“คุณผู้หญิง ทำแบบนี้หมายความว่าอะไร?” เย่เทียนเฉินหันไปมองเด็กสาวที่สวมแว่นตาสีดำและลงมือสะบัดแส้ใส่เขา เอ่ยถามออกมาด้วยรอยยิ้ม
มุมปากมันเซ็กซี่ของเด็กสาวที่สวมแว่นกันแดดสีดำแย้มยิ้มออกมา เพียงแต่รอยยิ้มนี้ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็รู้สึกได้ถึงความซุกซน เจือไปด้วยความสนุกสนาน ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา นิ้วมือเล็กๆ ในมือซ้ายชี้มาที่เย่เทียนเฉินแล้วกระดิกเข้า ริมฝีปากแดงใช้น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาดพูดออกมาว่า “เอากล่องหยกนั้นมาให้ฉัน แล้วฉันจะปล่อยพวกคุณไป…”
กล่องหยกหงส์มังกร เด็กสาวคนนี้มาเพื่อกล่องหยกหงส์มังกร เย่เทียนเฉินขมวดคิ้ว ดูท่าทางกล่องหยกหงส์มังกรนี้จะมีปัญหาจริงๆ เขารู้ตั้งนานแล้ว หากนำกล่องนี้ไปจะต้องพบกับปัญหาใหญ่ไม่ช้าก็เร็ว นี่เป็นของที่คนธรรมดาเห็นต่างก็ต้องรู้สึกใจสั่น อดไม่ได้ที่คิดจะได้มาครอบครอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลใหญ่และกลุ่มอำนาจใหญ่เลย ต่อให้รู้ว่ากล่องหยกหงส์มังกรอยู่ในตระกูลเย่ จะต้องมีคนยอมเสี่ยงส่งยอดฝีมือมาแย่งชิงไปแน่นอน ถึงแม้ตนเองจะอยู่และไม่กลัวอะไร แต่เย่เทียนเฉินก็ไม่ต้องการทำให้พ่อแม่และน้องสาวพบกับอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นแม้เพียงนิดเดียว
“นี่ไม่ได้หรอก กล่องนี้เป็นสมบัติที่แม่ของแม่ของแม่มอบให้พวกเรา ถ้าถูกเธอเอาไป แม่ของแม่ของแม่ก็คงไม่ดีใจ เธอคิดว่าฉันจะส่งให้เธอได้หรือ?” เย่เทียนเฉินยิ้มเล็กน้อย เขาพูดพลางแสดงนิสัยอันธพาลออกมา
“งั้นเหรอ? ถ้างั้นฉันก็คงทำได้แค่แย่งชิงมาแล้วแหละ ถ้าทำร้ายพวกคุณก็คงไม่ค่อยดีมั้ง?” เด็กสาวมองไปยังเย่เทียนเฉินแล้วเอ่ยถาม
“ฉันคนนี้ จุดเด่นที่สุดก็คือทำใจลงมือกับผู้หญิงสวยๆ ไม่ได้ จุดอ่อนที่สุดก็คือทำใจลงมือกับผู้หญิงสวยๆ ไม่ได้ เธอว่าฉันจะลงมือหรือไม่ลงมือดีล่ะ?”
เย่เทียนเฉินเห็นเด็กสาวสวมแว่นกันแดดดูซุกซนและขี้เล่น จึงอดไม่ได้ที่จะไปกระตุ้นนิสัยหยอกล้อของเขาออกมา ยิ่งไปกว่านั้นเขายังรู้สึกสนใจผู้หญิงคนนี้มาก เด็กสาวที่สวมแว่นกันแดดคนนี้ ขี่รถมอเตอร์ไซค์ที่โคตรเท่ รูปร่างสูงเพรียว สิ่งที่ควรจะนูนก็นูน สิ่งที่ควรจะเว้าก็เว้า รวมกับที่อยู่ในช่วงอายุที่กำลังเบ่งบาน และยังมีฝีมือที่ไม่ธรรมดา จะมากจะน้อยก็ทำให้คนรู้สึกสนใจ เด็กสาวคนนี้มีที่มาที่ไปอย่างไรกันแน่?
