ตอนที่ 191 มโหราฬ
มอออ~~
เสียงวัวตัวโตร้องออกมา ร่างกายของมันอ้วนโต ใหญ่เสียยิ่งกว่าวัวปกติสองเท่าน้ำหนักของมันดูแล้วมากกว่าครึ่งตันเป็นแน่
วัวตัวนั้นเมื่อมันสามารถออกมาจากความมืดได้ มันมองไปยังรอบๆอย่างงุนงงคล้ายสับสน เมื่อมันกำลังหันหัวเพื่อมองไปทั่วจู่ๆดวงตาที่สุกสกาวดวงโตของมันก็เบิกกว้างกว่าเดิมเกือบเท่าตัว
ตู้มมม!
ทันใดนั้นมีฝ่ามือขนาดใหญ่ที่เกือบเท่ากับหัวของวัวตัวนี้ ฟาดลงไปที่สันคอของวัวตัวอ้วนอย่างแรงจนมันทรุดลงกับพื้นอย่างรุนแรง สันมือที่สามารถฟาดเจ้าวัวตัวอ้วนนี้จนถึงขั้นทรุดยืนมิอยู่ได้นับว่าต้องมีพละกำลังมากมายมหาศาลเพียงใดมิมีใครทราบ
มออ~
วัวตัวอ้วนมิได้ตกตายในทันที มันดิ้นรนตะเกียกตะกายพื้นพยายามดันตัวเองเพื่อลุกขึ้นหนีจากสิ่งมีชีวิตตรงหน้า
ตุบบ!
ตู้มมม!
ทันใดนั้นเองก็มีแขนขนาดใหญ่ทุบเข้าใส่ร่างกายของวัวตัวอ้วนอย่างรุนแรง มิใช่เพียงแขนเดียวมีแขนเกือบสิบข้างลุมทุบลงใส่ร่างกายของวัวอย่างรุนแรงไม่หยุดจนกระทั่งวัวตัวอ้วนมิสามารถทนรับบาดแผลได้อีกต่อไปร่างกายมันแน่นิ่งมิขยับเขยื้อนสิ้นลมหายใจไปอย่างน่าสงสารหดหู่
ต้นตอของมือนั้นมันเป็นมือสีดำอันใหญ่โตจนมือของมนุษย์มิสามารถเทียบเท่าได้ บนแขนของมันมีขนสีดำปกคลุมไปทั่วจนมิสามารถมองเห็นผิวหนังข้างใต้ได้เลย เมื่อมองไปยังร่างกายของมันกลับน่าตกใจยิ่งนักเพราะเมื่อเทียบกับวัวตัวอ้วนที่นอนสิ้นลมอยู่บนพื้นแล้วเจ้าของมือที่ทุบตีมันจนตายนี้ร่างกายกลับใหญ่โตเสียยิ่งกว่าวัวตัวนั้นอีก
บริเวณแผ่นหลังและตามร่างกายมีขนสีดำปกคลุมจนมิดชิด ยกเว้นบริเวณหน้าอกและหน้าท้องที่มิมีขนปกคลุมโชว์กล้ามหน้าท้องที่เห็นชัดเป็นก้อนอวดสายตา ร่างกายโดยรวมของมันแล้วคล้ายคลึงกับมนุษย์มากนัก
ฮึมม~
ตุบๆๆ
เมื่อสามารถปลิดชีวิตเจ้าวัวตัวจ้อยได้สำเร็จผู้ที่ลงมือปลิดลมหายใจสังหารมันยกแขนใหญ่โตทั้งสองข้างขึ้นทุบหน้าอกตนเองพร้อมกับคำรามเสียงดังไปทั่วบริเวณ พวกมันคือกอลิล่า!
แต่เป็นกอลิล่าที่ตัวโตมโหราฬเลยทีเดียว แถมยังมีถึงห้าตัวพวกมันเหล่านี้คือผู้ปกปักรักษาเฝ้าหินก้อนใหญ่แห่งนี้นั่นเอง กอลิล่ายักษ์ตัวหนึ่งเอื้อมมือไปจับที่เขาวัวผู้เคาะห์ร้ายและยกมันขึ้นมา
เมื่อเห็นสภาพของวัวตัวนั้นช่างน่าหดหู่ยิ่งนัก ศรีษะของมันยุบใบหน้าผิดรูปไม่ปกติ เลือดไหลออกจากจมูกและปากของมันจากการถูกทุบอย่างรุนแรง
ไม่นานเจ้ากอลิล่าก็กัดเข้าไปที่ลำคออย่างวัวตัวนั้นและกระชากจนเนื้อสันคอของวัวติดออกมาพลางเคี้ยวทานอย่างเอร็ดอร่อย กอลิล่าที่เหลือเข้ามาลุมทึ้งร่างวัวแสนอร่อยกันอย่างกระหาย
————————————————————————————
ไม่ห่างจากฝูงกอลิล่า
หลินหยางและพวกร่วมร้อยคนแอบหมอบอยู่กับพื้นมองเห็นทุกการกระทำของมัน เมื่อเห็นวัวตัวใหญ่ออกมาจากช่องว่างในก้อนหินหลินหยางดวงตาลุกวาวน้ำลายแทบหก
โลกที่เขาจากมาเนื่องจากต้องประหยัดค่าใช้จ่ายหลินหยางจึงทานเพียงผักปลาและไข่ที่มีราคาถูกเท่านั้น แต่ตอนนี้ตรงหน้าเขามีวัวตัวอ้วนใหญ่มากกว่าครึ่งตันดูจากเหล่ากอลิล่าที่กัดกินเนื้อพวกมันอย่างเอร็ดอร่อยก็สามารถรับประกันรสชาติของมันได้ดีทีเดียว
ตอนที่ 192 กำลังเสริม
