[TL.บ้าคลั่ง ไม่ใช่วิชานะครับ เหมือนกับเป็นพลังอีกสายพนึ่งซึ่งมีขั้นต่างๆเหมือนกับพลังปราณลึกลับ นภาที่สอง ก็คือขั้นที่ สองแหละครับ]
บทที่ 126 นภาที่สองของ [ บ้าคลั่ง ] !
เสี่ยวเฟิงเดินนำฉื่อหยานและ เซี่ยซินหยาน ไปยังห้องบนชั้นสาม เสี่ยวเฟิงเคาะประตูด้วยความสุภาพ และพูดรายงาน ” นักพรตจู พวกเขาอยู่ตรงนี้แล้วค่ะ “
” ให้เขาเข้ามา ” เป็นเสียงผู้หญิงที่ดูเกียจคร้านดังออกมา
” นักพรตจู หญิงสาวนางนี้ก็มาด้วยเช่นกัน ” เสี่ยวเฟิงมองไปที่เซี่ยซินหยาน และกล่าวออกไป
” โอ้.. ให้นางรออยู่ข้างนอก ” หญิงสาวคนนั้นพูดออกมาอย่างไม่แยแส
เสี่ยวเฟิงพยักหน้า ผลักประตูเปิด และให้สัญญาณให้ฉื่อหยานเข้าไป
ฉื่อหยานก็ ปล่อยมือของเซี่ยซินหยานและเดินเข้าไปพร้อมกับทำหน้ามุ่ย
ทันทีที่เขาเดินเข้ามา เสี่ยวเฟิงก็ปิดประตู และจับตามองไปที่เซี่ยซินหยาน .
ห้องนี้กว้างขวางเป็นอย่างมาก มีขนาดประมาณ 50 ตารางเมตร มีพรมนุ่มปูอยู่บนพื้นและมีภาพหญิงสาวเร่าร้อนอยู่บนผนัง พร้อมกับมีผลไม้สดและไวน์ตั้งอยู่บนโต๊ะไม้
บนเตียงหลังใหญ่ มีม่านสีแดงกางอยู่ พร้อมกับมีหญิงสาวที่มีผิวขาวนอนอยู่บนเตียงด้วยร่างกายที่เร่าร้อน และดวงตาของนางที่ ส่องประกายระยิบระยับ เหมือนสายน้ำ นางมีไฝเล็ก ๆบนริมฝีปากของนาง ทำให้นางดูมีเสน่ห์มากขึ้น
หญิงสาวคนนี้ดูผ่อนคลาย หลังจาก เหลือบมองไป ที่ฉื่อหยานนางก็ยิ้ม ” เจ้าเป็นคนลงมือกับหลี่เว่ยงั้นรึ ? “
ฉื่อหยานพยักหน้าและไม่พูดอะไร
นักพรตจูดูเหมือนจะมีอายุประมาณ 30 ปี และนางก็ดูมีเสน่ห์มากเลยทีเดียว ถ้าไม่ใช่เพราะเซี่ยซินหยานได้เล่าเรื่องต่างๆให้เขาฟัง เขาคงจะกระโดดขึ้นเตียงไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกได้ว่านางนั้นได้ผ่านผู้ชายมามากมาย ฉื่อหยานก็รู้สึกขมขื่นทันที
เขานั้นเป็นคนช่างเลือก ล่าสุดเขาจะไม่เข้าหอนางโลมแน่นอนหากว่าพลังงานเชิงลบไม่ประทุขึ้นมา .
” เจ้าค่อนข้างดูดีนะ ” สาวสวยหัวเราะหลังจากจ้องไปที่ฉื่อหยาน สักพักนางก็พูดขึ้น ” เจ้านั้นได้ทำร้ายหลี่เว่ย และหากไม่มีคนปกป้อง เจ้าก็คงจะอยู่ บนเรือลำนี้ได้ไม่นาน ระดับการบ่มเพราะของเจ้าค่อยข้างสูง และดูเหมือนเจ้าจะพัฒนาได้อย่างรวดเร็วหากฝึกฝนร่วมกับวิชาของ ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง ข้าอยากได้เจ้ามาเป็นลูกศิษย์ . . . . . . . เจ้าคิดเช่นไร ? “
ตามที่คาดไว้ !
