บทที่ 139 เคลียร์พื้นที่
” พลังความเย็นเข้ามาในร่างกายของข้า ในขณะที่ข้ากำลังฝึกงั้นรึ ? ” ฉื่อหยาน ขมวดคิ้วแล้วมองไปที่เซี่ยซินหยาน .
” ใช่ เป็นปริมาณมากอีกด้วย . ” เซี่ยซินหยาน อธิบายสิ่งแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับเขา
ฉื่อหยาน ก็ตกใจ
เมื่อพลังความเย็นแปลกประหลาดได้เข้ามาในเลือดของเขา มันไม่เพียง แต่หลอมรวมกับเลือดของเขา แต่มันยังทำให้พลังงานเชิงลบหลอมรวมกับเลือดได้อีกด้วย นอกจากนี้มันยังทำให้เข้าปรับตัวเข้ากับพลังความเย็นได้อีก ยังต้องคิดอีกรึ ว่านี่คือสิ่งที่ดีหรือไม่ ?
การแสดงออกของฉื่อหยานก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว .
” หยุดฝึกฝนวิชานี้สะ ! ” เซี่ยซินหยาน หยุดคิดชั่วครู่และจึงพูดต่อ ” ข้ารู้สึกว่าวิชานี้มันเลวร้ายเกินไป ถึงแม้ว่ามันจะค่อข้างมีประสิทธิภาพ แต่ผลกระทบของมันช่างน่ากลัวยิ่งนัก เจ้าจะได้พบกับวิชาที่น่าสนใจมากมายเมื่อเจ้าไปถึงตระกูลหยาง ถึงตอนนั้นเจ้าจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดอีก . . .
บนเรือเหล็กของดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง เซี่ยซินหยานได้เห็นว่าวิชาที่ฉื่อหยานฝึกฝนนั้นแปลกประหลาดมาก และตอนนี้เอง ตอนที่นางเห็นฉื่อหยาน ตกอยู่ในความเจ็บปวดที่ทุกข์ทรมานมหาศาล นางก็เริ่มจะเชื่อแล้วว่าวิธีฝึกฝนของมันนั้นเลวร้ายเป็นอย่างมาก นางพยายามเกลี้ยกล่อม ฉื่อหยาน เปลี่ยนวิธีการของเขา
” ข้าทนได้ ” ฉื่อหยานคิดสักครู่และตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
มันแปลกประหลาดอย่างแท้จริง เมื่อใดก็ตามที่เขาฝึกฝนบ้าคลั่ง เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถจินตนาการได้ทุกครั้ง อย่างไรก็ตาม ผลของมันพลังจากที่ฝึกฝนนั้นทำให้เขาลังเล
ด้วยจิตวิญญานต่อสู้ลึกลับ มันสามารถทำให้พลังงานเชิงลบช่วยเหลือเขาก้าวข้ามผ่านระดับการบ่มเพาะได้ ในขณะที่ต่อสู้
เขาไม่สามารถต้านทานผลประโยชน์ของมันได้เลย
เซี่ยซินหยาน ถอนหายใจกับตัวเอง นางตระหนักได้ว่า ฉื่อหยานไม่ฟังนางแน่นอน. นางรู้ดีว่าฉื่อหยานนั้นแข็งแกร่งและดื้อรั้น นางจึงหยุดพยายามที่จะโน้มน้าวเขา
” ภูเขาน้ำแข็งกำลังจะระเบิด ในอีกไม่เกินสองวัน พลังของมันเกือบจะหมดแล้ว เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเราต้องระวังไว้ “
” ตกลง ข้าจะระวัง ” ฉื่อหยานพยักหน้า และคิดสักพักจากนั้นก็ยิ้มให้ ” ขอบคุณเจ้านะ ที่ปกป้องข้า “
เซี่ยซินหยานก็ยิ้มออกมา ” เช่นนั้น เจ้าต้องดูแลข้าให้ดีหละ นั่นถือว่าเป็นการตอบแทน”
ฉื่อหยานดวงตาของเขาก็ส่องประกายออกมาและเขาก็หัวเราะคิกคัก ” ข้าอาจจะเย็นชากับผู้อื่น แต่กับเจ้า ข้าไม่ทำเช่นนั้นแน่นอน “
เซี่ยซินหยาน นางดูมีความสุข นางหรี่ตาไปที่ ฉื่อหยาน แล้วยิ้ม ” คนกะล่อน “
ฉื่อหยานก็ยิ้ม
ตอนเที่ยง .