เหล่าคนกว่าร้อยคนนี้จ้องมองไปยังวัวตัวอ้วนตาไม่กระพริบบางคนกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ พวกเขามีความคิดคล้ายคลึงกันนั่นคืออยากจะลิ้มลองรสชาติของเนื้อวัวตัวใหญ่นี้ซักครา
พวกเขายังมิได้เข้าโจมตีทันที ยังคงหมอบแอบดูต่อไปอย่างเงียบเชียบจนกระทั่งกอลิล่าทั้งห้าดื่มด่ำกับเนื้อวัวสดใหม่แสนอร่อยจนหมดเหลือไว้เพียงกระดูกเท่านั้น ไม่นานพวกมันก็นั่งลงพิงก้อนหินใหญ่อย่างสบายตัวพลางใช้มือลูบหน้าท้องของตนอย่างอิ่มเอม
นับจากวัวตัวแรกออกมา เมื่อเวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมงก็มีวัวตัวใหม่ออกมาจากช่องว่างของหินอีกตามเดิมแต่มันก็อยู่มองโลกใบใหม่ได้ไม่นานก็สิ้นชีวิตลงอย่างทันท่วงทีจากฝีมือของเหล่ากอลิล่าที่นับเวลารอคอยกันอย่างใจจดใจจ่อ
แหล่งอาหารแห่งนี้ดูแล้วคุ้มค่าแก่การยึดครองยิ่งนัก แม้จะมีวัวออกมาเพียงตัวเดียวแต่ด้วยขนาดตัวที่อ้วนใหญ่โตน้ำหนักตัวคงไม่ต่ำกว่าห้าร้อยกิโลเช่นนี้นับว่าเป็นอาหารที่มากเพียงพอสำหรับคนกว่าห้าสิบคนเลยทีเดียว
เมื่อคิดจากน้ำหนักของวัวมันมากกว่าโพรงกระรอกที่กำเนิดกระรอกตัวละสิบกิโลในทุกๆหนึ่งชั่วโมงจะมีกระรอกวิ่งกรูกันออกมาสามสิบตัว แต่วัวเพียงตัวเดียวก็มากกว่ากระรอกเหล่านี้รวมกันเกือบสองเท่าเลยทีเดียว
หากสามารถยึดครองจุดนี้ได้พวกเขาจะ
หลินหยางใช้ทักษะตาเหยี่ยวตรวจสอบมันทันที
กอลิล่า ระดับ 15
พลังโจมตี 13
พลังป้องกัน 5
ความเร็ว 9
คำอธิบาย : มักอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม
คำเตือน : พละกำลังสูง
‘โฮ่’ หลินหยางเมื่อเห็นเช่นนั้นจึงยิ้มออกมา เจ้ากอลิล่าตัวนี้นับว่าระดับไม่สูงส่งเท่าใดนักสำหรับตัวหลินหยางในตอนนี้ที่มีระดับยี่สิบมันจึงมิใช่คู่ต่อสู้ที่น่าหวาดกลัว พลังป้องกันของมันต่ำต้อยน้อยกว่าเจ้าออร์คที่เฝ้าโพรงกระรอกถึงสามเท่าจึงมิเป็นปัญหาเท่าที่ควร
สิ่งที่มาทนแทนพลังป้องกันอันน้อยนิดของมันคือความรวดเร็ว แต่กระนั้นก็มิได้มากเท่าใดหากเทียบกับตัวของมันที่ใหญ่โตแล้วจึงไม่นับว่าเร็วจนเกินไป สำหรับคนทั่วไปมันอาจจะรวดเร็วแต่สำหรับเหล่ามนุษย์หมาป่าที่เพิ่มสถานะไปที่ความเร็วแล้วกอลิล่าตัวนี้จึงมิเป็นภัยสำหรับพวกเขา มิต้องพูดถึงหลินหยางที่มีความคล่องตัวมากกว่าพวกเขายิ่งนัก
แต่ปัญหาเดียวของมันคือจำนวน เพราะมันมีถึงห้าตัวเลยทีเดียวแถมยังเกาะติดกันไม่แยกห่างกันเลยหากต้องการปราบปรามฆ่าฟันมันเขาต้องจัดการพร้อมกันถึงห้าตัวเลย
หากหลินหยางตกอยู่กลางวงล้อมที่มีกอลิล่าห้าตัวโจมตีมาทั้งห้าทิศทางเช่นนี้เขาก็คงเอาชีวิตไม่รอดเช่นกันเพราะงั้นไม่ต้องนึกถึงวัวที่น่าสงสารไร้พลังโจมตีเช่นนี้ มันย่อมตกเป็นอาหารอย่างง่ายดาย
หลินหยางให้สัญญาณถอยห่างออกมา
ตอนนี้คนกว่าร้อยคนยืนรวมกันอยู่ พร้อมกับปรึกษาหาวิธีที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยในการจัดการกับเจ้ากอลิล่าทั้งห้า
“ไปได้” หลินหยางกล่าวแก่ชายคนหนึ่ง
“ครับ!” ชายคนนั้นตอบกลับอย่างแข็งขัน พลางหันตัววิ่งออกไปทันที
หลินหยางให้เขาไปรวบรวมกองกำลังของเอลฟ์และคนแคระเพื่อมาสมทบร่วมแรงกันปราบเจ้ากอลิล่ายักษ์นั่นเอง