ฉื่อหยาน นั้นไม่ได้รู้สึกมีความสุขเลย แต่เขาก็ไม่ได้แสดงมันออกมา และ เขาก็ส่ายหัว ” ขอบคุณสำหรับข้อเสนอของท่าน แต่ข้านั้นชินกับการอยู่คนเดียว ข้าจะจากไปทันทีหลังจากขึ้นฝั่ง “
” โอ้ ” หญิงสาวก็ประหลาดใจ และรอยยิ้มของนางก็จางหายไป ” มีหญิงงดงามมากมายใน ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง มีตั้งแต่อายุ 13 ปีขึ้นไป เด็กหนุ่มส่วนมากในทะเลไม่มีสิ้นสุดต่างก็ อยากเข้าร่วมกับเรา เจ้าแน่ใจแล้วรึที่จะปฏิเสธ ? “
ฉื่อหยานส่ายหัวด้วยสีหน้าไม่แยแส
” งั้นก็ดี ข้าเองก็ไม่อยากฝืนใจใคร ” หญิงสาวชะงักลง และโบกมือของนางออกไป ” ระวัง หลี่เว่ย ไว้ให้ดี เจ้ามาหาข้าได้เสมอหากเจ้าเปลี่ยนใจ ถ้าเจ้าเข้าร่วมกับข้า เจ้าเองก็จะได้รับหญิงสาวงดงามมากมาย “
ฉื่อหยานโค้งคำนับแล้วก็ออกจากห้องไป พร้อมกับห้ามปรามความปรารถนาของเขา
” ไปกันเถอะ ” ฉื่อหยานคว้ามือของเซี่ยซินหยาน และเดินลงมาจากห้องบนดาดฟ้าไปชั้นล่างสุด
” โง่เง่า ” เสี่ยวเฟิงถอนหายใจ แล้วก็หันไปหาหญิงสาวคนนั้น ” นักพรตจู เราจะทำยังไงต่อไปดี ? “
” บอกหลี่จวงว่าไม่ให้ยุ่งกับเขา พวกเขาสามารถเป็นของขวัญให้สหายของเราในการแลกเปลี่ยนบางอย่าง ได้หากเป็นอะไรไปก็น่าเสียดาย ” หญิงสาวพูดออกมาอย่างเรียบเฉย
เสี่ยวเฟิงรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย แล้วนางพยักหน้า ” เข้าใจแล้วค่ะ “
” อืม ไปสะอย่าได้รบกวนข้าอีก ” หญิงสาวคนนั้นก็โบกมือ ” ถ้าเขาเปลี่ยนใจเมื่อใด ก็เอาตัวเขามาให้ข้า ข้าจะยอมรับเขาตราบเท่าที่เขามาก่อนที่เราจะถึงปลายทางของเรา”
” ค่ะ ” เสี่ยวเฟิงรู้สึกโล่งใจ
ฉื่อหยานนั้นระวังตัวอยู่ตลอดเวลา และรู้สึกโล่งใจทันทีเมื่อพวกเขากลับถึงห้องอย่างปลอดภัย
” หญิงสาวคนนั้นไม่งดงามพองั้นรึ ? ” เซี่ยซินหยาน นั่งลงบนเตียง พร้อมกับนั่งขัดสมาธและถามออกไป
” งดงามไม่พองั้นรึ หึหึ นางนั้นน่าลิ้มลองเฉกเช่นลูกพีช ข้านั้นอยากจะลิ้มบองนางจะตายไป ” ฉื่อหยานกล่าวออกไปตามตรง
” แล้วทำไมเจ้าถึงปฏิเสธข้อเสนอของนางหละ เจ้าก็รู้ หากเราปฏิเสธนาง ภายหลังหลี่เว่ยต้องหาทางเอาคืนเราแน่นอน . “
” ข้ามีมาตรฐานของตัวเอง ” ฉื่อหยาน ถอนหายใจออกมา และสบถออกมา ” เจ้าก็รู้หญิงสาวเหล่านั้นไร้ยางอายจะตาย เหตุใดข้าจึงต้องสนใจ ข้าดูง่านเช่นนั้นเลยรึ ! “
” ถูกต้อง ! “
ฉื่อหยานขบฟันของเขาและจ้องมองไปที่นางด้วยความโกรธ ” วันนี้เจ้ากล้าเถียงกับข้า เจ้าอยากให้ข้าสอนบทเรียนให้เจ้างั้นรึ ! ? “
” เจ้าไม่กล้าหลอก “
” ทำไมข้าจะไม่กล้า “