หลังจากที่ฟื้นฟูได้บางส่วนแล้ว ยอดฝีมือจากขุมพลังทั้งสี่ก็พร้อมที่จะเริ่มโจมตีอีกครั้ง
หลังจากที่ได้พูดคุยกัน สักพัก ตงฟงเห้อก็เดินมาข้างหน้า ด้วยสีหน้าที่เย็นชา และพูดด้วยเสียงเย็นชา ” เจ้าพวกนักรบเร่ร่อน จะมีแผ่นดินไหวมากรุนแรงเกิดขึ้นเร็วๆนี้ ถ้าเจ้ายังไม่อยากตายก็ออกไปสะ “
ข้างๆเขา มีนักรบคนอื่นจากตระกูลตงฟางอยู่ พวกมันทั้งหมดจ้องมองมาด้วยสายตาดูถูกและดุร้าย
กู่เจียงเก้อ กำหมัดของเขายื่นออกมาและยิ้ม , พร้อมกับหันมาพูดกับทุกคน , ” ทุกท่าน นี่มันอันตรายอย่างมาก เพื่อประโยชน์ของชีวิตพวกท่าน ได้โปรดออกไปจากที่เถอะ ด้วยระดับการบ่มเพาะปัจจุบันที่พวกท่านฝึกฝนมาหลายปี อย่าได้ทำให้มันเสียเปล่าเลย “
สี่นักรบระดับรู้แจ้งยืนอยู่ที่ด้านข้างของกู่เจียงเก้อ ด้วยใบหน้าที่จริงจัง
” พวกมันต้องการจะไล่เราออกไป ” เซี่ยซินหยาน กล่าวด้วยน้ำเสียงทีโกรธเคื่อง ” พวกมันต้องการแบ่งปันสมบัติทั้งหมดให้กับพวกมัน พวกมันนั้นรู้ว่า ภูเขาน้ำแข็งจะแตกในไม่ช้า ดังนั้น ก่อนที่จะเกิดขึ้น พวกมันจึงพยายามจะพูดให้เราออกไป และ พวกมันจะได้ไม่ต้องแบ่งปันให้ผู้ใด “
ฉื่อหยาน ก็มองไปที่คนเหล่านั้นด้วยสีหน้าจริงจัง
เฉินตั่ว จากดินแดนอาคมมหัศจรรย์คือคนต่อไปที่ออกมาพูดพร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง เขากล่าวว่า ” ทุกๆท่าน นั้นก็เพียงพอแล้วที่พวกท่านสามารถรับชมมาได้ถึงตอนนี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของพวกท่านแล้ว “
ด้วยสิ่งที่เขาพูดอาจจะดูว่าเกรงใจ แต่ดวงตาของเขากลับมุ่งร้ายอย่างชัดเจน
ซูหยานฉิง จากดินแดนทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ นั้นเพียงแต่นั่งฟื้นฟูอยู่กับที่ ขณะที่นางยังคงต้องการฟื้นฟูจากความเหนื่อยล้า สาวกของดินแดนทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ที่สังเกตุเห็นทุกอย่าง ใบหน้าของพวกนางดูเย็นชา
มีนักรบไม่กี่คน ที่อยู่ห่างจากภูเขา 1500 เมตร พวกเขาดูไม่พอใจและเต็มไปด้วยความโกรธ แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
หลังจากผ่านไปสักพัก ผู้คนก็เริ่มออกจากพื้นที่แห่งนี้พร้อมกับถอนหายใจและก่นด่าออกมา ไม่นานก็ตกอยู่ในความเงียบสงบ
” พวกเจ้าเองก็ไปสะ ” ตงฟางเห้อมองมาที่ฉื่อหยานและเซี่ยซินหยานด้วยดวงตากุร้าย และเขาก็แสยะยิ้ม ” เจ้าเลือกเอา ว่าจะจากไปอย่างมีชีวิตหรือจะให้ข้าจัดการเจ้าก่อนที่น้ำแข็งจะแตก ! “
” เฮ้อ . . . . . . . ” กู่เจียงเก้อ ถอนหายใจพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างขมขื่นจากนั้นก็พูดไปที่เซี่ยซินหยาน และ ฉื่อหยาน และส่ายหัวของเขา ” ไม่ใช่ว่าเราอยากจะขับไล่พวกเจ้านะ แต่เพื่อความปลอดภัยของพวกเจ้า พวกเจ้าควรไปสะ “
” ไปกันเถอะ ” ด้วยความไม่พอใจ เซี่ยซินหยาน ก็ดึงเสื้อฉื่อหยานและจากไปอย่างเงียบๆ
ฉื่อหยาน นั้นยังคงเงียบอยู่แต่ใบหน้าของเขากลับดูมืดมน
