของประเทศจีนแน่นอน ผมไม่รู้ว่าคุณทำงานยังไง ทำไมถึงได้ปล่อยให้ชาวตะวันออกที่น่ารังเกียจนี่มาก่อเรื่องไม่หยุดหย่อน!” ประธานาธิบดีโฮบาม่ากล่าวพลางจ้องบีชอย่างดุดัน
“นี่…ท่านประธานาธิบดีครับ ผมได้สั่งให้ทหารชั้นยอดทั้งหมดของเขตสิบห้าปิดล้อมวอชิงตันไว้หมดแล้ว เส้นทางสำคัญแต่ละแห่งก็มีคนของเราอยู่…” บีชกล่าวอย่างร้อนตัว
“บีช ที่ผมต้องการคือผลลัพธ์ ไม่ใช่ขั้นตอน ผมไม่สนใจว่าคุณจะทำยังไง สุดท้ายจะต้องควบคุมชายชาวตะวันออกคนนี้ให้ได้ในทันที นำหัวของเขามาให้ผมที่นี่” ประธานาธิบดีโฮบาม่าเอ่ยขัดคำพูดของบีชอย่างโหดเหี้ยม
“ครับ ท่านประธานาธิบดี ผมสั่งการให้ใช้RPG และได้ส่งรถหุ้มเกราะออกไปแล้ว ต่อให้ชายชาวตะวันออกคนนี้จะร้ายกาจขนาดไหน ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย” บีชพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ
“ดี ผมรอฟังข่าวดีของคุณอยู่” ประธานาธิบดีโฮบาม่ายังคงค่อนข้างเชื่อใจบีช อย่างไรเสียเขาก็เป็นคนควบคุมกำลังทหารของเขตสิบห้าทั้งหมด คอยปกป้องดูแลวอชิงตันที่เป็นเมืองหลวงของประเทศM ย่อมต้องมีส่วนที่เหนือกว่าผู้อื่นแน่นอน
การสนทนาระหว่างประธานาธิบดีโฮบาม่าและบีชเพิ่งจบลง ด้านนอกก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น บีชจึงรีบไปยืนด้านข้าง เมื่อประตูถูกเปิดออก ทหารสวมเครื่องแบบคนหนึ่งก็เดินเข้ามายังเบื้องหน้าของโฮบาม่าและบีช แสดงความเคารพด้วยการทำวันทยาหัตถ์ครั้งหนึ่ง จากนั้นจึงกล่าวรายงานว่า “การจู่โจมด้วยRPGของพวกเราล้มเหลวไปแล้วครับ ตอนนี้รถหุ้มเกราะกำลังไล่ตามชายชาวตะวันออกคนนั้นอยู่ครับ แต่ทิศทางที่ชายคนนั้นมาคือทำเนียบขาว!”
“อะไรนะ? เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้!” บีชโกรธด้วยไม่อาจยอมรับเรื่องนี้ได้โดยสิ้นเชิง ตนเองยอมใช้กระทั่งRPG ซึ่งเป็นการแบกรับความรับผิดชอบอันใหญ่หลวง ถ้าหากชาวเมืองที่ไม่มีความผิดได้รับบาดเจ็บ เขาก็ไม่มีทางหลีกหนีจากความรับผิดชอบไปได้ แม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็เต็มใจเสี่ยงเพื่อที่จะฆ่าเย่เทียนเฉินให้ได้
แต่อย่างไรก็คิดไม่ถึงว่า ถึงเขาจะยอมเสี่ยงก็ยังฆ่าเย่เทียนเฉินไม่ได้ จะไม่ให้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ให้ทุกข์ใจได้อย่างไร
“ดี ให้ทหารเขตสิบห้าทั้งหมดหยุดปฏิบัติการซะ!” ประธานาธิบดีโฮบาม่ากล่าวด้วยใบหน้ามืดครึ้ม
“ท่านประธานาธิบดีครับ ให้เวลาผมอีกนิด จะต้องฆ่าชายชาวตะวันออกคนนี้ได้แน่” บีชรีบพูด
“ไม่ต้องแล้ว ผมไม่อยากให้วุ่นวายจนถึงขั้นแก้ไขไม่ได้และกระทบต่อประชาชน จะส่งผลร้ายต่อการรับตำแหน่งต่อเนื่องในสมัยหน้าของผมได้ อีกอย่างผมคิดว่าทหารทั่วไปไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!” โฮบาม่าเอ่ยพลางส่ายหน้า
“ท่านประธานาธิบดีครับ ความหมายของท่านคือ?” บีชชะงักไปครู่หนึ่ง กล่าวถามราวกับคิดอะไรขึ้นมาได้
“ให้ทหารใต้บังคัญบัญชาของคุณหยุดการโจมตีเขาซะ แล้วรีบไปหาโทมัส ให้เขามาพบผม บอกไปว่าถึงเวลาที่เขาควรจะลงมือแล้ว!” โฮบาม่าชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดออกมา
…………………………………………………………..
[1] RPG ย่อมาจาก rocket-propelled-grenade หมายถึงระเบิดซึ่งขับเคลื่อนด้วยจรวด ศัพท์ทางการทหารเรียกว่าเครื่องยิงจรวด เป็รระบบอาวุธต่อต้านรถถังซึ่งประกอบด้วยอุปกรณ์ยิงประทับบ่า มีปล้องสำหรับยิงจรวดซึ่งที่หัวติดวัตถุระเบิดไว้