ฉื่อหยานยิ้มพร้อมกับทิ้งตัวลงไปกอดเซี่ยซินหยานบนเตียง และจูบไปที่คอของนาง จากนั้นเขาก็ลงจากเตียง ” นี่เป็นเพียงบทลงโทษเล็กๆเท่านั้น . “
” ฉื่อหยาน ! เจ้าสารเลว ! ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆแน่ ” เซี่ยซินหยานพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
” ข้าจะหนีเจ้าก่อนที่เจ้าจะฟื้นฟูสมบูรณ์ หึหึ ” ฉื่อหยานยิ้มอย่างมั่นใจ ” ถ้าขืนเจ้ากล้ายั่วโมโหข้าอีก ข้าจะสอนบทเรียนให้เจ้าแน่นอนและจะทำให้เจ้ารู้ว่าเป็นผู้หญิงควรทำตัวเช่นไร “
” ข้าจะจำไว้ ! ” เซี่ยซินหยานนอนลงและขบฟันแน่น
” เป็นเกียรติมากที่เจ้าจะจำไว้ แทบไม่มีผู้ใดเลยสินะที่ทำให้เจ้าสามารถจดจำได้ในทะเลไม่มีสิ้นสุด ? ” ฉื่อหยานยังคงพูดหยอกล้อนางอยู่
ดวงตาของเซี่ยซินหยาน เต็มไปด้วยความเย็นชาและนางไม่ตอบใดๆ
ฉื่อหยาน เองก็แอบยินดีอย่างลับๆ
ในงานประลองครั้งนั้น เซี่ยซินหยาน ลอยไปในอากาศ เหมือนกับเทพธิดา
ตอนนั้นเอง ฉื่อหยาน ก็ได้ตกหลุมรักนางไปแล้ว และหลังจากที่เขาได้เห็นใบหน้าของนางที่ทะเลสาบพระจันทร์แล้ว เขาก็ไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของนางได้อีกต่อไป
ถ้าไม่ใช่เพราะเซี่ยซินหยานบาดเจ็บสาหัส เขาก็คงไม่มีโอกาสที่จะได้จูบนาง ดังนั้นเขาจึงต้องฉวยโอกาสนี้ไว้
เมื่อเขาคิดถึงหญิงคนนี้ คนที่มีใบหน้าที่แสนงดงามและบอบบาง อีกทั้งนางยังมีจิตวิญญานจุติที่น่าทึ่ง เขานั้นก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย
เซี่ยซินหยาน เป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เขารู้สึกเช่นนี้หลังจากที่เขามายังโลกแปลกประหลาดแห่งนี้
เมื่เห็นเซี่ยซินหยาน เอาแต่เงียบ ดังนั้น ฉื่อหยานก็หยุดพูดลง
ฉื่อหยานปิดตาลงและฝึกฝนต่อไป
ทันทีเขาก็นึกถึงแหวนสายโลหิตที่อยู่บนนิ้วของเขา
ฉื่อหยาน ก็เริ่มโคจรพลังปราณลึกลับของเขาทะลวงไปที่แหวนสายโลหิต
พลังปราณลึกซึ้งไหลผ่านแขนของเขาเหมือนกับสายน้ำไม่นานมันก็โคจรมายังฝ่ามือของเขา แล้วเขาก็ควบคุมให้มันทะลวงไปยังแหวนสายโลหิต
แสงสีแดงส่องออกมาจากแหวนสายโลหิต
ฉื่อหยานนั้นค่อนข้างมีความสุขและพลังของเขาก็กลายเป็นเข้มข้นขึ้น โดยไม่สนใจเซี่ยซินหยาน คนที่นั่งอยู่ข้างๆเขา
พลังปราณลึกลับของเขาทะลวงไปยังแหวนสายโลหิตเหมือนกับคมดาบที่แหลมคม
และแสงสีแดงก็ส่องสว่างขึ้นมาจากแหวนสายโลหิต จากนั้นม่านพลังที่อยู่ภายในแหวนก็เริ่มแตกร้าวไปตามพลังปราณลึกซึ้งที่เชือดเฉือน
สัญลักษณ์แปลกประหลาดลอยออกมาจากแหวนของเขา และมันก็ได้หลอมรวมเข้ากับจิตใจของเขา
นภาที่สองของบ้าคลั่ง !
