เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 409-410

ตอนที่ 409 ปลุกระดม

สอง สาม ห้านาทีผ่านไป

จนถึงบัดนี้ผ่านไปราวห้านาทีนับตั้งแต่เจียวซิ่นถอยกลับไป

ช่วงเวลาแต่ละวินาทีผ่านไปนับว่ามิได้เนิ่นนานอันใดเลยหากเทียบกับปกติ แต่พวกเขาทั้งกดดันหวาดระแวงมากเพิ่มขึ้นในทุกๆวินาทีที่เลยผ่าน

เกรงว่าเป้าหมายต่อไปอาจจะเป็นตน กลัวว่าพวกมันอาจจะโจมตีเข้ามาในตอนที่พวกเขาผ่อนปรนกำลัง

พวกเขามิทราบมันจะโจมตีเข้ามาแบบไหนหรือเมื่อใด จึงมิลดความระมัดระวังลงเลยแม้เสี้ยวนาที

แขนข้างหนึ่งที่จับถือโล่ยังคงเกร็งเอาไว้ตลอดเวลาหลังจากเห็นการโจมตีปริศนาเข้าใส่เจียวซิ่นผู้เคาะห์ร้ายที่ตกเป็นเป้าของพลังมหาศาลนั้น พวกเขายิ่งตื่นตระหนกหวั่วเกรงมากยิ่งขึ้น

แคว๊ก~

มีเสียงร้องของค้างคาวตัวหนึ่งดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของพวกเขาแว่วมาตามสายลม เสียงนั้นดังขึ้นมาและเงียบไปเพียงไม่นานมันก็ดังขึ้นมาอีกครั้งยาวต่อเนื่องเป็นเช่นนี้ซ้ำไปมาไม่หยุด

“หือ?” หลินหยางหันควับจ้องมองไปยังความมืดมิดด้านหลังทันทีตอนนี้ความคิดของเขาสับสนปนเปไปหมดมิทราบเหตุใดจึงมีเสียงค้างคาวดังขึ้นทางด้านหลังของตนเช่นนี้

เมื่อตั้งใจฟังเขาก็สามารถแยกแยะเสียงของมันระบุระดับของต้นตอเสียงได้มันคือค้างคาวปีกเหล็กระดับหก

‘เกิดอะไรขึ้น?’ หลินหยางขมวดคิ้วงุนงง

ยามถูกโจมตีด้วยค้างคาวปริศนาตัวจิ๋วในครานั้นเขาเองก็ทราบว่ามีค้างคาวปีกเหล็กสามารถหลุดรอดเข้ามาหลังแนวป้องกันได้หนึ่งตัว

แต่นั่นมันก็ผ่านมาหลายสิบนาทีเข้าไปแล้วเขาคิดว่าค้างคาวระดับหกตัวนั้นคงโบยบินออกไปจากถ้ำแห่งนี้แล้วเสียอีก

รวมถึงเจียวซิ่นที่ได้เดินทางออกไปยังปากถ้ำอีก หากมันยังอยู่ภายในถ้ำแห่งนี้มิได้ออกไปอย่างที่เขาคิดแต่มันสมควรต้องตกตายลงไปภายใต้คมดาบของเจียวซิ่นแล้วเป็นแน่ แม้จะบาดเจ็บสาหัสแต่เจียวซิ่นย่อมไม่ปราชัยให้แก่ค้างคาวระดับหกเพียงตัวเดียว

เสียงที่ดังขึ้นมาจากด้านหลังทำให้เขากังวลยิ่ง

ตั้งแต่เจียวซิ่นกลับออกไปเขาได้ลืมเจ้าค้างคาวระดับหกที่หลุดรอดไปนี้เสียสนิท เพราะเขามิคิดว่ามันจะยังมีชีวิตอยู่ได้แหกปากร้องเช่นนี้

เสียงร้องของมันดังขึ้นมาเรื่อยๆจากเดิมที่ได้ยินแว่วรำไร ตอนนี้เริ่มชัดเจนมากขึ้นทีละนิด นั่นแสดงว่าเจ้าตัวนั้นมันกำลังเข้าใกล้พวกเขาขึ้นเรื่อยๆ!

แคว๊กก~

จู่ๆภายในถ้ำที่มืดมิดมีเสียงดังขึ้นมาจนแสบแก้วหูก็มีเสียงร้องดังกระหึ่มมาจากฝูงค้างคาวเบื้องหน้าเขา

เมื่อยามที่พวกมันโบยบินไปมามิเข้าโจมตี ถ้ำที่ไร้แสงสว่างสอดส่องแห่งนี้ไม่ต่างจากป่าช้าที่เงียบสงบมีเพียงเสียงกระพือปีกและเสียงร้องบ้างเป็นครั้งคราว

เมื่อรวมกับทะเลเลือดบนพื้นถ้ำทำให้บรรยากาศวังเวงอยู่ไม่น้อย แต่ตอนนี้มิใช่ถ้ำที่เงียบสงบดังเก่าแล้วมันเหมือนกับตอนที่ค้างคาวระดับสี่ที่แตกตื่นหลังพบเจอศัตรูบุกรุกเข้ามาอย่างกระทันหัน

เสียงค้างคาวระดับหกจากด้านหลังยังคงดังขึ้นมาเป็นระยะมิได้หยุดเงียบลง ราวกับว่าพวกมันกำลังสนทนากันอยู่ก็มิปาน

“อะไรเนี้ย!?”

