เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 223-224

ตอนที่ 223 เตรียมพร้อม

เนื่องจากยามนี้เป็นช่วงเวลาหากินของเหล่าค้างคาวปีกเหล็ก โดยเป็นเวลาปกติของค้างคาวที่มักออกหากินเวลากลางคืน ความมืดมิดยามราตรีนั้นเป็นใจให้แก่เหล่าค้างคาวปีกเหล็ก แต่กลับเป็นอุปสรรค์ใหญ่หลวงต่อเหล่ามนุษย์พวกเขาจึงรอคอยเวลาให้พวกมันกลับเข้ารังและพักผ่อนอย่างสงบในช่วงเช้าวันถัดไปนั่นเอง

การต่อสู้ภายในถ้ำที่มีเส้นทางคับแคบกีดกันเส้นทางการบินของพวกมัน ทำให้มิสามารถใช้ปีกที่เป็นข้อได้เปรียบของพวกมันได้อย่างสะดวก พวกมันคือสัตว์เดรัจฉานที่มีสติปัญญาต่ำย่อมไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์ที่พบเจออย่างทันท่วงทีได้

ดังเช่นมดไฟหากพวกมันไม่มีนางพญามดไฟคอยบงการวางแผนพวกมันก็ไม่ต่างจากมดที่โง่งมดังคราแรกที่พวกเขาบุกเข้าไปในถ้ำมดไฟ

พวกมดเหล่านี้ที่ถูกบุกรุกอย่างมิทันตั้งตัวพวกมันกรูกันออกมาจนทับถมเบียดเสียดร่างกายพักพวกเดียวกันแออัดเต็มเส้นทางภายในถ้ำมิจนมิสามารถเคลื่อนไหวเดินหน้าต่อได้และตกเป็นเหยื่อในที่สุดพวกมันหลายร้อยตัวตกตายลงภายใต้เงื้อมมือของหลินหยางและพวก

จนกระทั่งการบุกครั้งที่สองพวกมันจึงมีแบบแผนรับมือกับผู้บุกรุกโดยมีนางพญามดไฟเป็นผู้บงการ

แม้จะไม่ทราบว่าเจ้าค้างคาวปีกเหล็กเหล่านี้จะมีผู้บัญชาการดังเช่นนางพญามดไฟหรือไม่..

“ส่งคนไปยังบริเวณโดยรอบเสาะหาเมืองเอลฟ์ที่รกร้างว่างเปล่าไร้ผู้คนนำเถาวัลย์ที่มีทั้งหมดกลับมา” หลินหยางให้คำสั่งแก่จิ่นเหอ

“ครับ” เมื่อได้รับมอบหมายจิ่นเหอนายพรานหนุ่มไฟแรงตอบรับอย่างแข็งขันพลางคัดเลือกคนเพื่อติดตามเขาไป

ผู้ที่ได้รับคัดเลือกจากจิ่นเหอเป็นทหารชาวมนุษย์ยี่สิบคนและมนุษย์หมาป่าอีกสิบตน

สำหรับมนุษย์นั้นพวกเขามีพละกำลังสูงสามารถทำงานแบกหามใช้แรงงานได้อย่างดีเยี่ยมสำหรับการนำเถาวัลย์กลับมาตามคำสั่งของหลินหยางนี้นับว่าพวกเขาเป็นตัวเลือกที่ดี

ส่วนมนุษย์หมาป่านั้นความเร็วของพวกเขาเป็นประโยชน์ไม่น้อยสำหรับการเสาะหาเมืองต้นทาง

ไม่นานพวกจิ่นเหอก็นำคนออกไปทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย

“นำเศษผ้าพันเข้ากับปลายศร” หลินหยางกล่าว

เขามอบหมายงานให้แก่หน่วยทีมต่างๆ

พวกเขาเร่งทำงานจนกระทั่งตกดึกจึงแยกย้ายกันพักผ่อน แม้วันนี้จะมิได้กวัดแกว่งอาวุธต่อสู้กับเหล่าค้างคาวปีกเหล็กแต่พวกเขาก็เหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง

เมื่อกลับมาถึงเมืองพวกเขายังคงวุ่นอยู่กับการทำงานที่ได้รับมอบหมายจากหลินหยางมิได้เว้นช่วงจนกระทั่งเสร็จสิ้นในที่สุด

เช้ามืด

ตอนนี้เวลาราวตีสามตีสี่เท่านั้นท้องฟ้ามืดมิดยังมิมีแสงอาทิตย์สอดส่อง แต่ภายในเมืองหลินหยางกำลังคึกคักกันเลยทีเดียวเหล่าชายชาตทหารกำลังเตรียมอาวุธสิ่งของจำเป็นกันอย่างขมักเขม้น บ้างวิ่งไปรอบเมือง บ้างก็กระโดดโลดเต้นยืดเส้นยืดสายเตรียมพร้อมร่างกายอย่างเต็มที่

“พร้อมกันแล้วใช่ไหม” หลินหยางกล่าว

มองไปยังเกวียนบรรทุกของจนเต็มกว่าสามลำครานี้พวกเขาตระเตรียมสิ่งของไปมากมายหลายสิ่งเพื่อปราบพยศเจ้าค้างคาวปีกเหล็กโดยเฉพาะ เนื่องจากเมื่อวานพวกเขามิทราบต้องเจอกับสิ่งใดจึงนำเพียงสิ่งของสำหรับการสู้รบทั่วไปเท่านั้น แต่ตอนนี้พวกเขาทราบเป้าหมายศัตรูตัวจ้อยนี้แล้ว