” ออกไปจากสายตาข้าสะ ! มิเช่นนั้นข้าไม่รับประกันว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเจ้า ไปสะ อย่าให้ข้าพบพวกเจ้าทั้งสองอีกครั้ง !” ตงฟางเห้อจ้องมองไปที่หลังของพวกเขาและพูดข่มขู่
” ลุงเห้อ ท่านกำลังทำอะไรกัน ? พวกเขาทั้งสองเป็นคนที่ปล้นเรือมาจาก ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง ” หลังจากฉื่อหยาน และเซี่ยซินหยาน จากไป กู่เจียงเก้อ ก็ขมวดคิ้ว ” นิกายซากศพและดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง ได้สัญญาไว้ว่าผู้ใดจับพวกเขาทั้งสองได้ จะมีรางวัลให้ “
” จริงรึ ? ” ตงฟางก็ตกใจสักพัก ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมา ” ปล่อยพวกมันไป หลังจากเสร็จธุระที่นี่เราค่อยไปจับพวกมันก็ได้ จากนั้นเราก็จะจากไป แม้ว่าเราจะอยู่ห่างไกลจาก นิกายซากศพและ ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง แต่เราจะช่วยพวกเขาสักนิด เพื่อของรางวัลหละนะ “
” ดี ” กู่เจียงเก้อยิ้ม ” ผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างใจกล้า นางต้องมีความลับบางอย่างแน่ แต่เนื่องจากมีลุงเห้ออยู่กับเรา พวกมันจะต้องไม่รอดแน่นอน ก่อนที่เราจะส่งพวกเขาไปยังดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง ข้าอยากจะ . . . . . . . พูดคุยหญิงสาวคนนั้นเสียหน่อย “
กู่เจียงเก้อ ดวงตาของมันก็แสดงตัณหาออกมา
” เจีงเก้อ เจ้านี่ซุกซนจริงๆ ” ตงฟางเห้อมีประกายสองออกมาจากดวงตา และเขาก็พูดอย่างไร้กังวล ” ดูไปนางก็มีร่างกายที่เร่าร้อนดี มันจะดีกว่าถ้าเจ้าเพียงแค่ต้องการสนุกกับนาง โดยไม่จริงจัง เจ้านั้นได้หมั้นหมายกับเสี่ยวเชว่แล้ว และหากนางรู้เรื่องนี้หละก็ ข้าก็ช่วยเจ้าไม่ได้นะ “
” อย่าล้อข้าเล่นหน่า ลุงเห้อ ท่านก็รู้จักข้าดี ” กู่เจียงเก้อ ยิ้มในความขวยเขิน
” ข้าแค่เตือนเจ้าด้วยความหวังดี ” ตงฟางเห้อก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
กู่เจียงเก้อ เอามือตบไปที่หน้าอกตัวเองและพูดว่า ” ข้ารู้ดีว่า ท่านลุงนั้นเป็นห่วงข้า ไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่ถลำลึกไปไกล .
” อืม . . ” ตงฟางเห้อก็พยักหน้า
. . . . . . .
ทั้งสองนั้นหยุดอยู่ที่คูน้ำบางสาย ซึ้งอยู่ห่างจากภูเขาน้ำแข็งสามพันเมตร พวกเขาเห็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆ ของภูเขาน้ำแข็ง
ฉื่อหยาน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเย็นชา
” โกรธรึ ? ” เซี่ยซินหยาน ชายตามองไปที่เขา
” ขุมพลังทั้งสี่นั้นโหดร้ายจริงๆ ” ฉื่อหยานพยักหน้าและพูดเยาะเย้น ” ความลับของภูเขาน้ำแข็งกำลังจะถูกเปิดเผยในไม่ช้า พวกมันต้องการเคลียร์พื้นที่เพื่อที่จะให้ทุกคนจะอยู่ห่างจากมัน แล้วที่เราทำมาทั้งหมดทำไปเพื่ออะไร ! “
” โหดร้าย ? ” เซี่ยซินหยานตาก็ส่องประกายออกมา ” ตระกูลหยางของเจ้านั้นก็ทำบางสิ่งบางอย่างที่โหดร้ายกว่านี้มาก ! ถ้า สามราชาอสูรของตระกูลเจ้ามาที่นี่หละก็ พวกนั้นจะเทียบได้กับอะไร หึหึ ตระกูลหยางของเจ้าตระกูลเดียวก็เพียงพอทีจะกวาดล้างพวกมันทั้งสี่แล้ว “