ทันใดนั้น แส้สีดำในมือขวาของเด็กสาวสั่นไหว พลังหยินอันอ่อนนุ่มส่งผ่านไปยังฝ่ามือของเย่เทียนเฉิน นี่เป็นพลังหยินที่มีความแข็งแกร่งมาก บางครั้งก็ไม่ใช่พลังอันรุนแรงดุเดือดที่จะทำให้ผู้คนนับถือ พลังหยินที่อ่อนนุ่มพริ้วไหวก็มักจะมีความแปลกประหลาดเช่นกัน ในสถานการณ์ที่ไร้การป้องกันตัวอาจจะตายได้ ตามการคาดเดาของเย่เทียนเฉิน เด็กสาวคนนี้ควรจะฝึกฝนเคล็ดวิชาพลังภายในสายอ่อนของพรรควรยุทธโบราณ มิฉะนั้นคงไม่สามารถใช้พลังภายในสายหยินลอบโจมตีตนเองโดยไร้ซุ่มไร้เสียงได้
ฟ้าว!
เสียงแส้สีดำแหวกอากาศเข้ามา ในตอนที่เย่เทียนเฉินรับรู้ได้ถึงพลังภายในสายหยินก็รีบปล่อยมือขวาของตนทันที แส้สีดำโจมตีถูกอากาศจนเกิดเสียงดังขึ้น เด็กสาวคนนั้นควบคุมแส้ให้พุ่งเข้ามายังกล่องหยกหงส์มังกรบนมือซ้ายของเย่เทียนเฉินอย่างรวดเร็ว
เย่เทียนเฉินย่อมไม่ยอมให้เด็กสาวคนนี้ทำสำเร็จแน่นอนอยู่แล้ว ไม่ต้องพูดเลยว่ากล่องหยกหงส์มังกรนี้มีค่ามากขนาดไหน กล่าวได้ว่าแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยมีคนสามารถแย่งชิงสิ่งของไปจากมือของเย่เทียนเฉินได้มาก่อน และเขาก็จะไม่ยอมปล่อยให้เกิดขึ้นแน่
เด็กสาวเห็นแส้ของตนตวัดถูกอากาศ ในใจก็รู้สึกประหลาดใจ คิดว่าคนที่มีอายุพอๆ กันกับเธอเบื้องหน้านี้มีฝีมือไม่อ่อนแอเลยทีเดียว ท่าทางหากคิดจะนำกล่องหยกหงส์มังกรไปจะต้องเปลืองแรงอยู่บ้าง
ครั้งนี้เด็กสาวได้รับคำสั่งจากตระกูลมาว่า ให้มารับกล่องหยกหงส์มังกรจากตระกูลหลัวกลับไป ตระกูลของเธอให้ตระกูลหลัวยืมกล่องหยกหงส์มังกรเป็นเวลายี่สิบปีแล้ว เพราะบรรพบุรุษในตระกูลของพวกเธอเป็นสหายกับบรรพบุรุษตระกูลหลัว มิฉะนั้นคงไม่ให้ยืมกล่องหยกหงส์มังกรไปยี่สิบปีแบบนี้แน่
เย่เทียนเฉินลงมือรวดเร็ว พลิกตัวออกมาจากรถ ยิ้มให้แม่และเปาเทียนหลงก่อนจะพูดว่า “พวกคุณรอผมสักครู่นะ!”