“หรือมัน..จะโจมตีแล้ว?” มนุษย์หมาป่าเริ่มสับสนกับปฏิกิริยาของสัตว์ประหลาดค้างคาวเหล่านี้

ตอนที่ 410 รวมตัว

“ใจเย็นๆ” หลินหยางกล่าวปรามมิให้มันแตกตื่นเกินไปแต่ถึงกระนั้นเขาเองก็เครียดไม่แพ้กัน

สถานการณ์มิเข้าข้างฝ่ายเขาอย่างที่ควรเป็น

จนถึงบัดนี้เขายังหาตัวค้างคาวตัวจิ๋วไม่พบเลยแม้แต่เงา เขาเห็นมันเพียงแค่ครั้งเดียวตอนที่โจมตีเข้าใส่เจียวซิ่นเท่านั้น

“คอยระวังเอาไว้หากค้างคาวตัวจิ๋วมันโจมตีเข้ามาห้ามปะทะเด็ดขาด รอฟังคำสั่งผมเตรียมถอยเต็มกำลัง!” หลินหยางกล่าว

การโจมตีจากค้างคาวปริศนาตัวจิ๋วรุนแรงเกินกว่าที่พวกเขาจะสามารถต้านทานไหว

การจะถอยอย่างช้าๆเนิบนาบนั้นเสี่ยงเกินไปยิ่งพวกเขาช้าเท่าใดนั่นเท่ากับว่าเปิดโอกาศให้ศัตรูมีสิทธิ์ได้โจมตีพวกเขามากขึ้นเท่านั้น

ยิ่งกว่านั้นเสียงของค้างคาวระดับหกด้านหลังของเขานั้นมันน่ากังวลใจยิ่งนัก คราวนี้หากถูกโจมตีพลาดท่าทั้งหน้าและหลังพร้อมกันพวกเขาต้องแย่แน่

จำนวนคนที่เหลือน้อยเกินกว่าจะสร้างแนวป้องกันสองชั้นที่แข็งแรงได้

หลินหยางสูดหายใจลึก เขาอดเป็นห่วงเจียวซิ่นมิได้ มิทราบมันได้ปะทะกับค้างคาวระดับหกด้านหลังนั้นหรือยัง

เส้นทางออกไปยังนอกถ้ำมีเพียงทางเดียวไม่มีทางที่เจียวซิ่นจะสามารถผ่านออกไปได้โดยที่ไม่เจอกับค้างคาวระดับหกตัวนี้เป็นแน่

ฟึบ~

ตอนนั้นเองมีค้างคาวระดับหกตัวหนึ่งแยกตัวออกจากฝูงของมันพุ่งตัวด้วยความเร็วเข้าใส่โล่ป้องกันของหลินหยาง

มิผิดดังที่คิดไว้เสียงร้องของค้างคาวระดับหกด้านหลังของเขาคล้ายเหมือนเป็นสัญญาณบอกกล่าวให้พักพวกของตนเริ่มโจมตีเข้าใส่ผู้บุกรุก

‘ฮึ่ม’

ฉึก!

เขาเค่นเสียงในลำคอแทงดาบออกไปขวางกั้นเส้นทางของมัน ก่อนที่จะได้เข้าประชิดตัวมันก็นำร่างของตนเองเข้ามาเสียบใส่ดาบสั้นของหลินหยางเสียแล้ว

ตอนนี้หลินหยางมิสามารถตวัดดาบฟันในแนวขวางได้อีกต่อไปเพราะติดขัดกับโล่ทั้งซ้ายขวาที่ขนาบข้างเขาเอาไว้ ทำได้เพียงทิ่มแทงดาบในมือออกไปเป็นเส้นตรงเท่านั้น

แต่ที่น่าแปลกใจนั่นคือค้างคาวระดับหกที่ถูกเสียบตายไปมันบินดิ่งลงในแนวต่ำราวกับว่าจะโจมตีเข้าใส่ส่วนล่างของแนวป้องกันที่เป็นช่องว่าง

มันหมายจะบินรอดเข้ามายังช่องโหว่ตรงส่วนล่างลำตัวของหลินหยางที่มิมีสิ่งใดป้องกัน!

สัตว์เดรัจฉานตัวนี้มันไม่สนใจชีวิตของตนเองเลยแม้แต่น้อยหมายจะมุดรอดเข้ามายังแนวป้องกันเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

ตอนนี้ค้างคาวระดับสี่นั้นมิมีผลงานอันใดเลยกลับการต่อสู้ในครานี้

พวกมันล้วนเป็นแนวหลังบินรวมฝูงกันอยู่ ตอนนี้ค้างคาวระดับหกทุกตัวที่อยู่ภายในถ้ำคงมารวมกันอยู่ต่อหน้าของเขา

พวกมันคล้ายกับได้คำสั่งทำตามคำบัญชารวมพลระดมโจมตีพวกเขา มิทราบผู้ที่ออกคำสั่งแก่มันนั้นเป็นค้างคาวลึกลับตัวจิ๋วหรือไม่

ในที่สุดเหล่าค้างคาวก็มิสามารถแข่งขันความอดทนกับหลินหยางและพวกได้

มันเริ่มเป็นฝ่ายบุกโจมตีเปิดฉากทั้งที่พวกเขายังมิได้ขยับตัว บางทีมันอาจจะโกรธแค้นที่ผู้บุกรุกกลุ่มนี้เข้ามาทำลายการพักผ่อนนอนหลับอันแสนหวานของพวกมันก็เป็นได้..