“พร้อมครับ”

“พวกเราไป” หลินหยางเดินนำขบวนมุ่งตรงไปยังถ้ำค้างคาวปีกเหล็กทันที

ตอนที่ 224 เฝ้ามอง

ครืนนนน~

ประตูเมืองขนาดใหญ่โตมโหฬารเปิดออกช้าๆปลดปล่อยเหล่าชายฉกรรจ์กว่าแปดสิบชีวิตให้เป็นอิสระเสรีเดินทางย่ำเท้าออกจากเมืองอย่างหนักแน่นเป็นระเบียบน่าเกรงขาม

ในขบวนเดินทางนี้มีมนุษย์กว่าห้าสิบเอ็ดชีวิตและมีมนุษย์หมาป่ายี่สิบเจ็ดตนติดอาวุธครบมือพร้อมกับแบกสะพายอาวุธอีกหลากหลายชนิดไว้บนบ่า พวกเขาลากเกวียนขนสิ่งของเดินทางกันออกไปจนไกลห่างลับสายตา

เหล่าเวรยามผู้เฝ้าประตูเมื่อเห็นหลินหยางและพวกเดินไปไกลห่างมันจึงปิดประตูเมืองลงอย่างมิดชิด และหันไปออกคำสั่งแก่คนของตนให้เพิ่มความระมัดระวังคุมเข้มปกป้องเมืองที่มั่นของตนอย่างขันแข็ง เมื่อกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดออกจากเมืองไปไกลห่างเช่นนี้ทำให้การป้องกันของพวกเขาตกลงไปมากโข

สิ่งที่พวกเขาทำได้คือเพิ่มกำลังพลเวรยามเพื่อป้องกันมิให้สิ่งแปลกปลอมเข้ามาประชิดกำแพงเมืองของตนได้เพราะพวกเขามิใช่สายต่อสู้ระยะประชิดที่จะสามารถเข้าไปพัวพันรบราฆ่าฟันกวัดแกว่งอาวุธคู่กายได้ดังทีมระยะใกล้และทีมจู่โจม อาวุธที่พวกเขาถนัดที่สุดคือการยิงธนู ซึ่งมีเครื่องเสริมกำลังทุ่นแรงในการป้องกันเมืองอย่างดีคือรถยิงธนูและเครื่องขว้างหิน

ในการต่อสู้กับกอลิล่าทั้งห้าตัวที่ปกปักรักษาถ้ำวัวแหล่งอาหารขนาดใหญ่นั้น ทีมก่อสร้างได้นำรถยิงธนูเข้าร่วมการปราบปรามกอลิล่ายักษ์ทั้งห้าพวกเขาได้แสดงแสงยานุภาพของรถยิงธนูที่รุนแรงยิ่งนัก

แต่ทว่าสำหรับรถขว้างหินที่นำไปด้วยนั้นกลับมิสามารถสร้างผลงานได้อย่างที่ควรเป็น ด้วยความที่มันโจมตีเป็นแนวโค้งทำให้การเล็งเป้าหมายนั้นเป็นไปได้ยาก รวมถึงการยิงโจมตีแต่ละทีระยะของเครื่องขว้างหินนี้มิแน่นอนเอาเสียเลย ยิงหินออกไปครานึงบางก้อนก็ไกลโพ้น บางก้อนก็สั้นเสียเหลือเกิน

เพราะงั้นตั้งแต่กลับมาจากการต่อสู้กับกอลิล่าหลินหยางจึงมิได้นำรถขว้างหินไปประจำการบนกำแพงอีกเลย หากมีศัตรูบุกโจมตีเมืองของเขาคงใช้เครื่องขว้างหินพวกนี้ป้องกันมิได้รังแต่จะเสียแรงเปล่าเท่านั้น

มีเพียงรถยิงธนูเท่านั้นที่อยู่ประจำการซึ่งแสดงประสิทธิภาพได้อย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียว

ตั้งแต่กลับมาจากการต่อสู้กับกอลิล่าเหล่าทีมก่อสร้างทำงานกันหนักยิ่งขึ้นกว่าเดิมเพราะพวกเขาเร่งแก้ปัญหาระดมความคิดศึกษาการสร้างรถขว้างหินให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้นกว่าเดิม

เพื่อที่จะทำให้มันใช้งานได้จริงในทุกสถานการณ์มิใช่เพียงเอาไว้เป็นท่อนไม้ประดับเมือง!

————————————————————–

ณ ถ้ำค้างคาวปีกเหล็ก

ทีมระยะใกล้และทีมจู่โจมหมอบต่ำลงกับพื้นคอยสอดส่องรอบบริเวณ โดยเฉพาะแนวท้องฟ้าข้างบน ตอนนี้ใกล้รุ่งเช้าแล้วพระอาทิตย์ใกล้ขึ้นผงาดทอแสงเต็มที พวกเขาซุ่มมองไปรอบๆเพื่อเสาะหาบางสิ่งนั่นคือค้างคาวปีกเหล็กนั่นเอง

แคว๊ก~~

มีเสียงที่คุ้นเคยดังระงมไปทั่วบริเวณ เพราะตอนนี้บนผืนนภาไกลสุดสายตาพวกเขามองเห็นเหล่าค้างคาวปีกเหล็กกำลังบินเกาะกลุ่มกันเป็นเส้นสาย พวกมันกำลังจะกลับเข้ารังที่พักพิงจากการหาอาหารมาอย่างเหน็ดเหนื่อยถึงหนึ่งคืนเต็มๆ!