สัญลักษณ์แปลกประหลาดเหล่านี้เป็นขั้นตอนการฝึกของบ้าคลั่งในนภาที่สอง และมันก็ได้ตราตรึงอยู่ในจิตใจของฉื่อหยาน .
วิธีการฝึกฝน บ้าคลั่งในนภาที่สอง เขาต้องหลอมรวมพลังงานเชิงลบเข้ากับเลือดของเขา
ด้วยเลือดของเขา พลังที่เขาได้รับจากพลังงานเชิงลบก็จะแข็งแกร่งมากขึ้น
ทันใดนั้น ฉื่อหยานก็ตกใจ และจู่ๆ เขาก็ลืมตาขึ้นมา
เซี่ยซินหยานนั้นตาของนางจ้องอยู่ที่แหวนสายโลหิตที่ส่องแสงแวววาวออกมา เมื่อฉื่อหยานตื่นขึ้นมา นางก็ถามทันที ” แหวนของเจ้าดูเหมือนจะมีอะไรพิเศษนะ มันสัญลักษณ์โบราณลอยออกมาจากมันก่อนหน้านี้ เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ ? “
” ไม่มีอะไร ” ฉื่อหยาน นั้นไม่ต้องการที่จะบอกเรื่องต่างๆของแหวน ” แหวนวงนี้เป็นสมบัติลับ ข้าเองก็ยังตรวจสอบมันอยู่ “
” มันมีอะไรงั้นรึ ? ” เซี่ยซินหยานถามออกไปด้วยความสนใจ
” ไม่มีอะไรทั้งนั้น ” ฉื่อหยานส่ายหัว ” มีพลังปราณศพหนาแน่นมากในกล่องพวกนั้น ข้ารู้สึกได้ ไปตรวจสอบกันเถอะ “
เมื่อ บ้าคลั่ง ของฉื่อหยานได้บรรลุสู่นภาที่สอง ประสาทสัมผัสของเขาก็แหลมคมยิ่งขึ้น เขารู้สึกได้ถึงพลังปราณศพจากกล่อเหล่านั้น
” ตกลง ” เซี่ยซินหยาน พยักหน้า แล้วลงจากเตียง นางเดินตามฉื่อหยานไป ช่วงกลางของดาดฟ้าเพื่อตรวจสอบกล่อง
กล่องนั่นดูค่อนข้างหนัก
ฉื่อหยานก้าวเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังและเรียกใช้ ดรรชนีย์ทะลวง แทงไปที่กล่องไม้ และมันก็ถูกเปิดอย่างรวดเร็ว
พลังปราณศพที่เย็นยะเยือกก็ลอยออกมา ฉื่อหยานจ้องมองไปที่มันและตะโกนออกมา , ” นั่นมันศพหนิ “
มีศพของชายชรา อายุประมาณ 50 ปี อยู่ในกล่องนั่น
ร่างของเขาบางและผอมแห้ง แต่กลับมีสีหน้าที่ดูหน้ากลัว
หน้าฉื่อหยานก็เริ่มหน้าซีด เขารีบมองไปยังอีกกล่อง
แล้วเขาก็พบกับศพอีกศพหนึ่ง
” มีด้วยกันทั้งหมดทั้ง 32 กล่อง . . . . . . . พวกมันทั้งหมดมีศพอยู่รึนี่ ? ” หน้าฉื่อหยานก็มืดมนลงอย่างรวดเร็วตระหนักได้ถึงเหตุผลที่เสี่ยวเฟิงไม่อยากอยู่บนดาดฟ้านานนัก
” นี่เป็นศพทาสจากนิกายซากศพนี่นา ! ” ปาก เซี่ยซินหยาน สั่นเทา ด้วยความขยะแขยง ” พวกมันกล้าให้เราอาศัยอยู่ที่นี่ได้ยังไง พวกมันต้องชดใช้ ! “
––––––––––––––––––––––––
ปล. ลงอีก 3 ตอน ในวันที่ 18/9/2560 ตอนนี้กลุ่มลับของเราลงถึงตอนที่ 334 แล้วจ้า
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
