เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 95-96

ตอนที่ 95 เสียดาย

“ซู่ฟางแหล่งอาหารของพวกคุณอยู่ที่ไหน” หลินหยางกล่าวถาม

“ไปทางนั้นราวห้ากิโลค่ะ” เธอตอบกลับ

“พาผมไปหน่อย” หลินหยางกล่าว เขาอยากดูแหล่งอาหารที่ฉือเฉียวใช้ประทังชีวิตคนกว่าสองร้อยคน

ณ สถานที่แห่งหนึ่งไม่ไกลจากเมืองฉือเฉียว

หลินหยางกำลังยืนดูโพลงหินโพลงนึงมันผุดขึ้นมาจากพื้น มันคล้ายถ้ำเล็กๆที่อยู่ใต้ดินและปากถ้ำโผล่ขึ้นมาบนพื้นเสียมากกว่า ข้างๆตัวเขามีจิ้นเหอ หลิวไห่และซู่ฟาง เขานำคนมาเพียงสามคนเนื่องจากตอนนี้เป็นเวลากลางคืนและผู้คนที่อยู่ในเมืองฉือเฉียวยังมิสามารถให้ความไว้วางใจได้ เขาเกรงว่าอาจมีการก่อจราจลขึ้นจึงให้คนที่เหลืออยู่เพื่อคุมสถานการณ์เอาไว้

“ข้างในนี้จะมีหนูออกมาร้อยตัวทุกๆหนึ่งชั่วโมงค่ะ” ซู่ฟางอธิบายเกี่ยวกับแหล่งอาหารให้แก่หลินหยาง

หลินหยางยืนเฝ้ามอง ถ้ำเล็กๆนี้ห่างจากเมืองฉือเฉียวห้ากิโลแต่ห่างจากเมืองหลินหยางร้อยกว่ากิโล พวกเขาคงยึดที่นี่เอาไว้ไม่ได้หากเมืองอื่นจู่โจมเพื่อแย่งชิงแหล่งอาหารจุดนี้ พวกเขาคงไม่สามารถป้องกันเอาไว้ได้เพราะมันห่างจากเมืองของเขาเกินไป กว่าจะเดินทางมาถึงก็ใช้เวลาเกือบทั้งวันและเมื่อมาถึงร่างกายย่อมอ่อนเหน็ดเหนื่อย แต่จะเอาคนทิ้งไว้เพื่อคุ้มกันก็มิได้เช่นกันหากถูกโจมตีพวกเขาก็คงต้องตายอย่างเสียเปล่า

จี๊ดดด~~

ไม่นานก็มีหนูตัวอ้วนใหญ่กรูกันออกมาจากปากถ้ำที่เท่าขนาดตัวของมัน มองจากสายตาหนูเหล่านี้คงมีน้ำหนักราวสองถึงสามกิโลกรัม แหล่งอาหารจุดนี้คล้ายกับโพรงกระรอกของเขายิ่งนัก

หลินหยางยืนมองมันอย่างเสียดาย เพราะหากเขาได้อาหารจากจุดนี้ย่อมสามารถเลี้ยงคนของฉือเฉียวได้อย่างสบายๆเลยทีเดียว

ตอนนี้มีคนที่จะเข้าร่วมกับเมืองของเขากว่าร้อยห้าสิบชีวิต แม้อาหารจะเพียงที่จะเลี้ยงดูพวกเขาแต่มันก็เป็นจำนวนที่พอดีกับอาหาร แสดงว่าเขาจะไม่มีอาหารไว้เหลือให้กักตุนอีกแล้ว

เมื่อมองจนพอใจซู่ฟางก็นำทางไปหาแหล่งน้ำซึ่งอยู่ห่างจากเมืองออกไปอีกสามกิโลเมตร

ดังคาดแหล่งน้ำแห่งนี้กับคลองน้ำของเขาเหมือนกันมิผิดเพี้ยน รวมถึงฝูงปลาในน้ำด้วยเช่นกัน

“กลับกันเถอะ” หลินหยางกล่าวพลางถอนหายใจ อดรู้สึกเสียดายมิได้

ระหว่างทางซู่ฟางเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับโลกแห่งนี้ให้หลินหยางฟังไม่น้อย เนื่องจากเธออยู่มาก่อนเกือบหนึ่งปี และได้ติดตามฉือเฉียวไปพื้นที่ต่างๆจึงพบเห็นสิ่งต่างๆมามากมาย

อณาเขตแต่ละเขตนั้นจะแบ่งออกเป็นตามระยะเวลาที่พวกเขาเดินทางมาถึง ดังเช่นเมืองของฉือเฉียวพวกเขามาถึงก่อนเมืองหลินหยางก่อนแปดเดือน เมืองอื่นๆรอบๆก็เป็นเมืองที่มีระยะเวลาไล่เลี่ยมิห่างกันมาก