เดิมทีหลัวเยี่ยนให้ลุงหวังนำกล่องหยกหงส์มังกรกลับไปที่ตระกูลหลัวแล้ว นั่นก็เพื่อไม่อยากทำให้พ่อต้องลำบากใจ ไหนเลยจะรู้ว่าก่อนออกเดินทางเย่เทียนเฉินจะอยากดูสักหน่อย แม้จะพูดออกมาว่าสนใจ แต่ความจริงเป็นเย่เทียนเฉินรับรู้ได้ถึงบรรยากาศอันคุ้นเคยอย่างหนึ่งบนกล่องหยกหงส์มังกร บรรยากาศเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกใจ ตามความทรงจำของเขา เคยสัมผัสได้ถึงบรรยากาศแบบนี้จากช่วงยุคสิ้นโลก
“ท่าทางนายคงไม่คิดที่จะมอบกล่องหยกหงส์มังกรให้ฉันละมั้ง?” เด็กสาวดึงแส้สีดำของตนกลับมา ยังคงมองไปยังเย่เทียนเฉินแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
“คุณผู้หญิง ของอยู่ในมือของฉัน เธอเอาแต่พูดว่าให้เธอให้เธอ มันจะปล้นกันมากเกินไปหรือเปล่า?” เย่เทียนเฉินเองก็พูดด้วยรอยยิ้มเช่นเดียวกัน
“กล่องหยกหงส์มังกรนี้เดิมทีก็เป็นของของตระกูลจานไถของฉัน วันนี้ฉันได้รับคำสั่งของตระกูลให้มานำกลับไป พวกคุณจะเอาไปไม่ได้ อีกสักครู่นายท่านตระกูลออกมาก็จะรู้แล้ว!” เด็กสาวเปิดปากพูดอย่างเรียบเฉย
“งั้นพวกเราก็รอกันก่อนเถอะ รอให้นายท่านตระกูลหลัวออกมาเป็นไง?” เย่เทียนเฉินยักไหล่แล้วพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ
“แต่ฉันไม่อยากรอ ฉันอยากจะนำไปตอนนี้…” ทันใดนั้นเด็กสาวพลันพูดขึ้นมาด้วยความสนุกสนาน
“ยังคิดจะแย่งอีก?”
“เพราะท่าทางของนายทำให้คุณหนูอย่างฉันไม่พอใจน่ะสิ!”
ฟ้าว!
คำพูดของเด็กสาวเพิ่งจะพูดจบ แส้สีดำเส้นนั้นก็ถูกเธอสะบัดออกมาอีกครั้งราวกับงูตัวหนึ่งที่พุ่งเข้ามากัด เย่เทียนเฉินขมวดคิ้ว แส้ที่โจมตีมาเมื่อสักครู่นี้ทำให้เขารู้สึกได้ถึงพลังหยินที่แข็งแกร่ง ตอนนี้เขาไม่ดูเบาเด็กสาวคนนี้อีกต่อไปแล้วโดยสิ้นเชิง ยอดฝีมือไม่เกี่ยวกับเรื่องอายุ ถ้าหากคุณคิดว่าอีกฝ่ายอายุน้อยแล้วดูถูกเขา เป็นไปได้มากกว่าจะต้องพบกับความลำบาก ในตอนที่อยู่ดาวสิ้นโลก ก็มีคนที่แข็งแกร่งแบบนี้อยู่ เมื่อเกิดมาก็แข็งแกร่งอย่างหาใดเปรียบทำให้ผู้คนต้องตกตะลึง
ฉัวะ!
ฉัวะ!
ฉัวะ!
เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีด้วยแส้สีดำที่สะบัดออกมาไม่หยุดของเด็กสาวคนนั้น เย่เทียนเฉินก็หลบโดยที่ถือกล่องหยกหงส์มังกรเอาไว้ในมือซ้าย เขาอยู่ห่างจากผู้หญิงคนนี้ประมาณห้าหกเมตร ในมือก็ไม่ได้มีอาวุธใดๆ อยู่เลย คิดจะเข้าไปโจมตีในระยะใกล้ก็เป็นเรื่องที่ลำบากมาก ยิ่งไปกว่านั้นเขาพบว่าผู้หญิงคนนี้ ทุกแส้ที่โจมตีออกมาล้วนแฝงด้วยพลังภายใน กระทั่งอากาศก็ยังถูกทำให้สั่นไหว ไม่รู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนนี้ฝึกเคล็ดวิชาพลังภายในสายหยินที่แข็งแกร่งอะไรมา
ฝีมือของผู้หญิงคนนี้ไม่อ่อนแอเลย แม้ว่าเย่เทียนเฉินจะพูดอย่างสบายๆ แต่ก็ไม่ได้ลำพองใจเลยแม้แต่น้อย ถ้าหากถูกแส้ที่แฝงไปด้วยพลังหยินอันแข็งแกร่งฟาดเข้า เกรงว่าเนื้อหนังคงแตกจนเห็นกระดูก ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงคนนี้ยังมีนิสัยเผ็ดร้อน ทำให้ผู้คนรู้สึกหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้จริงๆ พูดอะไรไม่ถูกแค่ประโยคเดียวแส้ในมือของเธอก็มาแล้ว
“นายจะเอาแต่หลบแบบนี้ไม่ได้นะ จะช้าจะเร็วก็ต้องถูกตีอยู่ดี!”เด็กสาวพูดด้วยรอยยิ้มน่ารัก แสดงท่าทางคล้ายกับว่ากำลังเตือนให้เย่เทียนเฉินระวัง แต่ความจริงการโจมตีในมือไม่ได้หยุดลงเลย ทุกแส้ต่างโจมตีออกมาอย่างเต็มกำลังจนอาจถึงแก่ชีวิต
“สุภาพบุรุษที่หล่อสมาร์ทมาดเท่อย่างฉัน เธอทำใจตีลงเหรอ?” เย่เทียนเฉินหลบแส้ที่เด็กสาวสะบัดโจมตีออกมาพลางพุ่งเข้าไปใกล้เด็กสาวด้วยความรวดเร็ว ในมือของเขาไม่มีอาวุธ ถ้าหากไม่เข้าไปสู้ระยะประชิดก็คงไม่สามารถดำราบเด็กสาวที่สุดทนคนนี้ได้
ฉัวะ!