” ห๊ะ ตระกูลหยางเป็นพวกโหดร้ายงั้นรึ ? ” ฉื่อหยานกล่าวด้วยความประหลาดใจ
” เดียวเจ้าจะได้รู้ ” เซี่ยซินหยาน พยักหน้า ” ถ้ายอดฝีมือของตระกูลหยางอยู่ที่นี่ พวกเขาจะกวาดล้างพื้นที่แถวนี้ก่อนจะโจมตีภูเขาน้ำแข็งเสียอีก เฉพาะผู้ที่สามารถอยู่รอดได้จากการลงมือของยอดฝีมือตระกูลหยางเท่านั้น ที่จะมีโอกาสได้การรับแบ่งปันจากความลับนในภูเขาน้ำแข็ง พวกเขาจะต้องทรมานขุมพลังทั้งสี่ก่อน แน่นอน แล้วจากนั้นจึงจะอนุญาตให้พวกมันเข้าร่วมได้ นั่นโหดร้ายพอสำหรับเจ้าหรือไม่ ? “
” ตระกูลหยางเป็นหนึ่งในขุมพลังที่แข็งแกร๋งที่สุดในขุมพลังทั้งสิบห้าของทะเลไม่มีสิ้นสุดสินะ ? “
” แน่นอน ! อาจนับได้ว่าเป็นอันดับ 2 หรือไม่ก็ 3 เลยก็ว่าได้ ! ” เซี่ยซินหยาน กล่าวอย่างจริงจัง
” ไม่ใช่ว่า ราชา หยางชิง ได้บรรลุเข้าสู่ระดับพระเจ้ามือสิปปีก่อนหลอกรึ ?? ไม่ใช่ว่าเจ้าบอกว่า ปรมจารย์นิกายซากศพ และ ราชินีนภา และ ราชาปฐพี ของดินแดงมหัศจรรย์หยินหยางได้ก้าวเข้าสู่ระดับพระเจ้านานแล้วรึ ? เห็นได้ชัดว่าพวกเขาก้าวเข้าสู่ระดับเช่นนั้นก่อนราชาหยางชิงเสียอีก “
” หึหึ คุณจะได้รู้เรื่องต่างๆมากมายทันทีเมื่อกลับไปที่ตระกูลหยาง จริงๆ แล้ว แม้ว่าข้าจะเป็นหนึ่งในพันธมิตรของเจ้า แต่ข้าก็ไม่ค่อยรู้เรื่องของตระกูลหยางเท่าไหร่นัก ตระกูลหยาง นั้นพวกที่เก็บความลับเก่งมาก คุณจะได้รู้ถึงพลังของตระกูลเจ้าเมื่อเจ้ากลับไปถึง .
” ปัง ปัง ปัง ! “
ตอนนั้นเอง ก็มีเสียงดังสนั่นดังมาจากทิศทางของภูเขาน้ำแข็ง
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงเจิดจ้าและสมบัติทุกประเภทก็พุ่งจู่โจมไปยังภูเขาน้ำแข็ง มันจู่โจมลึกลงไป
หลังจากผ่านเงียบสงบสักพัก ยอดฝีมือจากขุมพลังทั้งสี่ก็ลงมืออีกครั้ง
จากที่ไกลออกไป ฉื่อหยาน มองเห็นเพียงไม่กี่สัญลักษณ์ลึกลับบนภูเขาน้ำแข็ง ซึ่งมันค่อยๆส่องแสงจางลงและจางลงเรื่อยๆ บางถึงกับจางหายไปแล้วก็มี
” ดูเหมือนพวกมันจะลงมือกันอีกครั้งแล้วสินะ ” เซี่ยซินหยาน พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ” อย่าเข้าไปใกล้พวกมัน มิเช่นนั้น พวกมันจะลงมือกับเราทันที
” ตกลง ” ฉื่อหยานพยักหน้า
เสียงอึกทึกดังไม่รู้จบมาจากทางภูเขาน้ำแข็ง ตามมาด้วยระลอกคลื่นพลังความเย็นที่แพร่ออกมาจากภูเขาน้ำข็ง
แม้จะอยู่ห่างจากภูเขาน้ำแข็ง สามพันเมตร ฉื่อหยานก็ยังสัมพัสได้ถึงความเย็น
มีประกายแสงเกิดขึ้นรอบๆภูเขาน้ำแข็งมากขึ้นเรื่อยๆ สัญลักษณ์ลึกลับก็ค่อยๆจางหายไป
ในที่สุด หลังจากนั้นสักครู่ สัญลักษณ์ลึกลับเหล่านี้ก็เริ่มระเบิดบนภูเขาน้ำแข็ง
ภูเขาน้ำแข็ง ซึ่งโผล่มาแค่เพียงปลายก็เริ่มมีรอยแตกร้าวหลายแห่งขึ้น ระลอกคลื่นแสงที่หนาวเย็นพวยพุ่งออกมาจากมันอย่างรุนแรง ทำให้ฝูงชนตกอยู่ในความวุ่นวายทันที
” กัก กัก กัก ! “
จากภายในภูเขาน้ำแข็ง เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ปะทุขึ้น ในขณะที่กระแสของระลอกคลื่นที่หนาวเย็นพวบพุ่งไปทั่วทุกพื้นที่