เมื่อรอบๆเมืองของมันมีเมืองมาเพิ่มมากขึ้นจนเริ่มแออัด ระยะห่างระหว่างเมืองจะอยู่ที่หนึ่งร้อยเมตร บริเวณนั้นก็จะไม่มีเมืองใหม่ขึ้นมาอีกเลยแต่จะไปโผล่ที่จุดอื่นแทนดังเช่นเมืองของหลินหยาง ที่อยู่ห่างไกลเมืองของฉือเฉียวยิ่งนัก

เมื่อเล่ามาถึงจุดนี้ใบหน้าซู่ฟางเศร้าหมองลง เพราะเมืองของเธอถูกโจมตีจากเมืองของฉือเฉียวเธอจึงต้องคอยปรนนิบัติรับใช้มันอย่างเลี่ยงไม่ได้ ดูเหมือนพลเมืองของเธอ คนชรา และผู้ชายไม่ว่าเด็กหรือแก่จะถูกคร่าชีวิตเสียหมด ตอนนี้จึงเหลือเพียงไม่ถึงสิบคนเท่านั้นที่ยังอยู่รอด

เมื่อได้ฟังเรื่องราวหลินหยางรู้สึกเห็นใจเธออยู่เช่นกัน หากเมืองของเขาถูกบุกตีชะตากรรมก็คงไม่ต่างกันมากนัก

“อ๊ะ ร้านค้าล่ะ?” หลินหยางพลางนึกขึ้นได้เขาจึงเอ่ยถามออกไปอย่างตื่นเต้น เนื่องจากเงินที่เขาได้จากการคร่าชีวิตเหล่าสัตว์ประหลาดไปมากมายกลับมิได้ใช้ประโยชน์อันใดเพียงแต่เก็บรวบรวมเอาไว้เท่านั้น

 

ตอนที่ 96 บ้านพัก

“ร้านค้าจะปรากฏทุกๆหนึ่งปีใช่ไหม ภายในมีอะไรซื้อขายบ้าง” หลินหยางกล่าว

“มีหลายอย่างค่ะทั้งอาหาร อาวุธ ชุด ยุทโธปกรณ์ ดิน ไม้ เหล็กรวมถึงทองด้วย เครื่องสำอางหรือแม้แต่พิมพ์เขียวสำหรับสร้างเมืองก็มีค่ะ” ซู่ฟางกล่าว

“ไม่เลว” หลินหยางกล่าว

เมื่อได้ฟังนั้นเขายิ้มแก้มปริ ดูท่าเหรียญเงินที่เขามีจะมิได้เป็นเพียงเศษเหล็ก

เขาพูดคุยกันตลอดทางจนกลับถึงเมืองฉือเฉียว

ณ เมืองฉือเฉียว

ตอนนี้ภายในเมืองอยู่ในความเงียบ มิได้มีเสียงจอแจเหมือนตอนที่ฉือเฉียวปกครอง เพราะตอนนี้พวกเขากำลังช่วยกันขุดฝังร่างผู้เสียชีวิตกันอยู่

บรรยากาศอึมครึมยิ่งนัก เนื่องจากผู้เสียชีวิตพวกเขาล้วนแต่มีมิตรสหาย คนเหล่านี้เองที่ช่วยกันขุดฝังร่างไร้วิญญาณของพวกเขา

เหตุการณ์เช่นนี้คงมิเกิดขึ้นหากฉือเฉียวมิอวดเบ่งอำนาจมากเกินไป ซึ่งรวมไปถึงหากหลินหยางยอมอ่อนข้อด้วยเช่นกัน

หลินหยางและทีมระยะประชิดรวมถึงทีมจู่โจมพวกเขาก็ช่วยกันฝังร่างไร้วิญญาณเหล่านี้เช่นกัน เพราะเขาทราบดีคนพวกนี้มิใช่คนเลวไปเสียทุกคน

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นทุกอย่างก็กลับสู่ปกติ

ซู่ฟางนำทางหลินหยางไปยังคลังเก็บของของเมือง แม้จะเรียกว่าคลังสิ่งของแต่ก็เป็นเพียงบ้านพักที่อยู่ของฉือเฉียวเท่านั้น ในบ้านหลังโตแห่งนี้มีทั้งสิ้นสามห้อง สองห้องเก็บอาหาร น้ำ อาวุธไว้จนเต็มห้อง ส่วนอีกห้องคือห้องนอนของมัน หลินหยางมองไปยังอาหารที่เต็มห้อง ต้องชื่มชมฉือเฉียวจริงๆที่มันเก็บรวบรวมอาหารได้มากมายขนาดนี้ แม้จะไม่มีอาหารจากถ้ำหนูพวกมันยังมีอาหารสำรองประทังชีวิตได้กว่าหนึ่งอาทิตย์นับว่ามันยังมีความฉลาดอยู่