แต่ในเมืองของเด็กสาวสั่นไหวจนคล้ายกับกระบี่เล่มหนึ่งที่แทงเข้ามายังเย่เทียนเฉิน เย่เทียนเฉินพลิกตัวไปทางด้านซ้ายเพื่อหลบแส้สีดำที่โจมตีเข้ามา
ตู้ม!
เสียงหนึ่งดังสนั่น แส้สีดำในมือของเด็กสาวไม่ได้โจมตีถูกเย่เทียนเฉินแต่กลับโจมตีผ่านเย่เทียนเฉินไปโดนสิงโตหินที่อยู่ด้านหลัง เปาเทียนหลงที่นั่งอยู่ในรถได้เห็นก็ตกตะลึง เขามองไม่ออกเลยว่าเด็กสาวที่ใช้แส้คนนี้จะร้ายกาจถึงขนาดนี้ นี่ถ้าหากว่าถูกแส้ตีเข้าไป คนจะต้องถูกฟาดจนพรุนแน่นอน กระทั่งสิงโตหินที่หนาสามสี่เมตรและใช้วัสดุที่แข็งแกร่งสร้างขึ้นมาก็ยังถูกโจมตีจนพังไปง่ายๆ จนเกิดเป็นรูใหญ่ขึ้นมารูหนึ่ง จินตนาการได้เลยว่าถ้าตีถูกคนจะมีผลอย่างไร
แต่ว่าตอนนี้เอง เย่เทียนเฉินรีดเร้นความสามารถในขอบเขตจอมราชันทั้งหมดออกมา เพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด พุ่งเข้าไปยังเด็กสาวคนนั้นด้วยความเร็วดุจสายฟ้า กล่าวตามจริง ฝีมือของผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งมาก โดยเฉพาะแส้สีดำที่อยู่ในมือของเธอ สะบัดพริ้วไหวได้อย่างงดงามไร้ที่ติ ทำให้ผู้คนไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้นพลังหยินที่เธอฝึกฝนมาก็แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ได้ฉวยโอกาสนี้ปราบเธอ เช่นนั้นก็จะลำบากแล้ว
เด็กสาวที่เดิมทียังคงมีท่าทางสนุกสนาน ทันทีที่เห็นเย่เทียนเฉินพุ่งเข้ามาทางตนเองอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนจะหายไปต่อหน้าต่อตา ก็อดไม่ได้ที่จะหน้าซีด เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนเฉินจะร้ายกาจขนาดนี้ สามารถเพิ่มความเร็วได้ในพริบตา จากเมื่อสักครู่นี้ที่เธอลงมือก็เห็นเย่เทียนเฉินเอาแต่หลบมาโดยตลอด ดูเหมือนไม่มีแรงที่จะลงมือตอบโต้ ที่แท้ก็เป็นการเสแสร้งของเขาเพื่อจะทำให้ตนเองประเมินเขาต่ำไปและหลอกลวงเธอ
“ว้าย!”
เด็กสาวร้องตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เนื่องจากเห็นเย่เทียนเฉินพุ่งเข้ามาต่อหน้าต่อตา หากคิดจะเก็บแส้ของตนกลับมาให้เร็วก็คงทำได้ยาก เพราะแส้สีดำโจมตีสิงโตหินตัวใหญ่จนทะลุไป ซึ่งสิงโตหนักนับพันจิน จะยกขึ้นมาง่ายๆ ได้อย่างไร
“คุณผู้หญิง รับมือ!” เย่เทียนเฉินมาถึงเบื้องหน้าของเด็กสาวแล้ว ใช้หมัดต่อยออกไป
“ต้องดวลกับนายแล้ว!”
ทันใดนั้นเอง เด็กสาวก็กัดริมฝีปากเซ็กซี่ของเธอ มือขวาปล่อยแส้สีดำด้วยท่าทางน่ารักเป็นอย่างมาก มือทั้งสองกำเป็นหมัด ร่ายรำเป็นแผนภูมไทเก๊กแปดทิศอยู่บริเวณหน้าอก ป้องกันการโจมตีของเย่เทียนเฉินเอาไว้
เรื่องแปลกประหลาดได้เกิดขึ้นแล้ว ในตอนที่หมัดของเย่เทียนเฉินซัดลงไปบนการร่ายรำแปนภูมไทเก็กแปดทิศที่บริเวณหน้าอกของเด็กสาวคนนั้น ถึงกับเกิดความรู้สึกที่ราวกับจมลงไปในทะเลสาบ กำลังหมัดของเขาถูกทำให้สลายไป ถูกแผนภูมิแปดทิศกำจัดออกไป ทันใดนั้นจึงรู้สึกตื่นตะลึง ไม่ได้คาดคิดถึงสถานการณ์เช่นนี้โดยสิ้นเชิง ตอนนี้เองเด็กสาวก็เก็บแส้สีดำของตนกลับมาและสะบัดไปยังเย่เทียนเฉินอีกครั้ง
ฟ้าว!
เด็กสาวสะบัดแส้ออกไป เย่เทียนเฉินเองก็ถอยหลังไปอยู่ในตำแหน่งที่ห่างจากเด็กสาวสองเมตร มองเด็กสาวด้วยรอยยิ้ม ไม่กล่าวไม่ได้ว่าฝีมือของเด็กสาวคนนี้ไม่อ่อนแอเลย ยิ่งไปกว่านั้นกระบวนท่าก็แปลกประหลาด เป็นครั้งแรกที่เย่เทียนเฉินได้เห็น ดังนั้นจึงไม่อาจเอาชนะได้อย่างราบรื่น
“หยุดมือ นำกล่องหยกหงส์มังกรมอบให้คุณหนูเวยเสวี่ยซะ!” ตอนนี้เอง หลัวเหยียนซงปรากฏตัวออกมาที่บริเวณประตูใหญ่ มองไปยังเย่เทียนเฉินแล้วพูดขึ้น
“ก็แค่เห็นหินก้อนนึงไม่ใช่เหรอ? มีอะไรน่าแปลกกัน เอาไปสิ!” เย่เทียนเฉินยักไหล่ โยนกล่องหยกหงส์มังกรให้เด็กสาว ส่วนหยกมีตำหนิเปื้อนเลือดด้านในกล่องก็ถูกหลัวเยี่ยนเก็บเอาไว้แล้ว
เย่เทียนเฉินหมุนตัวจะเดินขึ้นรถ เด็กสาวอดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากอันเซ็กซี่แล้วเอ่ยปากอย่างไม่พอใจ “นายชื่ออะไร?”
“เย่เทียนเฉิน!” เย่เทียนเฉินพูดจบก็เข้าไปนั่งในรถ ให้เปาเทียนหลงขับรถจากไป
เมื่อเห็นเย่เทียนเฉินจากไป เด็กสาวก็อดไม่ได้ที่จะกำหมัดอันขาวนวลของเธอจนแน่นพลางกัดริมฝีปาก โกรธจนกระทืบเท้าเล็กๆ และพูดพึมพำกับตัวเองเสียงเบาว่า “เย่เทียนเฉิน ถ้านายกล้าปรากฏตัวต่อหน้าฉันจานไถเวยเสวี่ยอีกครั้ง ฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่ จะอัดนายให้หน้าทิ่มเลย!”
…………
Related