ณ ห้องของฉือเฉียว

ภายในห้องของมันมีเตียงนอนที่ดูนุ่มสบายพร้อมกับหมอนและผ้าห่ม มีกระทั่งตู้เสื้อผ้าที่มีหลากหลายชุดอยู่ภายใน สิ่งของพวกนี้มันสมควรแลกซื้อมาจากร้านค้าเป็นแน่ ดูท่ามันจะใช้เงินไปกับสิ่งของฟุ่มเฟือยไม่น้อย ภายในห้องมีกล่องใบนึงอยู่ขนาดหนึ่งเมตรคล้ายกล่องสมบัติก็มิปาน หลินหยางจึงเปิดดูภายในกล่อง

“ว้าว” ซู่ฟางที่เห็นสิ่งของภายในอุทานอย่างตื่นเต้น  เพราะข้างในกล่องนั้นมีทั้งแก้ว แหวน เพชร พลอย

“เฮ้อ” สำหรับหลินหยางนั้นของพวกนี้นับเป็นเพียง’ขยะ’เท่านั้น เนื่องจากมิสามารถนำมาใช้ประโยชน์ใดๆได้เลยแม้แต่น้อย

“เธอเอาไปสิ” หลินหยางกล่าว เนื่องจากเห็นสายตาซู่ฟางที่จ้องมองมันแวววับ

“ได้หรอคะ” เธอตอบรับอย่างรวดเร็วและรีบขุดคุ้ยสิ่งของภายในกล่อง อย่างไรเธอก็เป็นผู้หญิงที่รักสวยรักงามคนนึง

“พี่หยางมันมีอีกชั้น” ก่อนที่หลินหยางจะเดินออกจากห้อง ซู่ฟางกล่าวขึ้นมาอย่างตื่นเต้นพร้อมกับเปิดดูสิ่งของภายใน

หลินหยางเมื่อเห็นของที่ฉือเฉียวมันซ่อนเอาไว้ดวงตาเขาเปร่งประกายเจิดจ้า

“หนังสือทักษะ!!” ภายในกล่องนั้นมีหนังสือทักษะอยู่หนึ่งเล่ม รวมถึงมีเหรียญเงินอยู่ภายในกว่าสามร้อยเหรียญ!

เขาหยิบขึ้นมาดูทันที

  ทักษะ ระดับ 2 รักษาอาการบาดเจ็บ

         คำอธิบาย : ใช้พลังวิญญาณมหาศาลเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของผู้อื่น มีโอกาศทำให้ระดับของผู้ใช้เพิ่มขึ้น

         คำเตือน : หากผู้ใช้มีทักษะโจมตีจะไม่สามารถเรียนรู้ทักษะนี้ได้

หลินหยางขมวดคิ้ว เนื่องจากตัวเขามีทักษะโจมตีมากถึงสามทักษะจึงหมดสิทธิที่จะครอบครองทักษะนี้ทันที เขาเก็บทักษะดังกล่าวไว้กับตัว

วันต่อมา

“มากันครบแล้วใช่ไหม” หลินหยางยืนอยู่หน้าขบวนแถวพลางกล่าวถาม

“ครบครับ”

“แถวนี้ก็ครบแล้วครับ” มีคนรายงานเป็นระยะ

“ออกเดินทางได้” หลินหยางตะโกน

เทพอสูรสยบโลกา

เทพอสูรสยบโลกา

Score 7.1
Status: Ongoing Released: N/A Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง เทพอสูรสยบโลกาประเทศจีน ปี ค.ศ. 2025 จู่ๆ เกิดแผ่นดินไหวขึ้นทั่วโลก และ มี”ประตู” ประหลาดเกิดขึ้นทั่วทุกเมืองใหญ่ทั่วโลก พร้อมกับเสียงปริศนา “มนุษย์เอ๋ย พวกเจ้าอยากเปลี่ยนแปลงโชคชะตาหรือไม่ อำนาจ เงินทอง วาสนา ความมั่งคั่ง หากอยากเปลี่ยนแปลง เชิญเข้ามาที่ประตูนี้ จักต้อนรับพวกเจ้า” เรื่องราวแห่งตำนานกำลังจะเริ่มขึ้น

Recommended Series

Comment

Options

not work with dark mode
Reset